Ik ben vandaag heel trots om jullie mijn deel 5 (of deel 6 volgend ff.net
;) ) te presenteren . Ik moet me ook verontschuldigen dat het tamelijk sap
is en ik weet dat sap en Vegeta niet echt samen passen maar ik kon er niets
aan doen *aub niet slaan , snik* . Nu ja er zijn zoveel goede B/V verhalen
die een heel goede weerspiegeling geven van de karakters van beide dus mag
ik wel een beetje uit de rij dansen ;)
Groetjes en tot het volgende deel
Pol
Zachtjes liep het echtpaar Briefs door hun verwoeste tuin . Het enige dat ongedeerd leek te zijn was de GR van Bulma ' s gast . Verder hing er overal een smerig donker rooklicht en was het hele complex overdekt met roetplekken . Professor Briefs keek nog eens rond terwijl hij besloot dat zijn dochter dit keer te ver was gegaan . Als vader van zo een heethoofdig meisje was hij wel aan de meeste van haar uitbarstingen gewend geraakt maar dit keer voelde hij zich verrast door het gedrag van zijn kleine meisje . Dit keer verstond hij de beweegredenen van zijn dochter ook niet en dat verontrustte hem . "Misschien moet ik eens met haar gaan babbelen" mompelde hij tegen zijn echtgenote die lachend naar hem opkeek . Ze legde haar hand op zijn arm en omhelsde hem even . "Waarom laat je die twee niet gewoon eventjes met rust liefje ? Ze zijn heus wel oud genoeg en die tuin krijgen we ook alweer in orde " .
Meneer Briefs leek nog altijd niet gelukkig met de hele situatie maar hij besloot naar de raad van zijn vrouw te luisteren daar deze in tegenstelling tot hem wel degelijk wist wat er aan de hand was . Hij klopte met zijn vrije hand eventjes op deze van zijn echtgenote , zuchtte nog eens en liep terug richting werkkamer . Halverwege draaide hij zich nog eens om en keek vragend naar zijn vrouw . "Ik zorg wel voor de poetsdienst en een aantal werkmannen om alles in orde te maken liefje" verzekerde deze hem terwijl ze zich ook van de verwoeste tuin verwijderde om aan het ontbijt te beginnen voor haar dochter en Vegeta .
Haar hoofd bonsde vreselijk en haar ogen voelden veel te zwaar aan om ze open te krijgen . Kreunend dacht Bulma aan het disaster van de vorige avond en besloot zich nog eens om te draaien in haar , van de buitenwereld afgesloten , gezellige bed . Ze zou vandaag de hele dag hier blijven en misschien de dag erna en de komende weken ook maar . Dan zou ze die vreselijke Vegeta niet meer hoeven zien en dus zou ze zich ook niet moeten doodergeren aan zijn arrogante gedrag .
Een uur later lag Bulma nog steeds onder haar dekens en nog steeds omhulde ze zich met een grote portie zelfmedelijden . Ze zuchtte voor de zoveelste keer en kwam tot het besluit dat het leven er niet beter op werd als ze in bed bleef . Spijtig eigenlijk , ze zou zo een simpele oplossing best wel zien zitten . Als Vegeta er tenminste niet was . Het liefst zou ze hem naar de maan sturen .
Haar gedachtengang was nog niet volledig tot haar doorgedrongen of de jonge wetenschapster sprong al uit bed . Ja ze had de ideale oplossing voor haar probleem gevonden . Alsof de bliksem achter haar aanzat sprong ze uit bed , greep een zuiver ondergoed en een nieuwe overall en sprintte richting badkamer . Tien minuten later rende een actieve Bulma door de woning . In haar tocht voorbij de keuken greep ze naar een appel en een fles melk terwijl ze verder liep naar haar werkkamer en ondertussen een aantal opmerkingen formuleerde die door een kleine , zwevende robot leken opgenomen te worden .
