Haai maar weer eens! Ik plaats het toch maar: het vervolg op HarryPotter het Geheim van Althea. Omdat dat verhaal gewoon suckheidzijndzelve was, ben ik ermee gekapt, en opnieuw begonnen, niet helemaal van in het begin, gewoon, vanuit een bepaald punt. Ik probeer zuiverder en sneller te schrijven en niet zo moeilijk, maar als er een onmenselijk saaie zin of een geen-humor-hebbende-waar-het-wel-bedoeld-wastussen zit : MES EXCUSES!

Anyhoo, hier is de inleiding en een pieeeeepklein samenvattinkje AKA proloog xD.

X x

Ashling

ABSOLUTION

When Angels Cry Blood.

Het is zomer, vakantie en zonnig, maar veel valt er niet te genieten: Voldemort is op pad en amuseert zich openbaar met moord, chantage en meer van die gepiktvandemaffia-achtige dingen. Sirius is dood en Harry eigent zichzelf alle verdriet toe, maar is dat wel rechtvaardig?
Tot zijn vreugde en Perkamentus' ongenoegen heeft Voldemort op de een of andere wijze de Duffelingen uit te weg weten te ruimen. Harry verblijft nu op het Grimbouldplein en dat doet hem nog meer pijn; Sirius' moeder blijkt het ontzettend grappig te vinden te vragen waar haar lieve zoontje nu is en iedereen schijnt zich van hem af te keren, blablabla veel gezeik over Harry. Maar er wonen ook nog niet-aliens in het huis...

Ron; hij ergert zich mateloos aan het zelfmedelijdende gedrag van Harry, die de hele dag op zijn kamer zit en zichzelf blijkt af te vragen hoelang hij zonder eten en drinken kan, en prijst zichzelf gelukkig dat Harry niet de enige bewoner is. Wie zit er dan nog?

Hermelien; zij is net terug van een vakantie aan een of andere Spaanse kust en ziet er beter uit dan ze ooit gedaan heeft (als ze dat ooit al gedaan had). Ze is mooi gezelschap maar mateloos irritant door volle dagen hyperactief te wachten op examenuitslagen.

Ginny; zijn anders redelijk in zichzelf gekeerde en verlegen lieve zusje is tot Ron's verbazing helemaal niet zo verlegen en saai. In tegendeel, Ginny brengt met haar vriendinnen (- zie hieronder ) leven in het anders zo dodelijk saaie huis. Fred en George zijn het huis uit, maar Ginny zet hun werk voort.. Zolang hun moeder het niet ontdekt, experimenteert ze erop los. Ze heeft onder andere Ron's irritante acne weggewerkt met een zelfgemaakt drankje, en het krulhaar van een van dr vriendinnen is nu stijf, zoals ze het wil.
Ginny's vriendinnen: Ze zitten in hetzelfde jaar als Ron, Harry en Hermelien, maar trekken het meest met Ginny op. Hoewel zij ouder zijn dan haar, blijkt Ginny vaak de meest volwassene. Rose Eventale, Catharina De Luca en Riannon Moore, blijken een voor een hun eigen gekkigheden te hebben: Rose is verslaafd aan chocola en houdt er van om koffiefilters te kleuren en vervolgens in water te leggen; Catharina heeft één obsessie: Harry Potter; en Riannon's bleke uiterlijk en chronische vage buien doen doorschemeren dat ze een of andere junkie is. Ondanks deze gebrekkigheden, hebben ze een hechte band. Ze slapen allemaal in Ginny's kamer, behalve Rose, die Hermeliens kamer deelt.
Rose is vaderloos opgegroeid, en heeft haar moeder deze vakantie verloren, Catharina en haar ouders zijn op aanraden van haar ouders ondergedoken (zij en haar ouders verblijven alledrie op het GBP) en Riannon Moore is weggelopen van huis. Haar ouders zijn geen Dooddoeners, maar ze voelde de grond heet worden onder haar voeten en heeft Perkamentus gecontacteerd. Ze mist haar ouders, maar laat daar niks van merken. Riannon is een van de hoofdpersonages (ze krijgt nog een grotere rol, maar ik zeg niet wat, gemeen van mij ) en kan met veel mensen overweg, behalve met Harry en Hermelien en heeft een zwak voor Ron, maar dat is niet echt te merken omdat ze haar gevoelens goed verbergt en op het eerste zicht gewoon een heel goede band met hem heeft. Harry beschrijft haar zelf als 'de aardige versie van Malfidus voor zover je haar aardig kan noemen'.

Andere bewoners: Jack McGuinvitch; Michaël Winter en Marije Winter. Jack en Michaël zijn Ron's beste vrienden (sinds Harry zichzelf tot koning der egoïsme heeft ontpopt), en Marije is de enige meisje dat zichzelf niet tot Ginny's groepje kan rekenen. Ze maakt ruzie met iedereen (het meest met Michaël, maar schaamt zich niet om Roses krullen te verachten, Riannon's ouders aan te halen in een gesprek of Hermelien openlijk te beledigen (het enige wat zij in Riannon's ogen goed deed)

Sirius; Ja, hoe afgezaagd of stom het ook mag klinken, Sirius is terug. Om een lang verhaal kort te maken: In het land der doden werd na een lange raadsvergadering besloten dat deze edele mens onrechtvaardig de dood had gevonden, en er werd gestemd. De helft wilde hem terugsturen, de helft vond dat hij er dood beter uitzag. Tijdens het achtergehouden ritueel om zijn ziel en lichaam terug te zenden, verbrak een van de raadsleden die tegen waren de ceremonie, en werd de bezwering maar half voltrokken. Sirius was terug, maar als zestienjarige puber. Hij verblijft op Ron's kamer, en de enige die tot nu toe niet wist dat hij terug was, was Harry (wat hem natuurlijk later wel verteld werd, toen hij een zeldzaam moment beneden was). Ron heeft al veel afgezien met Sirius, toch hebben ze een redelijk goede band met elkaar. Tot Ron's ergernis kunnen Harry en Sirius het totaal niet met elkaar vinden: Harry vindt Sirius een overduidelijk dikke nek en aansteller; Sirius op zijn beurt vindt Harry een saaie nul, en beiden zijn zwaar teleurgesteld in elkaar.

Dat waren de personages, zoals je ziet zijn er een paar uitgegooid, oa Thomas, Karin, Loes, Trevor en nog een paar.
Lily en James zijn GEEN geesten geworden, ze zijn gewoon even dood als anders.
Het verhaal begint midden in het van Harry's zestiende verjaardag. Op aandringen van mevrouw Wemel had de rest van de bevolking een verjaardagsfeest georganiseerd, in poging Harry te laten beseffen dat hij niet de enige is...

When Angels Cry Blood...
12 HUM/ROM/AVO GW SX