3. Memories

Zuchtend kauwde Lily op haar veer, het was nu alweer 4 jaar geleden dat ze voor het eerst naar Zweinstein was gekomen. Ze had heel wat geleerd en zo mogelijk nog meer meegemaakt. Sommige dingen waren echt leuk geweest en sommigen waren minder geweest, maar voor niets ter wereld had ze de tijd willen missen.
En nu ze over een bijzonder moeilijk werkstuk van toverdranken gebogen zat, dacht ze met een glimlach op haar gezicht terug aan al die dingen. Prof. Chimirea was heel streng en het huiswerk dat hij opgaf was altijd moeilijk, maar Lily kon nooit haar gedachten er vaak niet bijhouden. Dan schoten de vreemdste dingen door haar hoofd en lag ze soms gewoon in een deuk terwijl niemand anders begreep waarom. En nu schoten er ook weer dingen door haar hoofd, vooral toen ze Sirius de bibliotheek in zag komen.
Hij was in haar eerste jaar een tijdje uitgeweest met de zesdejaars Rozemarie, maar na een tijdje was hij het erg vervelend gaan vinden. En dat kwam doordat ze hem de hele tijd achtervolgde en hem 'darhling' noemde. Rosie, die een erg ondeugend karakter bleek te hebben, vond dit verschrikkelijk lollig en noemde Sirius zelfs nu nog darhling. Wat hij dus absoluut niet leuk vond, maar hij deed Rosie nooit wat.
Nu zag ze achter Sirius aan Peter de bibliotheek inkomen, hem vond ze van de vier vrienden het minst aardig, maar hij was ook een beetje de kneus van de vier. Lucius Malfidus, die haar in de trein omver had gelopen, had Peter eens behekst met een stuiterspreuk en hem vervolgens de trap af geduwd. Arme Peter was bij elke tree weer een eind omhoog gevlogen en zelfs aan het einde van de trap stopte hij niet. Het einde van het liedje van de Madame Plijster hem het halve kasteel door moest volgens en vervolgens moest redden. Niemand was er ooit achter gekomen dat Lucius, Peter van de trap had geduwd en Peter had niets gezegd.
Nu kwam Sneep ook binnen, ze zouden allen wel moeten studeren voor hun slijmballen, ze zaten tenslotte in het vijfde jaar. Lily vertrok haar gezicht toen ze Sneep zag lopen, ze begreep hem gewoon niet. James en Sirius leken er een sport van te maken hem te pesten, maar als ook maar iemand hem probeerde te helpen schoot hij daar ook tegen uit. Hoe vaak zij wel niet modderbloedje was genoemd, alleen omdat ze Sneep probeerde te helpen.
Lily zuchtte even en schreef een paar woorden op in haar werkstuk waarna haar blik toch weer teruggleed naar de grote deuren van de bibliotheek. Remus kwam nu binnen, hij zag er verschrikkelijk vermoeid uit, alsof hij nooit sliep. Remus was de liefste van de vier jongens, hij leek altijd om anderen te denken. Maar zelfs hij ging nooit tegen James en Sirius in, hij leek ze zelfs te beschermen wanneer ze dingen deden die eigenlijk niet mochten. Lily kon dat niet begrijpen.
Hoofdschuddend staarde Lily naar Remus en zag vlak achter hem James ook naar binnen komen. Bijna had Lily zeer ondamesachtig gesnoven maar wist zich nog net te beheersen. James Potter, de oorzaak van haar grootste irritatie op de hele school. Ze betwijfelde ook of hij ooit eerder in de bibliotheek was geweest! Van Sirius wist ze dat hij eerder er eerder was geweest, hij pikte er altijd Ravenklauwers op om zijn huiswerk te maken. Bijna had hij Elma te proberen versieren in hun tweede jaar maar dat hadden Rosie en Lily mooi verijdeld. Ze wilde Elma niet met een gebroken hart zien, want het was hun beste vriendin. En Sirius brak aan de lopende band harten.
Nu snoof Lily wel, James keek naar haar en grijnsde arrogant. Bijna had ze haar tong naar hem uitgestoken maar wist zich nog net te beheersen, dat gunde ze hem niet. Ineens gingen de deuren van de bibliotheek weer open en Rosie kwam samen met Elma binnen. Zuchtend zetten Rosie haar tas neer en plofte neer in een stoel "Ga zitten."grijnsde Lily en ook Elma plofte in een stoel. Tegelijk verzuchten ze "Wie had ooit gedacht dat Dreuzelkunde zo moeilijk zou kunnen zijn."
Lily lachte en zei toen "Zo moeilijk is het niet hoor, kom ik help jullie." Beide meiden zuchten opgelucht en grijnsden elkaar aan, omdat Lily haar ouders dreuzels waren wist ze er veel van af. "Pak jullie boeken dan."zei Lily op een strenge toon, maar in haar ogen glinsterde een lach. De twee meiden grijnsden nog breder en doken toen in het boekentas om het vervloekte vak te zoeken.
Zodra de boeken op tafel lagen begonnen de meiden te werken en pas een paar uur later keken ze weer op van hun boeken. "Wie had ooit gedacht dat leren zo vermoeiend kon zijn."mompelde Rosie terwijl ze zich uitrekte. "Ik en niemand anders."zei Elma droog terwijl ze ging staan en haar boeken in haar tas propte. Lily ging nu ook staan en keek op haar horloge, het was lunchtijd. Langzaam begonnen de meiden naar de uitgang van de bibliotheek te lopen en in het voorbijgaan zagen ze de groep jongens zitten.
"Wist je dat ze de Marauders werden genoemd?"fluisterde Elma toen ze langs de jongens liepen, op een toon dat ze het wel konden horen. "Dat heb ik al eerder gehoord."zei Lily niet geïnteresseerd maar Rosie bekeek de jongens openlijk. De Marauders waren de grootste players op Zweinstein, met hun redelijke uiterlijk hadden ze al van menig meisje het hart gebroken. Maar nog steeds trapten meisjes in hun gemene achterbakse spelletje. "Ik zou wel eens met Sirius uit willen."zei Rosie ineens en knipoogde naar Sirius. Elma en Lily keken Rosie met open mond aan en Rosie zei grijnzend "Hij is zeker de knapste van het stel."
Nu waren Elma en Lily nog verbaasder, maar toen de drie meiden eenmaal de bibliotheek uit waren voegde Rosie aan haar laatste zin toen "Het zou zo erg voor zijn imago zijn als hij door een meisje word gedumpt die een jaar lager zit dat hem." Nu snapte Lily wat Rosie van plan was en haar mond viel open terwijl Elma voorzichtig zei:"Lijkt dat je wel zo'n goed idee?" Rosie gooide haar haren naar achter en zei toen lachend "Alle ideeën die van mij komen zijn goed."

