7. The Hogwarts Express.

"Wat ga jij in de vakantie doen?"vroeg Elma terwijl ze uit het raam van de Zweinstein Expresse staarde. Lily haalde haar schouders op en zei toen verveeld "Mijn zus gaat trouwen, ik moet daar verplicht heen." Elma keek Lily nu aan en zei verbaasd door Lily haar verveelde toon "Maar dat is toch juist leuk?" Lily schudde haar hoofd zo hard dat haar haren in de rondte vlogen en zei toen "Echt niet, alles is lichroze!"
Elma trok nu een wenkbrauw op en vroeg toen ongelovig "Alles?" Lily knikte weer en zei toen "Alles is één soort van lichtroze, zalmkleurig ofzo." Nu trok Elma ook een vies gezicht en riep toen uit "Hoe komt ze erop om alles in die kleur te doen!" Lily haalde weer haar schouders op en zei:"Ik zou het niet weten, ze praat niet tegen mij." Elma schudde haar hoofd en zei spottend "Jou zus is super!"
Lily trok haar neus op "Ja super,"herhaalde ze toen "en ik heb het plezier bijna de hele vakantie met haar door te mogen brengen." Elma begon nu onbedaarlijk te giechelen en niet zolang daarna deed Lily mee omdat Elma haar lach heel aanstekelijk was.

Niet zover daarvandaan zaten de jongens ook op een bankje maar bij hun was het verschrikkelijk stil. "Ik had hem wel kunnen vermoorden!"riep Remus uiteindelijk uit en iedereen keek gelijk naar hem. "Nou en, wie zou hem missen?"vroeg Sirius schouderophalend en Remus sprong woedend overeind. "Je had mij een moord later plegen, wat voor vriend ben jij!"schreeuwde Remus en stond bijna neus aan neus met Sirius. "Het was maar een grap, maak je niet zo druk."zei Sirius langzaam en deed een stap naar achteren.
"Kom op Remus, er is niets gebeurd."zei James kalmerend en trok Remus bij Sirius vandaan. "We hebben het tegen kunnen houden."zei James weer en duwde Remus in een stoel. Nu was het weer ijzig stil in de coupé, alle vier de jongens leken in hun eigen gedachten verzonken.

Elma trok haar benen op. "Waar zal Rosie nu zijn?" Mijmerde ze hardop. Lily schudde haar hoofd. "Geen idee, volgens mij ontwijkt ze ons!" Elma knikte. "Maar Rosie bleef toch niet op school?" "Nee, ze moet ergens verderop in de trein zitten!" Elma schoof haar benen nog dichter tegen haar aan. Een tijdlang was het stil tussen de meisjes, toen Elma zich ongemakkelijk verschoof, werd Lily het zat. Geërgerd stond ze op. "Kom we gaan kijken waar ze is!"

"Je maakt je toch niet écht zorgen om hem hè?" Sirius trok een wenkbrauw op.
Remus keek vanuit zijn vermoeide ogen op. Zijn ogen schitterden kwaadaardig. "Sirius, jij snapt het geloof ik niet. Ik had hem bijna vermoord!" "Ach, wel ja, kan het nog harder!" Mompelde James geërgerd.
Sirius staarde nu naar de grond. "Ik vind dat Remus wel gelijk heeft." Piepte Peter zachtjes. Sirius keek kwaad op. Peter deinsde achteruit. Hij toverde een flauw glimlachje op zijn gezicht. "Maar aan de andere kant, het was maar een g-grap!" James staarde het raam uit. Het landschap raasde voorbij. "Misschien was het ook fout van ons." Mompelde hij onverstaanbaar.

Elma volgde Lily door de gangen. Ze had Lily wel vaker geërgerd over Rosie horen doen, maar het leek net alsof nu al haar woede er uit moest. Lily stampte letterlijk door alle coupe`s, sloeg met de deuren, en liep aan een stuk door. Dat ze door iedereen weet aangekeken kon haar niks schelen. Rosie moest nu maar eens weten of ze nog langer bevriend wou blijven met het tweetal. Na het tafereel in de Grote Zaal, hadden ze niet veel meer met elkaar gepraat, maar het moest nu maar eens afgelopen zijn, vond Lily.
Lily ademde diep in, en draaide zich voor de eerste keer naar Elma om. "Dit is de laatste coupe, als ze hier niet ziet…" Lily maakte haar zin niet af, want iemand anders zwaaide als met een sierlijke boog de deur open. Lily`s mond viel open. Rosie liep arm in arm met een stel Zwadderaars, de coupe uit.

