Ik weet dat de hoofdstukken nogal kort zijn.. (Dat zijn ze inderdaad, ja) maar ze zullen snel langer worden. Veel leesplezier!
Koibito
Diclaimer: Ik bezit en zal ook nooit YuGiOh bezitten. Het is nou eenmaal niet van mij. (Helaas)
(I do not own and will never own YuGiOh)
True Love and Revenge
Hoofdstuk 3 – Meeting with a look-a-like
Het is warm. Te warm om buiten te zijn. Toch zijn er mensen buiten. Ze staan dicht op elkaar en lijken bang te zijn voor iets. Als we wat dichterbij komen, zien we zo'n vijf man telkens om de groep heenrennen. Even later voegen zich daar nog vijf man bij. De mannen rennen af en aan en brengen elke keer weer nieuwe mensen mee. De mensen lijken er niet echt blij mee te zijn dat ze mee moeten en verzetten zich zoveel ze kunnen. Dan trekt iets mijn aandacht, een jongen wordt meegenomen naar de groep, maar hij verzet zich op geen enkele manier. Het lijkt alsof hij wil bewijzen dat geweld niks oplost. Maar nog steeds word hij als vuil behandeld en tussen de menigte geduwd.
Opeens ontstaat er aan de oostzijde een oploopje. Verscheidene mensen lopen hard weg en ook binnen de groep is veel geduw en gedrang zichtbaar.
Yugi word meegenomen naar buiten, naar het plein, waar al veel mensen staan te wachten. Hij ziet de mensen om zich heen schreeuwen, duwen, trekken, huilen, maar ook ziet hij verdriet, woede en angst, veel angst. Hij wendt zijn hoofd van het afschuwelijke schouwspel af en voelt tranen van machteloosheid opkomen. Deze geluiden hoorden ze ook altijd in de kelder. Het was afschuwelijk, het gevoel van machteloosheid, deze mensen niet te kunnen helpen. Hij verzet zich niet tegen de soldaten, omdat hij weet dat het niet helpt. Ruw word hij de groep ingeduwd.
Opeens word het geschreeuw nog luider dan het al was. Door zijn lengte kan hij niet goed zien wat er aan de hand is. Het gedrang om hem heen word ook ruwer.
Dan komt er opeens een man uit het niets aanlopen en hij duwt Yugi opzij om erdoor te kunnen. Door de onverwachtheid van de duw verliest Yugi zijn evenwicht en valt op de grond. Hij trekt een pijnlijk gezicht en probeert weer op te staan. Een pijnscheut trekt door zijn enkel.
'Au!' Roept hij en valt weer op de grond.
'Gaat het?' Hoort hij iemand boven zijn hoofd zeggen. Hij kijkt omhoog en zijn mond valt open van verbazing. De gelijkenis tussen hem en de jongen voor hem is verbazingwekkend.
Hij pakt de uitgestoken hand van de jongen vast en komt overeind. Voorzichtig probeert hij of hij al op zijn voet kan staan. Zo gauw hij er wat gewicht op zet trekt er weer een pijnscheut doorheen. Vlug trekt hij zijn voet omhoog.
'Ik denk niet dat ik op mijn voet kan staan.' Zegt hij.
Dan word er opeens geroepen: 'Lopen!'
De stoet om hen heen komt in beweging. Iemand botst bijna tegen Yugi en werpt een woeste blik op de twee nog steeds stilstaande jongens.
'Laat me je helpen,' zegt de jongen en voordat Yugi iets kan zeggen zit hij al op zijn rug.
'Ik ben trouwens Yami. En wat is jouw naam?'
'Ik heet Yugi.'
1234567890
Einde hoofdstuk 3 Hope you all enjoyed it. Please R&R.
