Hallo hallo daar! Mijn hele verhaal was eigenlijk al af, maar dit is de verbeterde versie, en alle fouten zijn eruit gehaald. Alle Disclaimers, Summary's en al de rest zijn weggelaten, behalve hier, en de Disclaimer van Free staat hieronder, aangezien dat iedereen die de moeite heeft genomen hem super vond. En de bedankjes staan ook nog steeds op de laatste pagina. Verder zou ik zeggen, gewoon lezen.
XXX Celia
Disclaimer:
Celia: I own Harry Potter! Whoehahaha!!!!!
Free: Celia, Jij bent JK Rowling niet...
Celia: Nee?
Free: Nee.
Celia: Waarom niet?
Free: Omdat ik het ben! Whoehahaha!!!!!
Celia: ...
Jack: But why is the rum gone?
Free: Jack, dit is Harry Potter, jij komt hier niet in voor.
Jack: Nee?
Free: Nee.
Jack: Waarom niet?
Free: Zucht...
Jack: I want rum, rummy rummy rum!
Free: Fuck off Jack, ga de Pearl besturen of zo.
Jack: Me Pearl!
Free: Ja Jack, jij bent écht een pearl, nu move.
Jack: Me Pearl, Me Pearl! Bye!
Free: Zucht...
Celia: Hij had wel gelijk, de rum IS op.
Free: What's wrong with this damned world?
Bordje met applaus verschijnt
Free en Celia: Dank u voor de aandacht, we gaan verder na de reclame!
Ja ja, ik heb m'n lesje geleerd. Ik laat Free NIET meer mijn Disclaimers schrijven.
Maar lees je dit verhaal wel? Please? Ik smeek je. En Free zal jullie niet langer lastig vallen, I swear.
Free: Dat had ze gehoopt! Whoehahaha! Kom Jack, we gaan het verhaal beïnvloeden!
Jack: Heb ik dan rum?
Free: Wat jij maar wil..
Jack: Ik doe mee!
Free: Knipoog
Celia: Zucht...
Celia: Mijn verhaal!
Onverbeterlijke Lizzie.
1. Een clown streepje hotdog.
Hej Remus,
Ik zal maar met de deur in huis vallen: ik heb een probleempje. Nou, aangezien ik het vertik om bij mijn "familie" te zitten de hele zomer lang, ben ik naar James toe gegaan. En al de hele zomer logeer ik bij hem. Maar nu komt het.
Zijn ouders hebben een reis geboekt naar ergens in Italië, en ze hadden maar drie tickets. Ze hebben geprobeerd er nog een vierde te krijgen, zonder succes. En nu schiet ik weer alleen over. Ik mag van hun daar in hun huis alleen blijven, heb ik tenminste een dak boven m'n hoofd. 'We vertrouwen je, hoor!'
Maar ik zie het niet zitten om nog vier weken alleen te zitten, wegkwijnend in m'n eentje. Jag!
En dus vroeg ik me af of ik misschien bij jou thuis mocht blijven logeren de rest van de vakantie. Ik zie het écht niet zitten om die vier lange weken in m'n uppie de hele dag tv zitten te kijken. Stuur Oo maar terug met een antwoord.
Greetzzz, Sirius.
Sirius herlas de brief en wenkte toen zijn uil die samen met de uil van James rondjes vlogen boven de tuin.
'Oo, ik heb een brief voor je!' Het uiltje landde vlak voor de neus van Sirius, met een megasnelheid. Vroeger schrok hij ervan, maar nu was hij het al gewend dat Oo zo plots kon reageren. Hij had het piepkleine uiltje Oo genoemd omdat het dier bedekt was met witte cirkels op zijn zwarte veren.
'Naar Remus.' zei hij, en Oo maakte een geluidje om duidelijk te maken dat hij de boodschap begrepen had, en steeg toen op.
'Echt, Sluipvoet, voor de zoveelste keer, sorry. Ik wou dat je meekon…' James maakte voor de vijfduizend tweehonderd negenenveertigste keer die dag zijn excuses.
'En voor de zoveelste keer, Gaffel, het is oké,' verzuchtte hij, ook voor de weet-ik-veel-hoeveel-ik-ben-de-tel-al-lang-kwijt-ste keer. Hij werd James zijn excuses stilaan wel een beetje beu. Oké, eerlijk wezen, heel erg beu. Misschien was het maar goed dat hij wegging, een beetje rust.
