Respondiendo Reviews:

Yuzucchi: Respondiendo a tus preguntas bueno.. realmente hiciste muy buenas preguntas. Y ahora mismo la voy a responder. El crimen que cometieron fue robarle a la diosa, aunque en la película "overtura del cielo" se le vio como una mujer paciente y sobre todo cariñosa (desde mi punto de vista) con Athena. Aquí veremos otra cara de la mujer, aquí mismo Artemisa será una mujer de pocas pulgas, es decir, que el simple hecho de haberle robado es ya un acto imperdonable. También puedo decir que ese tal Lucius será mencionado mucho en esta historia.. Además será muy duro saber que antes hubo alguien que era muy querido para mí Tama-chan. Además el odio que se tienen radica en que Tama-chan fue entregada por su propia amiga a las satélites que pronto le dieron caza. Será una dura batalla pero..ya verás lo que ocurrirá te llevarás una gran sorpresa.

Ranita-chan: Pues algo de esa mitología he tomado para hacer esto. Con lo que pasará con Lia-chan será algo que me tengo guardado para cuando esta batalla termine créeme no vas a decepcionarte o eso espero.

Mi nueva forma es..bueno.. Algo realmente conveniente cuando peleas contra alguien que fue engañada por el malvado de mi hermano. Estoy segura que harás un buen trabajo con el siguiente arco de "Autormanía" así que no tienes porqué preocuparte mi pequeño amigo ya que esto lo hice sin pensarlo y mira lo que terminó saliendo jeje

Perdón por contestar recién los comentarios. Lo siento

[...]

Residencia de la familia Tachibana - Patio trasero

-En una casita de color rojo muy al estilo de Snoopy se encontraba una mujer de pelo morado durmiendo abrazando un peluche de Mumei, una linda búho de Hololive, la demonio de pelo morado movía su cola de lado a lado feliz de la vida sin que…

Sin saber que pronto su vida como la de su amada Tamamo no mae cambiaría…

[...]

En un pequeño descampado...

—¡No molesten, humanos! —Exclamó la mujer de pelo negro mirando de reojo a los recién llegados.

—¿Acaso estás perdiendo la cordura, Asuka? —Preguntó el chico de pelo azul frunciendo el ceño.

—¿Cómo se atreven a llamarme por ese nombre? —Dijo la fémina que porta en sus manos su arma que resplandece con la luz de la luna. Ceres bajó su espada dándose la vuelta quedando frente a los mortales que le habían llamado por su nombre terrenal—. —¡No voy a permitir que unos humanos como ustedes me llamen por ese nombre! ¡Soy Ceres la diosa del caos y la oscuridad! ¡Ahora arrodillénse ante mi poder! —Exclamó la dama de cabellera negra elevando su espada con la que convocó una tormenta eléctrica—. —Omni virtute percutite eos qui me audent. Resonet! Kirin! (¡Golpea con toda tu fuerza a los que osan oponerse ante mí..! ¡Resuena! ¡Kirin!) —Del cielo enfurecido se escuchó el rugido de un gran dragón mismo que se hizo presente mostrando su aterradora forma. Sus ojos rojos como el mismo fuego fue algo que hizo a las chicas que estaban casadas con la demonio temblar de miedo.

—¿Desde cuándo mamá sabe usar el elemento rayo? —Preguntó a la nada Asuka mirando donde el dragón que rugía feroz esperando la orden para atacar.

—Esa..esa mujer no es mi Darling… —Dijo por lo bajo Tania-chan.

—Ella poco a poco está perdiendo la consciencia.. Tenemos que hacer algo o de lo contrario no solamente ella y Tamamo-san saldrán mal paradas. Nosotros tenemos que pelear —mencionó el chico vestido como ninja viendo donde su amiga quien estaba parada en su lugar sin moverse siempre teniendo su brazo mirando al cielo.

—Ramón-kun..no quiero que mi esposa salga herida..ni mucho menos Mae-san… —Susurró Taiga-chan quien estaba al lado de su hija adoptiva.

