La sango malsupre glitis ŝian brakon, kaj Luffy pli strikte tenis ŝin. Kiam ekpluvis, la larmoj de Nami velkis en ĝin.
"Luffy," ŝi diris.
Li ne alrigardis ŝin, sed li diris, "Ne zorgu. Vi bonos."
"Ne diru tion …"
"La aliuloj venos al vi, kaj vi bonos, Nami."
"Haltu," Nami diris. "Ne diru tiujn aĵojn."
"Nami," la sango kuniĝis sur la teron, kaj miksis en la plovon. Li diris, "Ne zorgu."
"Tamen …!"
"Ĝi bonos."
Ŝi diris, "Tio ne veras! Luffy … ĉi tio estas via sango."
Kisinte ŝian vangon, Luffy ridetis al Nami, "Mi konas. Tio estas tial, kial vi bonos."