B2:Tanışma
Sınav haftam olmasına rağmen 1 hafta yetimhanede kalıyorum, sınavlardan düşük almak istemiyorum, okulu bitirdikten sonra ev alıcam ve tavşan alıcam.HEMDE BEYAZ VE PO...
"Rukia" Rukia camda bakıyodu,hayallere dalmıştı ki Renjinin sesiyle irkilip sesin geldiği tarafa baktı. "gittin sanıyodum Renji" Renji bir elini kafasının arkasına koyup camdan bakarak "Bugün buraya bir samuray efendisi gelicekmiş,o yüzden bütün çocuklar burda olması gerekiyormuş" Rukia gözleri fal taşı gibi açıldı,merakla Renjiye bakıp "Bir samuray niye buraya gelsin ki?" Renji Rukia ya bakıp kafasını salladı."Bilmiyorum ama duyduğum kadarıyla bir çocuk evlat edinebilirmiş" Renji heycanla konuşmaya devam etti "Bir samurayın çocuğu olmak isterdim"Renji Rukianın sessiz kaldığını fark ederek gözünü ona döndürdü" Ya sen? "Rukia 14 yaşındaydı Renjide,14 yaşına kadar hiç evlat edinilmemişlerdi.Rukia eskiden çok heyecanlanırdı biri evlat edinmeye gelince.Ama artık heyecanlanmıyordu,hayal kurdu.Rukia Renjiye bakıp" Bir samuray için niye bütün çocuklar burda olmak zorunda?"Renji bir şey demeyerek kafasını yine cama çevirdi.Rukia iki yanına kafasını sallayarak koşmaya başladı" Yemekhaneye kadar yarış sona kalan yemek yiyemez! "Renji endişeyle arkasına dönüp Rukiaya doğru koşmaya başladı" Bu sefer aç kalmıcam!"
Renji kafasını masaya koydu karnını tutuyordu bir yandan söyleniyor" Her seferinde beni koşturup yemek vermiyorsun"Rukia ağzındaki lokmayı bitirdikten "Kazan ve ye" Rukia biraz daha yemek yemek için yemeğe uzandı.Renji ona ağzından sular akar bir şekilde bakıyordu,Rukia kaşları çatıldı ve bir tane ekmeği ve biraz pirinç topu uzatıp "Böyle bakarsan nasıl yiyebilirim" Renji hızlı bir şekilde kapıp ağzına götürdü.Bir yandan güküyodu,"Oh. OH. Oh" Renjinin nefes borusuna pirinç topu kaçmıştı boğuluyodu.Rukia hızlı bir şekilde kalkıp sırtına vurdu,endişryle "iyi misin Renji" Renji kendine gelmey çalışarak "Eh, iyiyim" Sırtında bir acı hissetti ve kıvranmaya başladı"Baga ağzında yemek varken gülünür mü?"
Renji sırıttı bir yandan sırtını tutup kıvranıyodu."Bütün çocuklar oyun alanında toplansın!"Renji kıvranmayı bırakıp hopörlere baktı, Rukia da.Renji oturduğu yerden kalkıp" Sumuray efendisi geldi"Renji koşarak odadan ayrıldı,Rukia da arkasından koşarak onu takip etti.
Renji niye bu kadar heyecanlı anlamaıyorum,Renji evlat edinilirse yalnız kalcam.En azından Renji mutlu olacak...
