15. Their Wedding

"Blijf ademen, je kunt dit wel." zei Lily hardop tegen haar spiegelbeeld en streek nerveus haar rok plat. Het was een mooie witte jurk met duizenden kleine parels, die ook op haar sluier zaten. Haar haren waren opgestoken en een paar krullen vielen vrolijk om haar gezicht. Deze dag moest perfect gaan, dacht Lily en maakte een sprong van schrik toen iemand achter haar zijn keel schraapte. Met een ruk draaide Lily zich om en zag James staan. "JAMES POTTER, BEN JE NU HELEMAAL GEK GEWORDEN!" schreeuwde ze bijna gelijk en voordat James kon reageren ging ze al verder. "HET BRENGT ONGELUK ALS JE DE BRUID VOOR HET HUWELIJK ZIET! ERUIT!" En met die woorden duwde ze James de kamer weer uit. Ze sloeg de deur in zijn gezicht en leunde er tegenaan.

"Lily, doe open!" klonk het gedempt door de deur, maar Lily deed niet open. "Toe nou Lily, ik zal niet kijken." klonk het weer en nu snoof Lily terwijl ze zei: "Maak dat de kat wijs James!" Even was het stil, maar toen klonk het toch weer "Toe nou Lily! Niemand hoeft het te weten!" Nu weigerde Lily om ook maar antwoord te geven en even later klonk de stem van Elma. "James Potter! Wat doe jij daar? Je kunt Lily beter niet lastig hebben gevallen! Ga terug naar je eigen kamer! Remus en Sirius wachten daar op je! En Peter zit weer aan de buffet tafel!" ratelde ze achter elkaar en James mompelde iets voordat Lily hem weg hoorde lopen.

Even later klonk er een klop op de deur en vroeg Elma's stem "Lily, kan ik binnen komen?" Snel stapte Lily bij de deur vandaan en opende hem op een kier terwijl ze vroeg "Is hij weg?" Elma had gelijk door over wie het ging en knikte. Lily deed de deur iets verder open zodat Elma binnen kon kom en plofte vervolgens neer op de bank. De afgelopen weken waren zo snel gegaan. Ze was geslaagd van Zweinstein, had ruzie gekregen met Petunia en had James haar ten huwelijk gevraagd. Bij het laatste moest Lily glimlachend en verzonk in de herinnering.

"Je bent laat James." zei Lily op haar tenen getrapt terwijl James nerveus voor haar stond. "Ik weet het Lily, maar ik moest nog iets ophalen." zei hij en keek naar de neuzen van zijn schoenen. Lily haar ogen versmalden zich en ze snauwde "Ik wil geen smoesjes horen Potter." James slikte en liep op Lily af. "Het is geen smoesje Lily," zei hij terwijl hij voor Lily kwam staan "ik moest echt iets ophalen."

Lily trok nu één wenkbrauw op, ten teken dat ze hem nog steeds niet geloofde maar bereid was het onderwerp te laten vallen. James keek Lily weer recht aan en zakte toen met een jongensachtige grijns neer op één knie. "Lilian Evans, wil je met mij trouwen?" vroeg hij op zachte toon terwijl hij een doosje uit zijn zak haalde. Lily haar mond viel open en ze kon alleen maar naar de ring en James staren.

"Lily?" vroeg James aarzelend en Lily keek nu weer naar hem. "Ja!"riep ze uit en vloog James op de hals. "Ja." herhaalde ze weer en James lachte opgelucht,…'

"Lily," zei Elma zacht terwijl ze Lily uit de herinnering schudde "het is tijd." Nu werd Lily echt angstig en ze vroeg "Nu al?" Elma knikte en omhelsde Lily kort voordat ze de deur opende en Lily haar vader naar binnen liet.

"Klaar liefje?" vroeg haar vader met trots in zijn stem en Lily knikte langzaam. "Laten we maar gaan." zei haar vader weer en Lily pakte haar bruidsboeket op. Elma pakte haar boeket op en liep voor vader en dochter uit, zoals een bruidsmeisje hoorde te doen.

Er schoten allerlei gedachten door Lily's hoofd, ze dacht er zelfs aan om weg te rennen zo nerveus was ze. Maar op het moment dat ze James zag, die net nerveus een hand door zijn haar haalde verdwenen alle twijfels. Ze keek naar James en wist zeker dat dit de man voor haar was. Met hem wilde ze oud worden. Haar vader gaf haar een bemoedigend kneepje in haar hand en tilde haar sluier even op om haar een zoen op haar wang te kunnen geven toen ze bij het altaar aan waren gekomen. Glimlachend draaide Lily zich om naar James en pakte zijn hand, ze konden beginnen aan de rest van hun leven,…

Het ging in een waas aan Lily voorbij, het enige wat haar bijbleef was toen James en zij ringen uitwisselden en elkaar kusten. Op dat moment was ze de gelukkigste vrouw van de wereld en niemand kon dat van haar afnemen.

Glunderend keek ze de zaal rond toen ze het boeket moest gooien. Ze stond op het balkon en beneden haar stonden alle vrijgezelle dames die aanwezig waren. Met haar ogen zocht Lily naar Elma, zij moest de volgende zijn.

Uiteindelijk vond ze haar en draaide zich in een wervelwind van stof om. "1, 2, 3!" telde ze en gooide vervolgens het boeket in de richting waar ze Elma had zien staan. Lachend draaide ze zich om en zag nog net hoe Elma het boek ving. "Jij bent de volgende Elma!" riep ze lachend en het volgende moment greep James haar. Hij draaide haar rond en kuste haar vervolgens, niets kon dit moment nog stuk maken.

Ze was echt compleet gelukkig,...