Hey, hier ben ik weer. Ik weet dat het lang heeft geduurd voor alleer ik weer iets update maar ik heb niet veel tijd. Kan ik het helpen dat mijn ouders mij overal mee naar toe nemen. En als ik dan thuis ben, ben ik meestal met iets anders bezig dus.
Kai en Tala are tha best: bedankt voor de review. En dat maakt niks uit da je niks weet, ik weet dat ook vaak niet. Thanks. Greets d-g
Bobo is tha bomb: jij ook bedankt voor de review. En ja dit verhaal maak ik zeker af. En wat betreft wat er verder gaat gebeuren kan ik zeggen is, dat ik het zo grappig mogelijk ga maken. Meer vertel ik niet dat moet je maar zien. Greets d-g
------- het laatste van het vorige chapter -------
. "Mijn naam is Tyson en die jongen naast mij is Kenny. Wat is jou naam?" Het jongetje kwam onder dekens uit en begon te spreken.
------- terug gewoon -------
Het jongetje begon te spreken "Mijn naam is Kai. En ik moet jou niet!" Op de gezichten van Kenny en Tyson was de verbazing af te lezen. "Wa...wa...wat!?" Dat was het enigste dat Tyson over zijn lippen kon brengen. "Jij kan Kai niet zijn, Kai is groot en 16 jaar oud. Niet 6." "Ik ben Kai, en ik ben niet groot en ik ben 7!!!! Geen 6!!!"
"Oké, oke. Kalm maar. Uh... Tyson misschien moeten we eens bij de rest gaan zien." "Ja ik denk het ook. Uh... Kai, blijf jij nog maar een kwartier in bed ofzo." "Ik wil niet." "Toch wel, of geen eten." (d-g: Das erg ze zouden het is tegen hem moeten zeggen.) "jaja." Met dat gingen Kenny en Tyson uit de kamer. -- Ik moet dat Tyson geval niet. En ga zeker niet hier blijven.-- Dacht Kai venijnig bij zichzelf.
Tyson en Kenny waren richting de kamer van Ray aan het wandelen. "Ik hoop dat er met Ray niks mis. Anders hebben we een groot probleem." "Ik weet het Kenny, ik weet het." Ze liepen verder allebei in hun eigen gedachten wereld. (d-g: De villa van Kai is groot, dus liggen de kamers ver uit mekaar.)
-- Man, ik hoop niet dat dit ook is gebeurt met Ray en Max. Want wat gaan de mensen anders denken. He maar het heeft zo zijn voordelen. Hihi geen trainingen meer van Kai, Yes!!!-- (d-g: je weet toch al wie dit is he?) -- Maar wat als Ray ook klein is. Wie gaat er dan koken? Noooooooooooo!! Ik wil eten. Aaaaaaaaaaaaaaah. En ik kan niet koken. We're all gonna die!!!--
--Hoe gaan we dit oplossen, meneer Dickenson waarschuwen al zeker, maar hoe moet ik dat doen. Hoe gaan we Kai terug normaal krijgen? Misschien kan Dizzi helpen, je weet maar nooit. Het zou nog meevallen als alleen Kai klein is, maar als Ray en Max ook zo zijn weet ik niet wat de gevolgen gaan zijn. Want Tyson en kleine kinderen, is geen goede combinatie. En wie gaat er dan koken, oooh shit, Tyson gaat zot worden zonder eten.-- (d-g: Tyson was dat al, gewoon nog wat erger.)
Toen Tyson en Kenny bijna bij de kamer van Ray waren begon Tyson hard te panikeren. "Kenny, ik heb een heel slecht gevoel over dit." "Ik ook, maar kom, het zal al bij al wel meevallen." Ze waren bij de deur die naar Ray zijn kamer leidde. Tyson klopte, ze hoorden met zijn tweeën alleen maar een dof gemompel. Dus stapten ze naar binnen. Het bed was er al even erg aan toe als bij Kai. Dekens helemaal door elkaar, kussens tegen de grond, enzo verder.
Tyson liep naar het bed van Ray. "Kenny ik denk dat Ray ook klein is aan de grote van het lichaam te zien dan." "Ik zie het, er zit niks anders op dan hem wakker maken." Tyson begon Ray wakker te maken. "Ray? Ray..." "Laat me slapen." Was het dof gemompel dat men kon horen. "Opstaan!" "Laat me!!!" met dat kwam het hoofd van Ray uit de dekens en ja zoals Kenny en Tyson al dachten Ray was klein.
"Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!!! Monster!!!" Ray kroop weer onder de dekens. "Uh... ik ben niet echt een monster. (d-g: Toch wel :p.) Ik ben Tyson en dat is Kenny." Ray komt nog een piepen. "hihi, grappig hij zijn." Wijst naar Kenny met een grote smile op zijn gezicht. "uh..." "Ray, kom maar met mij en Kenny mee." "Waar?" "Naar Kai." "Wie Kai zijn?" "Een jongetje (d-g: Het kan toch moeilijk een meisje zijn he?) van 7 jaar uw leeftijd dus." "Nietes ikke zijn 6,5." "Dat kan ook al. Kom nu maar mee."
Ik denk dat ik het hier bij ga laten. Nu mogen jullie eens gokken waar Kai is gebleven nadat Tyson en Kenny naar Ray zijn kamer waren gegaan want weet je nog wat Kai toen allemaal aan het mompelen was? Dus jullie mogen gokken waar hij is gebleven.
