Hoofdstuk 4 : De Leeflangs
"HARRY WAKKER WORDEN!!!" klonk het keihard. Harry die nog diep in slaap was, zat in een honderdste van een seconde recht op in z'n bed. Hij was keek verwilderd om zich heen en had geen idee waar deze orkaan vandaan kwam. "HARRY, HET IS AL BIJNA MIDDAG!!!" Het leek wel of er ergens in z'n kamer een brulbrief openging, hij had alleen geen enkel idee wie de afzender was, want hij herkende de stem totaal niet. "Ja...Ja, Ik ben al wakker" riep Harry aarzelend ,, Wie is daar?" . ,,ALBERT LEEFLANG!!!" was het galmende antwoord. Harry stopte direct na zijn vraag zijn vingers in z'n oren, maar dit was niet afdoende. Het geschreeuw bezorgde Harry een beetje hoofdpijn, alsof hij de avond ervoor iets teveel boterbiertjes had gedronken.
Harry kleedde zich vlug aan, hij hoopte vurig dat meneer Leeflang niet nog meer berichten voor hem had voordat hij de deur had geopend. Harry liep, terwijl hij de laatste knopen van zijn blouse nog aan het dichtdoen was, naar de deur. Harry reikte naar de vergulde handgreep, ,,BEN JE AL BIJNA KLAAR?!!!" , Harry wreef nog eens over zijn voorhoofd die nu vreselijk bonkte. Harry deed de deur open en zag eindelijk de man wiens stem hem een licht ochtendhumeurtje bezorgde. De man was niet zo groot, hij oogde wat bol, en glimlachte net iets te zelfverzekerd. ,,Harry Potter" zei de man terwijl zijn blik afgleed naar Harry's litteken. ,,Dat weet ik..." reageerde Harry droogjes, terwijl hij net deed of hij nog wat slaap uit zijn ogen haalde. ,,Eeehm ja, ik ben Albert Leeflang" vervolgde de man, nu met een iets minder zelfverzekerde blik. Harry, die zijn eigen botheid direct inzag, glimlachte en zei "Dat weet ik ook al" De man giechelde nu wat nerveus op een nogal eigenaardig hoog toontje. ,,Sorry, Ik ben nog niet helemaal bijgekomen van deze nogal onstuimige wake" verontschuldigde Harry zich. ,, Ik bedacht me net dat ik u nog moet bedanken" vervolgde Harry. Meneer Leeflang keek hem nogal verbaast aan ,,uh... bedanken?" ,, Ja, voor het publiceren van mijn interview een aantal maanden geleden, dat heeft mij toen erg geholpen, dank u . " ,,Nou, graag gedaan" antwoorde Leeflang ,,Ik moet zeggen, het had niet veel geschild of het had "de Kibbelaar" niet gehad, We hadden ook een fantastisch ooggetuigenverslag over de verschijningen van Kreukelhoornige Snottifants in het noorden van Ierland". Harry deed net of hij deze mededeling niet gehoord had en wees in de richting van de trap, als signaal dat hij graag naar beneden wou. ,,Oh ja... laten we maar naar beneden gaan, het ontbijt staat al klaar" zei Leeflang.
