Αν τα δάκρυα μου μπορούσαν να σε φέρουν πίσω
Δεν θα ήμουν τόσο δυστυχισμένη
Αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα
Γιατί δεν είσαι πια μαζί μου
Ολομόναχη κλαίω μες την μαύρη νύχτα και ασημένια δάκρυα πέφτουν από το πρόσωπο μου
Παρακαλώντας τον Φύλακα άγγελο μου να σε σώσει
Αλλά είναι ήδη πολύ αργά
Τότε ακούω τη φωνή σου να με καλεί γλυκά
Με χαρά γεμίζει η καρδία μου
Όμως χωρίς να χάσει καιρό σπάει ξανά στα δύο
Συνειδητοποιώντας ότι ήταν απλώς ένα όνειρο που ποτέ δεν θα γινόταν πραγματικότητα
Προσπαθώντας να το πιστέψω ότι δεν ανήκεις σε αυτόν τον κόσμο τώρα πια
Μπορείς να ακούσεις την καρδία μου να χτυπά;
Μπορείς να με βοηθήσεις;
Μπορείς να μου σκουπίσεις τα δάκρυα μου λέγοντας μου ότι όλα είναι καλά;
Ίσως να μπορούσες αλλά όχι πια
Γιατί έφυγες αφήνοντας μόνη
Με τον πόνο και την λύπη μου
Η καρδία μου ράγισε σε μικρά κομμάτια
Σαν ένα γρίφο που ένα μικρό παιδί θα λύσει
Και Σιγά σιγά θα γυρίσω στη ζωή
Θα μπορώ να νιώσω,να ακούσω,να δώ
Να αγαπήσω
Εκεί θα είσαι και συ
Να μου χαμογελάς σαν τίποτα σε αυτόν τον κόσμο να έχει σημασία πια
Ήμασταν μόνο εμείς οι δύο σαν όνειρο
Αλλά το όνειρο έγινε εφιάλτης όταν ένας δαίμονας εμφανίστηκε ανάμεσα μας
Κλείνω τα μάτια μου σαν το σκοτάδι γεμίζει την καρδία μου
Σαν βλέπω το τέρας να σε πλησιάζει
Το ικετεύω με όλη τη δύναμη της καρδίας μου να σε αφήσει να ζήσείς
Ένα γέλιο ηχεί και στρέφετε προς τα εμένα
Με μια κίνηση μου παίρνει τη ζωή
Το τελευταίο πράγμα που βλέπω είναι το χαμόγελο σου
Κάνοντάς με χαρούμενη για μια τελευταία φορά
«Αντίο» Λές σιγανά αποχαιρετώντας με για πάντα με να μοναχικό δάκρυ να κυλά στο μάγουλο σου
Αλλά δεν μπορώ να σε ακούσω
Όχι,όχι πια….