hey, ik ga 1 keer in de twee weken publiceren.
H2. Antwoorden komen sneller dan verwacht
Het is nu een paar dagen later, de tijd vliegt als je niet oplet. Ik heb niet meer aan de stok gedacht, hij ligt verstopt in mijn kledingkast, op een plek waar niemand kijkt.
Ik wil nog steeds antwoorden, ik heb gewoon geen tijd ervoor. Mijn examens komen er aan en zeker nu het Mei is.
Ik zit in de 4de klas van de middelbare en doe dus dit jaar eindexamen.
Het voelt raar om bijna van school af te gaan, ik voel mij soms het 13de wiel, vanwege dat ik in de klas zit met 12 jongens en ik als enige meisje. Ja je hoort het goed het enige meisje.
Ik kan wel met veel kinderen opschieten het is alleen dat zij allemaal gewone ouders hebben.
Mijn vader stierf toen ik 5 was, mijn moeder heeft nu een nieuwe liefde daar niet van.
Maar hij is nog steeds niet mijn vader, hij kan soms nogal irritant zijn.
Mijn zusje trekt veel met haar vrienden op en rond school.
Ik niet, ik heb Bono en dat is mijn enige echte vriend.
Maar goed, ik haat het als mensen zeggen wat ik moet doen, ik ga mijn eigen gang.
De meisjes op de manege zijn vreselijk jalloers, omdat ik een paard heb en zij niet.
Ik vind het heel naar als ze rare opmerkingen maken over hoe lelijk mijn paard is.
"Ben thuis," screeuw ik tegen mijn moeder en stiefvader, "Waar is Jozefien (dat is de goeie naam)?" vraag ik en leg mijn spullen ergens anders neer dan op de tafel.
Mijn spullen mogen daar nooit liggen en als dat wel zo is worden ze naar buiten gesmeten. Dat is zo irritant, want dan kan ik alles weer binnen gaan halen.
"Marije je bent inmiddels 15,waarom gedraag je, je als een klein kind?" zegt mijn moeder en ze het eten op tafel.
Het eten is vandaag zuurkool, dat is zo vies, al zeg ik het zelf.
"Hoe gaat het op school?"
"Jongens enzo, zoals altijd. Niks bijzonders in ieder geval." zeg ik en eet met langetanden mijn eten op.
"Jozefien logeerd bij haar beste vriendin." zegt mijn moeder na het eten en pakt een boek.
zoals gewoonlijk denk ik bij mijzelf, het lijkt net wel of ze meer daar is dan hier thuis.
We hebben zo af en toe ruzie, maar dat hoort er nou eenmaal bij als je zussen bent.
Als ik boven ben pak ik de stok uit mijn ladekast.
Hij is zo'n 30 cm lang, denk iets kleiner.
De kleur is licht bruin met bij het handvat krullen in het hout gegraveerd.
Ik pak een groot dik boek uit de boekenkast, er zit allemaal stof op. Als ik het stof ervan af heb geblazen lees ik: 'De geschiedenis van de herkomst van heksen en tovenaars'.
Ik had nog nooit eerder dat boek gezien, waar hij precies vandaan komt mij een weet.
Ik krijg misschien eindelijk wat antwoorden.
In 1700 leefden de heksen en tovenaars nog onder de mensen. Ze hielpen bij het genezen van de zieken en zorgde voor vermaak onder de mensen.Na een tijd brak er een nieuw tijdperk aan, de mensen vonden de heksen en tovenaars maar raar en begonnen ze te achtervolgen.
Veel heksen vluchten naar een plaats waar normale mensen niet konden komen.
De plaatsen waren vaak in donkere hoekjes van een grote stad, vanuit daar konden de heksen en tovenaars door de magische wereld reizen.
Veel studenten van magische scholen kopen daar hun school spullen.
In Engeland is de school Hogwarts,Frankrijk:Beauxbatons.
Enzo.
Ik doe het boek voorzichtig dicht en kijk op de klok, al half 10!
Wauw ik heb echt lang gelezen, al die informatie moet even tot mij door dringen.
Ik heb al veel antwoorden gekregen, magie bestaat dus echt, maar ze houden het verborgen en er is zelfs een speciale school voor heksen en tovenaars.
Als ik een heks was zou ik ook naar Hogwarts willen, het lijkt mij een fantastische school.
"mam, mam, moet je dit zien." roep ik naar mijn moeder en ren naar de woonkamer met het boek in mijn hand. Ik kom slippend tot stilstand en druk het boek zowat in haar gezicht.
"Mm, Astrologie, wat doet dat boek eigenlijk hier?" zegt mijn moeder als ze naar de titel kijkt.
"Maar er staat..." en ik kijk op de voorkant, heel groot staat er op 'Astrologie'.
"Laat maar," en ik loop de woonkamer uit, ik slof hulpeloos naar mijn kamer.
Ik laat me op mijn bed vallen en staar naar het grote boek boven mij. De kleur begint langzaam te veranderen en met grote ogen kijk ik toe hoe het boek weer zo wordt als het eerst was.
Ik knipper met mijn ogen, dit kan niet waar zijn.
"Bam," de deur gaat met een klap open, "Hai, zussie!" zegt mijn zusje vrolijk.
Ineens is het boek uit mijn handen verdwenen, " Hé!" schreeuw ik en kijk naar Joos, ze heeft mijn boek vast.
"De geschiedenis van de herkomst van heksen en tovenaars," leest Jozefien op, "Je gelooft toch niet in die onzin?" zegt ze lachend.
"Dat doe ik wel, heksen en tovenaars bestaan echt. En geef nu mijn boek terug." zeg ik boos en grijp naar het boek.
"Wat is dat?" Jozefien wijst naar de toverstok die ik heb gevonden.
"Een toverstok." zeg ik en pak het boek goed vast.
Jozefien pak de stok en zwaait er doelloos mee rond. "Hij doe niks, het is gewoon een prul." en smijt het ding op mijn bed, " Wat voorzichtiger, alsjeblieft." zeg ik kwaad.
"Mag ik dat boek eens zien?" vraagt Jozefien, "Niet hier, ergens anders waar het rustiger is." en samen gaan we opweg naar de manege.
"Je bent er dus zeker van dat magie echt bestaat?"
"Jep, zeker weten." en ik sla het boek open op de eerste pagina.
We zitten in Bono's stal.
Een fel licht verschijt uit het boek alles begint te draaien ik houd Jozefien goed vast.
A.Nhai, ik wil de mensen die dit verhaal lezen bedanken, en tot het volgende hoofdstuk.