Harry liep achter meneer Leeflang aan de trap af. Harry kreeg niet zo'n prettige indruk van meneer Leeflang, De kleine mollige man had een kort, vaal, donker blond haar dat zo luste-loos plat op het hoofd lag dat Harry dacht dat het ook een toupetje had kunnen wezen. Hij kon het niet verklaren, maar meneer Leeflang leek echt op zo'n type, dat in de bosjes, met een fotocamera, lag te wachten tot er iemand of iets voorbij kwam waar hij dan weer een sappig verhaal over kan schrijven. ,,Wordt ik voortaan altijd zo bruut gewekt?" vroeg Harry opeens. Meneer Leeflang stond even stil op de trap en draaide zich om, om Harry aan te kijken. ,,Bruut.... Hoezo bruut" . ,, Uw stem galmde keihard door mijn kamer heen" zei Harry een beetje verontwaardigd. ,, Oh" zei meneer Leeflang ,, Dat zal dan wel weer door die tweeling van de Wemels komen, die twee hielden zich constant bezig met allerlei ongein...". ,,De Wemels?" vroeg Harry verbaasd ,,zijn die hier geweest dan? ,, Ja, vorige week... om even de laatste hand aan de renovatie van het huis te leggen". Harry keek even verbaasd en vroeg ,, En waar zijn de Wemels nu?'' ,,In Roemenië" zei meneer Leeflang ,,bij hun zoon Charlie". Meneer Leeflang liep weer verder de trap af ,,Kom op Harry, we gaan even ontbijten"
Harry en meneer Leeflang arriveerde in de eetkamer. Aan de tafel zat al iemand, het was niemand anders dan Loena Leeflang... ,,Harry, je bent er... zei ze dromerig". Harry vond dat ze er nogal verbaasd over was dat hij er was. Toen herinnerde hij zich dat dat haar permanente blik was ,,Hallo Loena" zei Harry, die tot zijn eigen verbazing het wel leuk vond dat ze er was. ,,Hallo... hoe is 't met je, Harry' , Ach, het gaat' zei Harry met een glimlach. , Ja...' zei Loena afwezig, om zich vervolgens weer op haar toast te richten. , Wil jij ook toast, Harry?' klonk de stem van meneer Leeflang, of wil je een eitje?' , Ja' riep Harry 'Doe maar wat toast en eitje". Hij schonk zelf wat pompoensap in een glas, uit een grote kan die al op de tafel stond. Harry voelde plotseling een paar ogen in zijn nek en keek even opzij naar Loena, die snel haar gezicht omdraaide en aandachtig haar toast begon te bestuderen. Harry liet zich er niet veel door afleiden, want Loena had dit soort dingen wel vaker, ze werd dan ook wel is "lijpe Loena" genoemd. Harry proefde de pompoensap, en vond hem erg lekker. Een paar minuten later kreeg Harry zijn ontbijt onder zijn neus geschoven, en hij vroeg zich gelijk af waarom hij niet meer had besteld, hij had namelijk best wel honger, en het eten zag er heerlijk uit. Tijdens het ontbijt was 't de gehele tijd stil, meneer Leeflang bladerde met een trotse blik door het nieuwe nummer van de Kibbelaar , Harry zat flink te genieten van het eitje en Loena was nog steeds druk in de weer met hetzelfde toastje waarmee Harry haar aan trof in de eetkamer. ,Loena, eet je die niet op?' vroeg meneer Leeflang. Ze keek even op en zei ,Oh ja...' en begon vervolgens weer op haar toast te knauwen. Zeker tot na het ontbijt werd er niet meer gesproken, en dat kwam Harry wel zo goed uit, want hij had geen idee waar hij het over zou moeten hebben.
