333333333333333333333333333333333333 De kampioen 333333333333333333333333333333333333

Ha de 3e hoofdstuk. Whaha. Ik hoop dat het nog een beetje boeiend blijft.

Duzzz hier komt die.

Akira:

Al is m'n wereld nog zo grauw

Ik vind altijd mijn troost bij jou

De hardste waarheid wordt verzacht

Als jij maar naar me lacht

Als jij maar naar me lacht

Kai:

Het branden van verlangen

De stem van mijn hart

Ik was ze even kwijt

De avond was gevallen

De liefde om me heen

Het leek verleden tijd

De volgende morgen loopt Akira door de gangen de ramen te soppen.

Er liepen 2 meiden langs. "Dat hij hier in ons studenten huis woont wat geweldig of niet,"zegt het ene meisje tegen de andere. "Ja en ik heb nooit bedacht wat voor een lekker ding hij eigelijk is". Zei het ander meisje.

Er werd al de hele ochtend over een persoon gepraat. Ow hij was zo geweldig had Akira gehoord. Alle meiden vonden hem een lekker ding. De jongens zouden extra hard bladen om kans te maken om in zijn team te komen.

Toen kwam eindelijk de verlossende naam van de jongen. "Ik ga extra hard bladen om in Kai`s team te komen". Zei een jongen tegen zijn kameraad.

Kai dat was die voor de verandering aardige jongen.

Kai dat was die jongen met de mooie ogen.

Kai zagen die meisjes nu pas hoe mooi hij is.

Kai, Kai, Kai. De naam bleef maar in Akira`s hoofd zitten.

"Heb jij net mijn was gedaan" zei een jongens stem.

"Kai, ehmmm ja het zit als het goed is nu in de droger. Er zaten modder vlekken op dus ik dacht, ehmmm."Akira was duidelijk geschrokken om Kai te zien.

"Okay, wanneer zijn ze klaar". Zei Kai

"Vanmiddag al meneer" zei een bange stem.

"oké". Antwoordde de jongen koel en liep weer weg.

Die middag werd er op de deur van Kai`s kamer geklopt. De deur ging langzaam open.

Akira kwam de was van Kai brengen. Kai keek haar aan. Ze keek naar Kai.

Een paar seconden was het stil. Een paar seconden maar. Maar die seconden waren heel belangrijk. De paar seconden verzachte de pijn. Die paar seconden dachten ze alleen maar aan een lach.

Die lach kwam. Allebei heel verlegen. Die lach, heel voorzichtig.

"Meneer ik kom de was brengen", zei Akira verlegen.

"Okay"Zei Kai.

Akira begon zijn kleren in de kast te hangen. Toen viel haar ogen op de krant.

Nieuwe beyblade kampioenen. De BLADE BREAKERS

Ze zag een foto er onder. Kai stond op de foto.

Toen gleden haar ogen naar kai en toen weer naar de krant.

"Denk maar niet dat ik een handtekening uit deel op een krant"zei Kai.

Akira schoot ietsjes in de lach.

Kai wist niet goed hoe hij moest reageren hier op dus lachte mee.

Ze keken elkaar weer aan.

Waarom lach ik nu weer dan. Dit was maar een waarschuwing. Was dat grappig nee toch. Wat gebeurt er toch met mij. Ik haat haar. Zo gingen de gedachten van Kai.

Zucht wat een afgang van mij. Dat was niet eens een grapje. Hou je kop er bij Akira je moet werken. Dacht het meisje.

"Ik ben klaar meneer, kan ik nog wat voor u doen"?, vroeg Akira.

"Nee het is goed zo je mag gaan". Antwoordde de jongen.

33333333333333333333333333333333333

Ze spreken al meer tegen elkaar WOUW!!!!

Ik hoop dat het een beetje leuk is.

Ze zijn wel super verlegen hoor.

Maar okay het komt nog wel.