Vegeta kwam juist onder de douche vandaan na zijn laatste trainingssessie van die dag . Hij voelde zich uitgeput maar desalniettemin toch voldaan. Hij voelde gewoon dat het hem ging lukken een dezer dagen . Nog eventjes en hij was een Super Sayian . Bulma zou zeker naar hem opkijken als het zover was. Arghhh hij deed het weer . Woedend over zichzelf , over het feit dat hij ernstig nadacht over wat dat viswijf wel niet zou denken , beende hij zijn kamer uit om naar de keuken te vertrekken die er verlaten bij lag . Met een korte blik in de richting van de tafel zag de prins dat alleen zijn plaats er nog gedekt bij lag. Tevreden zette hij zich aan tafel en begon alles naar binnen te schoffelen . Zo was het alweer veel aangenamer om te eten zonder al die pottenkijkers in de buurt . Met een zucht leunde Vegeta achterover in zijn stoel . Een kleine trainingseenheid aan de rand van de klippen zou de perfecte afsluiter voor deze dag zijn besloot hij en zonder een gedachte te verspillen aan "opruimen" en "afwasmachine" vertrok de prins .
Terwijl het hele huis in een aangename sfeer leek te rusten was Bulma echter nog steeds druk bezig in haar werkkamer . Ze had besloten dat het hoogste tijd werd om haar gast de deur uit te werken , daar deze een te grote invloed had op haar leventje (en haar hormonen) , en daarom was ze volop bezig om een nieuwe verbeterde versie van een ruimtecapsule te maken waarmee Vegeta kon terug gaan naar de plaats waar hij hoorde . Ver , ver weg tussen de sterren zodat hij uit haar leven kon verdwijnen .
Misschien zou ze daarna nog eens met Yamcha moeten uitgaan , dan zouden haar hormonen zich ook weer kunnen kalmeren . Dat zou ze beslist doen op die manier zou haar leven weer helemaal dat zijn wat het hoorde te zijn . Rustig en wat nog veel belangrijker was : controleerbaar . Met dit alles voor ogen werkte ze de hele nacht door maar hoe vaak ze ook al de positieve kanten van haar plan herhaalde , het lege gevoel in haar maag bleef koppig steken waar het was .
Het was al ver na middernacht toen Vegeta terug kwam van de klippen en hij keek dan ook verwonderd op toen hij zag dat er nog licht brandde in Bulma's werkkamer . Sinds hij hier was , had Bulma zich nog niet in een van haar projecten gestort dus het was voor de prins een heel nieuw raadsel waarom het meisje nog zo lang op was . Dat zij dat altijd deed als er een idee door haar hoofd spookte kon hij natuurlijk niet weten dus besloot hij een kijkje te nemen in de werkkamer om te zien wat er aan de hand was.
Een koel briesje kwam met Vegeta de werkkamer binnen maar Bulma merkte helemaal niets. Aandachtig draaide ze een aantal schroeven in een ronde bol met een groot raam aan de voorzijde . Ze was zo geconcentreerd aan het werken dat het tipje van haar tong uit haar mond stak . Vegeta bleef haar een tijdje aanstaren tot hij dichterbij ging en vlak achter het meisje ging staan . Zachtjes legde hij een hand op haar schouder en blies haar in het oor .
Met een schreeuw draaide Bulma zich om , om dan tussen het ruimteschip en een Vegeta gevangen te zitten . Het kostte haar enorm veel moeite om haar ademhaling onder controle te houden maar of deze op hol sloeg door het feit dat ze zich had verschokken of door een Vegeta die veel te dicht bij haar stond wist ze niet . Langzaam gleed haar blik naar zijn gezicht en haar ogen werden steeds groter naarmate ze merkte dat Vegeta steeds dichterbij kwam met zijn typische grijnslachje dat haar knieën week deed worden.
Op een haar na gleden zijn lippen langs haar wang naar haar oor . Bulma voelde haar hart bonzen in de keel maar toen ze hem zachtjes hoorde fluisteren leek het wel of ze een koude douche kreeg . "Moeten kleine meisje zoals jij nog niet lang in bed liggen" als een enorme mantra weergalmde het in haar hoofd . Met een ruk keek ze hem aan om met een snijdend antwoord van repliek te dienen maar verder dan haar lippen vaneen te doen kwam ze niet omdat juist deze werden omsloten door een ander paar dat warm en zacht aanvoelde .
