The Kruml Storie
"Ik ben benieuwd wie onze nieuwe leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten is!" zei Hermelien tegen haar vrienden terwijl ze naar het lokaal Verweer tegen de Zwarte Kunsten liepen. "Hij of zij was ook niet bij het openingsbuffet aanwezig, dus ik denk." verder kon Hermelien niet komen. Voor haar stond het gezicht wat ze juist NIET wou zien ; forse lichaamsbouw, brede wenkbrauwen, strak postuur; ze stond oog in oog met niemand minder dan haar geliefde Viktor Kruml, de held uit duizenden.
"Hallo Cherm-o-line, ik cheb je chemist!" zei hij vrolijk tegen haar & hij gaf Hermelien een kus op haar wang. "Viktor.ik.ik." Hermelien kon niet meer uit haar woorden komen, ze staarde met haar open mond naar de gedaante die voor haar stond ; het kon toch niet waar zijn?!?!?! "We zijn blij je te zien, Viktor!" viel Ron haar in de rede. "Maar, waarom ben je hier eigenlijk? Je moet toch niet je hele schoolperiode hier over doen, hè ? Of wel soms?" "Nee.dat absoluut niet!" antwoordde Kruml snel & hij wendde zich wendde zich weer tot Hermelien. "Cheb je mij ook erg chemist? Ik dacht al, anders is ze nooit zo stil." "euh.Viktor.ik.." zei ze weer & dit keer mompelde ze er nog wat achterna. Inmiddels was de hele klas gearriveerd & gingen ze allen naar binnen.
"Welchom allemaal ! Ik ben jullie nieuwe leraar Verweer techen de Zwarte Kunsten. Zoals iedereen chier al weet, is mijn naam Viktor Kruml, en ik ben gespecialiseerd in het Zwerkballen." Terwijl Kruml verder ging met zijn les, bespraken Harry & Hermelien hun eigen dingen : "Dit is echt een ramp!Straks ontdekt ie 't nog ! Nee, ik wel hem echt niet kwetsen, maar." en zo ging het de hele les door.
"Ah, eindelijk lunchpauze !Ik rammel gewoon !" zei Ron & hij rende als een speer naar de grote zaal. De grote zaal was dit keer bijna helemaal leeg, er waren enkel een paar Huffelpufs & meer niet. Harry & zijn vrienden gingen aan de lege tafel van Griffoendor zitten. "Ik snap niet dat het hier zo rustig is, anders zitten er altijd duizenden leerlingen hier, maar nee hoor, nu niet, nu Kruml leraar is zitten ze alleen maar aan zijn nek te hangen. Ik wou dat ik zo beroemd was."zei Ron met een stem, vol met jaloezie. "Waarover zaten jullie trouwens net te smoezen, ik zag het wel! Is er iets met Kruml of zo?" vroeg hij aan Hermelien. "Eigenlijk niet nee, maar. ja. ach, vorig jaar. en nu." antwoorde Hermelien daarop & ze keek hem met angstige blik aan. "Wat vorig jaar? Is er soms echt iets mis?!?!?!"vroeg Ron weer.
"Laat haar maar even gaan Ron, ze heeft al genoeg aan haar hoofd." zei Harry die Hermelien voor was met het antwoorden van Rons vraag. "Ik vertel het je straks wel, als we alleen zijn." En Harry ging verder met het eten van zijn pompoentaart.
Toen ze klaar waren met eten, gingen ze alledrie naar hun les; Harry & Ron naar waarzeggerij en Hermelien naar haar les Voorspellend Rekenen. "Wat is er nou loos tussen Kruml & Herm?" vroeg Ron, nog ongeduldiger dan ooit. "Nou," zie Harry nogal aarzelend, "Je weet dat Kruml & Hermelien iets gehad hebben met elkaar, toch? Nou,. Kruml heeft..." Harry slikt even. "Kruml heft 't toen met Hermelien gedaan.." "Wat??? Heeft Hermelien 't met Kruml gedaan???? Jak ! Ik dacht dat zoenen al ernstig was op mijn leeftijd !!!! Maar ga verder." zei Ron & hij trok een vies gezicht. "En. Kruml heeft nu nog steeds met Hermelien. maar," Harry stopt even... "Maar, Herm heeft een groot geheim; ze is namelijk bi & is nu al op een meisje." "WAT???HERMELIEN BI? dit verzin je ! je wilt me gewoon smerige praatjes laten horen, terwijl je weet dat ik dat helemaal niet mag van mijn ma! JAK!!!! HERMELIEN BI???" met een verontwaardigd gezicht keek hij naar Harry, die antwoordde met de woorden : "Ja, het is echt waar. Herm is het echt." Er viel een stilte, ademloos keken harry & ron elkaar aa, beide met de zelfde gedachten ; Hermelien bi !!! De stilte werd door een voorbijganger: "Hallo Harry & Ron, weten jullie waar mijn lieve kleine Cherm-o-line is?" het is Kruml, hij blijft even staan & als geen van beide antwoord, loopt hij weer weg. "En die heeft 't met Hermelien gedaan?!?!?!?!?Pfff.Ze had mij nog beter uit kunnen kiezen om haar te ontmaagden !!!Tssss.." Mompelde Ron tegen Harry, terwijl ze Kruml nakeken.