''Hé Lupos wanneer is het weer volle maan. Ik heb er wel weer zin in'', zei Sirius. "Ik weet niet, welke datum is het vandaag?" vroeg Remus bedenkelijk. ''Het is vandaag 5 oktober'', zei Peter die een beetje stilletjes in de hoek zat gelijk. ''Ik geloof dat het volgende week volle maan is.''zei Remus toen met een frons in zijn voorhoofd.
James zat stil aan het tafeltje in de bibliotheek. Sinds hij Lily had gezien in de trein voelde hij al iets voor haar. Een raar gevoel van binnen, iets wat hem niet bekend voor kwam. Hij had het gevraagd aan Sirius of hij er iets van wist. Maar hij zei meteen plagend dat James gewoon verliefd was op Lily.
Eigenlijk was het wel zo, maar James durfde het nog niet toe te geven, hij wist dat de liefde niet wederzijds was. Anders was er heus wel wat gebeurd. En ergens durfde James ook niet naar haar toe te stappen dat zou afbreuk aan zijn imago doen.
Hij was een player maar in vergelijking met Sirius, die elk jaar wel 10 vriendinnetjes afsleet was hij niets. Nee, James was anders dan Sirius, hij leek niet op Remus maar hij was iets ertussenin. En bovendien wat James voor Lily dacht te voelen, dat was niet echte liefde dat waren zijn hormonen.
''Hé James wat ben je aan het doen?'', schreeuwde Sirius in James zijn oor en Madame Rommella keek verstoord op. Sirius trok zich er niets van aan, maar ging wel iets zachter praten zodat niet iedereen het meer kon horen.
''Zeker weer aan Lily te denken. Je moet echt een keertje haar uit vragen, man. Zo wordt het ook niks.''zei Sirius grijnzend
''Dat weet ik Sirius, de tijd komt nog wel." zei James terwijl hij eigenlijk niet wist of die tijd wel zou komen.
''Geloof je zelf wel dat die tijd komt?'', vroeg Remus. "Vraag haar gewoon een keertje uit. Als er weer een trip naar Zweinsveld is. Dan weet je meteen wat ze van je vindt.''ging Remus op kalme toon verder en een moment lang staarde James alleen maar naar hem. Het was zo simpel!
''Ik zal kijken of ik het doe. Het eerst volgende Zweinsveld bezoek is pas met kerst. En dat duurt nog wel een tijdje. Genoeg de bedenktijd heb ik dus nog.''zei James terwijl er een langzame glimlach over zijn gezicht gleed
''Mooi dan zijn we daar over uit gepraat. Laten we nu eerst maar naar de keuken gaan. Ik heb honger en dorst'', zegt Sirius met een knorrende maag.

