Hey iedereen, man ligt da nu aan mij of wat? Het is hier vreselijk saai, kei veel man is gewoon niet meer thuis en dan is het nog slecht weer ook. Nu ja daar kom ik wel door als ik op vakantie ga. Hihi, maar dat is nog wel even niet ik laat wel weten wanneer. Dus laten we maar verder gaan.

Kai en Tala are tha best: Spijtig dat je computer stuk is. Maar ja wat stuk is word ook weer gemaakt en nog liefst zo snel mogelijk ;). Wel leuk dat je het bij je opa leest, bedankt. Ach ik zie je nog wel. Veel geluk me de reparatie.

silent-lucidity: Ja Kai heeft zo'n houding, ik ook trouwens: Ik ben Stefanie en ik moet mijn hersenen niet. Ah ja ze zijn weer gaan lopen. :D

-----volgende chapter-----

Kai, Ray en Max waren naar de keuken gelopen waar ze Tyson en Kenny vonden. Ze waren aan het proberen te koken, wat maar niet wilde lukken. Toen de chibi's binnen kwamen Hadden Kenny en Tyson, maar gewoon brood genomen om te eten. Ze gingen met zijn allen aan de tafel zitten. Tyson was al begonnen met zijn brood op te smeren, maar Kai zat er bij met een gezicht van 'Wil-je-me-dit-laten-eten-zonder-dood-te-vallen?'

Kenny was ook beginnen eten, terwijl Ray en Max maar zaten rond te kijken. Tyson had gewoon nog geen aandacht geschonken aan Kai, hij was zich aan het concentreren op zijn eten. (d-g: Dat is ook het enige waar hij zich op kan concenterern, buiten bladen dan.) Kai verbrak de stilte. "Ik wil geen brood eten! Ik wil iets lekker!" Tyson keek op. "Als je iets lekker wil, maak het dan en laat mij met rust." Tyson was nog altijd kwaad op Kai.

"Oké, ik maak het zelf. Ray, Max helpen jullie me?" Ze knikten hun hoofd en stonden op. Kai begon direct van alles uit de kasten te nemen. Na een kwartier hadden de chibi's iets in mekaar kunnen flansen. Na het middag eten. (Het is daar middag, het zou kunnen zijn dat het niet klopt maar let daar maar niet op.) Tyson en Kenny waren tv gaan kijken, terwijl de chibi's naar buiten waren gegaan. Het was eindelijk rustig in het huis tot na een half uur.

din-dong (d-g: Was dat niet orgineel :D)

De bel weerklonk door het hele huis. Tyson schoot uit de zetel in paniek. -- Shit dit is zeker geen goed moment, dat er iemand komt aanbellen. Laten we maar hopen dat het de melkboer is.-- Tyson liep naar de deur op de voet gevolgd door Kenny. Ze liepen gespannen door de gang tot aan de deur. Bij de deur zelf begonnen ze te twijfelen of het wel zo'n goed idee was om de deur te openen. Tyson greep daar de deurknop en deed de deur open. In zijn ogen stond de paniek af te lezen toen hij zag wie het was.

----einde deze chapter----

Ik ga jullie allemaal pesten :P door hier te stoppen. Nu mogen jullie raden wie er aan de deur staat Mahahaha, suiker is niet zo goed voor mij :D nu ja. Sorry dat het zo kort is mer het moest wat cliffy blijven. Raad maar eens wie het aan de deur is.

Greets d-g