Κεφάλαιο 11

Η Μαμά Αρκούδα

Ο Άδης επέστρεψε σε πολύ άσχημη κατάσταση.

"Αιδονέα!", ούρλιαξε η Νυξ, όπως θα έκανε κάθε μητέρα βλέποντας το παιδί της χτυπημένο. Τρόμος την είχε καταλάβει με τις πρόσφατες εξελίξεις. Πρώτα, ο Δίας βίασε τη μέλλουσα νύφη της. Ύστερα, η Ήρα τη σκότωσε κι έπειτα ο γιος της προφανώς πήγε να τους αντιμετωπίσει. Η Νυξ ήταν εξοργισμένη.

"Παιδί μου, τι έπαθες;", ρώτησε ανήσυχα το Έρεβος βοηθώντας τον να ξαπλώσει. Η Εκάτη έχυσε ένα φίλτρο πάνω στην πληγή που σταμάτησε την αιμορραγία κι ο Ύπνος τον αποκοίμισε, αφού όμως δήλωσε πρώτα ο Άδης πως είχε συγχωρήσει την αδερφή του.

"Ο Δίας φταίει για όλα!", είπε η Νυξ τρέμοντας απ' τα νεύρα. "Θα το πληρώσει και θα φροντίσω εγώ για αυτό! Θα τον σύρω στους πέντε ποταμούς του Άδη μέχρι να γίνει αγνώριστος, μετά θα τον γιατρέψω και μετά θα τον παραδώσω στον Τάρταρο να τον βασανίσει με τον χειρότερο τρόπο!". (Γι' αυτό, η Νέμεσις, η θεά της εκδίκησης, είναι κόρη της Νυκτός).

"Καρδιά μου, σε παρακαλώ. Είμαι βέβαιος ότι ο Αιδονεύς έχει στο μυαλό του μια τιμωρία αντάξια του εγκλήματος. Μην του το αρνηθείς αυτό."

"Ό,τι κι αν αποφασίσει, εγώ τον στηρίζω!"

"Ηρέμησε, αγάπη μου. Πάρε βαθιές ανάσες.", την παρακάλεσε το Έρεβος.

"Να ηρεμήσω; Ο γιος μας μοιάζει σαν να τον κατασπάραξε κάποιο τέρας κι εσύ μου λες να ηρεμήσω; Θα πάω να δώσω ένα μάθημα στον Δία!"

"Νυξ!", φώναξε ο Θεός του σκότους όμως η γυναίκα του είχε ήδη φύγει. "Δεν ξέρω αν πρέπει να καταραστώ τον Δία ή να τον λυπηθώ.", είπε γελώντας πονηρά.

"Ξέχνα τον οίκτο. Είναι καταδικασμένος.", είπαν ο Ύπνος κι η Εκάτη.

Πίσω στον Όλυμπο, οι θεοί ήταν χωρισμένοι σε δύο ομάδες: Σε αυτούς που παρέμεναν ξέγνοιαστοι και σ' αυτούς που ένοιωθαν ότι πλησίαζε το τέλος του κόσμου.

"Τι πήγες κι έκανες, Δία;", ψιθύρισε ο Ποσειδών κι η Ήρα γέλασε σιγανά.

"Θα την πληρώσεις τώρα… Είμαστε κι οι δυο καταδικασμένοι.", είπε παραδομένη στη μοίρα της.

"Ίσως πρέπει να κρυφτώ για ένα διάστημα.", είπε η Εστία (όχι σε κάποιον συγκεκριμένα).

"Σε παρακαλώ, πάρε με μαζί σου.", είπε η Δήμητρα.

"Γιατί τον φοβάστε τόσο πολύ; Ένας θεός του Κάτω Κόσμου είναι! Εγώ είμαι ανώτερος από εκείνον. Αν το ήθελα, θα μπορούσα να πλημμυρίσω το βασίλειό του με μια κουβέντα στον Ποσειδώνα. Τι μπορεί να μου κάνει;", μονολόγησε ο Δίας. 'Μα έχει τρελαθεί τελείως;', αναρωτήθηκε ο άρχοντας της θάλασσας.

"Εντάξει, Δία, κάνε ό,τι νομίζεις! Θα μάθεις να φοβάσαι την οργή του.", είπε η Ήρα φεύγοντας. Δεν άντεχε άλλο να βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο μαζί του.

"Ήρα, περίμενε κι εμάς!", φώναξαν οι αδερφές της όμως πριν προλάβουν να βγουν από την αίθουσα, έκανε την εμφάνισή της η Νυξ.

"Γεια σας, παιδιά!", τους είπε χαμογελαστή.

"Τι δουλειά έχεις εδώ, Νυξ;", είπε ο Δίας.

"Τι δουλειά έχω εγώ εδώ; Δεν ξέρεις; Μα είσαι γλύκα! Χαίρομαι που σας βρίσκω όλους εδώ μα ήρθα συγκεκριμένα για το χρυσό αγόρι."

"Χρυσό… Αγόρι; Εμένα εννοείς;", ρώτησε ο Δίας δείχνοντας τον εαυτό του.

