Disclaimer: Iedereen is van J.K. Rowling, Op Cacia na en alle andere personen die niet in H-P voor komen.
Kleine Note: Het verhaal speelt zich af in de school jaren van Voldemort, het hoofdpersoon is Cacia Nelis.
Writers Note: Ik wil ook nog persoonlijk Jade bedanken voor haar tips en ideetjes, de eerste paar hoofdstukken zijn een beetje saai omdat er veel informatie in word verwerkt daarna word het beter!
Voor de rest kan het nog wel even duren voordat het volgende hoofdstuk komt, sorry daarvoor.

Walking with dead himself
Hoofdstuk 1: Een nieuw begin

'Jij moet Juffrouw Cacia Natasja Nelis zijn?' Verbaast draaide ik me om.

Achter me stond een vrouw van hoog uit vijfentwintig jaar, haar korte bruine haar stond alle kanten op en haar blauwe ogen twinkelden vrolijk.
'Alstublieft, alleen Cacia.' Antwoordde ik met een kleine glimlach, de vrouw glimlacht.

'Ik ben Barbara Maansteen maar ik verwacht met Professor aan gesproken te worden, ik ben het afdelingshoofd van Griffoendor en ik geef les in Spreuken en Bezweringen.' Stelt de vrouw zich voor.

'We moeten naar de grote zaal gaan, aangezien bijna iedereen al klaar is met eten, zoals je al weet zijn de lessen hier op Zweinstein al een week begonnen dus je kan niet met de eerstejaars worden gesorteerd.' Legt Professor Maansteen uit, Ik knik begrijpelijk.

'Maar je wordt wel gesorteerd in de grote zaal, We hebben hier vierafdelingen Griffoendor, Ravenklauw, Huffelpuf en Zwadderich.' De vrouw stopt voor een grote deur die gesloten is.
'Ons schoolhoofd is Professor Wafelaar de andere leeraren zul je in de loop van tijd ook leren kennen. Ik zal door geven dat u ben gearriveerd als u hier zo willen wachten.' Weer knik ik beleeft terwijl Professor Maanlicht naar binnenloopt kijk ik nieuwsgierig de gang rond om de twee meter ongeveer stond een harnas maar de eerste twee meter stond er een aan de rechter kant en de volgende aan de linker kant en zo door.

Ook hingen der soms schilderijen. Ik verschoot toen er opeens spook door de muur kwam vliegen.

Na een tijdje kwam Professor Maansteen weer terug.
'Als je mij zou willen volgen Juffrouw Nelis.' Professor Maansteen draait zich alweer om. Toch best wel zenuwachtig liep ik achter haar aan. Het eerste wat me op valt als we de zaal in lopen is het plafon, hij geeft de buitenlucht precies weer de donkere wolken en de regen die net boven mijn hoofd oploste in het niets. In de zaal waren vier lange tafels vol leerlingen die me nieuwsgierig aan keken, boven elke tafel hing het symbool van elke afdeling. Helemaal links boven de tafel was een slang, daarnaast een das, naast de das een leeuw en daar naast een raaf.

Ondertussen had Professor Maansteen ergens een kruk en een hoed ergens vandaan gehaald. Ik haalde diep adem en liep naar de kruk, en zet de hoed op.

'Zenuwachtig?'
'Valt wel mee.'
'Je hebt een iets speciaals over je, je bent enthousiast en mensen zijn altijd zich zelf tegen over jouw, je hebt het gelijk door als iemand tegen je liegt en je bent eerlijk.'
Ik beet even op me lip, ik had het altijd door gehad als iemand loog iets wat heel handig maar ook had ik er erg nare ervaringen mee gehad. De hoed ging onverstoord verder.
'Je bent erg slim, vastberaden, mensen vertrouwen je snel maar je bent ook stil en verlegen en je zegt vaak niet wat je denkt hard op, maar het is wel duidelijk… RAVENKLAUW!' Ik keek de zaal even rond maar liep toen richting mijn afdelingstafel, en nam plaats naast een meisje van ongeveer mijn leeftijd, Hierdoor zat ik met mijn rug tegen de muur aan en keek ik nieuwsgierig de zaal rond.

