Zo he ik voel me eigen best alleen niemand lees me verhalen of niemand
review het come on it isn't that bad
Ze werd wakker van de zon die op haar gezicht scheen, ze opende haar ogen en knipperde in de zon zodat haar ogen konden wenen aan het licht. Ze stond op en ging met haar bloten voeten op de grond staan, de vloer was koud, het was de zon niet gelukt om de vloer op te warmen.
' u bent eindelijk wakker' een stem kwam de kamer binnen, en Amira keek verast op Alcarin liep de kamer binnen 'u zult wel honger hebben Ze liep richting de kast en pakte er een witte jurk uit, daarna opende ze een deur in de kamer die naast de kast zat, ' ik denk dat u misschien eerst uzelf even wilt wassen.
Een pijl vloog door de bomen en raakte zijn doel op een boom in het midden van het bos met een dodelijke precisie. ' dus ze zei dat, die Uruk Hai's Haar kamp hadden aangevallen'. Legolas keek op van de plek waar hij zat, naar zijn vriend, Ereinion had inmiddels weer een pijl op zijn boog gespannen en tuurde weer naar het doel op de boom. De Cúthalion was een plek waar een complete rust over heen hing, het was een plek waar hij en Ereinion altijd getraind hadden vanaf de dag dat ze geboren waren. Legolas keek weer naar de grond, hij was te ver in gedachten om antwoord te geven op Ereinion vraag
' Legolas, ik vroeg je wat' Ereinion draaide zich om en zag zijn vriend op de grond zitten Hij staarde naar de grond iets wat hij al de hele morgen deed
Ereinion bond de boog weer op zijn rug en ging naast zijn vriend zitten ' wat is er mis met je, je bent de hele dag al zo afwezig, heeft het iets te maken met Amira'
Zodra legolas haar naam hoorde stond hij op en pakte zijn boog, hij schoot een pijl richting het doel op de boom, zijn pijl ging dwars door de pijl van Ereinion heen "ik ben in de war, ik dacht dat alle Orks vernietigd waren'
Hij liep richting zijn paard en klom erop 'kom Ereinion, laten we terug gaan, we moeten ons voorbereiden op het lentefeest, Ereinion liep naar zijn eigen paard, en klom erop,
' terug naar het feest of naar Amira' hij keek zijn vriend lachend aan. Legolas draaide zijn paard en zonder iets te zeggen reedt hij weg
Ereinion keek hem achter aan en klopte zijn paard op zijn hoofd ' je kunt wel met hem lachen in de morgen vindt je niet'
Amira zat aan een tafel samen met Alcarin, Alcarin had gezorgd voor een ontbijt Er stonden verschillende soorten brood en vruchten op de tafel. Amira at het met plezier, het was lang geleden dat ze zo iets lekkers had gegeten, Ze stond op en liep richting het raam ik de kamer waar ze zich bevonden.
' is het niet mooi buiten, laten we vandaag naar buiten gaan, Alcarin . Alcarin stond op en pakte de borden van de tafel. ' legolas heeft gezegd dat u rust moet houden'
Ze keek om naar waar Amira stond, maar Amira was al weg ze was via de trap die aan het balkon vast zat naar beneden gelopen in de tuin van de burcht. Ze liep op de paden, en plukte een blauwe bloem, uit de tuin, ze rook eraan, ze liep naar een bank en ging zitten ze keek uit op de tuin, ze voelde zich veilig.
Alcarin liep door de lange witte gangen, met de borden in haar handen, ze liep richting de keuken. ' Alcarin, Alcarin' Alcarin stopte bij de trap waar ze langs liep ze zag Ereinion omhoog lopen en daarachter liep Legolas ' He Alcarin, jij ziet er gezellig uit deze morgen'. Alcarin draaide zich om naar Ereinion, hij stond nu vlak voor haar, ze duwde de borden in zijn handen ' hoe zou jij je voelen als je een bevel krijgt, die je niet uit kunt voeren' Ereinion keek verbaast naar zijn handen waar nu de borden op lagen en daarna naar een boze Alcarin ' ik wilde alleen maar aardig zijn' Alcarin kreeg een glimlach op haar gezicht ' je kunt me helpen door deze borden naar de keuken te brengen'' . Ze liep langs hem heen, richting legolas die lachend naar het tweetal stond te kijken.
'misschien kun jij iets doen aan haar, ze luistert voor geen meter'
Amira zat op het bankje in de tuin, ze had haar ogen gesloten, en luisterde naar de vogels die over haar heen vlogen 'ik had gezegd dat je moest rusten' ze opende haar ogen en ene paar meter van haar stond legolas . ' ik kon niet meer slapen, en ik doe toch niks verkeerd' hij pakte haar hand en trok haar weer naar binnen ' je vat nog een kou zo'
ze trok haar hand terug uit zijn greep' ze liep weer richting de deur maar hij greep haar weer, ze draaide zich om en keek hem aan ' alsjeblieft. Ik zou niet willen dat je ziek wordt' ze keek hem aan, en liep langs hem heen de kamer binnen, legolas liep naar de glazen deuren van het balkon hij sloot ze achter zich.
''mijn vader zou je graag willen ontmoeten, je bent uitgenodigd voor het lentefeest. Vanavond' Hij liep richting de deur, ''probeer nog wat te slapen' dan kun je vanavond mee' Hij sloot de deur weer achter zich. Toen ze hem niet meer hoorde liep ze naar het balkon. Ze opende de deuren en liep weer naar buiten, ' waarom zou ik luisteren' Ik voel me prima ze ging weer zitten op het bankje en sloot haar ogen, en langzaam viel ze in een diepe slaap
Ze werd wakker van de zon die op haar gezicht scheen, ze opende haar ogen en knipperde in de zon zodat haar ogen konden wenen aan het licht. Ze stond op en ging met haar bloten voeten op de grond staan, de vloer was koud, het was de zon niet gelukt om de vloer op te warmen.