,Zo' zei Leeflang ineens uit het niets , zullen we je nieuwe huis maar is gaan bezichtigen?' , Nou, dit is dus de eetkamer' vervolgde hij , en daar is de keuken' en hij liep naar het aangrenzende gedeelte dat zich slechts door een soort van bar afscheidde van de eetkamer. ,Dit is de koelkast' ging meneer Leeflang verder, overbodig wijzend naar de koelkast. ,Hier vind je alles in wat je lekker vind' ,meneer Leeflang' zei Harry verbaasd 'Een koelkast dat is toch een dreuzel uitvinding? Ik wist niet dat tovenaars die ook gebruikten. 'Normaal gesproken niet, Harry. Maar aangezien jij nog op school zit en niet mag toveren buiten zweinstein, word het een beetje moeilijk om je drinken koud te krijgen met je toverstok, toch? En bovendien vindt ik het zelf ook wel een handig ding alles is al koud als je het pakt! Arthur Wemel heeft, toen hij hier vorige week was, nog wel de nodige aanpassingen gemaakt aan dit apparaat...' Harry hield zijn hart vast, hij wist wat er kon gebeuren wanneer meneer Wemel aanpassingen maakte aan dreuzel-apparatuur, meestal kwamen er dan uitzinnig gemodificeerde spullen uit , hij lachte bij de gedachte aan de vliegende Ford Anglia, en de extreem vergrote binnen afmetingen van de tent waarin hij sliep toen hij naar het W.K. zwerkbal was geweest. Meneer Leeflang deed de deur van de koelkast open, en Harry dacht dat z'n ogen uit zijn hoofd rolde door de bizarre aanblik van de binnenkant van de koelkast. Het leek wel of er in de koelkast een volledig park was aangelegd. ,Loop je even mee, Harry' zei Leeflang, die geheel onverbaasd de koelkast in stapte. Harry volgde hem en keek verbaasd om zich heen toen hij de deur door was. Hij liep over een grindpad, en links en recht van hem stonden allemaal groenenplanten en fruitbomen. ,Nou hier vind je dus de groenten en het fruit' zei Leeflang overbodig , Nou zul je hier niet zoveel mee te maken hebben, omdat zolang de Orde van de Feniks hier nog zijn hoofdkwartier heeft, jij niet zal hoeven koken. Harry's hersenen werkte bij deze mededeling ineens op volle sterkte de Orde, daar had hij nog helemaal niet bij stil gestaan, als dit nog steeds hun hoofdkwartier is: waar is iedereen nu dan? ,Harry wilde het net gaan vragen, maar op dat moment kreeg hij een dikke mantel aangereikt. ,Hier, trek aan...' zei Leeflang , 't wordt nu wat kouder. Harry trok de mantel aan en liep met meneer Leeflang mee. Een paar meter verderop, aan de linkerkant, op een kort gemaaid gazonnetje stonden nu allemaal sappen in dezelfde grote kannen als waar de pompoensap in zat. Aan de rechterkant zag hij , en Harry's ogen werden groter, zo'n 50 kratten met flesjes boterbier! Leeflang zag Harry met grote ogen kijken naar de kratten kijken, en zei glimlachend ,da's alleen voor s'avonds, hé? ,Nou, hier staat dus 't drinken, en verderop..' zei hij terwijl hij verder liep staan de bevroren spullen. Harry begon nu te rillen van de kou, en had zich al een tactiek voorgenomen voor als hij wat nodig had uit deze koelkast... naar binnen rennen, pakken wat je nog hebt, en weer terug rennen... ,,. Van alle dingen die hij al gezien had in deze koelkast, was het vriesvak wel het meest uitbundig: aan het einde van het grindpad, stond een enorm ijssculptuur in de vorm van een kasteeltje, Harry liep, diep onder de indruk, achter meneer Leeflang aan het kasteeltje binnen. In