'Hoi ik ben Lallo.' Het meisje naast me kijkt me vrolijk aan, haar wit blonde haren hangen in vrolijke krulletjes om haar gezicht heen, op sommige plekjes springt een plukje haar uit het model, wat haar een beetje onnozel uit laat zien. Haar licht groene ogen kijken mij enthousiast en ter gelijke tijd nieuwsgierig aan. Ze heeft een vrolijk rond gezicht en haar huid is licht roze en op haar neus had ze een paar kleine sproetjes. Haar licht rode lippen vertelde me dat ze tegen me aan het praten was.
'Hallo?' Lallo zwaaide even met haar hand voor haar ogen.
'Sorry.' Antwoordde ik een beetje verbaast.
'Geeft niet, maar wat was je naam? Ze hebben die geeneens gezegd.' Lallo kijkt kwaad naar Professor Maansteen die naast een oude man was gaan zitten, Ik kon het niet laten om even in de lach te schieten.

'Sorry.' Antwoord ik weer als Lallo me verbaast aan kijkt.
'Mijn naam is Cacia.' Antwoord ik met een kleine glimlach.
'Wel Cacia, waar wacht je nog op, het eten blijft niet voor eeuwig op tafel staan.' Grijnst een Jongen naast me, Lallo gooit naast me een kippenpootje naar het gezicht van de jongen.

'Let maar niet te veel op Cain.' Zegt Lallo tegen me terwijl ze met een vies gezicht naar Cain zijn tafel manieren kijkt, Ik kijk de jongen nog even aan, zijn zwart gekrulde haar komt tot net iets over zijn oren, hij heeft een licht bruine huid maar ik weet zo snel niet of het komt door de zon of dat hij natuurlijk zo bruin is, zijn goudbruine ogen kijken me twinkelend aan.
Ik schep een klein beetje eten op mijn bord en neem er een paar happen van.
'Geen wonder dat ze zo mager is Cain.' de jongen naast Cain stoot hem grijnzend aan, zijn stijl blonde haar kwam tot net onder de oren, en stak alle kanten waardoor hij er erg schattig uit zag, zijn wit roze huid was haast perfect en ik wist zeker dat hij veel aandacht had van meisjes.
'Wie?' Vraagt Cain verbaast, verbaast staat de jongen op en onder zoekt Cain zijn haar.
'Wat haal je nu weer uit Drew?' Geïrriteerd slaat Cain de jongen zijn hand weg.
'Ik keek of je niet blond was.' Antwoordde jongen schouder ophalend. Naast me zucht Lallo geïrriteerd, ik daar in tegen grinnikte zacht de jongen die Drew heette keek me glimlachend aan.
'Drew, en wie mag jij zijn?' zegt hij met een charmante grijns.
'Cacia.' Antwoordde ik met een lichte glimlach.

-_-_-

'Kom op Cacia! Je wil je eerste schooldag toch niet te laat zijn?' Lallo bonkt met haar vuist kei hard op de douche deur.
'Relax Lallo! We hebben nog ruim een uur!' Klinkt mijn stem van de andere kant van de deur.
Met een kleine zwaai van mijn toverstaf maakte ik mijn haar droog. Ik keek even in de spiegel of alles nog goed zat. Mijn ravenzwarte haar lag licht gekruld over mijn schouder heen, en mijn pony hing een beetje voor mijn ogen maar dat boeide me niet veel, mijn ogen waren oceaan helder blauw en vielen al vaak vrij snel op. Mijn echt vuur rode lippen vielen ook gelijk op tegen mijn melk witte huid.
'CACIA!' Lallo haar stem was duidelijk verhard door een spreuk. Lachend deed ik de deur open.

