Hey allemaal, ja ik weet het, het zijn korte chapters, maar ik ga ze proberen langer te maken (al is dat niet altijd even gemakkelijk). En zoals ik de vorige keer al zei, ideeën geef ze me maar, ik verwerk ze in het verhaal, beloofd . Zo we zullen maar is verder gaan.

Kai en Tala are tha best: Ik weet wat je van mijn verhaal vind, maar ik vind het niet erg dat je dat blijft zeggen. Ik vind dat eerder leuk. Bedankt hé.

Viluy: Jij ook bedankt voor de review. Ik hoopte dat je het verhaal lollig zou vinden, ik ga het proberen nog beter te maken. Reken daar maar op. Greets d-g

----- volgend chapter-----

Tyson en Kenny waren aan het rennen, alsof de duivel hen op de hielen zat. "Waar in godsnaam gaan we Ray en Kai nu vinden?" Vroeg de jongen met de bril. "Ik weet het niet, maar we kunnen de keuken proberen, want Ray zei tegen me dat hij honger had." "Goed idee." Dus renden ze met zijn tweeën naar de keuken. Eindelijk bij de keuken aan gekomen. Konden ze hun ogen niet geloven.

Heel de keuken was overhoop gegooid. Je kon Max zien zitten lachen onder tafel met een grote zak suiker in zijn handjes, het enige probleem was de halve zak suiker over de grond was gesmeten. Ray had op de een of andere manier de zak bloem over zich gekregen en hangt nu vol bloem evenals de keuken. En Kai, dat was een ander verhaal, was helemaal in de kast gekropen.

Het enige wat nog over de lippen van een stomverbaasde Kenny kwam was "Uuuh?" En dat had Max gehoord, hij stormt onder de tafel vandaan en vliegt op Kenny. "Aaaaah." Kenny die tegen de grond werd gesmeten was heel hard geschrokken. "Wiepie!!!!" Max die nu op Kenny zijn buik zat had veel te veel suiker op en het was er aan te merken.

Ray die nog onder de bloem zat. "Monster!!!" En hij loopt richting Tyson. "Ik ben geen monster, ik ben..." Maar hij werd ruw onderbroken door Kai die veeel siroop in zijn gezicht spoot. Hij had het eindelijk gevonden. Nu stond Tyson daar met zijn gezicht en kleren vol siroop. Hij stond te koken van woede, je kon de stoom zo onder zijn oren vandaan zien komen. (d-g: dat wil ik wel is zien, ik weet het we geven hem een snoepje van Harry Potter. Harry Potter: Riep er iemand?. D-g: o.O Nee, ga weg!)

Kai en Ray hadden ondertussen een grote smile op hun gezichten gekregen. "Ik vermoord jullie!" Riep de rood aangelopen jongen. "Ik zei monster hij was, toch?" "Ja." "EN IK BEN GEEN MONSTER!!!" "Nee? En Ray je hebt gelijk wat hem betreft." "Hihi." "NU GAAN JULLIE ER AAN!!!" Met dat liepen Ray en Kai heel snel weg met Tyson op hun hielen.

Kenny had zo zijn eigen problemen met Max. "Wiiieeeee!!!!" "Oef, ga van me af Max!" "Nee, dit leuk zijn!!" "Ik vind van niet." "Ikke da wel vinden!" begint Kenny vol suiker te stoppen. "Please Max stooooop!!" Proest alle suiker terug uit. "Jij niet lief zijn, nog meer suiker!!!" begint Kenny terug vol te stoppen. Maar deze keer zorgt hij ervoor dat Kenny dat niet meer kon uit spuwen. (d-g: Hij is slim voor zijn leeftijd.)

Terwijl dat allemaal gebeurde was Tyson nog altijd Ray en Kai aan het opjagen. Ray en Kai waren naar buiten gelopen, dus deed Tyson dat ook. Maar eenmaal buiten was er niemand meer te bekennen. Dan viel de deur dicht. Het was heel warm buiten dus de siroop begon direct te plakken. Tyson liep naar de deur en begon er op te bonken. "LAAT ME TERUG BINNEN!!!!!" Je kon aan de binnenkant van de deur Ray en Kai heel hard zien lachen. "Toch maar niet. Wat denk jij Ray?" "Doen niet." En ze begonnen met zijn tweeën heel venijnig te lachen.

Kenny was ondertussen ook al wat sugarhigh aan het worden, van al de suiker die Max in hem had gestoken. Natuurlijk had hij zelf ook nog wat naar binnen gesmeten. 5 minuten later stopte Max met Kenny suiker te voeren. "Wooehaaa, ik voel me lekker licht." Kenny begint als een gek rond de tafel te rennen en Max volgt zijn voorbeeld. Zo blijft het duren. Tot....

Oké hier ga ik het weer bij laten ik weet het niet super lang. Maar kom. Ik hoop dat het een goed chapter was. Oh ja en vraagje, moet ik Tyson nog lang buiten laten staan?

Greets d-g