Relena's pov:
Gelogen
Misschien komt 't door de puberteit
misschien door mijn hormonen
of ben ik dan een stoute meid
ik wil in jouw hart wonen
'k Ben verdronken in een zee
van een donkerblauwe kleur
zeg nu nou geen nee
'k heb verdriet en treur
Nee, niet om jou
tuurlijk niet, wat denk je wel
maar 'k heb geloof wel dat ik om jou rouw
dit is een regelrechte hel
Is dit dan alleen mijn fout
of is dit maar schijn
je bent ook zo stout
hoe kon ik niet op jou zijn
Ach, vergeet het maar
je bent zo'n egoïst, lafaard
maar wanner ik naar jou staar
besef ik, je bent goed van aard
Zonder jou voel ik me incompleet
'k wil niet dat ik jou een moment mis
dit is waaronder ik lijd en leed
babe, I want a kiss
Overal noem ik jou naam
alsof je zo dichterbij kunt zijn
voor dit gevoel ken ik geen naam
maar het is wel zo fijn
Om jou kan ik zo veel huilen
toch zal dat jou nooit raken
kon 'k dit hart maar ruilen
'k wil 'm zo graag kwijtraken
Toch zorg je voor mijn lente
voor dit mooie, prachtige weer
'k wil dat je naar me toerende
'k wil je zo zeer
Kijk toch in mijn ogen
zie je 't dan echt niet
ja, ik heb toch gelogen
jij zorgt voor mijn verdriet...
Please review,
en lees ook mijn andere verhalen, please...
Sehri