"Ναι, εσένα εννοώ. Είσαι τόσο αξιολάτρευτος, που θα μπορούσα να σε αρπάξω, να σε δέσω σε μια πέτρα και να σε πετάξω μέσα στον Αχέροντα! Θα υπέφερες τρομερά. Δε θα ήταν τέλειο;". 'Δεν είσαι η μόνη που θα το ήθελε αυτό.', σκέφτηκε η Ήρα.

"Ποια είσαι εσύ που μιλάς έτσι στον Δία;", είπε ο Άρης απηυδισμένος. Πώς τολμούσαν όλοι αυτοί οι θεοί να απειλούν τον πατέρα του;

"Δεν είσαι σε θέση να τιμωρήσεις το βασιλιά των θεών.", προσέθεσε η Αθηνά.

"Εγώ δεν είμαι σε θέση; Αλήθεια, έτσι νομίζεις;", είπε η Νυξ κι αποφάσισε να δείξει σε όλους ποια ήταν η θέση της. Σκοτάδι άρχισε να απλώνεται σε ολόκληρο το παλάτι κι ένα γαλάζιο φως αντικατέστησε τη ζεστή φλόγα απ' τις δάδες χαρίζοντας μια ψυχρή αίσθηση στο χώρο. "Δε με γνωρίζετε; Εγώ είμαι η Νυξ, η θεά της νύχτας, κόρη του Χάους, πρώτη βασίλισσα του σύμπαντος και κάτοικος του Άδη. Να σας εξηγήσω τώρα το λόγο της επίσκεψής μου: Ο γιος μου έχασε τη μέλλουσα γυναίκα του κι ένοιωσε συγχρόνως την απώλειά της και την προδοσία της οικογένειάς του. Αν ήσαστε εσείς στη θέση του, θα είχατε ήδη πάρει εκδίκηση. Αυτός τι έκανε όμως; Ήρθε εδώ έτοιμος να συγχωρήσει τους υπαίτιους αυτής της τραγωδίας, μόνο και μόνο επειδή είναι αδέρφια του. Το μοναδικό πράγμα που ζήτησε, ήταν να ακούσει μια συγγνώμη. Τελικά, επέστρεψε χτυπημένος από κεραυνό και το γεγονός ότι είναι αθάνατος δεν έδιωξε καθόλου την ανησυχία μου.". Με αυτά τα λόγια, η Νυξ βρέθηκε ακριβώς μπροστά στον Δία. "Αν τα βάλεις με τον Άδη, τότε τα βάζεις με όλους τους κατοίκους του. Έγινα κατανοητή;". Έπειτα γύρισε στην Ήρα, η οποία έτρεμε σαν το φύλλο ακούγοντας τη μοίρα του άντρα της. "Ήρα, καλή μου; Εσένα σε έχει συγχωρήσει.", είπε και χάθηκε παίρνοντας μαζί της το σκοτάδι. Για λίγη ώρα υπήρχε απόλυτη σιωπή στην αίθουσα.

"Τι έγινε τώρα;", αναρωτήθηκε ο Άρης.

"Τελικά, στον Κάτω Κόσμο όλοι είναι τρελοί.", είπε ο Ερμής τρώγοντας την αμβροσία του. Απορούσε γιατί γινόταν τόση φασαρία για ένα βιασμό και φόνο. Αυτά συμβαίνουν κάθε μέρα.

"'Η τρέλα της νύχτας'. Ωραίος τίτλος για τραγούδι.", είπε ο Απόλλων κρατώντας τη λύρα του.

"Φεύγουμε. Τώρα!", είπε ο Έρως παίρνοντας μαζί και την Αφροδίτη.

"Πού πάτε εσείς;", φώναξε ο Δίας. Πόση ασέβεια πια σε μια μέρα;

"Καλά, δεν κατάλαβες τι γίνεται;", του είπε ο Έρως κατάπληκτος. "Δεν είναι μόνο ο Άδης… Είναι και η Νυξ… Ακόμα χειρότερα, είναι ο Τάρταρος. Αν ήμουν στη θέση σου, θα το είχα ήδη βάλει στα πόδια."

"Συμφωνώ κι εγώ μαζί του.", είπε η Εστία φεύγοντας απ' το παλάτι μαζί με τη Δήμητρα και την Ήρα. Ο Ποσειδών κοίταξε γύρω με νευρικότητα.

"Ολοκληρώθηκε, λοιπόν, το συμβούλιο… Θα επιστρέψω κι εγώ στο παλάτι μου. Χάρηκα που σε είδα, Δία.". Ο τρόπος που το είπε, ήταν σαν να εννοούσε 'χάρηκα που σε γνώρισα'. "Να σε ενημερώσω ότι θα λείψω για αρκετό καιρό, οπότε καλύτερα να μη με καλέσεις. Αντίο.", είπε ο Θεός της θάλασσας κι έφυγε βιαστικά.

"Τώρα αρχίζω να ανησυχώ λίγο.", ανέφερε ο Ερμής ξεστομίζοντας τις σκέψεις των πιο πολλών νέων θεών.