' u bent eindelijk wakker' een stem kwam de kamer binnen, en Amira keek verast op Alcarin liep de kamer binnen 'u zult wel honger hebben Ze liep richting de kast en pakte er een witte jurk uit, daarna opende ze een deur in de kamer die naast de kast zat, ' ik denk dat u misschien eerst uzelf even wilt wassen.
Een pijl vloog door de bomen en raakte zijn doel op een boom in het midden van het bos met een dodelijke precisie. ' dus ze zei dat, die Uruk Hai's Haar kamp hadden aangevallen'. Legolas keek op van de plek waar hij zat, naar zijn vriend, Ereinion had inmiddels weer een pijl op zijn boog gespannen en tuurde weer naar het doel op de boom. De Cúthalion was een plek waar een complete rust over heen hing, het was een plek waar hij en Ereinion altijd getraind hadden vanaf de dag dat ze geboren waren. Legolas keek weer naar de grond, hij was te ver in gedachten om antwoord te geven op Ereinion vraag
' Legolas, ik vroeg je wat' Ereinion draaide zich om en zag zijn vriend op de grond zitten Hij staarde naar de grond iets wat hij al de hele morgen deed
Ereinion bond de boog weer op zijn rug en ging naast zijn vriend zitten ' wat is er mis met je, je bent de hele dag al zo afwezig, heeft het iets te maken met Amira'
Zodra legolas haar naam hoorde stond hij op en pakte zijn boog, hij schoot een pijl richting het doel op de boom, zijn pijl ging dwars door de pijl van Ereinion heen "ik ben in de war, ik dacht dat alle Orks vernietigd waren'
Hij liep richting zijn paard en klom erop 'kom Ereinion, laten we terug gaan, we moeten ons voorbereiden op het lentefeest, Ereinion liep naar zijn eigen paard, en klom erop,
' terug naar het feest of naar Amira' hij keek zijn vriend lachend aan. Legolas draaide zijn paard en zonder iets te zeggen reedt hij weg
Ereinion keek hem achter aan en klopte zijn paard op zijn hoofd ' je kunt wel met hem lachen in de morgen vindt je niet'
Amira zat aan een tafel samen met Alcarin, Alcarin had gezorgd voor een ontbijt Er stonden verschillende soorten brood en vruchten op de tafel. Amira at het met plezier, het was lang geleden dat ze zo iets lekkers had gegeten, Ze stond op en liep richting het raam ik de kamer waar ze zich bevonden.
' is het niet mooi buiten, laten we vandaag naar buiten gaan, Alcarin . Alcarin stond op en pakte de borden van de tafel. ' legolas heeft gezegd dat u rust moet houden'
Ze keek om naar waar Amira stond, maar Amira was al weg ze was via de trap die aan het balkon vast zat naar beneden gelopen in de tuin van de burcht. Ze liep op de paden, en plukte een blauwe bloem, uit de tuin, ze rook eraan, ze liep naar een bank en ging zitten ze keek uit op de tuin, ze voelde zich veilig.
Alcarin liep door de lange witte gangen, met de borden in haar handen, ze liep richting de keuken. ' Alcarin, Alcarin' Alcarin stopte bij de trap waar ze langs liep ze zag Ereinion omhoog lopen en daarachter liep Legolas ' He Alcarin, jij ziet er gezellig uit deze morgen'. Alcarin draaide zich om naar Ereinion, hij stond nu vlak voor haar, ze duwde de borden in zijn handen ' hoe zou jij je voelen als je een bevel krijgt, die je niet uit kunt voeren' Ereinion keek verbaast naar zijn handen waar nu de borden op lagen en daarna naar een boze Alcarin ' ik wilde alleen maar aardig zijn' Alcarin kreeg een glimlach op haar gezicht ' je kunt me helpen door deze borden naar de keuken te brengen'' . Ze liep langs hem heen, richting legolas die lachend naar het tweetal stond te kijken.
'misschien kun jij iets doen aan haar, ze luistert voor geen meter'
Amira zat op het bankje in de tuin, ze had haar ogen gesloten, en luisterde naar de vogels die over haar heen vlogen 'ik had gezegd dat je moest rusten' ze opende haar ogen en ene paar meter van haar stond legolas . ' ik kon niet meer slapen, en ik doe toch niks verkeerd' hij pakte haar hand en trok haar weer naar binnen ' je vat nog een kou zo'
ze trok haar hand terug uit zijn greep' ze liep weer richting de deur maar hij greep haar weer, ze draaide zich om en keek hem aan ' alsjeblieft. Ik zou niet willen dat je ziek wordt' ze keek hem aan, en liep langs hem heen de kamer binnen, legolas liep naar de glazen deuren van het balkon hij sloot ze achter zich.
''mijn vader zou je graag willen ontmoeten, je bent uitgenodigd voor het lentefeest. Vanavond' Hij liep richting de deur, ''probeer nog wat te slapen' dan kun je vanavond mee' Hij sloot de deur weer achter zich. Toen ze hem niet meer hoorde liep ze naar het balkon. Ze opende de deuren en liep weer naar buiten, ' waarom zou ik luisteren' Ik voel me prima ze ging weer zitten op het bankje en sloot haar ogen, en langzaam viel ze in een diepe slaap