de binnenmuren waren stukken ijs uitgehakt, die nu plaats boden aan tientallen dozen ijs, ijsklontjes, en ingevroren eten. ,Oké, dit is het bevroren gedeelte van de koelkast' zei meneer Leeflang wederom overbodig , en ik stel voor dat we nu weer terug gaan, want het is hier echt steenkoud!' in een versnelde wandelpas liepen ze het grindpad weer af, en Harry keek even in de richting van meneer Leeflang die , ondanks dat hij heel erg vriendelijk was, toch een wat vreemde indruk op Harry achterliet. Meneer Leeflang deed de deur open en hij stapte de keuken weer in. Harry stapte ook naar buiten deed de deur dicht en stond even stil ,Meneer Leeflang?' vroeg Harry ,Waar zijn alle leden van de Orde nu?' ,Die zijn allemaal een weekje of meerdere weken op vakantie, het ministerie heeft nu de touwtjes in handen, en heeft iedereen aangeboden om er even tussenuit te gaan na het vermoeiende afgelopen jaar, Alleen Lupos en Dwaaloog zijn er nog... oh ja en professor Sneep, maar ja, die zie ik niet zo gauw met een tequila in z'n hand op het strand van Mallorca liggen, jij wel? vroeg Leeflang met een vette knipoog. ,kom op we gaan naar de woonkamer!' zei hij opgetogen. Ze liepen en de eetkamer uit en kwamen in de gang uit. Direct tegenover de deur van de eetkamer zat de deur van de woonkamer. Ze liepen de deur door en Harry, die hier gisteren via de open haard ook terecht was gekomen, maar toen te moe was om ook maar iets in zich op te nemen, zag dat de woonkamer bijna niets veranderd was ten opzichte van afgelopen kerst. De kamer straalde een bepaalde warmte uit, zoals het hele huis, met uitzondering van de koelkast, die uitstraalde. Ook zag Harry Loena zitten op een enorme sofa. Hij voelde ineens een rare schok in zijn maag en hij begreep niet hoe dat kwam Ze zat net een boek te lezen, maar toen Harry en haar vader binnenkwamen, keek ze snel op ,Oh papa' zei ze ,Professor Sneep probeerde u net te bereiken in het haardvuur, ik heb gezegd dat ik het even door zou geven.'
,Nou oké , loop jij met Harry dan naar de twee andere etages, dan zal ik even kijken wat Secret...uh... Professor Sneep voor nieuws had.' Loena gaf een kort knikje naar haar vader ,Nou, dan ben ik je reisleider voor de rest van dag!'zei Loena met een vage glimlach. ,Ja...ja... dat is goed' stamelde Harry die zich even geen raad wist met dat rare gevoel in z'n maag dat hij zojuist even had gehad. Was dat toeval dat hij dat gevoel had, of was het hetzelfde gevoel dat hij zo regelmatig had gehad als hij Cho Chang zag? Maar dat was vreemd, want hij vond Cho toen ontzettend leuk, en Loena..tja dat is gewoon Loena.
"HARRY WAKKER WORDEN!!!" klonk het keihard. Harry die nog diep in slaap was, zat in een honderdste van een seconde recht op in z'n bed. Hij was keek verwilderd om zich heen en had geen idee waar deze orkaan vandaan kwam. "HARRY, HET IS AL BIJNA MIDDAG!!!" Het leek wel of er ergens in z'n kamer een brulbrief openging, hij had alleen geen enkel idee wie de afzender was, want hij herkende de stem totaal niet. "Ja...Ja, Ik ben al wakker" riep Harry aarzelend ,, Wie is daar?" . ,,ALBERT LEEFLANG!!!" was het galmende antwoord. Harry stopte direct na zijn vraag zijn vingers in z'n oren, maar dit was niet afdoende. Het geschreeuw bezorgde Harry een beetje hoofdpijn, alsof hij de avond ervoor iets teveel boterbiertjes had gedronken.