Nee, wacht nog even, ik wil dit eerst afmaken."zei Remus en Sirius die al was geen staan zonk weer terug in zijn stoel. "Wat leer je dan?"vroeg James en keek nieuwsgierig naar het boek dat Remus vasthield. "Verweer tegen de zwarte kunsten."mompelde Remus nog steeds verdiept in het boek en James kon hem een moment lang alleen maar aanstaren. "En dat ben je aan het leren, waarom?" vroeg Sirius alsof het werkelijk het domste was dat Remus kon doen, maar Peter leek hem te begrijpen. "We hebben dit jaar wel Slijmballen, waren jullie dat vergeten?"vroeg hij terwijl hijzelf zijn boek transfiguratie omhoog hield.
Nu leken de twee andere jongens helemaal geschokt en James zei bijna lachend "Peter, je hebt toch wel door dat je transfiguratie leert, iets wat je zelf kán." Peter keek naar James en vervolgens naar het boek, maar toen haalde hij zijn schouders op en zei:"Ik wil een hoge score halen dus ik leer alle vakken." Sirius zuchtte en Remus zei op vriendelijke toon "Kom op leer een half uurtje daarna gaan we naar de keukens." Sirius keek alsof Remus had gezegd dat zijn gewaad in de brand stond en kreunde "Dat overleef ik nooit." Toch pakte hij een boek van de tafel en begon erin te bladeren, het was Kruidenkunde.
Niet zolang nadat Sirius het boek had gepakt en ook James lukraak een boek had gepakt, dat Verzorging der Fabeldieren bleek te zijn, keek Sirius alweer de bibliotheek rond op zoek naar iets leuks om te doen.
Hij flirtte met alle meiden totdat er een groepje meiden langskwam die ze maar al te goed kenden. "Wist je dat ze de Marauders werden genoemd?"zei Elma op een toon dat de jongens precies konden horen wat ze zei. Op de jongens hun gezichten verschenen grijnzen, maar die vervaagden als snel toen Lily ongeïnteresseerd zei:"Dat heb ik al eerder gehoord." De jongens zuchten maar toen Rosie zei:"Ik wil wel eens met Sirius uit." vielen hun monden open van verbazing. Dat hadden ze nooit verwacht en blijkbaar haar vriendinnen ook niet want ook die staarden haar moet open mond aan.
Remus keek heel even van zijn boek op maar las weer verder toen de meiden de bibliotheek uit waren. Niemand zag de vage blosjes op zijn wangen en hij wilde ook niet dat iemand die zag. Rustig las hij verder maar plots werd het boek uit zijn handen getrokken en vloog de halve bibliotheek door. "Tijd is om, we gaan!"riep Sirius energiek uit terwijl het boek werd gevangen door Madame Rommella. "Hè!"riep Remus uit maar Sirius trok hem de bibliotheek al uit terwijl James al voor hen uit rende en Peter achter hun aan sjokte.
Ze gingen op weg naar de keukens en haalden daar zoveel mogelijk eten weg. Zo veel als ze maar konden dragen.

