Czas zaklęty

by Kariyu

Czas może być zaklęty w drobnych momentach. /miniaturki, drabble i inne takie, które wpadają do głowy, gnieżdżą się tam, nie dają spokoju, aż w końcu same się piszą. /innymi słowy wszystko, czego nie potrafię dostatecznie rozwinąć, by zasługiwało na osobny wątek; być może niekanoniczne, być może przestarzałe w stosunku do mangi. /rating M, bo nie mam pojęcia, co może być następne.

Yachiru była dobrym obserwatorem i rozpierała ją z tego powodu duma.

Nie raz zaskakiwała kogoś swoją obecnością; czasami w ogóle się nie ujawniała, więc mogła dogłębniej rozeznać się w sytuacji. A różnych sytuacji było dużo, każda inna, każda warta uwagi, chociaż nie każdą mogła zrozumieć. Nawet jeśli nie potrafiła czegoś pojąć, wciąż patrzyła, bo Yachiru mimo to uwielbiała obserwować innych. Była wtedy szczęśliwa.

Szczęście to rzecz ulotna.

Bo kiedy raz zobaczyła Zarakiego, który schował się w jednej z kwater Jedenastego Oddziału i smutnym, tak bardzo smutnym spojrzeniem omiatał ostrze swojego Zanpakuto, żałowała swojego daru obserwacji jak jeszcze nigdy w życiu.