17. Hiya Harry.

Nerveus liep James heen en weer van het ziekenhuis, zijn vrouw Lily was in de kamer ernaast. Hun eerste kind zou geboren worden! Lily was er heel kalm onder maar James hing bij elk zacht geluid bijna aan het plafond, zo gespannen was hij. Een half uur geleden had hij nog netjes naast Lily gezeten, maar toen hij was begonnen op te noemen wat er allemaal fout kon gaan had ze hem op de gang gezet.

James zijn drie beste vrienden, Sirius Swarts, Remus Lupos en Peter Pippeling zaten alle drie op de saaie grijze stoelen vlak naast de deur. Remus keek half geamuseerd en half wanhopig naar James, proberend heb te laten kalmeren en ervoor te zorgen dat hij ging zitten in een stoel. Peter probeerde Remus te helpen maar kon zijn zinnen niet afmaken omdat hij telkens moest gapen, dus hield hij na vijf minuten maar op. Sirius hielp helemaal niet, hij deed niet eens alsof hij hielp! Zij hoofd ruste op Remus zijn schouder en hij snurkte, luid.

"Je moet je niet zo druk,…" begon Peter maar moest zijn zin weer afbreken omdat hij weer moest gapen en Remus ging voor hem verder. "Peter heeft gelijk James, je bent hier nu al sinds tien uur en het is nu half 2 kalmeer nu toch!" zei Remus terwijl hij een blik op zijn horloge wierp. "Kalmeren?" schreeuwde James bijna "Je wilt dat ik kalmeer?! Heb je enig idee wat er in de kamer hiernaast gebeurd?!" Sirius opende nu één oog en wierp een blik op James terwijl hij mompelde "Ben je hier nog steeds?"

James maakte een geluid dat van alles tussen een gil en een schreeuw kon zijn en riep: "Natuurlijk ben ik er nog steeds! Mijn kind word geboren en ik ben niet van plan om weg te gaan!"

Sirius kreunde en zei: "Schreeuw verdorie niet zo, kun je niet zien dat ik een kater heb." Remus maakte een geluid dat niet te verstaan was en sloeg zichzelf tegen het voorhoofd terwijl James zich omdraaide naar Sirius. "Je hebt een kater?" fluisterde hij op gevaarlijk lage toon. "Ja," antwoordde Sirius en voegde eraan toe "dus ik zou het op prijs stellen als je niet zo schreeuwde." James sputterde woedend en schreeuwde toen vlak bij Sirius zijn oor "Ik zal je laten wensen dat je niet eens wist wat het woord kater betekende!"

Sirius sloot voor een moment zijn ogen en mompelde "Te laat, dat heb ik net al gewenst."

"Gaffel," zei Remus op een toon die mensen meestal gebruikten op een kind dat een woede aanval had "waarom ga je niet zitten en kalmeer je een beetje?" James snoof en zei toen terwijl hij naar Sirius staarde "Wil ik best doen Maanling, er is alleen één probleempje." Remus keek even naar Sirius maar vroeg toen geduldig "Wat dan?" James snoof weer en zei: "Er zit iemand in mijn stoel." Sirius keek overdreven rond en zei toen "Wie zit er in je stoel dan?"

Als op commando ging Peter staan en mompelde iets over kleine kinderen terwijl hij een gaap probeerde te verbergen. "Hier neem mijn stoel maar James." zei hij uiteindelijk en James zei: "Ik wil jouw stoel niet." Peter keek zielig en Remus vroeg nu korzelig "Wat is er met zijn stoel dan?"

James sloeg zijn armen over elkaar en pruilde als een klein kind "Sirius heeft de meest comfortabelste stoel." Remus trok een wenkbrauw op en Peter vroeg "Hoe wil je dat nu weten? Ze zien er allemaal hetzelfde uit!" Nu grijnsde James breed en zei: "Dat is makkelijk, Sirius zit erin."

Remus keek scherp naar Sirius die snel uit de stoel sprong. James wierp één blik op de nu lege stoel en begon vervolgens weer heen en weer te lopen. "Je loopt nog een gat in het tapijt." zei Sirius en drukte James in de stoel waar hijzelf een moment geleden nog in had gezeten. Toen James overeind probeerde te komen ging Sirius zonder ook maar iets te zeggen op hem zitten.