Toen ze in de leerlingenkamer waren lieten ze iedereen meegenieten van wat ze uit de keuken hadden meegenomen. Lily keek pas op toen haar vriendin Rosie haar iets te eten kwam aanbieden. 'hoe komen ze daaraan?' Lily schudde haar hoofd en zuchtend legde ze haar boek verweer tegen de zwarte kunsten weg. Rosie haalde haar schouders op en nam een grote hap van haar cake. Lily zei zuchtend: 'ik ga slapen.' ze had geen zin in een stuk cake of in wat dan ook. Weer vroeg ze zich af wie er voor het eten in de keukens zorgde. Toen ze in bed lag fantaseerde ze erop los. Helemaal vergeten te leren voor het proefwerk dat ze morgen zouden hebben. Toen ze eindelijk, uren later, in slaap viel hoorde ze Rosie nog de trap opkomen.

'Lily!!' Lily keek op en zag Rosie voor haar zitten aan de rand van haar bed. Ze wenkte Lily en begon zichzelf aan te kleden. Lily pakte niet begrijpend haar kleren en pakte zich goed in. Ze had het gevoel dat het 's nachts ijskoud was op de gangen. Rosie legde haar hand tegen haar lippen en wenkte Lily opnieuw. Ze slopen de trappen af en stapten door het portret, ze keken niet op toen een stem slaperig vroeg wie er was. Lily pakte Rosie's hand en hield die stevig vast. Samen daalden trappen af maar beklommen er ook weer een paar. Lily begreep niet waar Rosie haar naar toe leide. Totdat ze voor een groot schilderij stonden...het schilderij van een grote peer. Rosie hief haar hand op en wou...

'Opstaan!!' brulde Rosie naast Lolly's oor, en Lily sprong wel een meter de lucht in. Lily was humeurig en knorrig en riep tegen Rosie: 'Waarom moest je me wakker maken, wij zouden net een geheime gang vinden!' Rosie riep terug, terwijl ze zich aankleedde: 'De lessen beginnen zo, en we moeten nog eten!' Lily verontschuldigde zich en ging zuchtend en kreunend mee met Rosie.