Lily bedacht dat ze niet wilde dat Rosie haar zag, nu ze zo dik bevriend leek met de Zwadderaars. Daar kwam ook bij dat Lily niet wilde dat Rosie wist dat Elma en zij naar haar op zoek waren geweest. Daarom greep ze Elma bij haar arm en sprong ze de eerst coupé binnen die ze tegenkwam. Lily sloeg de deur dicht, maar bleef door het kleine raampje gluren om te kunnen zien of Rosie en de Zwadderaars al verdwenen waren.
"Goh, wat aardig dat jullie ons op komen zoeken."klonk een stem die Lily op dit moment juist niet wilde horen. Toch plakte ze een glimlach op haar gezicht en draaide zich om naar Sirius, die vlak achter haar bleek te staan. "Sirius darhling!"riep ze uit en op Sirius zijn gezicht verscheen een geïrriteerde blik. Maar Lily hield nog niet op, Sirius had haar een tijdje dwars gezeten, nu was het haar beurt om hem een terug te pakken. "Je hebt werhkelijk geen idee hoeveel ik je gemist heb!"riep ze uit op een toon die sprekend op die van Rozemarie leek.
Naast Lily begon Elma onbedaarlijk te giechelen en Remus bleef maar naar haar staren. James keek geïrriteerd naar Lily en jaloers naar Sirius terwijl Peter er totaal niets van leek te snappen. Sirius stapte nu zeer geïrriteerd bij Lily vandaan en ging mokkend weer zitten. "Kom erbij zitten, we waren ons toch aan het vervelen."zei Remus vriendelijk en de twee meiden ploften ook neer.
Nu leek het net alsof niemand meer wist wat hij of zij zou kunnen zeggen en uiteindelijk vroeg Lily "Zo wat gaan jullie deze vakantie doen?" Iedereen keek nu naar Lily en leken blij dat de gespannen stilte eindelijk verbroken was. "Ik ga op vakantie naar Afrika."piepte Peter bijna gelijk waarna de anderen ook zeiden wat ze gingen doen. James zou lekker thuis blijven en Sirius zou zijn broer gaan irriteren. Alleen Remus leek niet zeker te weten wat hij zou gaan doen in de vakantie en toen Lily door bleef vragen vroeg Sirius ineens "Wat ga jij dan doen in de vakantie?"
Lily haar gezicht betrok en ze zei onwillig "Mijn zus gaat trouwen." Niemand leek te begrijpen dat Lily het niet leuk vond en drongen aan dat Lily er meer over zou vertellen.
"Alles, en dat bedoel ik ook alles, is zalmroze, de bloemen, de banken, de bruidsmeisjes, alleen zijzelf niet. Oh, en daar komt ook nog bij dat je verplicht met een jongen moet komen en ik heb dus niemand."zei Lily en snoof toen. Ze zweeg even en wilde weer wat zeggen toen Sirius ineens uitriep "Hee, één van ons kan wel me je meegaan, wij hebben toch niets te doen in de vakantie!" Op Elma haar gezicht verscheen een grijns toen ze doorkreeg wat Sirius van plan was. Remus had het ook snel door en speelde ondanks de ruzie die hij met Sirius had mee. "Ja, waar zou je dat niet doen?"vroeg hij dan ook aan Lily op onschuldige toon.
Lily kreeg blosjes op haar wangen en dacht koortsachtig na over een manier om het aanbod af te schepen. "Jullie hebben vast wel iets beters te doen dan de hele dag met mij doorbrengen."zei ze uiteindelijk net alsof ze heel verlegen was. "Ja, ik eigenlijk wel."zeiden Remus en Sirius tegelijk. "En Peter gaat op vakantie."voegde Remus er aan toe, terwijl er een grijns op zijn gezicht verscheen. Lily zag de bui al hangen en begon te protesteren "Nee dat kan gewoon niet." Maar de twee jongens trokken zich er niets van aan en zeiden alsof het al besloten was "Dus is James je afspraakje van de bruiloft."
"Wat?"riep James ineens uit alsof hij wakker werd uit een droom, maar wel de laatste woorden van de jongens had gehoord. "Wie gaat er trouwen?"vroeg hij en maakte daarmee duidelijk dat hij niet naar het gesprek had geluisterd. Remus zuchtte en zei toen "Lily haar zus gaat trouwen en jij bent Lily haar afspraakje op de bruiloft." James knikte en zei toen simpelweg "Oké, waar moet ik zijn en wanneer?" Iedereen in de kamer staarde hem met open mond aan, zo'n simpel antwoord hadden ze niet verwacht. Ze hadden verwacht dat James eerst hevig zou protesteren maar daarna wel akkoord zou gaan.
Oh nee, dacht Lily terwijl ze bijna in paniek raakte, dit kon gewoon niet gebeuren. Maar toen bedacht ze zich dat ze tenminste niet voor schut zou staan, ze zou dan niet alleen naar de bruiloft hoeven. En met James zou ze misschien zelfs nog wel een beetje lol kunnen beleven. Lily schudde verward haar hoofd maar gaf vervolgens haar adres, de datum en de tijd aan James. Wat de anderen nog meer leek te verbazen want nu staarden ze alleen maar van James naar Lily en vervolgens weer terug.
"Oh, ja kan trouwens niet met brandstof komen, we zijn niet aangesloten op het netwerk."zei Lily terwijl achter hun het landschap langzaam veranderde en het station steeds dichterbij kwam. "Oké, dat kan ik vast wel onthouden."zei James en grijnsde nerveus naar Lily, die allang blij was dat hij deze keer niet aan zijn haren zat te friemelen. "Dat hoop ik maar voor je, anders kom je misschien vast te zitten in de muur, zoals Rosie vorig jaar."zei Lily en glimlachte vaag naar James.

