C9 Storyteller
Disclaimer: Ik ben niet de eigenaar van Colijnplein 9. Wel zijn de personages van mij. Je mag niet mijn personages gebruiken voor je eigen fictie zonder mijn toestemming. Deze fictie heeft geen verdere betekenis voor Colijnplein 9.
Zaterdagnacht, om precies 12 uur, hoorde enkele voorbijgangers in de buurt van het winkelcentrum een knal. Enkele seconden later volgde er een soort van aardbeving die de baan waar auto's toegang krijgen tot het parkeerdak met brute kracht los schudde.
Een vreemde mist hing rond het gebouw.
De drie schaduwen waren weer duidelijk zichtbaar vanwege de lantaarnpalen en de buitenlichten. Ze bewogen langzaam verder, op naar het schoolplein.
Stem: 'Die letters waren een vetgoed plan!'
Stem: 'Jah, onze namen staan nu voorgoed op het schoolplein!'
Stem: 'Vet cool!'
Ami wees trots naar het schoolplein waar hun namen nog staan en naar haarzelf. Mio probeerde de letters van haar naam nog een beetje bij te schaven en Ken liep naar de ingang terwijl hij een handjevol dynamiet uit zijn zak nam.
Ken: 'Meiden, knalfeest gaat beginnen!'
Ami: 'Ken! Vergeet niet de geluiddemper!'
Ami gaf Ken een klein fluitje. Ken plaatste het kleine fluitje tussen de staven dynamiet.
Ken: '3...2...1...0,5...0,25...'
KLIK
Met geweldige kracht werden de deuren weggeblazen, zonder enig geluid.
Ken: 'Mio, je hebt toch wel alle beveiligingen uitgeschakeld?'
Mio knikte.
Ken: 'Mooi! Dan gaan we naar binnen.'
Ze gingen stilletjes naar binnen. Er was geen licht. Mio en Ami keken gewoon wat rond, maar Ken was duidelijk iets aan het zoeken. Ken kon met moeite nog net op een bordje lezen: 0H10.
Ken: 'Kom, we gaan hier kijkje nemen.'
Met een ruk deed ken de deur open, alsof er geen slot opzat. Ze gingen naar binnen. Ken liep naar een muur en staarde ernaar. Ken deed zijn zwarte handschoenen aan en legde zijn handen op de muur. Een wit geverfde deur kwam tevoorschijn.
Ken/Mio/Ami: 'Wow!'
Ami keek op haar lichtgevende horloge.
Ami: 'Het is bijna 3 uur, gaan we?'
Mio: 'We moeten wel, maar we zetten in deze kamer onze 'VTPDV'. We kunnen de volgende keer gewoon hier van start gaan.'
Het was 3 uur, Ken, Mio en Ami verlieten snel het gebouw, ze lieten een dun, haast onzichtbaar velletje papier op de grond achter.
De vreemde mist trok op en alles was weer zoals het voor 12 uur was.Copyright © C9 Storyteller