Ze pakten hun boekentas en liepen pratend over de lessen en over hun huiswerk naar de Grote Zaal. Toen ze daar binnen kwamen zwaaiden ze even naar Elma die al aan de Ravenklauw tafel zat en keek Lily even minachtend naar James, die zenuwachtig zijn haar goed begon te doen toen zij binnen kwam.
'Hij valt op je,' beweerde Rosie terwijl ze een plekje zochten zo ver mogelijk van James vandaan. 'Wie?' vroeg Lily quasi-onschuldig, terwijl ze eigenlijk eigenlijk wel wist dat Rosie James bedoelde. 'James natuurlijk,' antwoordde Rosie ongelovig, terwijl ze naar James keek die in hun richting staarde. Lily haalde haar schouders op en pakte een stuk toast met spek en ei, waar ze een gulzige hap van nam.
'Hier had ik nou echt zin in,' zuchtte Lily toen ze de hap doorgeslikt had. 'Ik snap jou niet,' lachte Rosie terwijl ze naar Lily's kauwende kaken keek. 'Op normale dagen eet je ongeveer zoveel als een muis en op dagen met proefwerken eet je zoveel als een paard!' Lily verstarde en draaide zich langzaam in de richting van Rosie.
'Hoe bedoel je, dagen met proefwerken?' vroeg Lily aan Rosie terwijl er in haar buik een onaangenaam gevoel begon te komen. 'Het proefwerk voor Chimirea!' zei Rosie ongelovig, terwijl ze haar leerboek tevoorschijn haalde.
Ze liet een lange pagina vol moeilijke brouwselnamen zien en wees er eentje aan. 'Je moest de ingrediënten uit je hoofd leren... Oh alsjeblieft, zeg me dat je dat gedaan hebt! We hebben dit jaar nog geen Slijmballen maar is toch erg belangrijk en...' Rosie stopte net praten toen Lily haar hand afwerend opstak. 'Stop met preken, geef me dat leerboek!' siste ze zenuwachtig.
Haar toast met ei en spek lag vergeten op haar bord. Ze pakte het boek van Rosie af en begon spontaan te leren. Haar ogen vlogen koortsachtig over de regels terwijl ze probeerde om iets te onthouden. Een ding was zeker, ze zou hier een slecht cijfer voor halen...
Even later trok Rosie ongeduldig aan Lily's arm om haar mee te krijgen naar de lessen. Lily liet zich meeslepen door Rosie terwijl ze ondertussen probeerde nog wat te leren. 'Kom,' zei Rosie toen ze voor de deuren van de kerkers stonden.
'Oh nee ik ben mijn tas vergeten!' zei Lily terwijl ze zich tegen haar hoofd sloeg. Rosie draaide met haar ogen terwijl ze zei: 'Ik begrijp waarom je niet in Ravenklauw bent gekomen. Ga maar halen, maar schiet wel op!' Lily knikte en rende terug naar de Grote Zaal, waar ze direct haar boekentas zag... En James. James had de boekentas vast en toen hij de deur open hoorde gaan, draaide hij zich geschrokken om. Hij glimlachte echter toen hij zag dat het Lily was.
'Deze is van jou hé?' vroeg hij aan haar, terwijl hij de tas naar voren duwde. Lily knikte kort en pakte de tas snel op, terwijl ze snel en zachtjes 'Bedankt!' mompelde. James glimlachte en streek door zijn haren, iets wat Lily nu heel erg ging irriteren.
'Dan ga ik maar eens,' zei ze en James knikte. 'Ja, ja doe maar...' stotterde hij terwijl hij achteruit liep en tegen de bank botste waar de leerlingen van Griffoendor daarnet nog hadden gezeten. Lily trok haar wenkbrauw op maar knikte en liep de deur uit. Zodra ze op de gang stond zuchtte ze even en ze rolde met haar ogen.
'Wat een sukkel,' mompelde ze maar toch speelde er een vage glimlach over haar gezicht. Deze keer - zonder zijn vrienden en met name Sirius erbij - was hij best wel aardig geweest. Ze nam zich voor niet meer zo tegen hem te katten, maar nu moest ze eerst proberen dat proefwerk te maken, zo goed en zo kwaad als het ging. Ze rende naar de kerkers en denderde de trap af terwijl ze bijna struikelde over de stenen drempeltjes en treden. Ze opende de deur en viel zowat naar binnen, waar Narsissa denderend om moest lachten. Lily wierp Narsissa haar meest vuile blik toe en rende naar haar plek. Ze zei 'Sorry, professor, ik was mijn tas vergeten,' tegen Chimirea en schoof haar stoel aan.
'Pak maar snel een veer, inkt en perkament uit je tas,' zei de professor. Lily knikte braaf en pakte haar tas van de grond. Even haperde ze in haar bewegingen toen ze bedacht dat James hem daarnet ook had vastgehouden maar ze herstelde zich gauw weer.
'Doe niet zo zielig, je bent niet verliefd,' mompelde ze zachtjes tegen zichzelf.
'Wat zeg je, ben je verliefd?' vroeg de eeuwig irritante Narsissa treiterig. Iedereen lach in een deuk maar professor Chimirea klapte snel in zijn handen waardoor iedereen ineens weer stil was.
Lily opende haar tas en zag tot haar verbazing een rood/paarsig gekleurd envelopje, met daarop in sierlijke letters: Lily Evans. Nieuwsgierig opende Lily het envelopje terwijl iedereen al aan het proefwerk begon. Ze las:

Lieve Lily,

Zoals je waarschijnlijk wel weet is er rond kerst een tripje naar Zweinsveld geplant, dus ik vroeg me af of je misschien met me mee zou willen gaan, kerst inkopen doen en zo?

Liefs van
James

P.S. Ik zag je vanochtend leren dus hieronder staan wat antwoorden voor het proefwerk. Succes ermee en laat het me weten!

Lily werd eventjes heel warm en zuchtte uitgebreid.
'Is er wat Lily?' vroeg professor Chimirea die altijd op leek te letten. Lily schudde haar hoofd en pakte haar veer. Misschien werd dit proefwerk wat, en misschien was James niet zo erg al ze had gedacht...

