Dit verhaal gaat over een occ van mij. Iemand anders heeft die ook gebruikt met mijn toestemming. Dus ik aap niemand na! Wondergirl ook niet ze heeft hem gewoon geleend!
Luthien Sneep
Hoofdstuk 1: de trein
Er liep een meisje met zwarte haren die tot haar middel reikte, groene ogen en een knap gezicht door de trein. Ze was opzoek naar een lege coupé. Maar zonder succes. Ze ging naar de meest legen coupé. Ze zag dat er één jongen in zat met warrig zwart haar en een bril. "Is hier nog een plekje vrij?" vroeg het meisje. "Ja meer dan genoeg."antwoorden de jongen. "Zou je het erg vinden als ik hier kom zitten?" vroeg het meisje. "Nee. Ik kan best wel wat gezelschap gebruiken." Was het antwoord van de jongen. Luthien ging tegen over de jongen zitten. Het bleef een tijdje stil tot de jongen vroeg. "Hoe heet je?" Ze antwoorden. "Luthien Sneep." "Sneep?" vroeg de jongen ongelovig. "Ik wist niet dat ie getrouwd was." "En al helemaal niet dat ie een dochter heeft." Luthien deed haar mond open om iets te zeggen maar op dat moment werd de coupé open gedaan. Er kwam een jongen met rood haar binnen en een meisje met een bruinen krullige bos haar. "He eindelijk uit die klassenoudste coupé"zei de jongen met het rode haar. Die Luthien zo te zien niet opmerkte. Maar het meisje had haar daar in tegen. Duidelijk wel opgemerkt. "Hallo ik ben Hermelien Griffel. En jij bent?" vroeg Hermelien. "Luthien Sneep." Antwoorden Luthien. "Sneep?" vroeg de jongen met het roden haar. "Jep en hoe heet jij?" vroeg Luthien. "Ron Wemel." Toen vroeg Hermelien weer wat. "In welk jaar zit je. je lijkt me te oud voor een 1e jaar. En hoe komt het dat we nog nooit van je gehoord hebben?" "Ik zit in het 5e jaar. En dat jullie mij nog nooit hebben gezien was omdat ik 4 jaar gelden ene ongeluk heb gehad en tot de zomer vakantie in coma heb gelegen. Dus met andere woorden heb ik 4 jaar in coma gelegen." Zei Luthien. Ron en Harry keken walgent naar Luthien. Maar Hermelien daar in tegen juist vriendelijk. "Je moeder zou het wel vervelend vinden. Dat ze nu allen thuis is." "Ik heb geen moeder meer. Zij is omgekomen bij het ongeluk." Zei Luthien stiletjes. "O sorry ik wist het niet anders had ik het nooit gezegd. Het spijt me." Zei Hermelien gesroken. "Her geeft niet. Jij kon het toch ook niet weten." Zei Luthien schouderophalen. Harry en Ron waren even uit het veld geslagen door de aardigheid van Luthien. "Ben je al ingedeeld?"vroeg Harry. "Ja ik zit in Griffoendor." Zei Luthien . "Vind je het niet jammer dat je niet in Zwadderich zit?" vroeg Ron. " Nee ben juist blij. Daar zitten allen maar een stelletje eikels. Op me vader dan na."zei ze. Ron, Harry en Hermelien knikte naar elkaar als teken dat Luthien anders was dan haar vader. En daarmee ook aardiger. Des de langer ze met haar praten des de aardiger ze haar vonden. Ron en Harry kregen allebei een beetje een verliefde blik in hun ogen als ze naar Luthien keken. Toen Hermelien het zag schoot ze in de lach. "Wat?"Vroegen Ron en Harry tegelijk.
"O niets hoor." Antwoorden ze lachend.
Een paar uur later waren ze bij het kasteel. Luthien ging tot grote ergernis van Professor Sneep bij Harry, Ron en Hermelien zitten. Luthien zag die blik maar negeerden hem. "Potter heb je een nieuw vriendinnetje!" zei een stem die hij maar al te goed herkende. Als de stem van Draco Malfidus. "Ken ik jouw niet ergens van?"vroeg Draco met opgetrokken wenkbrauwen. "Of een familie lid van je?" "Ja je kent me vader die is hier leraar professor Sneep zegt dat je misschien wat?" vroeg Luthien kattig. "Maar ga maar naar je eigen soort want in tegenstelling tot me vader. Heb het namelijk niet zo op Malifdussen. "Gesroken door die afkaterij. Van de dochter van zijn favo leraar. Ging Malfidus weer terug naar ze plek. "Dat was geweldig." Zei een meisje met rood haar die het had gehoord en kwam naast Ron zitten. "Ik ben Ginny Wemel. Jij bent toch Luthien Sneep als ik het goed gehoord heb?" "Ja dat klopt"zei Luthien. "Nooit gedacht dat een Sneep nog is een Malfidus te grazen zou nemen"
Net toen Luthien wat wou zeggen kwamen de 1e jaars binnen.
Please reageer maar beoordeel me schrijfstijl niet te hard ik heb een ziekte waardoor ik er moeite mee heb. Word vervolgt