Harry kleedde zich vlug aan, hij hoopte vurig dat meneer Leeflang niet nog meer berichten voor hem had voordat hij de deur had geopend. Harry liep, terwijl hij de laatste knopen van zijn blouse nog aan het dichtdoen was, naar de deur. Harry reikte naar de vergulde handgreep, ,,BEN JE AL BIJNA KLAAR?!!!" , Harry wreef nog eens over zijn voorhoofd die nu vreselijk bonkte. Harry deed de deur open en zag eindelijk de man wiens stem hem een licht ochtendhumeurtje bezorgde. De man was niet zo groot, hij oogde wat bol, en glimlachte net iets te zelfverzekerd. ,,Harry Potter" zei de man terwijl zijn blik afgleed naar Harry's litteken. ,,Dat weet ik..." reageerde Harry droogjes, terwijl hij net deed of hij nog wat slaap uit zijn ogen haalde. ,,Eeehm ja, ik ben Albert Leeflang" vervolgde de man, nu met een iets minder zelfverzekerde blik. Harry, die zijn eigen botheid direct inzag, glimlachte en zei "Dat weet ik ook al" De man giechelde nu wat nerveus op een nogal eigenaardig hoog toontje. ,,Sorry, Ik ben nog niet helemaal bijgekomen van deze nogal onstuimige wake" verontschuldigde Harry zich. ,, Ik bedacht me net dat ik u nog moet bedanken" vervolgde Harry. Meneer Leeflang keek hem nogal verbaast aan ,,uh... bedanken?" ,, Ja, voor het publiceren van mijn interview een aantal maanden geleden, dat heeft mij toen erg geholpen, dank u . " ,,Nou, graag gedaan" antwoorde Leeflang ,,Ik moet zeggen, het had niet veel geschild of het had "de Kibbelaar" niet gehad, We hadden ook een fantastisch ooggetuigenverslag over de verschijningen van Kreukelhoornige Snottifants in het noorden van Ierland". Harry deed net of hij deze mededeling niet gehoord had en wees in de richting van de trap, als signaal dat hij graag naar beneden wou. ,,Oh ja... laten we maar naar beneden gaan, het ontbijt staat al klaar" zei Leeflang.
Harry liep achter meneer Leeflang aan de trap af. Harry kreeg niet zo'n prettige indruk van meneer Leeflang, De kleine mollige man had een kort, vaal, donker blond haar dat zo luste-loos plat op het hoofd lag dat Harry dacht dat het ook een toupetje had kunnen wezen. Hij kon het niet verklaren, maar meneer Leeflang leek echt op zo'n type, dat in de bosjes, met een fotocamera, lag te wachten tot er iemand of iets voorbij kwam waar hij dan weer een sappig verhaal over kan schrijven. ,,Wordt ik voortaan altijd zo bruut gewekt?" vroeg Harry opeens. Meneer Leeflang stond even stil op de trap en draaide zich om, om Harry aan te kijken. ,,Bruut.... Hoezo bruut" . ,, Uw stem galmde keihard door mijn kamer heen" zei Harry een beetje verontwaardigd. ,, Oh" zei meneer Leeflang ,, Dat zal dan wel weer door die tweeling van de Wemels komen, die twee hielden zich constant bezig met allerlei ongein...". ,,De Wemels?" vroeg Harry verbaasd ,,zijn die hier geweest dan? ,, Ja, vorige week... om even de laatste hand aan de renovatie van het huis te leggen". Harry keek even verbaasd en vroeg ,, En waar zijn de Wemels nu?'' ,,In Roemenië" zei meneer Leeflang ,,bij hun zoon Charlie". Meneer Leeflang liep weer verder de trap af ,,Kom op Harry, we gaan even ontbijten"
Harry en meneer Leeflang arriveerde in de eetkamer. Aan de tafel zat al iemand, het was niemand anders dan Loena Leeflang... ,,Harry, je bent er... zei ze dromerig". Harry vond dat ze er nogal verbaasd over was dat hij er was. Toen herinnerde hij zich dat dat haar permanente blik was ,,Hallo Loena" zei Harry, die tot zijn eigen verbazing het wel leuk vond dat ze er was. ,,Hallo... hoe is 't met je, Harry' , Ach, het gaat' zei Harry met een glimlach. , Ja...' zei Loena afwezig, om zich vervolgens weer op haar toast te richten. , Wil jij ook toast, Harry?' klonk de stem van meneer Leeflang, of wil je een eitje?' , Ja' riep Harry 'Doe maar wat toast en eitje". Hij schonk zelf wat pompoensap in een glas, uit een grote kan die al op de tafel stond. Harry voelde plotseling een paar ogen in zijn nek en keek even opzij naar Loena, die snel haar gezicht omdraaide en aandachtig haar toast begon te bestuderen. Harry liet zich er niet veel door afleiden, want Loena had dit soort dingen wel vaker, ze werd dan ook wel is "lijpe Loena" genoemd. Harry proefde de pompoensap, en vond hem erg lekker. Een paar minuten later kreeg Harry zijn ontbijt onder zijn neus geschoven, en hij vroeg zich gelijk af waarom hij niet meer had besteld, hij had namelijk best wel honger, en het eten zag er heerlijk uit. Tijdens het ontbijt was 't de gehele tijd stil, meneer Leeflang bladerde met een trotse blik door het nieuwe nummer van de Kibbelaar , Harry zat flink te genieten van het eitje en Loena was nog steeds druk in de weer met hetzelfde toastje waarmee Harry haar aan trof in de eetkamer. ,Loena, eet je die niet op?' vroeg meneer Leeflang. Ze keek even op en zei ,Oh ja...' en begon vervolgens weer op haar toast te knauwen. Zeker tot na het ontbijt werd er niet meer gesproken, en dat kwam Harry wel zo goed uit, want hij had geen idee waar hij het over zou moeten hebben.