"Ga van me af!"sputterde James en op dat moment stak Elma haar hoofd om de hoek van de deur en vroeg "James? Zit je daaronder?" James gromde wat en begon een zin, maar werd al snel afgekapt door Elma. "Maak je daar nu niet druk om, je bent vader geworden!" riep ze opgewonden uit.

Als op commando trok Sirius, James overeind en begon een dansje te doen. "Gaffel is vader, Gaffel is vader, Gaffel is vader!" zong hij op luide toon, maar James drukte hem gewoon aan de kant en staarde naar Elma. "Ik geloof dat dit het moment is waarop je door de deur loopt om je zoon te bekijken." fluisterde Sirius. James bewoog echter niet en Peter liep naar hem toe terwijl hij bezorgd vroeg "Gaat het James?"  Nog steeds kwam er geen reactie en Remus wapperde met zijn hand voor James zijn gezicht terwijl hij zei: "James, zit je daar nog in?"

Toen er weer geen reactie kwam wapperde Sirius dramatisch met zijn armen en zei: "Iedereen stap naar achteren! Ik, de grote Sirius zal dit oplossen! Het gaat wel enorm pijn doen, maar dat is het vast waard!" Verbaasd stapte iedereen naar achteren en Sirius haalde diep adem om vervolgens hard te schreeuwen "James, word, wakker! Je kind gaat dood!"

Plots sloeg James, Sirius midden in zijn gezicht en rende de andere kamer in. Remus klopte Sirius nog even op zijn schouder voordat hij James volgde samen met Peter en Elma. Sirius kwam als laatste de kamer binnen, dingen mompelend over beste vrienden die gek werden alleen omdat er een baby werd geboren.

Lily en Marjolein keken op toen ze voetstappen de kamer in hoorden komen. James stond onzeker in de deuropening en Lily glimlachte vermoeid naar hem voordat ze hem wenkte.

"Je bent vader James." zei ze blij. James keek voorzichtig naar de bundel die Lily vasthad. Zijn kind, zijn zoon. Hij gaf de toef zwarte haren op de baby's hoofd en zuchtte. Lily keek hem gelijk scherp aan en vroeg "Wat is er?"

"Hij heeft mijn haar." zei James, die nogal teleurgesteld klonk en bekeek zijn zoon wat beter. "Horen baby's geen blauwe ogen te hebben wanneer ze net geboren zijn?" vroeg hij even later verward en keek Lily aan. Zij glimlachte weer en zei terwijl ze in de groene ogen van haar zoontje keek "Dan heeft hij dus meer van zijn vader,… hij is een rebel." James grinnikte en zei: "Hij is geen rebel, hij is een trendsetter."

"Waarom neem jij hem niet even?" vroeg Lily plots en James struikelde angstig naar achter. Hij leek doodsbang en riep: "Nee, ik zal hem laten vallen!" Lily giechelde alleen en zei: "Nee, dat doe je niet." Elma en Marjolein duwden James weer terug naar het bed zodat Lily hem de baby kon geven en verlieten de kamer toen ze zagen dat hij wel in staat was om zijn eigen zoon vast te houden. Grijnzend grepen ze Sirius, Remus en Peter beet en sloten de deur.

Even was het stil tussen de twee, maar vervolgens verbrak James de vredige stilte. "Lily, hij eet me op." zei James met een angstige blik op de kleine jongen in zijn armen. Lily rekte zich slaperig uit en zei: "Onzin James."

"Nee, echt Lily, volgens mij denkt hij dat ik eten ben." zei James met een hint van paniek in zijn stem en Lily keek nu naar de klein Harry. Vervolgens moest ze glimlachen, trok James zijn mouw uit de baby zijn mond en tilde Harry uit James zijn armen.

Grijnzend liep James de kamer weer uit waar hun vrienden zaten te wachten. "En?" vroeg Sirius met opgetrokken wenkbrauwen en grote ogen. James grijnsde nog steeds dom en zei: "Ik ben zojuist opgegeten door mijn zoon." Sirius barstte in lachen uit en voor dat kleine moment was al het kwaad uit hun gedachten. Harry was de vreugde in hun leven die ze nodig hadden gehad,…