—¡Pero no tenemos otra opción! ¡Tachibana-san perderá la cordura..! ¡Debemos hacer algo! —Exclamó la gatita mágica que cayó al piso tomando su pecho intentando respirar.

—¿Qué sucede, Yuzu? —Pregunta el Hondureño a su amiga. Blair apenas podía respirar…

—Araki-san ¿qué te ocurre? —Orochi se acercó a la pequeña maga para ayudar a que se pusieran en pie pero pasó lo mismo con la bestia legendaria terminando ella también de rodillas en el suelo intentando respirar pero le era difícil hacerlo…

—Nin-chan..hay algo en el aire.. me está quitando…mi poder… —Entre palabras cortas y siendo que estás eran arrastradas por la chica de pelo morado con lo poco que le quedaba de fuerza se puso de pie. Con pasó lento y torpe se acercó a su amigo—. —Ta..Tachibana-san..hizo algo… Para que mi poder como el de Orochi-san disminuyera…

—La risa de la demonio pudo escucharse por todo el lugar. Lo que dijo la pequeña resultó ser cierto ya que…

—Parece que ya se dieron cuenta. Desde que entraron a este lugar, humanos insignificantes todos ustedes se convirtieron en mis presas, ninguno de ustedes podrá escapar de mí —responde la mujer de pelo negro sonriendo por lo bajo— —Domain Expansion - Venatio Area (Expansión de dominio - Zona de caza) —Ceres chasqueó los dedos de su mano libre revelando que, efectivamente todos estaban encerrados en lo que parecía ser otra dimensión, lugar donde se podían ver escombros, pilares destruidos por todos lados, sobre todo miles de ojos alrededor de la zona donde estaban las esposas de la demonio, los autores que obtuvieron los poderes de los Rider y la mahou shoujo, encima de las personas que cayeron en esta dimensión se encontraba un gran ojos que los miraba atento—. —Sean bienvenidos humanos a mi pequeña dimensión, una donde nadie sale con vida, espero hayan puesto sus asuntos en orden por qué aquí morirán todos ustedes

—¡MAMÁ…! ¡DETÉN ESTÁ LOCURA…! —Gritó la chica mágica de pelo gris. Asuka intentó dar un paso hacia adelante pero ella también cayó de rodillas…

—¡Asuka…! —Gritó el chico vestido de ninja mirando donde su amiga que empezó a reír de nuevo. Luego el jovencito vestido cómo un guerrero del antiguo miró donde estaban su esposa quien apenas podía respirar, pasó su mirada a donde se encontraba su amiga y finalmente dónde estaban las esposas de su amiga también intentando respirar—. —...¿Qué pasó…? ¿...Qué pasó contigo..Asuka?

—Odi hoc nomine appellabatur. Abiit illa mulier, nunc est me, Ceres, et faciam quod ille ab Orco ineptus facere non potuit, scio te intelligere quid dicam, quoniam amici tui sanguinem in venis geris, ego vero. eris misericors et finem impone dolori. Nunc morimini, homines, a conspectu meo exite. Solvite eos Kirin! (Odio que me llamen por ese nombre. Esa mujer ha desaparecido, ahora soy solamente yo, Ceres y haré lo que ese idiota de Hades no pudo hacer sé qué comprendes lo que digo ya que, llevas en tus venas la sangre de tu amiga, pero seré piadosa y acabaré con su sufrimiento. Ahora mueran, humanos ¡desaparezcan de mi vista! ¡Destruyélos Kirin!) —Dijo la mujer de vestido rojo bajando su espada misma que era la guía para el dragón de ojos rojos. El gran dragón creado a partir de rayos cae con fuerza en el suelo destruyendo todo a su paso moviéndose como una serpiente embravecida.

—Lo siento… No puedo hacer nada… —Susurró el ninja cerrando sus ojos esperando su final pero…

[...]

¡Muro de cristal…!