Zo , hier is het vervolg op "Weet je… " . Als je interesse mocht hebben, er gaat ook een derde deel komen . (dat al bijna af is ^^ ) . Verder wou ik hier nog even vermelden (heb ik bij het vorige deel vergeten ;) ) dat de karakters en de wereld van DragonBall niet mijn eigendom zijn .

Verder zou ik deze FF willen opdragen aan alle auteurs die zo vreselijk mooie verhalen kunnen schrijven en mij doorheen vele donkere uurtjes hebben gebracht . *zakdoek neemt en tranen wegveegt* Zo nu zal ik jullie laten lezen. Veel plezier ermee . ( ps : reviews zijn altijd welkom, zowel positieve als negatieve , anonieme als ook gesigneerde )

Groetje WebWitch Pol

Deel II : Meester Clavius

"Nou nou, wat doet zo een mooi meisje als jij hier " vroeg de rasperige stem. Bulma's maag trok zich samen en ze sprong op en liep terug naar de weg maar ze had nog geen twee stappen gedaan of een arm hield haar tegen. "Je wilt toch niet al gaan liefje van me" zei de stem opnieuw. Bulma probeerde zich los te trekken maar hoe harder ze het probeerde des te steviger de greep om haar bovenarm werd. "Laat me los" schreeuwde ze uiteindelijk. "Laat me los of ik ". "Of je wat?"Vroeg de stem nu heel dicht bij haar oor. Bulma voelde een tweede hand langzaam aan haar rug omhoog kruipen. Ze probeerde nog eens los te komen maar de tweede hand bevond zich nu bij haar keel en kneep deze dicht. "Nu moet je goed luisteren meisje, je houd je kop en je bent stil, anders mag je jouw voorouders gaan bezoeken, heb je me verstaan" zei de man en Bulma kon alleen maar met moeite knikken. De man liet haar hals los en trok haar achter zich aan het bos in.

Ze wist niet meer hoe lang ze nu al doorheen het bos werd getrokken. Meer dan eens bleef ze met haar voeten achter een tak hangen maar kreeg niet de kans om te vallen omdat haar hand niet werd losgelaten. Na wat wel uren duurde bleven ze staan voor een kleine hut die zich ergens op een open plek in het bos bevond. De man sleurde haar naar binnen, gooide haar in een donkere hoek en bond haar aan handen en voeten vast. "Wat ben je met mij van plan, wie ben je eigenlijk" vroeg Bulma met tranen in haar stem . De man keek haar met een grijnzend gezicht aan ."Je kunt me meneer Clavius noemen, en om op je eerste vraag terug te komen " terwijl hij haar antwoordde kwam zijn gezicht steeds dichterbij tot hij nog maar een paar centimeter verwijderd was. Bulma wenste dat ze niet zo nieuwsgierig was geweest en probeerde zich terug te trekken. "Nou om op je vraag terug te komen, spijtig genoeg heb ik je nodig om mijn huisvrouw te spelen. Ik ben het gewoon doodmoe om in een vuile hut te wonen en van instant eten te moeten leven. En jij mijn klein meisje gaat voor mij poetsen en eten koken". Meester Clavius' grijns scheen nog breder te worden en tenslotte stond hij terug recht en begon luid te lachen. Bulma wist nier meer of ze moest lachen of wenen maar bij het vooruitzicht dat zij, Bulma Briefs, huisvrouw moest spelen deed haar bloed koken."Vergeet het maar" schreeuwde ze met haar nieuw terug gevonden temperament "Als je verwacht dat ik ook maar een vinger uitsteek om je vuile krot te poetsen kun je nog lang wachten". Het einde van haar zin was niet meer dan een schril geschreeuw. Meester Clavius draaide zich om en boog zich opnieuw naar haar toe. Zijn knokige vingers grepen Bulma's kin vast. Hij draaide haar hoofd zo dat ze hem wel moest aankijken. "Als je niet wilt kan ik ook wel een ander nut voor je vinden liefje, je zegt het maar ". Bulma gaf zichzelf een mentale klap omdat ze weer eens vlugger haar mond had opengetrokken dan goed voor haar was. Misschien was het beter om voorlopig maar te doen wat de man wou, dan had ze misschien later de handen vrij om een vluchtpoging te ondernemen, want hier bleef ze zeker en vast niet!!! . Na dit alles in een paar seconden te hebben overdacht antwoordde ze meester Clavius dat ze best wel het huishouden wou doen.

Bulma bevond zich nu al drie dagen in de hut. Als meester Clavius in de buurt was, deed ze altijd alsof ze druk aan het werken was, maar in werkelijkheid werkte ze aan een mini - robot die de man moest uitschakelen als de tijd rijp was. Op hulp rekende Bulma niet omdat haar ouders voor enkele weken in het buitenland waren en Vegeta zou zich zeker niet de moeite nemen om te zien wat er met haar aan de hand was, of zijn GR moest weer eens stuk zijn, maar Bulma had deze pas verbeterd zodat ze schatte dat hij best wel een tweetal weken uithielt. En zo lang wilde ze zeker niet wachten tot ze uit dit smerige gat kon vertrekken.

