Soulmate
Πάντα γνώριζα ότι είμαι διαφορετική από τους υπολοίπους ανθρώπους .Πάντα ήξερα ότι σε μια δύσκολη κατάσταση εγώ θα διάλεγα ακριβώς την αντίθετη απόφαση από αυτή που θα διάλεγε ο καθένας ,μα ποτέ μέχρι τώρα δεν το είχα πάρει στα σοβαρά .Δεν το είχα σκεφτεί καν μέχρι σήμερα .
Σήμερα ήταν η μέρα των δέκατων εβδόμων γενεθλίων μου και προς έκπληξη όλων ήμουν η μονή δυσαρεστημένη σχετικά με αυτό .Ήμουν δυσαρεστημένη με όλα σήμερα .Με τις ευχές ,τα δώρα που έφταναν στο σπίτι μας ,τα φιλιά και σαν να μην μου έφταναν αυτά η Ακίς ,η μεγαλύτερη μου αδερφή ,μου είχε οργανώσει και πάρτυ .
Τα συνήθιζε αυτά .Πάντα με άφηνε με το στόμα ανοιχτό με τις εκδηλώσεις ,τους χορούς που διοργάνωνε και τώρα …τα γενέθλια μου .Δεν ήταν κάτι που δεν περίμενα, μα και κάτι που ήθελα μαζί .Προσπάθησα να βρω επιχειρήματα για να την μεταπείσω ,αλλά την ήξερα τόσο καλά .Ποτέ δεν θα με άφηνε να ξεφύγω έτσι απλά .Ατιμώρητη .Γιατί ναι ,κάπως έτσι το έβλεπα εγώ .Σαν τιμωρία .Σαν ένα αναπόφευκτο γεγονός που παραμόνευε σαν ένα θηρίο μέσα σε μια σκοτεινή σπηλιά .
«Αλις .Σε παρακαλώ» την παρακάλεσα για εκατοστή φορά αυτή την βδομάδα .
«Όχι .Το πάρτυ θα γίνει και εσύ θα είσαι χαρούμενη .Εξάλλου δεν είναι και το τέλος του κόσμου .Ένα πάρτυ είναι .Δες το σαν μια εκδήλωση»
Την κοίταξα για λίγο δύσπιστα .Τα αγκαθωτά μελαχρινά μαλλιά της περιτριγύριζαν το πρόσωπο της σαν ένα στεφάνι ,ενώ τα πράσινα ματιά της ερχόταν σε αντίθεση με το λευκό δέρμα της .Όλοι στην οικογένεια είχαμε αυτό το χρώμα επιδερμίδας .
«Ναι ,Στις εκδηλώσεις έρχονται όλοι για να σου ευχηθούν χρονιά πολλά και να σου δώσουν δώρα» είπα αυστηρά και σαρκαστικά τώρα .
«Ξέχασες τα πυροτεχνήματα»
«Θα έχει και πυροτεχνήματα; Θεέ μου ,θα τραβήξουμε όλοι την προσοχή πάνω μας»
Η φωνή μου ανέβηκε κατά μια οκτάβα .Η ανησυχία στην φωνή μου δεν κρυβόταν .
Το κουδούνι χτύπησε .Υποψιάστηκα ότι θα ήταν ακόμη ένα δώρο .Κοίταξα με λύπη την τεραστία στοίβα με τα δώρα στην γωνιά του σαλονιού και στην συνεχεία εξέτασα το βλέμμα της Αλις .Τα ματιά της δεν προδίδαν κανένα είδος αποχώρησης ,αντίθετα ήταν γεμάτα αυτοπεποίθηση και σιγουριά .
Δεν μου άρεσε αυτό .Το ποσό σίγουρη ήταν για τον εαυτό της .Μου έδινε την εντύπωση ότι ήταν ικανή για όλα .Ότι κάθε στιγμή της ημέρας μου προετοίμαζε και μια έκπληξη .Μισούσα τις εκπλήξεις! Απεχθανομουν τα παρτυ! Αηδίασα και μονό με την σκέψη να διοργανώσω ένα με κύριο θέμα εμένα .
