Jennifers P.O.V.
Ik was bij Ethan thuis. Even en Benny wouden en wedstrijd doen wie de meeste marshmallows in zijn mond kon stoppen. Joost mag weten waarom ze dat deden. Jane (Ethans jongere zusje) zat de film Dusk 2 te kijen
'Benny wist je nog in goep 7 toen jij 176 marshmallows in je mond had' zei Ethan tegen Benny die hem verbaasd aan keek. Fijn krijgen ze hier weer een discussie over. Weet je Soms snap ik ze echt niet. 'Echt niet ik had er 186.' zei Benny. Nu was het Ethans beurt om verbaasd te kijken. 'Nee, ik had er 172 jij had er 176'. '172? je haalde nauwlijks 150.'
Er zijn dagen dat ik me afvraag waarom ik nog met ze omga, maar dan bedenk ik me weer dat ik ze ook niet kan missen. Ik kan ze alles vertellen. Nou ja, bijna alles. Er zijn dingen waar je met jongens niet over kunt praten. Maar er is één ding waar ik ze echt niet over kan vertellen. Als ik ze het vertel dan hadden ze twee reactie. reactie 1: Ze vinden me gek. Reactie 2: Ze zijn bang voor me. Het geheim dat ik ze niet kan vertellen is dat ik anders ben. Niet anders als in persoonlijkheid, maar met wat ik ben. Ik ben geen mens, maar een vampier. Ik ben niet gebeten, maar geboren. Er zijn verschillen tussen geboren vampiers en gebeten vampiers. Geboren vampiers zijn sterker en hebben krachten die en geboren vampier past krijgt waarneer die oud is. Daarmee bedoel ik iets van 200 jaar. Ik weet wel dat ik niet de enige ben in deze stad. Whitechaple zit vol met bovennatuurlijke wezens.
'Hey Ethan, hoorde je dat?' Vroeg Jane aan haar broer.
Ik kwam uit mijn gedachten en keek naar de 8 jarige. 'Het is vast de wind waardoor er een tak tegen het raam aan komt.' zeg ik om haar gerust te stellen. Ik draai me weer om naar de jongens en zie dat ze al met de wedstrijd begonnen zijn. Oke, ik heb echt meer vriendinnen nodig. 'Tieners zijn echt dom.' hoor ik Jane zeggen. En voor het eerst in mijn leven ben ik het eigelijk met haar eens. Nou ja, niet dat ik mezelf dom noem , maar je snapt wat ik bedoel. Teminste als je deze twee zag snapte je wat ik bedoelde. Ik ken ze al vanaf mijn 6e en het lijkt wel of ze niet verandert zijn. Ik bedoel Benny heeft nog steeds een obsessie voor gestreepte shirts, ze houden nog van actie figuren & Star Wars. Ze houden nu alleen van een ander soort games. En ze hebben nog steeds de zelfde angst als vroeger. Ethan is bang voor naalden. Serieus telkens als hij een naald ziet valt hij bijna flauw. En Benny is bang voor een Cyber- tandarts. Telkens als hij die film ziet moet hij bijna huilen. Ik weet niet alleen dit soort dingen over hun ik weet ook familie problemen. Ethan heeft ze niet zijn ouders zijn alleen een tikkeltje over bezorgt, maar Benny heeft ze wel. Toen hij 6 jaar was had zijn moeder hem verlaten en had hij alleen zijn vader over. Zijn vader kon niet voor hem zorgen dus moets hij bij zijn oma, Evelyn Weir, wonen. Zijn vader had tegen hem gezegt dat zijn moeder terug zou komen dus hij wacht nog steeds elke nacht op haar hoopend (sp?) dat ze opeens zijn kamer binnen zou komen.
De jongens waren diep in hun wedstrijd tot dat we een gil hoorden. 'Ethan? Ethan!' riep Ethans moeder vanaf buiten. We stormde naar de voordeur waar Ethans ouders met een bange Jane boos naar ons keken. Ethan en Benny spuugte hun marshmallows uit en ik rolde mijn ogen.
'uhm...hoi... wat zijn ...uh... jullie vroeg thuis' zei Etahn met een zenuwachtige glimlach. O die krijgt problemen.