Greets d-g
Kai en Tala are tha best: bedankt voor de review. En dat maakt niks uit da je niks weet, ik weet dat ook vaak niet. Thanks. Greets d-g
Bobo is tha bomb: jij ook bedankt voor de review. En ja dit verhaal maak ik zeker af. En wat betreft wat er verder gaat gebeuren kan ik zeggen is, dat ik het zo grappig mogelijk ga maken. Meer vertel ik niet dat moet je maar zien. Greets d-g
------- het laatste van het vorige chapter -------
. "Mijn naam is Tyson en die jongen naast mij is Kenny. Wat is jou naam?" Het jongetje kwam onder dekens uit en begon te spreken.
------- terug gewoon -------
Het jongetje begon te spreken "Mijn naam is Kai. En ik moet jou niet!" Op de gezichten van Kenny en Tyson was de verbazing af te lezen. "Wa...wa...wat!?" Dat was het enigste dat Tyson over zijn lippen kon brengen. "Jij kan Kai niet zijn, Kai is groot en 16 jaar oud. Niet 6." "Ik ben Kai, en ik ben niet groot en ik ben 7!!!! Geen 6!!!"
"Oké, oke. Kalm maar. Uh... Tyson misschien moeten we eens bij de rest gaan zien." "Ja ik denk het ook. Uh... Kai, blijf jij nog maar een kwartier in bed ofzo." "Ik wil niet." "Toch wel, of geen eten." (d-g: Das erg ze zouden het is tegen hem moeten zeggen.) "jaja." Met dat gingen Kenny en Tyson uit de kamer. -- Ik moet dat Tyson geval niet. En ga zeker niet hier blijven.-- Dacht Kai venijnig bij zichzelf.
Tyson en Kenny waren richting de kamer van Ray aan het wandelen. "Ik hoop dat er met Ray niks mis. Anders hebben we een groot probleem." "Ik weet het Kenny, ik weet het." Ze liepen verder allebei in hun eigen gedachten wereld. (d-g: De villa van Kai is groot, dus liggen de kamers ver uit mekaar.)
-- Man, ik hoop niet dat dit ook is gebeurt met Ray en Max. Want wat gaan de mensen anders denken. He maar het heeft zo zijn voordelen. Hihi geen trainingen meer van Kai, Yes!!!-- (d-g: je weet toch al wie dit is he?) -- Maar wat als Ray ook klein is. Wie gaat er dan koken? Noooooooooooo!! Ik wil eten. Aaaaaaaaaaaaaaah. En ik kan niet koken. We're all gonna die!!!--
--Hoe gaan we dit oplossen, meneer Dickenson waarschuwen al zeker, maar hoe moet ik dat doen. Hoe gaan we Kai terug normaal krijgen? Misschien kan Dizzi helpen, je weet maar nooit. Het zou nog meevallen als alleen Kai klein is, maar als Ray en Max ook zo zijn weet ik niet wat de gevolgen gaan zijn. Want Tyson en kleine kinderen, is geen goede combinatie. En wie gaat er dan koken, oooh shit, Tyson gaat zot worden zonder eten.-- (d-g: Tyson was dat al, gewoon nog wat erger.)
Toen Tyson en Kenny bijna bij de kamer van Ray waren begon Tyson hard te panikeren. "Kenny, ik heb een heel slecht gevoel over dit." "Ik ook, maar kom, het zal al bij al wel meevallen." Ze waren bij de deur die naar Ray zijn kamer leidde. Tyson klopte, ze hoorden met zijn tweeën alleen maar een dof gemompel. Dus stapten ze naar binnen. Het bed was er al even erg aan toe als bij Kai. Dekens helemaal door elkaar, kussens tegen de grond, enzo verder.
Tyson liep naar het bed van Ray. "Kenny ik denk dat Ray ook klein is aan de grote van het lichaam te zien dan." "Ik zie het, er zit niks anders op dan hem wakker maken." Tyson begon Ray wakker te maken. "Ray? Ray..." "Laat me slapen." Was het dof gemompel dat men kon horen. "Opstaan!" "Laat me!!!" met dat kwam het hoofd van Ray uit de dekens en ja zoals Kenny en Tyson al dachten Ray was klein.
"Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!!! Monster!!!" Ray kroop weer onder de dekens. "Uh... ik ben niet echt een monster. (d-g: Toch wel :p.) Ik ben Tyson en dat is Kenny." Ray komt nog een piepen. "hihi, grappig hij zijn." Wijst naar Kenny met een grote smile op zijn gezicht. "uh..." "Ray, kom maar met mij en Kenny mee." "Waar?" "Naar Kai." "Wie Kai zijn?" "Een jongetje (d-g: Het kan toch moeilijk een meisje zijn he?) van 7 jaar uw leeftijd dus." "Nietes ikke zijn 6,5." "Dat kan ook al. Kom nu maar mee."
Ik denk dat ik het hier bij ga laten. Nu mogen jullie eens gokken waar Kai is gebleven nadat Tyson en Kenny naar Ray zijn kamer waren gegaan want weet je nog wat Kai toen allemaal aan het mompelen was? Dus jullie mogen gokken waar hij is gebleven.
Greets d-g