Een vurig kerstfeest
Hoofdstuk 1: Een mooie kerstochtend
Het was een mooie kerstochtend. Loena Leeflang genoot van deze ochtend waarschijnlijk nog veel meer dan elk ander mens. Ze keek uit het raam naar de dwarrelende sneeuw. Ze dacht over de dag na. Vandaag zou ze al haar vrienden weer zien! Op dat moment ging Rolf, die net slaperig uit bed was gekropen, achter haar staan en sloeg zijn armen om haar heen. "Vrolijk kerstfeest schat. Zijn Lorcan en Lysander al wakker?" Het was even stil zodat de opgewonden kreten van hun zoontjes hoorbaar waren. "Ja schat, in tegenstelling tot jou wel zoals je kan horen!" antwoordde ze. Hij wandelde slaapdronken naar de badkamer om een douche te nemen. Daarbij werd hij bijna omver gelopen door Lysander die de kamer binnen kwam stormen. "Kijk mam!" riep hij terwijl zijn broertje Rolf achterna ging naar de badkamer. "Deze heb ik van opa gekregen! Op het briefje stond dat je hiermee knarlkloppertjes kan zien. Weet jij wat dat zijn?" hij keek van zijn moeder naar de vreemde bril die hij in zijn hand had. "Knarlkloppertjes zijn beesten die door je oren in je hoofd gaan en je hersenen suf en slaperig maken." Terwijl ze het zei moest ze aan haar 6e jaar denken, het jaar dat haar vrienden echt HAAR vrienden werden. "Cool!" hij zette de bril op en liep weg, zijn broertje achterna om zijn vader ook te vertellen over alle fantastische cadeaus die hij had gekregen. Na een tijdje kwam Rolf weer uit de badkamer. "Ja jongens, ik snap dat jullie blij zijn maar mag ik alsjeblieft even rustig aankleden?" zei hij licht geïrriteerd. Beteuterd gingen de jongens naar hun kamer. "Hè, hè, eindelijk rust." zuchtte Rolf. "Ik dacht dat ik onder de douche rust zou hebben, maar zelfs daar wordt je met spookbrillen, boeken en ander spul bestookt…" "Ach, het zijn nog kinderen. Laat ze nou ook eens 1 ochtend in het jaar onze ochtendrust verstoren. Trouwens het doet je goed, want je bent eindelijk een keer voor 10 uur wakker!" Hij rolde met zijn ogen en ging zwijgend verder met aankleden.