"Geldik Rukia" Rukia ve Renji odaya girdiler bir sürü çocuk var, küçük olanlar oyun oynuyor.Büyükler ise birbirleriyle konuşuyo,Rukia etrafa bakıyor samurayı arıyodu.Renji çoktan yanından ayrılmıştı,çok gürültülüydü.Rukia bu gürültülere alışıktı,küçük çocukların yanına yaklalaştı.Bir çocuğun yanına oturup yerde olan arabayı sürttü.Çocuk heyecanlı ellerini çırptı "Vın vın" Rukia gülümseyip arabayı çocuğa uzattı.Çocuk bir eliyle arabayı yerde sürtmeye başladı "Vın vın" Rukia çocuğu gülümseyerek izledi.yavaşça ayağa kalkıp,etrafa bakarak yürümeye başladı.Bir kalabalığı fark etti yavaşça çocukların arasına girdi,onların arasından girip kalabalığın kaynağını bulmaya çalıştı fakat bir çocuk onu kalabalığın arasından itip düşmesini sağladı.Rukia boş kalabalığın olmadığı bir alana düştü,kafasını yavaşça kaldırıp kocaman samuray zırhlı bir ayak gördü.Kafasını daha çok kaldırınca, büyük zırhlı kaskı piramit gibi olan bir adam gördü.Korkara sürüklenerek geri çekildi, hızlıca ayağa kalkıp kalabalığın arasına dalıp oyun alanından çıkmaya çalıştı.Kapıda yetimhane müdürünü görünce daha fazla ilerleyemedi, yetimhane müdürü samuraya doğru gidiyodu.Rukia arkasına baktı,Renjiyi kalabalığın arasında gördü.Sakinleşmeye çalıştı,onun samuray olduğunu anlayıp küçük çocukların yanına gitti yine,küçükken oynadığı Tavşan oyuncağını gördü.Onu kucağına alıp oturdu,ona baktı.Yanındaki çocuk elleriyle tavşanı almak için uzanıyodu,tavşana son bir kere bakıp çocuğa uzattı.Çocuk tavşanı alınca sıkıca kucaklayıp oyunlar oynamaya başladı.Kalabalığın yavaşça kaybolduğunu gördü,Renji ona doğru koşuyodu.Heyecanlı ve yeni bir şeyler öğrediği çok belliydi,hemen Rukianın önüne gelip oturdu."Rukia samurayı gördün mü?" Rukia kısık sesle cevapladı "Sayılır"Renjinin gözleri fal taşı gibi açıldı.Renji arkasına bir daha dönüp orada yetimhanenin müdürüyle konuşan samurayı gördü.Önüne dönüp Rukianın kolundan tutup çekiştirmeye başladı," samurayla tanışmalısın"Rukia durmuyo çalışıyordu.Samuraydan korkmuştu,Renjiden kurtulmaya çalışırken bir yandan bırakmasını söylüyordu.Renji Rukia yı sürükleyerek samurayın yanına getirdi,Rukia yine korktu.Korkunç görünüyodu,geri adımlar attı.Samuray onun korktuğunu fark ettiki kafasındaki kaskı çıkardı ve ordaki bütün çocuklar ona hayranlıkla baktı.Bir anda yine kalabalık oldu,Rukia az da olsa korkusu gitmilti ve önünde uzun siyah saçlı koyu gri gözlü adamı izliyodu."Adın ne?"Rukia soğuk ses karşısında irkildi.Bir süre sessizlikten sonra" Rukia"
Müdür hemen söze başladı Rukianın yanına gelip elini omzuna koydu "Çok şanslısın bir samuraya evlat ediniliyosun" Rukia gözleri fal taşı gibi açılarak adama baktı.Adam gözlerini kapatmış uyuyo gibiydi,Rukia nolduğunu anlayamıyordu.Bu kadar çocuk içinde neden kendisi seçilmişti.Müdür sessizliği bozarak devam etti "Yarın seni alacağını söyledi,evrakları hallettikten sonra" Müdür Rukiadan uzaklaşıp samurayın yanına geldi "Gerekli bazı evraklar için odama gelebilir misiniz?" Samuray kafası onaylayıp müdürü takip etmeye başladı.Rukia hâlâ donuktu,Renji hayal kırıklığına uğramıştı ama Rukia için sevindi elleriyle omzundan tutup sallamaya başladı."Mükemmel bir aileye gidiyosun Rukia!"Rukia Renjinin hayal kırıklığı yaşadığını anladı, sonuçta çok istiyodu.Samuray tarafından evlatlık alınmak,Rukia Renjinin kolunu tutup ellerini omzundan çekti" Yanlışlıkla beni seçmiş olmalılar muhtemelen sen... "" Baga! "Renji Rukianın sözünü keserek kafasına yumruk geçirdi." Beni seçselerdi bana derlerdi ama seni seçtiler senin adına seviniyorum"Rukia kafasını eğip Renjinin yanından ayrılırken "Üzgünüm Renji" Eli kolundan sürtünerek gitti.Renji gözlerini aşağı devirdi,tek arkadaşı olan Rukiadan ayrılacaktı,bidaha hiç görüşemeyebilirlerdi.Bir yandan onun için seviniyordu.Rukia nedense hiç sevinmemişti çünkü o samuray korkutucuydu.Onunla aynı evde kalmayı cehennem gibi düşündü,hem bidaha Renjiyi göremeyecekti.Yarın evlatlık alınmayı reddetmeyi planladı,başkasını almalarını söyliyeceğini aklına not etti