Εξέτασε το βλέμμα μου χαμογελώντας -υπέθεσα ότι βρήκε κάτι αστείο εκεί – και στην συνέχεια έτρεξε με τα χορευτικά της βήματα προς την εξώπορτα .
Εντουαρντ
Μόλις πριν δυο λεπτά μια πρόσκληση έφτασε στο σπίτι .Δεν έδωσα και πολύ σημασία ,απλά την παράτησα πάνω στο μικρό τραπεζάκι διπλά από το τηλέφωνο .Αποφάσισα ότι θα το άφηνα εκεί μέχρι να επιστρέψει όλη η οικογένεια από έξω ,δηλαδή μόλις σε λίγα λεπτά .
Ξαναγύρισα στον τεράστιο ,βαρύ τόμο που κρατούσα συνεχίζοντας το διάβασμα .Δεν πρόλαβα να τελειώσω μια σελίδα όταν άκουσα την εξώπορτα να ξεκλειδωνει.Ο Τζασπερ μπήκε μαζί με τον Εμετ και την Ροζαλι –την σύζυγο του Εμετ- μέσα στο σπίτι .Ο Καρλαιλ και η Εσμι έλειπαν .Αυτό μου δημιούργησε απορίες .
«Που είναι ο Καρλαιλ και η Εσμι;» ρώτησα αδιάφορα .
Ο Τζασπερ μου απάντησε κατευθείαν .
«Πήγαν να πάρουν δώρο για το παρτυ της Ιζαμπελλας Σουαν»
«Μπελλα»,διόρθωσε η Ροζαλι τινάζοντας τα ξανθά της μαλλιά ώστε να πέσουν πάλι όλα πίσω στην πλάτη της .Φαινόταν ότι γνώριζε το κορίτσι καλυτέρα από όλους μας εδώ μέσα .
«Καλά. Το ίδιο κάνει. Τέλος πάντων πήγαν να πάρουν δώρο για το παρτυ της Μπέλλας Σουαν» επανέλαβε για άλλη μια φορά ο Τζασπερ .
Με την άκρη του ματιού μου είδα τον Εμετ να περιεργάζεται με ενδιαφέρον την πρόσκληση που είχα αφήσει πάνω στο μικροσκοπικό ,ξύλινο τραπεζάκι .Μάντεψα ότι αυτή ήταν και η πρόσκληση της οικογένειας Σουαν .
Δεν ασχολήθηκα .Για άλλη μια φορά θα προσπαθούσα να αποφύγω το γεγονός αυτό ,λέγοντας ότι έχω πολύ διάβασμα .Μια συνηθισμένη δικαιολογία που πάντα έπιανε με τον Καρλαιλ ,στον οποίο και άρεσε που ήμουν επιεικής και καλός μαθητής .Η Εσμι ήθελε πάνω από όλα να διασκεδάζω ,κάτι που τα αδέρφια μου θεωρούσαν πως δεν θα πετύχει ποτέ .Και αυτό ήταν δεδομένο για όλους ,ακόμη και για μένα .
Η διασκέδαση δεν ήταν ποτέ στις προτεραιότητες μου .Από μικρός προτιμούσα να παίζω πιάνο και να διαβάζω παρά να τρέχω έξω στους δρόμους μαζί με την μάζα .Ο Καρλαιλ έλεγε πως ήμουν μοναδικός .Τα αδέρφια μου αντίθετα υποστήριζαν ότι ήμουν σπασίκλας .Δεν συμφωνούσα με κανέναν παρόλα αυτά .Αλλά άμα κάποιος με ρωτούσε θα του απαντούσα σπασίκλας .Ακουγόταν πιο φυσιολογικό .