James mompelde wat in zichzelf en leek na te denken. Nu pas leek hij te verwerken dat hij met Lily naar een bruiloft zou gaan.
''Ik eh... Kan ik anders niet eerder komen? Dan ben ik tenminste op tijd voor de bruiloft als er iets mis gaat,'' vroeg James afwezig. Sirius en Remus begonnen zich telkens meer te verwonderen over het gedrag tussen Lily en James. Hun blikken ontmoetten elkaar en toen glimlachten. Ruzie tussen hen was niks voor hun. Een stille blik gaf aan dat de ruzie maar moest liggen.
Lily glimlachte en knikte. Waarom niet? dacht ze. Ze knikte langzaam. Een hele tijd was het stil. Niemand sprak. Na een hele tijd schoof Peter ongeduldig heen en weer.
''Ik weet nooit hoelang je in zulke situaties moet wachten,'' mompelde hij. De anderen zwegen. ''Ietsje langer nog,'' mompelde Peter in zichzelf. Maar dat had hij niet hoeven zeggen, iedereen praatte alweer met elkaar en het leek alsof de stilte nooit gevallen was.
''Volgens mij zijn we er bijna,'' zei Remus opeens. Sirius drukte zijn gezicht tegen een raampje en staarde naar buiten. Grinnikend keek hij op en hij knikte.
''Ik geloof het ook!'' riep hij uit. Peter piepte zuchtend en hield zich stevig vast.
''Hopen dat de trein niet botst of zo, het zou maar eens zo zijn,'' mompelde hij. James grijnsde breed en gaf Peter een plagerige maar vriendschappelijke klap op zijn schouder.
''Echt niet dat dat gebeurd! Maak je geen zorgen, dit is de veiligste trein die er is!'' zei hij. Peter knikte onzeker en hield zich nog steeds stevig vast.
''Ja, dat zal wel ja, denk ik ook,'' mompelde hij. Lily glimlachte en had een beetje medelijden met hem. Ze vroeg zich af hoe het was door het leven te gaan als iemand die best wel snel bang was en niet voor zichzelf op durfde te komen...