Ondertussen in de CC begon Vegeta zich toch af te vragen waar die vervelende vrouw nu weer was. Hij moest al 2 dagen Micro wave eten naar binnen spelen en dat was gewoon een prins onwaardig. Niet dat de vrouw beter kon koken, maar het opwarmen kostte teveel tijd die hij beter in zijn training kon steken. Hij had het SSJ leven nog steeds niet bereikt. Als hij aan Kakarot en die vreemde jongen dacht die hem nu zeker waren aan het uitlachen omdat hij, de Saiyan prins, nog steeds geen Super Saiyan was begon zijn bloed te koken. Hij besloot de vrouw nog een dag te geven en als ze er dan nog niet was zou er wel voor zorgen dat ze de volgende keer niet zomaar verdween. Misschien kon hij haar aan haar haren terugslepen ^^. Terwijl hij over de verschillende straffen nadacht die hij de blauw harige dame zou toebedelen voelde hij zich alweer een stuk beter en ging aan de slag met zijn training.

Eindelijk was ze klaar. Ze kon nauwelijks wachtten op het moment dat ze in actie kon komen met haar mini - robot. Ze zou tot de middag wachten, dan kon ze zich aan de stand van de zon oriënteren en makkelijk de weg terug naar huis vinden. Ze verlangde zo hevig naar haar kamer en een heet bad. Voor de zoveelste keer die dag zuchtte ze en telde de minuten dat Meester Clavius zou binnen stappen en naar het eten vroeg.

Nu was het wel genoeg, wat dacht dat vrouwmens eigenlijk. Hij had verdorie honger en ze was er nog steeds niet. dacht Vegeta. maar hoe hard hij ook probeerde om dat nare gevoel in zijn maagstreek weg te geraken, het bleef koppig waar het was. Vegeta concentreerde zich even op Bulma's Ki en toen hij deze niet ver van hier opmerkte liet hij een kleine, onhoorbare zucht van verlicht los. Maar opeens merkte hij ook de boosaardige Ki van Meester Clavius op. Vegeta sprintte naar buiten en vloog richting bos.

Op hetzelfde kwamen Bulma en haar mini - robot in actie. Zodra meester Clavius de deur van de hut had geopend activeerde Bulma de robot met een afstandbediening. Deze sprong meteen naar de man en prikte hem in het been met een spuit die aan zijn rechterarm was vastgemaakt. In de spuit had Bulma een mengeling van slaapkruid en chloroform gedaan (en ze had niet gespaard met de dosering. Meester Clavius begon te wankelen. De robot wachtte niet langer en spoot de peperspray, die hij in zijn linkerhand had, leeg. Nu viel meester Clavius neer. Bulma kwam met een stevig touw op hem af en bond hem helemaal in. Ze aaide glimlachend de robot en liep met haar nieuwste creatie richting CC. Na 10 meter kwam opeens Vegeta aangevlogen en lande voor haar neus. Hij keek van Bulma naar de robot en van de robot terug naar Bulma. Deze verwonderde zich waarom Vegeta hier was, en heel eventjes leek het alsof hij haar bezorgd aankeek, maar toen ze wat beter wou kijken waren zijn ogen koud en emotieloos zoals gewoonlijk. "Laat me raden, je hebt de GR weer helemaal tot schroot verwerkt " zei ze met een scherpe stem. Vegeta antwoordde niet maar pakte Bulma bij haar handen vast en vloog terug. Bij de CC aangekomen duwde hij haar de keuken in. "Ik heb honger vrouw, zorg dat ik iets te eten krijg". Bulma kon alleen maar met grote ogen naar de rug van de prins staren. "Ben je helemaal op je hoofd gevallen? Ik heb 3 dagen niets anders mogen doen dan poetsen en eten koken voor die vuile vent, en nadat ik eindelijk heb kunnen ontsnappen kun je niets anders doen dan ik te bevelen eten te maken. Nu dat heb je wel gedacht jij dwerg van een prins. Het enige dat ik nu ga doen is een heet bad nemen " Bulma liet haar handen in haar zakken glijden en liep richting gang om naar haar kamer te gaan, maar voor ze de keukendeur had bereikt werd ze al tegengehouden door Vegeta . "Ik ga een uur trainen en als ik dan geen eten op tafel vind zou je wensen dat je in die miserabele hut was gebleven" nadat hij zijn zegje had gedaan liet hij Bulma los en ging naar de GR . Bulma zuchtte en wist niet of ze moest lachen of huilen omdat ze weer thuis was. Ze besloot maar naar de Italiaan te bellen dat deze een paar dozijn Pizza's kon voorbij brengen. Nadat ze ook nog de politie had gebeld ging ze eindelijk naar de badkamer of van een heerlijk bad te genieten.