Tenzij James het in zijn hoofd zou durven halen om brieven te gaan schrijven in alle mogelijke vormen en talen. Hij mocht er niet aan denken ! Daar moest hij écht niet van weten! Hoeveel tijd kost het een uil om van Italië naar Londen te vliegen en terug? Lang hopelijk.
Sirius zuchtte en zette zich recht. Hij en James zaten in de achtertuin, die omgeven was door bosjes, struiken en bomen. Hij zag hoe hij zijn blik scannend door de tuin liet gaan.
'Is er iets?' vroeg Sirius, meer geamuseerd dan bezorgd. James had het gemerkt, maar reageerde er niet op. Hij schudde zijn hoofd en probeerde zijn gedachten op iets anders te zetten. Hij moest niet ieder moment van de dag zo wantrouwig gaan doen. En in zijn eigen tuin zeker niet!
'Schrik dat Evers je komt vermoorden?'
'Lach niet Sluipvoet, het is niet grappig!' schoot hij meteen uit zijn sloffen. Sirius, die niet anders verwacht had, pikte daar handig op in.
'Nee, inderdaad, met zoiets lach je niet.' James ging terug liggen, de rest van zijn commentaar niet verwachtend. 'Met zoiets kan je alleen spotten, zo stom dat het is.' 'Hé!' riep hij uit, toen hij het loodzware boek dat enkele seconden geleden naast James lag naar zijn hoofd gekeild kreeg. Hij wist het nog net op tijd te ontwijken, anders had hij gegarandeerd een hersenschudding gehad. Toch kon hij een grijns niet verbergen, hij deed de moeite niet eens. Nee, daar was de afgelopen dag veel te komisch voor.
Sirius en James liepen wat verveeld door dreuzel-Londen. Ze mochten de Wegisweg niet op en ze hadden hier niets te doen. Ze waren net van plan om een mestbom in één of andere chique kledingszaak te laten ploffen, toen ze Lily Evers voorbij zagen lopen met een van haar vriendinnen waarvan Sirius meent dat ze Alice Moons heet. De twee meiden liepen juist één of andere juwelenwinkel uit, en ze stonden vlak bij de twee kwajongens. Sirius, die maar al te goed weet wat er door James' hoofd spookt en zijn eeuwige haat-liefde gevoelens kent die hij voor Lily Evers heeft, greep zijn kans. Vliegensvlug drukte Sirius een kusje op de wang van Lily. Hij stond weer recht voor Lily zich had kunnen omdraaien. Hij had zijn wenkbrauwen gefronst en wierp James een was-dat-er-nou-niet-net-ietsjes-over blik. Die woorden zei hij ook luidop. Vrij verstaanbaar, maar vergeleken met Lily haar volume leek het net gefluister. Ze riep zowat de hele straat bijeen.
'Potter, hoe durf je! Dat is zo vulgair! Zo, zo,…' Ze vond blijkbaar de juiste woorden niet om uit te drukken wat het was, en aan de kleur van haar gezicht te zien was ze razend. James was zich van geen kwaad bewust, en probeerde te protesteren, wat blijkbaar geen effect had op Lily. Die ging maar door met haar geraas. Blijkbaar had ze terug een paar woorden gevonden die in de buurt kwamen om te beschrijven wat James was. Nu was ze bezig met haar wraakbelust te beschrijven.
'Ik zweer het je, op mijn grootvaders graf, dat je hiervoor zult BOETEN!' Maar juist toen Lily zich wou omdraaien om met Alice Moons weg te lopen, hief James zijn hand op en raakte (per ongeluk, weliswaar) Lillies bil. Met een ruk draaide ze zich om en haar hand raakte James' wang. En toen stond hij daar, met een rode kaak. Als hij niet zo oprecht verbaasd had gekeken, had Sirius waarschijnlijk zijn lach helemaal niet kunnen inhouden. Hij had slechts een klein beetje medelijden met zijn vriend, en beet zowat zijn hele lip stuk. Maar hij mocht en zou niet lachen!
En nu had James blijkbaar schrik dat miss Evers zich zou wreken. Die Gaffel toch, hij kon zich soms ook zo belachelijk instellen! Maar nu schoot hij weer recht en liet zijn blik weer door de tuin glijden. 'Hoorde je dat ?'
'Wat?'antwoordde Sirius. Hij had helemaal niets gehoord.
