Hey, ik ben terug. Oké ik weet dat het lang geleden is, maar ik heb sinds kort ook een engels verhaal en daar moet ik ook aan werken, dus daar lag het aan, dus als ik niet snel update is het omdat ik eerst aan dat engels verhaal moet werken. Bedankt voor het begrip en veel leesplezier met het nieuwe chapter.

Viluy: Tja Dizzie is nu eenmaal zo volgens mij, denk ik, redelijk sarcastisch. Ik trouwens ook wel wat. Maar ja, bedankt voor de review in ieder geval. Greets d-g.

----Volgende chapter----

Weer thuis aangekomen, was Tyson nog altijd vreselijk kwaad op Kai, volgens hem had er van alles kunnen gebeuren met hen. Tyson was in zijn hoofd allemaal verwensingen aan het zeggen over Kai. Soms hoorde ja van die flarden als: "Klein ettertje...... word mijn dood nog eens..... straf geven." En nog wat anderen. Kai hoorde deze allemaal en begon nu toch wel spijt te hebben van wat hij had gedaan.

Tyson had de chibi's en Kenny naar de living geleid en de chibi's moesten in de zetel gaan zitten, ze wisten dat ze een uitbrander gingen krijgen, de vorige keer dat ze daar zaten was het niet anders. Dus maakten ze zich al klaar voor een woede uitbarsting van Tyson, maar op de een of andere manier kwam die niet. In de plaats daarvan kwam er een diepe zucht.

De chibi's die de hele tijd naar de grond hadden gestaard, keken nu op. Tyson begon te spreken. "Weten jullie wel wat er had kunnen gebeuren?" (d- g: Aaaaaaaaaaaah weer een preek van Tyson, redden wie zich redden kan.) "Als jullie naar de straat hadden gelopen dan hadden jullie over reden worden en..." "Maar dat ging niet gebeuren!" Onderbrak Kai hem. "Kai, ik stel het op prijs dat je me niet onderbreekt."

Kai hield zijn mond toen maar. "Dus ik zei dat jullie over reden konden worden." Ging Tyson verder. "En er hadden mensen gewond kunnen geraken. Dus zit er niets anders op dan voor het eerst nier meer weg te gaan." (d-g: Zeg, wat is me er dat voor iemand?) "Maar, maar." Probeerde Ray nog te protesteren, maar het had geen nut. Het was gebeurd en daarmee basta vond Tyson, ze hadden maar niet moeten weglopen. Dat was zijn mening

Kenny vond het niet goed wat Tyson had gezegd, maar hij moeide zich toch maar niet. De chibi's waren kwaad, maar lieten het niet merken. Tyson was toen opgestaan en naar de keuken gelopen met Kenny op zijn hielen. De chibi's begonnen te beraad slagen van wat ze tegen Tyson konden doen en liefst iets zo erg mogelijk. Kai was de eerste die het woord nam.

"Tyson gaat mij niet zeggen wat ik mag en niet mag." Zei hij kwaad. "Hij gaat nog spijt krijgen van wat hij heeft gedaan." "Maar, wij doen dan?" "Hem het leven zuur maken." Zei Kai op een enge toen. Max ging er direct mee akkoord en Ray ook. Dus sloten ze een pact. (d-g: Spookie.) "Wij chibi's..." Sprak Kai op een plechtige toon. "Gaan het leven van Tyson zo zuur mogelijk maken, in alle mogelijke manieren." "Deal!" Zijden Ray en Max daarna en daarmee begon het helse leven van Tyson. Hij ging afzien.

----einde chapter-----

oké dat was het voor deze keer, ik weet dat het geen lange is, maar toch het moet niet lang zijn om leuk te zijn. Ik hoop dat jullie er van genoten hebben, ik in ieder geval wel met het typen.

Greets d-g