Ik begin aan een nieuw verhaal want da ander was ik beu. Sorry voor degene die het lazen, maar ik moest mij op het hele verhaal bazeren en da was wa minder leuk. Dan zullen we maar beginnen zeker. Dit verhaal speelt zich af wanneer de bladebreakers allemaal 16 zijn.

Het was juist grote vakantie geworden en voor de rest van de zomer logeerden de bladebreakers in de villa van Kai. De villa lag aan de rand van de stad Turnhout (Belgïe). (d-g: waar ik woon. ). Het was er warm en het was een zomer om nooit meer te vergeten.

"bla bla blabla" = zeggen

-- bla bla blabla--= gedachten

#bla bla blabla# = bitbeesten

( d-g: bla bla blabla)= ikke me wa zever

bla bla blabla= handelingen

Tyson was juist wakker aan het worden. Het was gisteren laat geworden, ze waren de tijd uit het oog verloren. Dus het was al redelijk laat toen Tyson opstond. --Man, mijn hoofd. Hoe laat is het?-- Kijkt op de klok die naast zijn bed staat. --wat?! 11 uur, Kai vermoord me!-- Tyson begint zich vliegensvlug om te kleden, 5 minuten later komt hij de trap afgestormd.

In de keuken aangekomen. "Goede morgen Tyson." "Goede morgen Kenny. Hu? Waar is iedereen?" "Nog in bed waarom?" "Ben ik opgestaan, is Kai nog niet eens wakker." Gaat aan tafel zitten terwijl hij allemaal verwensingen mompelt. "Tyson, nu je het zegt het is inderdaad heel laat voor Kai en Ray. Normaal zijn zij altijd eerst wakker." "Zouden we dan niet eens gaan kijken wie weet wat er is gebeurt." "Ik weet het niet, Tyson. Je weet hoe Kai is." "En dan, dan weet hij hoe ik me elke morgen voel."

Ze liepen richting de kamer van Kai, maar Kenny kreeg een slecht voorgevoel. "Zouden we dit wel doen?" Tyson die ondertussen al aan de deur was. "Waarom niet? Het is tenslotte al 11 uur." "Je zal wel gelijk hebben, maar als hij kwaad word jij hebt het gedaan!" "Jaja, het is al goed ik zal de schuld op mij steken." Terwijl hij dat zei legde hij zijn rechter hand op de plaats van zijn hart. "Beloofd." "Oké dan."

Dan draaide Tyson de deurknop naar Kai's kamer om. Kenny en Tyson stapten naar binnen. Tyson liep richting Kai's bed. "Kai?" "hmmmmm." De lakens waren helemaal door elkaar gesmeten en er bewoog iets onder. "Tyson, Kai begint op u te lijken." "Dat is niet grappig. Maar het is raar ik zie Kai niet eens liggen." "Ja nu je het zegt." "Ik trek gewoon de dekens weg het zal dan wel gedaan zijn."

Met dat trok Tyson de dekens weg. Toen ze zagen wat er onder de dekens had gelegen vielen hun monden heeeeeeeel ver open van verbazing. "Hoe hoe?" Met dat keek Kenny heel raar naar Tyson. "Wat? Ik heb er deze keer niks mee te maken." "Maar hoe..?" "Ik weet het ook niet, Kenny." Toen begon het geen dat op het bed lag te bewegen. "Wacht misschien weet hij het." Wijst naar het jongetje dat op het bed van Kai zit.

"Zeg knul weet jij waar mijn vriend Kai is?" Het jongetje kijkt met zijn rode ogen verbaasd naar Tyson. "Ja, weet jij waar hij is?" Tyson gaat heel dicht bij het jongetje hangen. "aaaaaaaaaaaaaaah" Het jongetje was hard geschrokken en kroop terug onder de dekens zover hij kon. "Oké dat was ook niet de bedoeling. Laten we op nieuw beginnen." Tyson keert zich naar het jongetje. "Mijn naam is Tyson en die jongen naast mij is Kenny. Wat is jou naam?" Het jongetje kwam onder dekens uit en begon te spreken.

Zo dat was het voor het eerste chapter. Dit verhaal maak ik af belooft. Ik hoop dat dit een goed begin is. Greets d-g