Lily kon het zich niet voorstellen, het leek haar zo raar. Zij vertelde mensen meestal gelijk wat ze vond en wat ze dacht. Maar Peter niet die stond altijd bij mensen die popi waren en was het altijd met hun eens. Waarom eigenlijk? Nu begon de trein snelheid te minderen en de groep liep alvast naar een uitgang toe. Anders zouden ze straks onder de voet worden gelopen en dat was iets dat ze niet wilden.
Uiteindelijk stond de trein stil en ze sprongen eruit. Ze stonden even ongemakkelijk tegenover elkaar en begonnen toen tegelijk te praten. Dat was niet te verstaan en dus barsten ze in lachen uit. Remus en Elma liepen nu een stukje bij James en Lily vandaan en waren heel zacht aan het praten.
"Zo, wat wilde je zeggen?"vroeg James uiteindelijk ongemakkelijk en Lily bloosde, ze was namelijk vergeten wat ze wilde zeggen. Ze dacht even na en wist het toen weer "Oh ja,"zei ze langzaam en ging toen iets sneller verder "ik moet je mijn adres nog geven, anders kom je nooit aan." James knikte snel en Lily rommelde in haar zak, op zoek naar een gewone dreuzel pen. Uiteindelijk had ze er 1 gevonden en greep James zijn hand. "Wat doe je?"vroeg James maar Lily gaf geen antwoord. "Zo,"zei ze toen ze klaar was "dat is mijn adres, tot over 2 weken." Daarna greep ze het karretje met haar spullen en rende op de muur af waar haar ouders al stonden te wachten.
James stond naar zijn hand te staren alsof die niet van hem was, maar uiteindelijk begon hij zijn moeder te zoeken. Die stond niet zover van hem af wild te zwaaien en toen James bij haar was vroeg ze gelijk "Wie was dat meisje?" James zuchte geïrriteerd en zei toen "Iemand van school mam, ze zocht iemand om mee naar de bruiloft van haar zus te gaan." en meer wilde hij er eigenlijk ook niet over kwijt...
Maar Sarah zou Sarah niet zijn als ze niet door bleef vragen. "Zit ze in hetzelfde jaar als jou?"vroeg ze en toen James zijn hoofd schudde vuurde ze gelijk de volgende vraag op hem af "Wel in dezelfde afdeling?" Nu knikte James woordeloos, maar Sirius, die nu eer bij hun stond, was bereid heel at meer te vertellen.
"Dat was Lily, ze zit een jaar lager dan ons. Baar ouders zijn dreuzels, ze zit in Griffoendor. James heeft 1 date met haar gehad en een paar weken later probeerde ze hem met een dweil te slagen. Toch vind James haar leuk en daarom hebben Remus en ik ervoor gezorgd dat ze nog een date hebben." somde Sirius p[ terijl ze door de muur liepen.
James had een kleur gekregen maar hield wijselijk zijn mond dicht. Zijn moeder, Sarah, keek bedenkelijk en toen ze Lily op het station zag staan bekeek ze haar keurend, ze bleef er zelfs voor staan!
"Mam!"riep James beschaamd uit en trok zijn moeder mee naar de uitgang. Waardoor hij niet zag dat Lily nog even naar hem keek.

"Heb je al iemand gevonden om mee te nemen naar Petunia haar bruiloft?"vroeg Lily haar moeder en Lily knikte langzaam." "Wie?" Ging Lily`s moeder nieuwsgierig door. "Mam!" Lily`s moeder haalde haar schouders op. "Ik kom er toch wel achter." Lily schudde haar hoofd. "Oh, echt niet!" Lily`s moeder legde haar hand op Lily`s schouder. "Oh, reken maar van wel, dame!"

James ging wat behaaglijker in de auto zitten. "Zeg, ma? Waarom zet je de camouflage niet aan? Dan kunnen we vliegen!" Sarah staarde voor zich uit. "Ik heb er vorige maand een verbod op gekregen. Ik was bijna gezien door een dreuzel!" James knikte, en stak zijn hoofd door het autoraampje. Het landschap zoefde voorbij. Hij moest als maar door aan Lily denken. James ogen waren nu op zijn hand gericht. 'Citroenplein 102' mompelde James zachtjes. Sarah keek hem vanaf haar achteruitkijkspiegeltje aan. "Zei je iets?" James schudde verwoed zijn hoofd. "Nee hoor… Ik zong alleen maar wat." Sarah keek met een veelbetekende blik in haar spiegeltje. "Misschien moet ik toch eens wat meer met Sirius gaan praten, dan –" James gaf haar een klein zetje in haar rug. "Je laat het… En op de weg letten, jij!" Sarah zuchtte overdreven, en sloeg een afrit in. "Zullen we eens samen een hapje gaan eten?"