Wordt vervolgd . *evil grin*
Groetjes en tot het volgende deel
Pol
Zachtjes liep het echtpaar Briefs door hun verwoeste tuin . Het enige dat ongedeerd leek te zijn was de GR van Bulma ' s gast . Verder hing er overal een smerig donker rooklicht en was het hele complex overdekt met roetplekken . Professor Briefs keek nog eens rond terwijl hij besloot dat zijn dochter dit keer te ver was gegaan . Als vader van zo een heethoofdig meisje was hij wel aan de meeste van haar uitbarstingen gewend geraakt maar dit keer voelde hij zich verrast door het gedrag van zijn kleine meisje . Dit keer verstond hij de beweegredenen van zijn dochter ook niet en dat verontrustte hem . "Misschien moet ik eens met haar gaan babbelen" mompelde hij tegen zijn echtgenote die lachend naar hem opkeek . Ze legde haar hand op zijn arm en omhelsde hem even . "Waarom laat je die twee niet gewoon eventjes met rust liefje ? Ze zijn heus wel oud genoeg en die tuin krijgen we ook alweer in orde " .
Meneer Briefs leek nog altijd niet gelukkig met de hele situatie maar hij besloot naar de raad van zijn vrouw te luisteren daar deze in tegenstelling tot hem wel degelijk wist wat er aan de hand was . Hij klopte met zijn vrije hand eventjes op deze van zijn echtgenote , zuchtte nog eens en liep terug richting werkkamer . Halverwege draaide hij zich nog eens om en keek vragend naar zijn vrouw . "Ik zorg wel voor de poetsdienst en een aantal werkmannen om alles in orde te maken liefje" verzekerde deze hem terwijl ze zich ook van de verwoeste tuin verwijderde om aan het ontbijt te beginnen voor haar dochter en Vegeta .
Haar hoofd bonsde vreselijk en haar ogen voelden veel te zwaar aan om ze open te krijgen . Kreunend dacht Bulma aan het disaster van de vorige avond en besloot zich nog eens om te draaien in haar , van de buitenwereld afgesloten , gezellige bed . Ze zou vandaag de hele dag hier blijven en misschien de dag erna en de komende weken ook maar . Dan zou ze die vreselijke Vegeta niet meer hoeven zien en dus zou ze zich ook niet moeten doodergeren aan zijn arrogante gedrag .
Een uur later lag Bulma nog steeds onder haar dekens en nog steeds omhulde ze zich met een grote portie zelfmedelijden . Ze zuchtte voor de zoveelste keer en kwam tot het besluit dat het leven er niet beter op werd als ze in bed bleef . Spijtig eigenlijk , ze zou zo een simpele oplossing best wel zien zitten . Als Vegeta er tenminste niet was . Het liefst zou ze hem naar de maan sturen .
Haar gedachtengang was nog niet volledig tot haar doorgedrongen of de jonge wetenschapster sprong al uit bed . Ja ze had de ideale oplossing voor haar probleem gevonden . Alsof de bliksem achter haar aanzat sprong ze uit bed , greep een zuiver ondergoed en een nieuwe overall en sprintte richting badkamer . Tien minuten later rende een actieve Bulma door de woning . In haar tocht voorbij de keuken greep ze naar een appel en een fles melk terwijl ze verder liep naar haar werkkamer en ondertussen een aantal opmerkingen formuleerde die door een kleine , zwevende robot leken opgenomen te worden .