,Zo' zei Leeflang ineens uit het niets , zullen we je nieuwe huis maar is gaan bezichtigen?' , Nou, dit is dus de eetkamer' vervolgde hij , en daar is de keuken' en hij liep naar het aangrenzende gedeelte dat zich slechts door een soort van bar afscheidde van de eetkamer. ,Dit is de koelkast' ging meneer Leeflang verder, overbodig wijzend naar de koelkast. ,Hier vind je alles in wat je lekker vind' ,meneer Leeflang' zei Harry verbaasd 'Een koelkast dat is toch een dreuzel uitvinding? Ik wist niet dat tovenaars die ook gebruikten. 'Normaal gesproken niet, Harry. Maar aangezien jij nog op school zit en niet mag toveren buiten zweinstein, word het een beetje moeilijk om je drinken koud te krijgen met je toverstok, toch? En bovendien vindt ik het zelf ook wel een handig ding alles is al koud als je het pakt! Arthur Wemel heeft, toen hij hier vorige week was, nog wel de nodige aanpassingen gemaakt aan dit apparaat...' Harry hield zijn hart vast, hij wist wat er kon gebeuren wanneer meneer Wemel aanpassingen maakte aan dreuzel-apparatuur, meestal kwamen er dan uitzinnig gemodificeerde spullen uit , hij lachte bij de gedachte aan de vliegende Ford Anglia, en de extreem vergrote binnen afmetingen van de tent waarin hij sliep toen hij naar het W.K. zwerkbal was geweest. Meneer Leeflang deed de deur van de koelkast open, en Harry dacht dat z'n ogen uit zijn hoofd rolde door de bizarre aanblik van de binnenkant van de koelkast. Het leek wel of er in de koelkast een volledig park was aangelegd. ,Loop je even mee, Harry' zei Leeflang, die geheel onverbaasd de koelkast in stapte. Harry volgde hem en keek verbaasd om zich heen toen hij de deur door was. Hij liep over een grindpad, en links en recht van hem stonden allemaal groenenplanten en fruitbomen. ,Nou hier vind je dus de groenten en het fruit' zei Leeflang overbodig , Nou zul je hier niet zoveel mee te maken hebben, omdat zolang de Orde van de Feniks hier nog zijn hoofdkwartier heeft, jij niet zal hoeven koken. Harry's hersenen werkte bij deze mededeling ineens op volle sterkte de Orde, daar had hij nog helemaal niet bij stil gestaan, als dit nog steeds hun hoofdkwartier is: waar is iedereen nu dan? ,Harry wilde het net gaan vragen, maar op dat moment kreeg hij een dikke mantel aangereikt. ,Hier, trek aan...' zei Leeflang , 't wordt nu wat kouder. Harry trok de mantel aan en liep met meneer Leeflang mee. Een paar meter verderop, aan de linkerkant, op een kort gemaaid gazonnetje stonden nu allemaal sappen in dezelfde grote kannen als waar de pompoensap in zat. Aan de rechterkant zag hij , en Harry's ogen werden groter, zo'n 50 kratten met flesjes boterbier! Leeflang zag Harry met grote ogen kijken naar de kratten kijken, en zei glimlachend ,da's alleen voor s'avonds, hé? ,Nou, hier staat dus 't drinken, en verderop..' zei hij terwijl hij verder liep staan de bevroren spullen. Harry begon nu te rillen van de kou, en had zich al een tactiek voorgenomen voor als hij wat nodig had