'Sorry Lallo.' Ik keek haar onschuldig aan.
'Jaja, ik ken je nog maar 12 uur, en de helft daar van heb je liggen slapen en het enige wat ik je nog heb horen zeggen is sorry, het spijt me Lallo, vergeef me Lallo.' Lallo keek me gespeeld boos aan.
'Kom op anders komen we nog te laat.' Grijns ik terwijl ik voor haar de slaapzaal uit loop.
'Dat roep ik al meer dan een uur!' Roept Lallo gefrustreerd uit, lachend loop ik de trap af.
'Goedemorgen Zonneschijn, ik dacht al dat ik je boven hoorde schreeuwen.' Drew slaat lachend een hand om Lallo haar schouder.
'Donder op hoor Drew of ik duw je van de trap af.' Antwoord Lallo met een zuur gezicht.
'Wat jij wil Lallo.' Grijnst Drew terwijl hij naast mij gaat lopen.
'En hoe is het met mijn kleine slaapkop? Heb je goed geslapen?' Drew kijkt me vragend aan.
'Wel, Ehm..,-
'Nee? Ik heb anders ook nog wel een plek vrij.' Drew knipoogt met een glimlach naar mij.
Drew krimpt in elkaar als Lallo hem een klap geeft met een krant.
'De Ochtend Profeet is om te lezen Lallo! Niet om zielige weerloze jongentjes mee te slaan!' Drew kijkt Lallo met een pruillipje aan.
'Als of jij een zielig weerloos jongetje bent.' Antwoord Lallo, achtervolgd door een gil van mij.

Verbaast kijken Lallo en Drew mij aan terwijl ik onderaan de trap lig.
'Cacia, je hebt me duidelijk verkeerd begrepen het was de bedoeling dat Drew van de trap af viel, niet jij!' Zucht Lallo met een kleine grijns. Terwijl Drew al de trap af was gerend en me overeind hielp.

'Ik wist wel dat je voor me viel Cacia, ik voel me nu zo gelukkig! Dat je eindelijk je liefde voor me verklaard.' Drew kijkt me aan met gelukkige grijns op zijn gezicht en laat een gelukzalige zucht los.
'Wat is er mis met die gast? Ik ken hem nog geen eens een dag!' Fluister ik verbaast in Lallo haar oor.
'Dat lieve schat is nou typisch Drew, ik zei toch dat je ze moest negeren.' Grijns Lallo.
'Nee, je zei dat ik Cain moest negeren.' Antwoord ik met een vreemde blik op Drew die daar komt de bruid neuriet
'O, Oké… Cacia, je moet Drew en Cain gewoon negeren.' Lallo kijkt me aan.
'Wel kom je lekker op tijd mee.' Zucht ik diep.
'Ik meld het tenminste.' Grijnst Lallo met een onschuldige blik in haar ogen, waardoor Ik en Lallo allebei in de lach schieten.
'Wat valt er te lachen?' Drew komt weer naast ons lopen en kijkt ons vragend aan.
'Niks.' Antwoorden Ik en Lallo met een glimlach te gelijk.
'Dus ik mag geen eens mee lachen.' Drew toverde zijn pruillipje weer te voorschijn en keek ons zielig aan.
'Dat klopt je mag niet mee lachen Drew.' Antwoordde Lallo met een gemene glimlach en sleurde mij mee de gang door richting het goede lokaal.

Bij het lokaal hadden verschijnen leerlingen zich al verzameld.
'CACIIAA!' Uit de kleine groep leerlingen doemde Cain, met een grote grijns liep hij op mij en Lallo af.
'Heb je lekker geslapen?' Vroeg Cain met een grote glimlach aan mij.
'Heb ik ook al gevraagd Cain, maar ze had niet lekker geslapen dus logeert ze vannacht bij mij in bed.' Grijnsde Drew, Cain keek me aan.
'Ik heb nu al medelijden met je Cacia.' Grijnsde hij toen.'Hoezo!' Roept Drew nu verbaast.
'Misschien omdat een Bergtrol nog minder hard snurkt.' Legt Cain simpel uit, Drew kijkt zijn vriend ongelovig aan.
'Ik snurk helemaal niet.' Mompelt Drew beledigt.
'Nee tuurlijk niet, daarom lijkt het net of er een orkaan door onze slaapzaal waait.' Zei Cain Grijnzend en sloeg zijn vriend op zijn schouder, die nog steeds mopperend naar de grond keek.

Ik grijnsde licht misschien kon ik hier nog wel gewend aan raken, een nieuwe school en nieuwe vrienden.