JUIJ!!!!! Ik heb meer dan 10 reviews!!!!! (begint als een gek rond te dansen.) WIEPIE!!!! IKKE BLIJ!!! (5 minuten later.) Oké waar was ik? Oh ja, bedankt voor al degene die al gereviewd (wat is dat voor een werkwoord? :s) hebben. Mijn humeur is weeral goed se. Oh ja de computer is weer helemaal de oude. De voeding was ontploft. :s Hoe da kan weet ik niet. :s
Nicmaxwell: Allereerst bedankt voor de review. En ik hoop dat je het grappig vond dat is tenslotte de bedoeling. Greets d-g.
Linnie: Jij ook bedankt voor de review. Ik probeer aan het verhaal zo vaak mogelijk te werken. Soms niet gemakkelijk, want met de examens en dan onder de vakantie ga ik veel doen. Wanneer ik tijd heb dan want ik ben vaak weg. Greets d-g.
Stefke: Thanks. En het is leuk om te weten dat je je kan inleven in mijn verhaal. En ja van suiker weten wij heel veel ;). Vooral ik. Greets d-g.
---- volgend chapter----
Max was nog altijd aan het rondspringen van geluk, omdat hij Draciel zag. Tyson, die dat beu was, had hem op de grond gezet, zodat hij wat zou kalmeren, al hielp het niet veel. Ray stond er nog altijd met een forse glimlach op zijn gezicht. "Dranzer, dus jij denkt dat Voltaire weer naar Kai zoekt?" # Ik denk het niet ik weet het zeker. En nu hij er zo uit ziet is het zeker gevaarlijk.# Sprak de feniks tegen Kenny.
"Wie komen achter Kai?" #Daar moet je je maar geen zorgen over maken, kleintje.# Sprak Driger op een rustige toon. # Geen zorgen? Ben je nou helemaal mal? harig stuk vlees!# #Wat!? Jij je bent zelf een opgeblazen kip!# Snauwde Driger tegen Dranzer. #Ja? Nou ik ben niet degene die hier op 4 lompe poten loopt.# #Nu ga je te ver!# Driger wil naar Dranzer springen, maar Kai kwam op de proppen.
#Kai, uit de weg.# Zei de feniks, met veel woede in haar stem. (d-g: Ik weet niet of Dranzer een mannetje of vrouwtje is. :s Word nergens gezegd. En van de rest weet ik het ook niet.) "Nee!!!" Hij was zeer koppig voor zijn leeftijd. Ray had nog niets gedaan, hij stond maar verstomt naar het hele schouwspel te kijken. "Ja, vind ik ook!" Tyson was er zich ook mee gaan bemoeien. Twee vechtende bit-beesten konden voor een hoop ellende zorgen.
Driger en Dranzer waren gestopt, maar helemaal gekalmeerd waren ze nog niet. "Driger? Waarom jij kwaad zijn zo?" Vroeg Ray met een angstige stem. #Ach, gewoon jullie zijn ineens terug klein geworden, dat is alles.# "Terug?" Zo te horen konden de chibi's zich niets herinneren van hun tienerleven. #Uh, laat maar zitten. Breek je hoofd er maar niet over.# "Oké."
"Max, Ray en Kai kunnen jullie eens eventjes naar binnen gaan." Zijn stem beefde, hij wist dat als hij de chibi's kwaad kreeg, problemen zou hebben. "Waarom?" Kai, zoals gewoonlijk, protesteerde. "Omdat...uh..." "Omdat hij dat zegt." Kwam Tyson tussen. "Oké, het is al goed. We zijn al weg, als het enige wat je wilt is, van ons afgeraken, zeg het dan de volgende keer." En daarna liep Kai al stampvoetend weg, met Ray en Max op de hielen.
Tyson en Kenny, keken hoe de drie chibi's naar binnen liepen, toen ze met zijn drieën binnen waren. Draaiden Kenny en Tyson zich om naar de bit- beesten. "Oké, sorry dat Ray, Kai en Max ineens zo klein zijn, maar we weten zelf niet hoe dat kan. Als we het wisten zouden we er iets tegen doen." Zei Tyson met en diepe zucht. #Ja, we zouden wel willen helpen, maar we weten het zelf ook niet.# Sprak het schildpadachtige bit-beest. "En nu met Voltaire..." Kenny kreeg de rillingen toen hij de naam uitsprak.
#Ik weet het, maar wij zullen jullie wel beschermen. Is het niet jongens?# Dranzer draait zich om en kijkt naar Driger en Draciel. #Ja, wij helpen. Is het niet Drigertje?# "Jaja en noem me niet Drigertje.# #Hihi, Oké.# (d-g: Maffe bit-beesten. :s) Daarmee, verdwenen de bit-beesten terug in hun beyblades. Die op hun beurt stopten met spinnen. "We zullen ze maar teruggeven, denk ik." Zei Kenny terwijl hij de blades opraapten.
Kenny en Tyson keerden terug naar binnen en gingen op zoek naar de chibi's. "Waar denk je dat ze zitten?" vroeg Kenny aan Tyson. "In de keuken, zeker weten. Het is tenslotte middag." "Ja, jij zou in de keuken zitten. Het is in ieder geval het proberen waard." Gaan naar de keuken. Wanneer ze daar zijn aangekomen, moest Kenny Tyson gelik geven. Het enige probleem was...