Vegeta kwam juist onder de douche vandaan na zijn laatste trainingssessie van die dag . Hij voelde zich uitgeput maar desalniettemin toch voldaan. Hij voelde gewoon dat het hem ging lukken een dezer dagen . Nog eventjes en hij was een Super Sayian . Bulma zou zeker naar hem opkijken als het zover was. Arghhh hij deed het weer . Woedend over zichzelf , over het feit dat hij ernstig nadacht over wat dat viswijf wel niet zou denken , beende hij zijn kamer uit om naar de keuken te vertrekken die er verlaten bij lag . Met een korte blik in de richting van de tafel zag de prins dat alleen zijn plaats er nog gedekt bij lag. Tevreden zette hij zich aan tafel en begon alles naar binnen te schoffelen . Zo was het alweer veel aangenamer om te eten zonder al die pottenkijkers in de buurt . Met een zucht leunde Vegeta achterover in zijn stoel . Een kleine trainingseenheid aan de rand van de klippen zou de perfecte afsluiter voor deze dag zijn besloot hij en zonder een gedachte te verspillen aan "opruimen" en "afwasmachine" vertrok de prins .
Terwijl het hele huis in een aangename sfeer leek te rusten was Bulma echter nog steeds druk bezig in haar werkkamer . Ze had besloten dat het hoogste tijd werd om haar gast de deur uit te werken , daar deze een te grote invloed had op haar leventje (en haar hormonen) , en daarom was ze volop bezig om een nieuwe verbeterde versie van een ruimtecapsule te maken waarmee Vegeta kon terug gaan naar de plaats waar hij hoorde . Ver , ver weg tussen de sterren zodat hij uit haar leven kon verdwijnen .
Misschien zou ze daarna nog eens met Yamcha moeten uitgaan , dan zouden haar hormonen zich ook weer kunnen kalmeren . Dat zou ze beslist doen op die manier zou haar leven weer helemaal dat zijn wat het hoorde te zijn . Rustig en wat nog veel belangrijker was : controleerbaar . Met dit alles voor ogen werkte ze de hele nacht door maar hoe vaak ze ook al de positieve kanten van haar plan herhaalde , het lege gevoel in haar maag bleef koppig steken waar het was .
Het was al ver na middernacht toen Vegeta terug kwam van de klippen en hij keek dan ook verwonderd op toen hij zag dat er nog licht brandde in Bulma's werkkamer . Sinds hij hier was , had Bulma zich nog niet in een van haar projecten gestort dus het was voor de prins een heel nieuw raadsel waarom het meisje nog zo lang op was . Dat zij dat altijd deed als er een idee door haar hoofd spookte kon hij natuurlijk niet weten dus besloot hij een kijkje te nemen in de werkkamer om te zien wat er aan de hand was.
Een koel briesje kwam met Vegeta de werkkamer binnen maar Bulma merkte helemaal niets. Aandachtig draaide ze een aantal schroeven in een ronde bol met een groot raam aan de voorzijde . Ze was zo geconcentreerd aan het werken dat het tipje van haar tong uit haar mond stak . Vegeta bleef haar een tijdje aanstaren tot hij dichterbij ging en vlak achter het meisje ging staan . Zachtjes legde hij een hand op haar schouder en blies haar in het oor .
Met een schreeuw draaide Bulma zich om , om dan tussen het ruimteschip en een Vegeta gevangen te zitten . Het kostte haar enorm veel moeite om haar ademhaling onder controle te houden maar of deze op hol sloeg door het feit dat ze zich had verschokken of door een Vegeta die veel te dicht bij haar stond wist ze niet . Langzaam gleed haar blik naar zijn gezicht en haar ogen werden steeds groter naarmate ze merkte dat Vegeta steeds dichterbij kwam met zijn typische grijnslachje dat haar knieën week deed worden.
Op een haar na gleden zijn lippen langs haar wang naar haar oor . Bulma voelde haar hart bonzen in de keel maar toen ze hem zachtjes hoorde fluisteren leek het wel of ze een koude douche kreeg . "Moeten kleine meisje zoals jij nog niet lang in bed liggen" als een enorme mantra weergalmde het in haar hoofd . Met een ruk keek ze hem aan om met een snijdend antwoord van repliek te dienen maar verder dan haar lippen vaneen te doen kwam ze niet omdat juist deze werden omsloten door een ander paar dat warm en zacht aanvoelde .
Wordt vervolgd . *evil grin*