Toen de lessen afgelopen waren, gingen Harry & Ron naar Hermelien, die zoals altijd weer eens met haar neus tussen de boeken zat. "Waarom heb je mij dat nooit vertelt ? Dat je het bent? En waarom vertel je 't Kruml niet gewoon ?!?!?! Dat is toch veel beter voor ons allemaal ?!?! Of niet soms?" zei Ron tegen Hermelien, die gewoon door ging met het lezen van haar boek. "Zo Griffel, wat hoor ik ? Krijg je op je kop van die roodharige Wezel? Logisch hè ? Dat komt natuurlijk doordat je een modderbloedje bent !!!" zei een sluwe, medelijloze stem achter ze. "Wegwezen, Malfidus! We hebben je nu niet nodig hier ! Ga toch lekker je zelf pesten! Hup, wegwezen, nu !!!" het was de stem van Kruml, professor Kruml, tegenwoordig. "Ja, professor. Ik zal 't niet meer doen, hoor." en Draco liep met een rood hoofd weg. "hahaha ! zie 'm lopen ! hahaha!!!" Harry & Ron waren in de lach geschoten van het aangezicht van een Rode kop van hun aardsvijand, Draco Malfidus. "Cherm-o-line, kan ik che spreken?" Ohjee nu zal je 't hebben. denkt Hermelien. En ze loopt samen met Kruml naar zijn kantoortje. "En, hoe is het met mijn lieve kleine Cherm-o-line?" vraagt Kruml aan haar. "Ja, euh. Wat zal ik zeggen. 't gaat wel lekker." antwoordde Hermelien onzeker. "Zeg maar niks, mijn kleine schat." zei Viktor & hij zoende haar vurig in haar hals. "Oh, Viktor..ik heb je zoooooo gemist!!!"zei Hermelien, al wat minder onzeker.. "Ik chouw ook, mijn hart chaat te keer als een idioot." zei Viktor. "Dat komt zeker door mij, hè?" Toen ze dat gezegd had, werd Viktor helemaal wild, samen met Hermelien bedreef hij de liefde, midden in zijn kantoortje.
"Ik ben benieuwd wie onze nieuwe leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten is!" zei Hermelien tegen haar vrienden terwijl ze naar het lokaal Verweer tegen de Zwarte Kunsten liepen. "Hij of zij was ook niet bij het openingsbuffet aanwezig, dus ik denk." verder kon Hermelien niet komen. Voor haar stond het gezicht wat ze juist NIET wou zien ; forse lichaamsbouw, brede wenkbrauwen, strak postuur; ze stond oog in oog met niemand minder dan haar geliefde Viktor Kruml, de held uit duizenden.
"Hallo Cherm-o-line, ik cheb je chemist!" zei hij vrolijk tegen haar & hij gaf Hermelien een kus op haar wang. "Viktor.ik.ik." Hermelien kon niet meer uit haar woorden komen, ze staarde met haar open mond naar de gedaante die voor haar stond ; het kon toch niet waar zijn?!?!?! "We zijn blij je te zien, Viktor!" viel Ron haar in de rede. "Maar, waarom ben je hier eigenlijk? Je moet toch niet je hele schoolperiode hier over doen, hè ? Of wel soms?" "Nee.dat absoluut niet!" antwoordde Kruml snel & hij wendde zich wendde zich weer tot Hermelien. "Cheb je mij ook erg chemist? Ik dacht al, anders is ze nooit zo stil." "euh.Viktor.ik.." zei ze weer & dit keer mompelde ze er nog wat achterna. Inmiddels was de hele klas gearriveerd & gingen ze allen naar binnen.
"Welchom allemaal ! Ik ben jullie nieuwe leraar Verweer techen de Zwarte Kunsten. Zoals iedereen chier al weet, is mijn naam Viktor Kruml, en ik ben gespecialiseerd in het Zwerkballen." Terwijl Kruml verder ging met zijn les, bespraken Harry & Hermelien hun eigen dingen : "Dit is echt een ramp!Straks ontdekt ie 't nog ! Nee, ik wel hem echt niet kwetsen, maar." en zo ging het de hele les door.