uit deze koelkast... naar binnen rennen, pakken wat je nog hebt, en weer terug rennen... ,,. Van alle dingen die hij al gezien had in deze koelkast, was het vriesvak wel het meest uitbundig: aan het einde van het grindpad, stond een enorm ijssculptuur in de vorm van een kasteeltje, Harry liep, diep onder de indruk, achter meneer Leeflang aan het kasteeltje binnen. In de binnenmuren waren stukken ijs uitgehakt, die nu plaats boden aan tientallen dozen ijs, ijsklontjes, en ingevroren eten. ,Oké, dit is het bevroren gedeelte van de koelkast' zei meneer Leeflang wederom overbodig , en ik stel voor dat we nu weer terug gaan, want het is hier echt steenkoud!' in een versnelde wandelpas liepen ze het grindpad weer af, en Harry keek even in de richting van meneer Leeflang die , ondanks dat hij heel erg vriendelijk was, toch een wat vreemde indruk op Harry achterliet. Meneer Leeflang deed de deur open en hij stapte de keuken weer in. Harry stapte ook naar buiten deed de deur dicht en stond even stil ,Meneer Leeflang?' vroeg Harry ,Waar zijn alle leden van de Orde nu?' ,Die zijn allemaal een weekje of meerdere weken op vakantie, het ministerie heeft nu de touwtjes in handen, en heeft iedereen aangeboden om er even tussenuit te gaan na het vermoeiende afgelopen jaar, Alleen Lupos en Dwaaloog zijn er nog... oh ja en professor Sneep, maar ja, die zie ik niet zo gauw met een tequila in z'n hand op het strand van Mallorca liggen, jij wel? vroeg Leeflang met een vette knipoog. ,kom op we gaan naar de woonkamer!' zei hij opgetogen. Ze liepen en de eetkamer uit en kwamen in de gang uit. Direct tegenover de deur van de eetkamer zat de deur van de woonkamer. Ze liepen de deur door en Harry, die hier gisteren via de open haard ook terecht was gekomen, maar toen te moe was om ook maar iets in zich op te nemen, zag dat de woonkamer bijna niets veranderd was ten opzichte van afgelopen kerst. De kamer straalde een bepaalde warmte uit, zoals het hele huis, met uitzondering van de koelkast, die uitstraalde. Ook zag Harry Loena zitten op een enorme sofa. Hij voelde ineens een rare schok in zijn maag en hij begreep niet hoe dat kwam Ze zat net een boek te lezen, maar toen Harry en haar vader binnenkwamen, keek ze snel op ,Oh papa' zei ze ,Professor Sneep probeerde u net te bereiken in het haardvuur, ik heb gezegd dat ik het even door zou geven.'
,Nou oké , loop jij met Harry dan naar de twee andere etages, dan zal ik even kijken wat Secret...uh... Professor Sneep voor nieuws had.' Loena gaf een kort knikje naar haar vader ,Nou, dan ben ik je reisleider voor de rest van dag!'zei Loena met een vage glimlach. ,Ja...ja... dat is goed' stamelde Harry die zich even geen raad wist met dat rare gevoel in z'n maag dat hij zojuist even had gehad. Was dat toeval dat hij dat gevoel had, of was het hetzelfde gevoel dat hij zo regelmatig had gehad als hij Cho Chang zag? Maar dat was vreemd, want hij vond Cho toen ontzettend leuk, en Loena..tja dat is gewoon Loena.