Bad Harry boy.

Alle karakters etc. zijn bezit van J.K. Rowling. Niets is van mij. (Sorry voor diegene die vinden dat Harry 'braaf' moet blijven, maar evil is ook wel eens een keer leuk ;-))

Een paar weken waren verstreken sinds Harry zijn brief naar Voldemort had verstuurd. Inmiddels hadden zij al een paar keer geschreven. Voldemort had een paar boeken gestuurd van de zwarte kunsten. Om geen argwaan bij Perkamentus en de andere te trekken had Voldemort ook een heel krachtige onzichtbaarheids spreuk meegestuurd. Hij was net aan het eten met de Duffelingen toen Tonks, Dwaaloog Dolleman en Remus Lupos binnen kwamen. ''Hey Harry!'' riep Tonks vrolijk, die nu mooi krullend paars haar had. ''Wat.Wat willen jul.jullie?'' stotterde oom Herman. ''We nemen Harry mee! Heb je je koffers al gepakt Harry?'' vroeg Lupos. ''Nee, ik wist niet dat jullie kwamen'' zei Harry gapend vam verveling. Dolleman keek hem doordringend aan. ''Heb je die Zweinstein brief niet gelezen?'' vroeg hij streng, maar ook verbaasd. ''Noppz'' zei Harry die duidelijk niet echt geïnteresseerd was in wat ze te zeggen hadden. ''Harry, zou je zo vriendelijk willen zijn om je hutkoffer te gaan in pakken? We gaan over vijf minuten weg.'' Zei Remus, proberend om zo vriendelijk mogelijk te klinken. Met tegenzin stond Harry op. Toen hij de kamer uitliep had hij kunnen zweren dat hij Dolleman ''Puberteit'' had horen zeggen. Na een kwartier kwam Harry eindelijk naar beneden. ''Waar bleef je? We zeiden vijf minuten, geen kwartier!'' zei Remus fronsend. Harry haalde zijn schouders op. ''Vergeten'' mompelde hij terwijl hij zijn hutkoffer mee sleepte. ''Hoe gaan we?'' vroeg Harry. ''Viavia'' zei Tonks kortaf. Ze had duidelijk geen zin in een ruzie. De Duffelingen leken compleet vergeten te zijn. Harry raakte de viavia aan voelde meteen de bekende ruk aan zijn navel. 3 Seconden later bevond hij zich in het hoofdkwartier van de Orde van de Feniks. ''Oh Harry schat! Sorry dat we geen brief gestuurd hadden, het mocht niet van Perkamentus!'' zei Molly die Harry meteen had omhelst. Harry worstelde zich los. Hij voelde zijn woede opkroppen. ''Hoe durven jullie?'' fluisterde hij kwaad. ''Wat zei je Harry?'' vroeg Hermelien Griffel die achter mevrouw Wemel stond. ''Hoe durven jullie?'' zei Harry harder. Ron schrok van zijn vriend. Hij had Harry nog nooit eerder zo gezien. Zijn gezicht was rood. Maar dan ook vuurrood van woede. ''Geef antwoord!! HOE DURVEN JULLIE HET HUIS VAN SIRIUS TE GEBRUIKEN! DENKEN JULLIE ER ZO OVER?! BEKIJK HET MAAR JULLIE!'' schreeuwde Harry uit. ''Harry! Harry, kom nou'' probeerde Ginny. Ze probeerde bij Harry te komen, hem te kalmeren. ''Blijf van me af..'' zei Harry kil. Voordat iemand wat had kunnen doen of zeggen, was Harry al weg. Hij was Verdwijnseld van een plek waar het onmogelijk is om te Verschijnselen of te Verdwijnselen.En dan ook nog te bedenken dat Harry geen les had gehad daarin.

R&R pleasse!! ;-) (Hoe meer R's, hoe langere hoofdstukken ;-))