Disclaimer: Mutant X is niet van mij
Hoofdstuk 2
Shalimar hoorde de zucht van Jesse en stopte met zingen. Ze wierp een blik op hem . Hij had zijn ogen gesloten en bleek in gedachten te zijn. Ze trok haar benen naar binnen en ging rechtop zitten. Door de achteruitkijkspiegel zag ze de ogen van Brennan , geconcentreerd op de weg. Hij scheen haar blik te voelen en keek naar haar. Ze lachte en maakte een drinkbeweging met haar hand. Hij knikte en Shalimar haalde de deksel van de koelbox, nam er twee flesjes bronwater uit en deed de deksel er weer op. Ze zei nog even voor de zekerheid:" Jesse?". Maar hij reageerde niet en bleek te slapen. Ze opende het flesje voor Brennan en gaf het aan hem. Door de spiegel ontmoette ze zijn blik en hij hield de hare vast. In zijn ogen las ze precies wat hij voor haar voelde en ze voelde zich warm worden van binnen. Hij knipoogde en lette toen weer op de weg, ondertussen zijn water drinkend.
Shalimar draaide het dopje van haar flesje los en nam een paar slokken water en sloot het flesje weer. Haar ogen vielen op het armbandje , dat om haar pols bevestigd zat. Het armbandje hoorde bij de ketting om haar hals. De ketting had ze gehad ,toen Brennan haar had verteld, dat hij van haar hield. Dat was op haar verjaardag , een paar maanden geleden, en het armbandje kreeg ze, toen ze twee maanden bij elkaar waren. Ze grinnikte, toen ze weer terug dacht aan dat moment.
Ze zat op de boom bij het meer. Ze was boos geweest op Brennan, omdat hij teveel risico's had genomen tijdens hun laatste missie. Ze hadden een grote ruzie gehad en zij was , toen ze terugkwamen op Sanctuary, meteen doorgelopen naar haar boom. Daar had ze een tijdje gezeten en toen hoorde ze Brennan aanlopen. Ze rook hem, ze voelde hem. Hij was tevoorschijn gekomen met een rode roos in de ene hand en in de andere een zak drop. Drop was een snoepje, dat uit Holland kwam. Een ex-vriendin van Jesse, die Hollands was, was eraan verslaafd en Shalimar had het eens geproefd en vond het zo lekker, dat Adam het speciaal uit Holland liet overvliegen. Nu was ze eraan verslaafd. Brennan was naar haar toe gelopen en was voor haar stil blijven staan. Hij had haar de roos gegeven en de drop toegestoken. Ze had niets gezegd, had het zakje geopend, er een uit gehaald en in haar mond gestopt. Ze had er even op gekauwd en toen was ze gaan lachen. Hij had haar aangekeken, duidelijk opgelucht dat zijn plan geslaagd was. Hij had zich verontschuldigd en haar gekust. Daarna had zij ook excuses gemaakt, al was dat niet van harte. Ze vond eigenlijk dat ze gelijk had. Na de, overigens heerlijke, kus had ze plaats gemaakt voor hem en was hij achter haar komen zitten. Hij had zijn armen om haar heen geslagen en dicht tegen hem aangetrokken. Hij had zijn kin op haar schouder laten rusten. De drop werd door hen beide opgegeten en plotseling had hij een doosje in zijn hand. Ze had een deja vu gekregen van een paar maanden geleden op haar verjaardag. Het doosje was precies hetzelfde als die van haar verjaardag. Hij had haar in haar oor gefluisterd dat hij van haar hield. Hij had het doosje geopend en de armband eruit gehaald. Ze had zich om willen draaien om te protesteren, maar hij had haar tegengehouden en had sussende geluiden gemaakt. Hij had haar de armband omgedaan en was toen langzaam begonnen met het kussen van haar nek.
Shalimar werd rood bij de herinnering en moest lachen. Weer ontmoette de ogen van Shalimar die van Brennan en hij keek even verwonderd en vragend naar haar. Ze knipoogde naar hem en nam vervolgens een slok van haar water om af te koelen.