Κορόιδευα σίγουρα τον εαυτό μου με αυτές τις σκέψεις .Ποτέ δεν ανηκα σε καμιά κατηγορία ανθρώπων και ούτε πίστευα ότι θα κατάφερνα ποτέ να εισχωρήσω σε μια. Διέκοψα αυτές τις σκέψεις πριν πλημμυρίσουν ολοκληρωτικά το μυαλό μου .
«Παιδιά ,είμαστε όλοι καλεσμένοι στο παρτυ .Αν και δεν νομίζω πως η μια πρόσκληση θα χρειαστεί .Ο Εντουαρντ πάλι θα βρει μια δικαιολογία για να ξεφύγει.» είπε ο Εμετ κοιτάζοντας προς το μέρος μου γελώντας ειρωνικά .
Άρχισα να νευριάζω μαζί του και μέσα στο θυμό μου απάντησα χωρίς να το πολυσκεφτώ .
«Όχι ,θα έρθω»
Το μετάνιωσα μόλις ξεστόμισα τις λέξεις .Μα ο εγωισμός μου ήταν αρκετός ώστε να με κρατήσει σταθερό σε αυτή την απόφαση .Ήθελα να δείξω αποφασιστικός και αμετάβλητος .
Τρία ζευγάρια ματιά κοίταξαν προς το μέρος μου με απορία σχηματισμένη στα πρόσωπα τους .Αυτό ήταν ανήκουστο! Τους ανταπέδωσα το βλέμμα άνετος ,βυθίζοντας τον εαυτό μου πιο βαθιά στον καναπέ με ευχαρίστηση .
Την σιωπή ανέλαβε να σπάσει ο Εμετ ,ο οποίος έβγαλε και ένα από τα πιο δυνατά και πιο βροντερά του γέλια.
«Θα περάσεις τελεία .Η Μπελλα είναι καταπληκτική κοπέλα ,μαζί και η Αλις η αδερφή της .»
Εκμεταλλεύτηκε την συζήτηση η Ροζαλι για να παινέψει την Μπελλα Σουαν .
Ο ήχος της πόρτας που άνοιγε διέκοψε την συζήτηση μας .Η Εσμι εμφανίστηκε μαζί με τον Καρλαιλ στο τέλος του διαδρόμου φορτωμένοι με πολλές σακουλές δώρων .
Η Εσμι κλότσησε φανερά εξουθενωμένη τα παπούτσια της τοποθετώντας μαλακά τις σακουλές στην άκρη .Ο Καρλαιλ αντέγραψε τις κινήσεις της αμέσως μετά .
«Εσμι ,μάντεψε ποιος θα έρθει μαζί μας στο παρτυ» είπε ενθουσιασμένος ο Εμετ τρέχοντας προς το μέρος της.
Ξεφύσηξα δυνατά και κατευθύνθηκα και ο ίδιος προς την πόρτα .Φανταστικά ότι θα χρειαζόταν επιβαιβεωση .
Για έναν ανεξήγητο λόγω ένιωθα καλά που θα δραπέτευα από αυτό το σπίτι. Η αλήθεια ήταν ότι είχα αρχίσει πραγματικά να βαριέμαι .
Μπελλα
Οι μερες οργανωσης του παρτυ κυλουσαν βασανιστικα αργα για μενα .Η Αλις το ευχαριστιοταν πραγματικα .Ειχε επιλεξει τα πιο ακριβα διακοσμητικα ,τα πιο ευγευστα γλυκα και την πιο μεγαλειωδη τουρτα .Φυσικα εγω όλα αυτά τα παρακολουθουσα από μακρια .Δεν ηθελα να μπλεχτω στα ποδια της και ουτε ηθελα να χρειαστει να γινω συνεταιρος σε αυτό το εγκλημα εις βαρος μου .
Η καλυτερη μου φιλη ,η Ροζαλι ,ειχε περασει δυο τρεις φορες από το σπιτι για να με παρηγορησει αλλα και για να βοηθησει την Αλις παρα να περιορισει την ορμητικοτητα της προς το καλυτερο .