'Dat! Ik hoorde het weer!' Sirius hoorde de angst in zijn stem.
'Gaffel, m'n beste, ik geloof dat jouw fantasie weer op hol slaagt', maar deze keer had hij het ook gehoord. Sterker nog: hij dacht een paar onmiskenbare rode lokken te hebben weten te onderscheiden tussen de donkere, dichte bomen. Hij vertrouwde het niet, dus stond hij op en liep naar de achterdeur, die naar de keuken leidde.
'Wat ga je doen?' vroeg James, die het blijkbaar niet zag zitten om alleen in de tuin achter te blijven.
'Naar de WC, en ik heb daar geen hulp bij nodig, bedankt', antwoordde hij simpel, en het was niet eens gelogen.
Toen hij terug kwam zag hij op de plaats van James een monster zitten. Het kostte hem even tijd voordat hij op het maffe beeld van James kon reageren. 'O, my God! Wat is er gebeurd?' Akkoord, stomme vraag.
'Evers' antwoordde de maffe James-versie kort. Zijn normaal warrige zwarte haar kleurde toen oranje, geel en groen, en lag plat door het gespuit van de spuitbussen. Zijn T-shirt zat onder de ketchup en mosterd, en zijn wenkbrauwen werden blauw.
'Je ziet er niet uit.' deelde Sirius hem even mee.
'Je meent het…' antwoordde hij droogjes, en rolde met zijn ogen. 'Je wordt bedankt!'
'Oh, en nu is het allemaal míjn schuld?!' vroeg hij ontzet. Hij zat er dichter bij dan hij besefte.
'Ja, het is allemaal jouw schuld!'
'En wat heb ik deze keer dan gedaan, als ik vragen mag?' Die was raak, daar had James geen antwoord op. 'Ik denk dat je beter een douche neemt, Gaffel, voor de buren gaan denken dat we hotdogs verkopen.' Hij wierp een veelbetekenende blik op zijn hotdog T-shirt en zijn clownhaar. Alleen de rode neus en de veel te grote schoenen van één meter lang ontbraken. James zuchtte en stond op. Toen hij weg was schoot Sirius in een geluidloze lachbui. Na tien minuten was hij afgekoeld en liep hij naar de keuken, waar mevrouw Potter aan de weer was met een hoop potten en pannen.
'Oh, dag Sirius' zei mevrouw Potter vriendelijk. 'Ga alvast maar zitten, het eten is klaar. Weet jij waar James ergens zit?'
'Die staat onder de douche, hij komt zo.'
Juist toen mevrouw Potter het eten begon op te scheppen voor iedereen kwam James de keuken binnenlopen met nat haar. Het beeld van het monstertje van daarnet kwam terug op zijn netvliezen te voorschijn en hij kon een grijns niet onderdrukken.
'Lach maar, ze zal snel niets meer hebben om te lachen', mompelde hij, en zei toen wat luider 'Wat eten we, mam?'
Na het eten keken ze nog een dreuzelfilm (die sience fiction is echt super!) en gingen toen naar bed. Sirius viel als een blok in slaap.
FWY, ik heb Free toch weg kunnen krijgen, ze zal jullie nu ECHT niet meer lastig vallen.
Een reviewtje waard? Ook als je de Disclaimer leuk vond.
Free: En hier ben ik weer, kom Jack, pak de rum! gooit rum weg.
Jack: NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!
Davy Jones: Do you fear death?
Free: Wat doe jij hier nu weer?
Davy Jones: Geen idee.
Celia: Davy!!!!! Springt op Davy's rug Kijk iedereen, ik rijd op een octopus!
Kraken: Ik ben de enige octopus hier!
Celia en Free: Wil iedereen die niets te maken heeft met Harry Potter weggaan?
Kraken, Davy: Oke... Verdwijnen in de zee.
Jack: Ik ook?
Free: Nee Jack, jij mag blijven.
Jack: Jeej!
Celia: Ik hou van pudding.
Jack en Free kijken Celia vreemd aan
Free: Kom Jack, we gaan...
Jack: DE PEARL BESTUREN!
Free: Aye, de Pearl besturen...
Celia: Ik ga mee!
Free: Eh, nee.
Celia: Ja!
Free: Okay dan.
Free en Jack verdwijnselen
Celia kijkt rond: Hoe hebben ze dat gedaan?
Free verschijnt: Seaturtles mate.
THE END
