"Sar, lievie word wakker" Nick Stokes kuste zijn vrouw op haar hoofd. "Sar, we moeten eruit, we zijn al laat" Sara Stokes draaide zich om en ging rechtop zitten in bed.
"Blegh, ik heb geen zin om naar werk te gaan, ik blijf liever thuis met jou" de vrouw wreef slaperig in haar ogen.
Nick zuchtte. Sinds ze 3 maanden geleden waren getrouwd, was het bijna elke dag hetzelfde liedje. Hij snapte zijn vrouw wel. Hij zou ook veel liever thuis blijven en lekker niks doen. Vooral nu hij en zijn vrouw in de gaten werden gehouden door Conrad Ecklie.
Het was zeker geen fijn gevoel dat er iemand over hun schouders mee keek, om te wachten dat een van hen een fout zou maken.
Nick kuste zijn vrouw op de wang, en stapte uit bed. "Weet je wat, ik maak wel even wat te eten voor ons en dan pak jij ondertussen de douche". Sara Stokes knikte. "Goed idee" zei ze en liep naar de douche toe.
Nick zette twee borden met eten op de eettafel. "Sar, het eten is klaar." Hij hoorde de douche stoppen. Nick keek op de klok die in de keuken hing. Het was zeven uur. Over een uurtje moesten ze op hun werk zijn. Het was bijna Kerst en rond die tijd van het jaar werden de meeste moorden gepleegd- om een of andere rare reden- dus zou het een lange dag worden, mischien zouden ze moeten overwerken.
"Mmmmm, het ruikt lekker hoor" Sara Stokes kwam in haar werk-outfit en met nog nat haar de badkamer uit. Nick glimlachte. "Wat?" vroeg Sara. "Waarom lach je nou?".
Nick liep naar Sara toe. "Ik ben gewoon zo blij dat je eindelijk va mij bent." Nick kuste zijn vrouw op haar mond. Opeens keek Sara heel serieus. "Nick" begon ze. "Ik moet je wat vertellen."
En zal ik verder gaan? Laat het me weten!