Oké, ik ga stoppen, en kleine klifhanger. Mhaha ik ben slecht. Oké dan zien jullie volgende keer wel wat er gebeurt. Greets d-g.
Nicmaxwell: Allereerst bedankt voor de review. En ik hoop dat je het grappig vond dat is tenslotte de bedoeling. Greets d-g.
Linnie: Jij ook bedankt voor de review. Ik probeer aan het verhaal zo vaak mogelijk te werken. Soms niet gemakkelijk, want met de examens en dan onder de vakantie ga ik veel doen. Wanneer ik tijd heb dan want ik ben vaak weg. Greets d-g.
Stefke: Thanks. En het is leuk om te weten dat je je kan inleven in mijn verhaal. En ja van suiker weten wij heel veel ;). Vooral ik. Greets d-g.
---- volgend chapter----
Max was nog altijd aan het rondspringen van geluk, omdat hij Draciel zag. Tyson, die dat beu was, had hem op de grond gezet, zodat hij wat zou kalmeren, al hielp het niet veel. Ray stond er nog altijd met een forse glimlach op zijn gezicht. "Dranzer, dus jij denkt dat Voltaire weer naar Kai zoekt?" # Ik denk het niet ik weet het zeker. En nu hij er zo uit ziet is het zeker gevaarlijk.# Sprak de feniks tegen Kenny.
"Wie komen achter Kai?" #Daar moet je je maar geen zorgen over maken, kleintje.# Sprak Driger op een rustige toon. # Geen zorgen? Ben je nou helemaal mal? harig stuk vlees!# #Wat!? Jij je bent zelf een opgeblazen kip!# Snauwde Driger tegen Dranzer. #Ja? Nou ik ben niet degene die hier op 4 lompe poten loopt.# #Nu ga je te ver!# Driger wil naar Dranzer springen, maar Kai kwam op de proppen.
#Kai, uit de weg.# Zei de feniks, met veel woede in haar stem. (d-g: Ik weet niet of Dranzer een mannetje of vrouwtje is. :s Word nergens gezegd. En van de rest weet ik het ook niet.) "Nee!!!" Hij was zeer koppig voor zijn leeftijd. Ray had nog niets gedaan, hij stond maar verstomt naar het hele schouwspel te kijken. "Ja, vind ik ook!" Tyson was er zich ook mee gaan bemoeien. Twee vechtende bit-beesten konden voor een hoop ellende zorgen.
Driger en Dranzer waren gestopt, maar helemaal gekalmeerd waren ze nog niet. "Driger? Waarom jij kwaad zijn zo?" Vroeg Ray met een angstige stem. #Ach, gewoon jullie zijn ineens terug klein geworden, dat is alles.# "Terug?" Zo te horen konden de chibi's zich niets herinneren van hun tienerleven. #Uh, laat maar zitten. Breek je hoofd er maar niet over.# "Oké."
"Max, Ray en Kai kunnen jullie eens eventjes naar binnen gaan." Zijn stem beefde, hij wist dat als hij de chibi's kwaad kreeg, problemen zou hebben. "Waarom?" Kai, zoals gewoonlijk, protesteerde. "Omdat...uh..." "Omdat hij dat zegt." Kwam Tyson tussen. "Oké, het is al goed. We zijn al weg, als het enige wat je wilt is, van ons afgeraken, zeg het dan de volgende keer." En daarna liep Kai al stampvoetend weg, met Ray en Max op de hielen.
Tyson en Kenny, keken hoe de drie chibi's naar binnen liepen, toen ze met zijn drieën binnen waren. Draaiden Kenny en Tyson zich om naar de bit- beesten. "Oké, sorry dat Ray, Kai en Max ineens zo klein zijn, maar we weten zelf niet hoe dat kan. Als we het wisten zouden we er iets tegen doen." Zei Tyson met en diepe zucht. #Ja, we zouden wel willen helpen, maar we weten het zelf ook niet.# Sprak het schildpadachtige bit-beest. "En nu met Voltaire..." Kenny kreeg de rillingen toen hij de naam uitsprak.
#Ik weet het, maar wij zullen jullie wel beschermen. Is het niet jongens?# Dranzer draait zich om en kijkt naar Driger en Draciel. #Ja, wij helpen. Is het niet Drigertje?# "Jaja en noem me niet Drigertje.# #Hihi, Oké.# (d-g: Maffe bit-beesten. :s) Daarmee, verdwenen de bit-beesten terug in hun beyblades. Die op hun beurt stopten met spinnen. "We zullen ze maar teruggeven, denk ik." Zei Kenny terwijl hij de blades opraapten.
Kenny en Tyson keerden terug naar binnen en gingen op zoek naar de chibi's. "Waar denk je dat ze zitten?" vroeg Kenny aan Tyson. "In de keuken, zeker weten. Het is tenslotte middag." "Ja, jij zou in de keuken zitten. Het is in ieder geval het proberen waard." Gaan naar de keuken. Wanneer ze daar zijn aangekomen, moest Kenny Tyson gelik geven. Het enige probleem was...
Oké, ik ga stoppen, en kleine klifhanger. Mhaha ik ben slecht. Oké dan zien jullie volgende keer wel wat er gebeurt. Greets d-g.