Harry liep haastig door de gangen, hij moest opschieten anders kwam hij te laat voor het feestje. Wat zouden ze vandaag doen, ze hadden al eens bloemen uit hun hoofd laten groeien. Zich laten veranderen in vampiers, (gelukkig had Hermelien een tegenmiddel gevonden, voordat ze medescholieren te lijf gingen.) Maar twee weken geleden was gewoon het coolst geweest. Ze hadden toen met 75 man kieuwwier gegeten en waren met zijn allen in het meer gaan zwemmen. Hagrid had ze na afloop betrapt, maar had het gelukkig bij een waarschuwing gelaten.
Snel klom Harry de trap op, achter het beeld van Pivus had hij zijn uitnodiging verstopt. Hij vond het nog steeds wennen, in het begin waren Luna's feestjes zeer onpopulair geweest, maar Harry ging erheen en toen ook zijn fanclub en voor je het wist waren Luna's feestjes helemaal in. Maar na een groot feest, met de Witte Wieven was het echt te veel en mocht je alleen op uitnodiging komen. Harry en Ginny waren de enige die altijd zeker konden zijn van een uitnodiging. Ginny als Luna's beste vrienden, en Harry als het vriendje van Luna's beste vriendin. Zij kregen de uitnodigingen dan ook altijd twee dagen eerder dan de rest.
Harry opende de envelop en keek waar hij heen moest. De wc van jammerende Jenny. Harry rende er bijna naar toe, na een feestje in de keuken, de kerkers, de astronomietoren en in het verboden bos, keek hij nergens meer van op. Luna had hem zelfs gevraagd of ze een feestje kon geven in de geheime kamer, Harry had al bijna ja gezegd, toen Hermelien zich er mee bemoeide. En hoewel Luna had gezegd maakt niet uit, had Hermelien de volgende twee maanden geen uitnodiging meer ontvangen.
Harry las zijn nieuwste uitnoding nog eenmaal door, toilet jammerende Jenny, dragen of meenemen van te wijde kleding en voor 8 uur aanwezig zijn. Harry keek op zijn horloge, nog twee minuten. Hij ging het niet halen, rennend dacht Harry na. Wat normaal gesproken een hele uitdaging is, maar de adreanline hielp Harry bij het bedenken van een plan. Misschien, dacht Harry, met een banvloek. Harry draaide zich om en richtte de banvloek op zichzelf en hij vloog meteen meters achteruit. Hij herhaalde dit een paar keer en kwam voor het toilet uit, hij keek op zijn horloge 20 seconden voor acht. Hij had het gered.
Hij opende de deur en werd meteen opgewacht door Luna. "O gelukkig Harry, ik dacht al ddat je het niet zou halen." Luna trok zijn hoofd naar haar toe en knipte een paar haren af. "Oke, je kan doorlopen." Luna stapte opzij en Harry zach de andere genodigden. Hermelien praten met Ron, Cho en Marcel stonden allebei alleen en Ginny kwam op hem aflopen. "He, waar was jij zolang. Ik was al bang dat je het niet ging halen."
"Ik had een gesprek met Anderling, ze wil dat ik een beter voorbeeld geef. Meer leren, minder regels overtreden. En ze hoopt dat mijn fanclub dan volgt. Wat anders zijn dit alle genodigden."
"Ja," zei Ginny, "het is een intiem feestje. Cho was eerst niet eens uitgenodigd, maar Luna vond haar hier een uurtje terug, huilend, dus heeft ze haar gevraagd te blijven." Toen Harry zich omdraaide en naar Cho keek, zag hij inderdaad wat vaag uitgelopen mascara.
"mag ik jullie aandacht?" vroeg Luna. Alle aanwezige draaiden zich naar de gastvrouw. "Welkom allemaal op dit intieme experimentele feestje. Hier staan zeven glazen wisseldrank die allemaal haren van een van ons bevatten. Ik heb de drank sterker gemaakt, dus hij moet nu ongeveer 4 uur duren. Dus kom naar voren en pak een glas."
Harry stond als verstijfd, die andere dingen waren grappig geweest en enigszins gevaarlijk, maar nooit zo, zo … Harry kon het woord er gewoon niet voor vinden. Na wat een eeuwigheid leek liep Ginny naar voren en pakte een glas en liep een wc in. Harry volgde haar voorbeeld en toen Marcel achter Harry aanliep, moest de rest wel volgen. Een maal in hun eigen wc telde Luna af. 3.2.1. Harry dronk het in een keer op. Hij zakte ineen op de grond en trilde over zijn hele lichaam. Na een paar minuten ging hij rechtop zitten, het was helemaal niet zo erg als vorige keer. Hij ging staan en liep het wc-hokje uit. Hij kon niet wachten om te zien wie hij was. Misschien was dit toch niet zo'n raar idee. Hij was echt zo benieuwd en voelde zich, zoals wel vaker, vereerd dat hij op Luna's belangrijke mensen lijstje stond. Harrij keek in de spiegel en was nog nooit zo teleurgesteld geweest in zijn eigen gezicht in de spiegel dat terugkeek. Zou het kunnen dat hij zijn eigen glas had gepakt.
Ginny en Luna kwamen tegelijk naar buiten. Ginny keek Harry aan en vroeg "Wie ben jij?"
"Harry" zei Harry.
"Ja, dat zie ik ook wel, maar wie was je voordat je Harry was."
"Harry," zei Harry weer.
"Ja, leuk hoor. Wie ben je altijd geweest."
"Ik ben altijd Harry geweest. Wie ben jij?"
"Ginny, maar als wie zie ik er uit," zei Ginny die nu door had dat Harry gewoon zichzelf was gebleven.
"Ginny," antwoordde Harry. Hij draaide zich naar Luna. "Wie ben jij?"
"Luna," zei Luna. "Als ik niet beter wist zou ik denken dat de wromkels dit gedaan hebbben. Maar die zijn hier niet." De rest was er intussen bij gekomen.
"Luna," zei Hermelien extreem voorzichtig, als iemand die niet weer twee maanden niet uitgenodigd wil worden. "Ik denk dat het niet gewerkt heeft. De kans dat we allemaal ons eigen beker pakken is, 0.000198412698412698412698412698412698412698417. Zeer klein dus."
"Ja," zei Luna, best wel teleurgesteld. "Dat is de enige verklaring. Nou ja, dan lijkt het feestje me afgelopen." Luna verliet het toilet het eerst. Ginny rende nog achter haar aan, maar ze was al verdwenen. Iedereen ging terug naar hun leerlingenkamer en niet al te lang daarna naar bed. Ze waren allemaal doodmoe.