Pas toen het begon te schemeren keerde Vegeta terug naar de Capsule Corp. Hij was in het bos wezen trainen en had in zijn woede ongeveer de helft van alle aanwezige bomen platgelegd. Maar wat kon hem dat schelen. Stomme bomen. Stom bos. Stomme aarde. Stom blauwharig rotwijf.

O, wat haatte hij dat mens! Hij kende haar pas een paar uurtjes en vond d'r nu al net zo erg als Kakarot. Ze was een normaal aardmens, met de status van een simpele slaaf, en nog durfde ze over hem, een prins, te commanderen. Maar hij zou haar wel laten weten wie de baas was!

Met grote passen liep Vegeta naar de deur van het koepelvormige huis, en duwde die zo hard open dat de deur eruit viel. Vegeta echter schonk er geen aandacht aan en stapte over de deur heen de kamer in, waar hij tot zijn grote ongenoegen zag dat Yamcha, Krillin, Gohan en een andere vrouw aan tafel zaten.

"Je bent laat," zei Bulma zonder hem aan te kijken, terwijl ze pannen op tafel zette.

Vegeta zei niets en liep langs de tafel heen, om vervolgens op de grote comfortabele bank neer te ploffen.

"We gaan eten," zei Bulma, nog steeds zonder Vegeta aan te kijken.

"Dat snap ik ook wel."

"Kom dan aan tafel."

"Ik wil hier eten."

"Nee."

Hoe durfde ze te weigeren!

"Jawel!"

"Dat doe je niet."

Vegeta stond op en liep naar de tafel, waar hij een grote pan oppakte en die meenam naar de bank. Onder luid protest van Bulma tilde hij het deksel eraf, en zag tot zijn genoegen dat het gevuld was met sappig vlees. Hij pakte het uit de pan met zijn vieze handen, en begon er als een zwijn aan te vreten.

"VEGETA! BEN JE GEK?! LEG DAT TERUG!" schreeuwde Bulma.

Vegeta keek haar grijnzend aan en hij zag dat haar hoofd rood aangelopen was.

"HEEFT HIJ GEEN MANIEREN?!" gilde de zwartharige vrouw die Vegeta niet kende.

"Em mwie mwag jij dwan wel nwiet zwijn?!" vroeg Vegeta op minachtige toon, terwijl er stukjes vlees uit zijn mond vlogen.

"VIES VARKEN! KIJK NOU BULMA, HIJ MAAKT JE HELE BANK VIES! SCHOP HEM JE HUIS UIT!" gilde de vrouw.

"Kweng," mompelde Vegeta, maar dat had de vrouw duidelijk gehoord want ze stormde woendend op hem af.

"IK BEN GEEN KRENG, JIJ VIEZE RAT! HOE DURF JE! NOOIT EEN GOEDE OPVOEDING GEHAD! EEN SCHANDE VOOR DE MAATSCHAPPIJ! ZWIJN!"

Bulma was op de vrouw afgelopen en probeerde haar te kalmeren.

"Rustig Chi-Chi, maak je niet druk over hem, dat is ie niet waard," zei ze.

Chi-Chi haalde een paar keer diep adem.

"Luister jij eens goed! Als mijn man straks thuiskomt dan schopt ie je naar waar je vandaan komt, en dan doe je niet meer zo stoer!" zei Chi-Chi, nu een stuk rustiger.

Man? Ze bedoelde toch niet dat___ nee, dit meende ze niet! Vegeta keek haar even aan, en barstte toen in lachen uit, waardoor hij Chi-Chi met eten besproeide.

"Hahaha! Jij bent de vrouw van Kakarot! Hahahahaha! Ik snap dat ie niet veel goeds kan krijgen, maar dat ie iets met zo'n speenvarken zou beginnen. whahahaha!"

Bulma en Chi-Chi vielen hem precies op hetzelfde moment aan; Bulma probeerde hem omhoog te trekken en hem waarschijnlijk de deur uit te schoppen, terwijl Chi-Chi de pan met vlees op hem omkeerde en ermee op hem in begon te slaan.

Vegeta bleef gewoon zitten en at rustig de stukken vlees op die nu op zijn broek lagen. Daarna stond hij op, en spreidde met een zwaai zijn armen zodat hij zowel Bulma als Chi-Chi raakte, die gillend op de grond vielen. Op zijn gemak liep hij naar buiten en verdween diep het bos in. Hij zou nog liever daar slapen dan ook maar binnen een kilometer omtrek bij die Bulma of Kakarots viswijf in de buurt te komen.