Πρόλογος
Ο ερχομός μου στον κόσμο ήταν ιδιαίτερος και μοναδικός. Οι Μοίρες, θέλωντας να υπενθυμήσουν στον πατέρα μου πως στο βιβλίο της Λάχεσις ότι γέγραπται, γέγραπται, φρόντισαν ώστε η έλευσή μου να μην γίνει μέσω γυναικείας μήτρας, αλλά από το ίδιο του το κεφάλι.
Από την μέρα που ξεγέλασε την μητέρα μου να φάει ένα βότανο, ώστε να γίνει τόσο μικρή για να μπορέσει να την καταπιεί και να αποτρέψει έτσι την γέννησή μου, άρχισε να βασανίζεται από πονοκεφάλους, που ολοένα και δυνάμωναν. Μάταια, η αδερφή του η Δήμητρα, με την βοήθεια της γιαγιά τους της Γης, το έδιναν βότανα για να τον ανακουφίσουν. Δεν γινόταν τίποτα. Ώσπου μια μέρα, δεν άντεξε. Φώναξε τον γιό του τον Ήφαιστο και τον πρόσταξε να του ανοίξει το κεφάλι με το πανίσχυρο σφυρί του για να τον γλιτώσει από το μαρτύριο. Ο Ήφαιστος, αν και θεωρούσε απαράδεκτο να κάνει κάτι τέτοιο στον πατέρα του, έστω και αν εκείνος τον είχε διατάξει, ο μόνιμος πόνος στο κουτσό του πόδι που του θύμιζε συνεχώς τις επιπτώσεις της ανυπακοής του, σήκωσε το σφυρί του ψηλά και χτύπησε με δύναμη. Έτσι ξεπετάχτηκα από το ανοιγμένο του κράνίο, ενώπιον όλων των Ολύμπιων θεών,
Η εμφάνιστή μου δεν θύμιζε σε τίποτε ένα νεογέννητο. Ήμουν ήδη έφηβη και το σώμα μου καλυπτόταν από μια υπέρλαμπρη πανοπλία που την συμπλήρωναν μια περικεφαλάια, μια ασπίδα και ένα δόρυ. Μα ούτε ήμουν μωρό*.Η μητέρα μου είχε προλάβει να μου κληρονομήσει όλη την σοφία και την πονηριά που την χαρακτήριζε, έτσι, με το που αντίκρυσα για πρώτη φορά το σκεπτικό βλέμμα του γεννήτορά μου, κατάλαβα αμέσως τι έπρεπε να κάνω για να κερδίσω την αποδοχή του.
Γονάτισα και άφησα μπρος τα πόδια του τα όπλα μου, σημάδι πως αναγνωρίζω την δύναμη και την εξουσία του. Ύστερα, τον κοίταξα με τα διαπεραστικά γαλάζια μου μάτια και μόλις είδα το αυτάρεσκο χαμόγελο να σχωματίζεται στα χείλη του, τον ρώτησα με ταπεινότητα αν μπορώ να ελπίζω σε μια θέση δίπλα του. Τότε εκείνος, φανερά συγκινημένος από την στάση μου, με σήκωσε όρθια και αφού έβαλε τις δυο παλάμες του αριστερά και δεξιά του κεφαλιού μου, με φίλησε στοργικά στο μέτωπο. Μόλις απομάκρυνε τα χείλη του, μου χάιδεψε στοργικά τα μαλλιά και είπε προς έκπληξη όλων.
" Η θέση στα δεξιά μου είναι δική σου, πολυαγαπημένη μου κόρη"