"Ah, eindelijk lunchpauze !Ik rammel gewoon !" zei Ron & hij rende als een speer naar de grote zaal. De grote zaal was dit keer bijna helemaal leeg, er waren enkel een paar Huffelpufs & meer niet. Harry & zijn vrienden gingen aan de lege tafel van Griffoendor zitten. "Ik snap niet dat het hier zo rustig is, anders zitten er altijd duizenden leerlingen hier, maar nee hoor, nu niet, nu Kruml leraar is zitten ze alleen maar aan zijn nek te hangen. Ik wou dat ik zo beroemd was."zei Ron met een stem, vol met jaloezie. "Waarover zaten jullie trouwens net te smoezen, ik zag het wel! Is er iets met Kruml of zo?" vroeg hij aan Hermelien. "Eigenlijk niet nee, maar. ja. ach, vorig jaar. en nu." antwoorde Hermelien daarop & ze keek hem met angstige blik aan. "Wat vorig jaar? Is er soms echt iets mis?!?!?!"vroeg Ron weer.
"Laat haar maar even gaan Ron, ze heeft al genoeg aan haar hoofd." zei Harry die Hermelien voor was met het antwoorden van Rons vraag. "Ik vertel het je straks wel, als we alleen zijn." En Harry ging verder met het eten van zijn pompoentaart.
Toen ze klaar waren met eten, gingen ze alledrie naar hun les; Harry & Ron naar waarzeggerij en Hermelien naar haar les Voorspellend Rekenen. "Wat is er nou loos tussen Kruml & Herm?" vroeg Ron, nog ongeduldiger dan ooit. "Nou," zie Harry nogal aarzelend, "Je weet dat Kruml & Hermelien iets gehad hebben met elkaar, toch? Nou,. Kruml heeft..." Harry slikt even. "Kruml heft 't toen met Hermelien gedaan.." "Wat??? Heeft Hermelien 't met Kruml gedaan???? Jak ! Ik dacht dat zoenen al ernstig was op mijn leeftijd !!!! Maar ga verder." zei Ron & hij trok een vies gezicht. "En. Kruml heeft nu nog steeds met Hermelien. maar," Harry stopt even... "Maar, Herm heeft een groot geheim; ze is namelijk bi & is nu al op een meisje." "WAT???HERMELIEN BI? dit verzin je ! je wilt me gewoon smerige praatjes laten horen, terwijl je weet dat ik dat helemaal niet mag van mijn ma! JAK!!!! HERMELIEN BI???" met een verontwaardigd gezicht keek hij naar Harry, die antwoordde met de woorden : "Ja, het is echt waar. Herm is het echt." Er viel een stilte, ademloos keken harry & ron elkaar aa, beide met de zelfde gedachten ; Hermelien bi !!! De stilte werd door een voorbijganger: "Hallo Harry & Ron, weten jullie waar mijn lieve kleine Cherm-o-line is?" het is Kruml, hij blijft even staan & als geen van beide antwoord, loopt hij weer weg. "En die heeft 't met Hermelien gedaan?!?!?!?!?Pfff.Ze had mij nog beter uit kunnen kiezen om haar te ontmaagden !!!Tssss.." Mompelde Ron tegen Harry, terwijl ze Kruml nakeken.
Toen de lessen afgelopen waren, gingen Harry & Ron naar Hermelien, die zoals altijd weer eens met haar neus tussen de boeken zat. "Waarom heb je mij dat nooit vertelt ? Dat je het bent? En waarom vertel je 't Kruml niet gewoon ?!?!?! Dat is toch veel beter voor ons allemaal ?!?! Of niet soms?" zei Ron tegen Hermelien, die gewoon door ging met het lezen van haar boek. "Zo Griffel, wat hoor ik ? Krijg je op je kop van die roodharige Wezel? Logisch hè ? Dat komt natuurlijk doordat je een modderbloedje bent !!!" zei een sluwe, medelijloze stem achter ze. "Wegwezen, Malfidus! We hebben je nu niet nodig hier ! Ga toch lekker je zelf pesten! Hup, wegwezen, nu !!!" het was de stem van Kruml, professor Kruml, tegenwoordig. "Ja, professor. Ik zal 't niet meer doen, hoor." en Draco liep met een rood hoofd weg. "hahaha ! zie 'm lopen ! hahaha!!!" Harry & Ron waren in de lach geschoten van het aangezicht van een Rode kop van hun aardsvijand, Draco Malfidus. "Cherm-o-line, kan ik che spreken?" Ohjee nu zal je 't hebben. denkt Hermelien. En ze loopt samen met Kruml naar zijn kantoortje. "En, hoe is het met mijn lieve kleine Cherm-o-line?" vraagt Kruml aan haar. "Ja, euh. Wat zal ik zeggen. 't gaat wel lekker." antwoordde Hermelien onzeker. "Zeg maar niks, mijn kleine schat." zei Viktor & hij zoende haar vurig in haar hals. "Oh, Viktor..ik heb je zoooooo gemist!!!"zei Hermelien, al wat minder onzeker.. "Ik chouw ook, mijn hart chaat te keer als een idioot." zei Viktor. "Dat komt zeker door mij, hè?" Toen ze dat gezegd had, werd Viktor helemaal wild, samen met Hermelien bedreef hij de liefde, midden in zijn kantoortje.