Hoofdstuk 2
Shalimar hoorde de zucht van Jesse en stopte met zingen. Ze wierp een blik op hem . Hij had zijn ogen gesloten en bleek in gedachten te zijn. Ze trok haar benen naar binnen en ging rechtop zitten. Door de achteruitkijkspiegel zag ze de ogen van Brennan , geconcentreerd op de weg. Hij scheen haar blik te voelen en keek naar haar. Ze lachte en maakte een drinkbeweging met haar hand. Hij knikte en Shalimar haalde de deksel van de koelbox, nam er twee flesjes bronwater uit en deed de deksel er weer op. Ze zei nog even voor de zekerheid:" Jesse?". Maar hij reageerde niet en bleek te slapen. Ze opende het flesje voor Brennan en gaf het aan hem. Door de spiegel ontmoette ze zijn blik en hij hield de hare vast. In zijn ogen las ze precies wat hij voor haar voelde en ze voelde zich warm worden van binnen. Hij knipoogde en lette toen weer op de weg, ondertussen zijn water drinkend.
Shalimar draaide het dopje van haar flesje los en nam een paar slokken water en sloot het flesje weer. Haar ogen vielen op het armbandje , dat om haar pols bevestigd zat. Het armbandje hoorde bij de ketting om haar hals. De ketting had ze gehad ,toen Brennan haar had verteld, dat hij van haar hield. Dat was op haar verjaardag , een paar maanden geleden, en het armbandje kreeg ze, toen ze twee maanden bij elkaar waren. Ze grinnikte, toen ze weer terug dacht aan dat moment.
Ze zat op de boom bij het meer. Ze was boos geweest op Brennan, omdat hij teveel risico's had genomen tijdens hun laatste missie. Ze hadden een grote ruzie gehad en zij was , toen ze terugkwamen op Sanctuary, meteen doorgelopen naar haar boom. Daar had ze een tijdje gezeten en toen hoorde ze Brennan aanlopen. Ze rook hem, ze voelde hem. Hij was tevoorschijn gekomen met een rode roos in de ene hand en in de andere een zak drop. Drop was een snoepje, dat uit Holland kwam. Een ex-vriendin van Jesse, die Hollands was, was eraan verslaafd en Shalimar had het eens geproefd en vond het zo lekker, dat Adam het speciaal uit Holland liet overvliegen. Nu was ze eraan verslaafd. Brennan was naar haar toe gelopen en was voor haar stil blijven staan. Hij had haar de roos gegeven en de drop toegestoken. Ze had niets gezegd, had het zakje geopend, er een uit gehaald en in haar mond gestopt. Ze had er even op gekauwd en toen was ze gaan lachen. Hij had haar aangekeken, duidelijk opgelucht dat zijn plan geslaagd was. Hij had zich verontschuldigd en haar gekust. Daarna had zij ook excuses gemaakt, al was dat niet van harte. Ze vond eigenlijk dat ze gelijk had. Na de, overigens heerlijke, kus had ze plaats gemaakt voor hem en was hij achter haar komen zitten. Hij had zijn armen om haar heen geslagen en dicht tegen hem aangetrokken. Hij had zijn kin op haar schouder laten rusten. De drop werd door hen beide opgegeten en plotseling had hij een doosje in zijn hand. Ze had een deja vu gekregen van een paar maanden geleden op haar verjaardag. Het doosje was precies hetzelfde als die van haar verjaardag. Hij had haar in haar oor gefluisterd dat hij van haar hield. Hij had het doosje geopend en de armband eruit gehaald. Ze had zich om willen draaien om te protesteren, maar hij had haar tegengehouden en had sussende geluiden gemaakt. Hij had haar de armband omgedaan en was toen langzaam begonnen met het kussen van haar nek.
Shalimar werd rood bij de herinnering en moest lachen. Weer ontmoette de ogen van Shalimar die van Brennan en hij keek even verwonderd en vragend naar haar. Ze knipoogde naar hem en nam vervolgens een slok van haar water om af te koelen.