Na het proefwerk liepen Rosie en Lily langzaam naar buiten, ze hadden zo Verzorging van Fabeldieren. Halverwege kwam Elma bij hun lopen met een vrolijke grijns op haar gezicht, maar ze zei niets. Lily en Rosie vroegen ook maar niets, Elma had soms van die vreemde buien en dat wist ze zelf niet eens waardoor het kwam.
"Ik moet even naar het toilet, zeg je het even tegen tegen Prof Staartjes?"zei Rosie ineens en drukte haar tas in Elma haar armen. Voordat ook maar één van de meiden antwoord had kunnen geven was Rosie weggerend en stonden Elma en Lily elkaar verbaasd aan te kijken. Maar daarna haalden ze hun schouders op en liepen verder naar de les, Prof Staartjes zou niet blij zijn als ze te laat kwamen.
"Waar is Rosie?"blafte Prof Staartjes gelijk toen de twee meiden aankwamen en Elma zei:"Ze moest even naar het toilet." Prof Staartjes knikte nu grommend en bleef vervolgens om de vijf minuten vragen waar Rosie bleef. "Naar de wc. gaan duurt geen half uur."blafte ze na een half uur en Lily zuchtte geïrriteerd terwijl Elma al geen antwoord meer gaf.
Het duurde bijna nog een kwartier voordat Rosie terug kwam met blozende wangen en twinkelende ogen. "Waar bleef je zo lang, je hebt toch geen drakenblaas!"blafte Prof Staartjes tegen Rosie die zonder te knipperen terug sprak. "Nee, maar Peeves deed lastig dus ik kon niet snel terug komen."zei ze en haar vriendinnen konden zien dat het niet zo was. "Fijn, ga ben je vriendinnen staan en geef die flubberwurmen te eten."blafte ze weer en Rosie huppelde bijna naar de tafel. "Ik heb Sirius gestrikt."fluisterde ze op zachte toon tegen haar vriendinnen, die haar nu met open mond aanstaarden.
"Dat meen je niet!"riep Lily uit maar dempte toen snel haar stem "Hoe heb je dat gedaan?"vroeg ze toen fluisterend. Elma boog zich dichter naar Rosie toen deze begon te vertellen "Ik heb hem gewoon gezocht en gevraagd, we gaan kerstinkopen doen in Zweinsveld." Even was het stil tussen de meiden maar toen zei Lily "Je bent nog steeds van plan om het te dumpen." Rosie knikte gelijk en zei:"Ja, hij verdient het, de anderen uit zijn groep verdienen het ook."
Ze zweeg even en zei toen "Ik zou jullie bijna vragen die andere twee uitslovers te verleiden en te dumpen, ze verdienen het alle vier." Ineens klonk Elma haar stem er zacht doorheen "Maar wij zijn maar met drie." Dat leek Rosie een beetje uit haar droom te halen, maar al snel vroeg ze "Bedoel je Peter?" Elma knikte en Rosie snoof met een vies gezicht "Die loopt gewoon met hun mee, hij hoort niet écht bij de groep."zei ze toen walgend.
"Oh."zei Elma toen en zag haar kans om onder Rosie haar plan uit te komen vergaan. "En hoe denk je dat te doen?"vroeg Lily, haar leek het wel een grappig plannetje. Een tijdje bleef het stil alsof Rosie aan het nadenken was, maar toen begon ze uiteindelijk toch het grote plan uit te leggen.
"Nou kijk, ik heb Sirius al gestrikt en ik denk dat Remus, Elma leuk vind want als hij naar haar kijkt bloost hij namelijk. Dus dat is niet zo moeilijk, de enige moeilijkheid die gaat komen is denk ik James en Lily. Lily, het is echt duidelijk aan je te zien dat je hem irritant vind. En dat moeten we oplossen, je moet aardiger tegen hem doen. Elma, voordat we naar Zweinsveld gaan geven we ons een make-over, maar daarvoor moet je naar de Griffoendor toren komen."fluisterde Rosie snel en nadat de meiden naar elkaar hadden geknikt gingen ze weer verder met de flubberwurmen.