Χρειαστηκε να δωσω τον καλυτερο μου εαυτο όταν η Αλις με φωναξε στο δωματιο της για να δοκιμασω το φορεμα ,το οποιο ηταν και εξωφρενικα ανοιχτο .Αντεδρασα μα η Αλις δεν πτοηθηκε .Θα το εβαζα έτσι και αλλιως στο παρτυ και χωρις αυτή την διαμαρτυρια .
Ο Τσαρλι δεν ηταν ευχαριστημενος ουτε και αυτος .Η Αλις τον ειχε βαλει να φορεσει επτα επισημα συνολακια μεχρι να βρει το καταλυλοτερο .Συνεχιζε να της κραταει μουτρα μεχρι και σημερα .Εκεινη παρεμενε ανεγγιχτη από όλα τα σχολια και συνεχιζε την σκληρη δουλεια μαζι με την Ρενε ,η οποια ηταν η μονη που καταφερνε να ανεχτει την τρελα της κορης της .
Όλα ηταν περιττα .Το παρτυ θα γινοταν σε μια μερα και εγω θα επρεπε να ειμαι χαρουμενη .Η έτσι ηλπιζα .
Εντουαρντ
Δεν ημουν ακομη σιγουρος για το αμα χαιρομουν που θα πηγαινα στο παρτυ .Ενα κομματι μου πανηγυριζε μα ένα άλλο με τραβουσε ξανα πισω στο πιανο μου .
Η Ροζαλι βοηθουσε την αδερφη της εορταζουσας στο σπιτι της και από ότι ειχα πληροφορηθει το αποτελεσμα θα ηταν εξαισιο .Μας μιλησε επισης και για το μισος της Ιζαμπελλας Σουαν για τα παρτυ .Αυτο ηταν το πιο παραξενο από όλα .
Σε ποιον ανθρωπο δεν αρεσαν τα παρτυ ;Και ειδικα τα γενεθλια του .Το κοριτσι αυτό θα επρεπε να ηταν ενδιαφερον ανθρωπος για να μιλησει κανεις .
Ολα οσα ειχα μαθει τωρα για αυτην συνοδευοταν από ερωτηματικα και αναπαντητα ερωτηματα ,τα οποια η Ροζαλι δεν μπορουσε να καλυψει .
Ο Τζασπερ και ο Εμετ εβαζαν στοιχηματα μεταξυ τους για το ποιος θα χορεψει με ποια .Δεν τους παρακολουθησα και παρα πολύ ,μα από ότι καταλαβα στον Τζασπερ αρεσε η Αλις Σουαν .Ο Εμετ πετουσε συνεχεια υπονοουμενα ,κατι που εκνευριζε αφανταστα τον Τζασπερ και μια φορα τσακοθηκαν αγρια σχετικα με αυτό .
Η Εσμι αυτή την περιοδο ασχολιοταν με την αναπαλεωση ενός κτηριου στο κεντρο της πολης .Μια δουλεια που της ανεθεσε ο δημος .Το χρηματικο ποσο ηταν ικανοποιητικο ,μα η δουλεια της εκλεβε πολύ από τον ελευθερο της χρονο .
Ο Καρλαιλ τις περισσοτερες ωρες τις ημερας τις περνουσε στο ιατρειο παρεα με τους ασθενεις του .Κατι που με εβαζε σε σκεψεις για το μελλον μου .Παλιοτερα ονειρευομουν να ακολουθησω την καριερα αυτή ,μα ο χρονος ηταν τοσος πολυς .Τοσες ωρες μαζι με τους ασθενεις και όχι με την οικογενεια σου .Ακουγοταν εξωφρενικο .Οι απαιτησεις και οι υποχρεωσεις ηταν πολλες .
Οι μερες περνουσαν καπως έτσι .Πολυ γρηγορα σαν να περιμεναν την ημερα του παρτυ για να ξαναβρουν τον ρυθμο τους .Τον φυσιολογικο μεσαιο ρυθμο τους .