Ja en ik ben weer thuis. Ik ben alleen verschrikkelijk moe en men stem is zo goed als weg, maar dat nemen we er bij. Want het was kei, kei tof. Spijtig da het al gedaan is. Maar wat loop ik hier nu te bazelen, laten we verder gaan.
Silent-lucidity: Mhahaha, ja gij weet da al. En ik ben nogal invloedrijk, ben ik trots op. :p. Nu kunde dus leze wat he.
Angel Of The Living Dead: Ik wist eerst niet meer wie je was, maar toen zag ik het, gewoon naam veranderd, kieke da ik ben. Nu krijg je toch een nieuwe dat is beter als niets. Veel plezier met je nieuwe com als je hem krijgt.
Linnie: Mhahaha, ben je nieuwsgierig? Awel dan kom je het nu te weten. :p veel plezier en ik hoop dat het wat goed is.
-----laatste vorig chapter (om het geheugen op te frissen :D)-----
De bel weerklonk door het hele huis. Tyson schoot uit de zetel in paniek. -- Shit dit is zeker geen goed moment, dat er iemand komt aanbellen. Laten we maar hopen dat het de melkboer is.-- Tyson liep naar de deur op de voet gevolgd door Kenny. Ze liepen gespannen door de gang tot aan de deur. Bij de deur zelf begonnen ze te twijfelen of het wel zo'n goed idee was om de deur te openen. Tyson greep daar de deurknop en deed de deur open. In zijn ogen stond de paniek af te lezen toen hij zag wie het was.
-----en we gaan verder :p----
Hij zag ze met zijn tweeën staan, Gary en Kevin. Ze stonden er hel nerveus, net zoals Tyson en Kenny. Tyson slikte. "Uh, wat kunnen we doen?" Hij vroeg dit, maar het had hem veel moeite gekost. Gary antwoordde op Tyson's vraag, terwijl Kevin nerveus aan zijn T-shirt zat te prullen. "Gary en Kevin, problemen hebben." Antwoordde hij dommer dan verwacht. "Ja wij hebben dat ook." Gaf Tyson, prompt zijn antwoord.
"Maar wij hebben ergere problemen." Het was deze keer Kevin die wat zei. Nu deed ook Kenny mee aan het gesprek. "Erger dan dat van ons kan echt niet." "Nee?" hoorde je Kevin antwoorden en hij deed een stap op zij. ( d-g: En nu gaan we het eindelijk weten :D) Er kwem plotselings iets klein roos voorbij Gary geraasd. (d-g: Raad maar wat dat is. :p) Na de roze flits kwam er nog iets van de zelfde grote voor Gary staan.
Het enige wat Tyson en Kenny konden doen was schreeuwen. "Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah, niet nog 2!!!!!!" Kevin keek raar. "Hoe bedoel je 'nog twee'?" "Wel dat zal ik je laten zien." Zei Tyson, met tegen zin. "Ray, Max, Kai!!!!!!" riep hij uit volle borst. Je hoorde wat gestommel ergens vandaan komen en zag de 3 chibi's aankomen lopen, de monden van Gary en Kevin vielen wagenwijd open.
Toen hoorde je de kleine roze chibi die voor Gary stond, Mariah dus, roepen. "RAY!!!" Ray's gezicht verbleekte, hij draaide zich om en liep zo snel mogelijk weer weg, maar Mariah liep hem op de hielen, tegen de zin van Ray. Kevin en Gary stonden er nog altijd met verbazing naar te kijken. "En ik dacht dat wij het zwaar zitten hadden." Sprak Kevin nadat hij van de schok bekomen was, Gary daarin tegen stond er nog altijd met zijn mond open.
De kleine Kai stond maar naar de andere chibi voor hem te kijken, die stond te wiegen op zijn benen terwijl hij een liedje aan het mompelen was (Lee dus, voor de mensen die het nog niet door mochten hebben.), Max stond er geamuseerd naar te kijken. Tyson had toen maar Gary en Kevin mee naar binnen uit genodigd, je kon ze toch niet buiten laten staan. Tyson had dus eerst de chibi's weer naar de living gebracht.
Ray en Mariah hadden ze ook te pakken gekregen, zelfs voor een kleine chibi, als Ray, was dat een hele opluchting. Nadat ze Lee stil hadden gekregen, want hij was heel de tijd liedjes aan het mompelen. Nu zaten ze daar, 5 chibi's, Max met een big smile, Kai met een uitdrukking die de wereld kon verwoesten, Lee die wat aan het mompelen was, Mariah die heel de tijd aan Ray zijn arm hing en Ray die probeerde Mariah van zijn arm te krijgen.
Zo zaten ze daar, het was een vreemd gezicht. Tyson slaagde een zucht, hij wist echt niet hoe ze dit moesten op lossen, of hoe ze de chibi's weer normaal konden krijgen. Bij ongeveer iedereen ging het zelfde door hun hoofd, behalve de chibi's. "Tyson, mag ik nu terug weg?" Vroeg de kleine Kai. Het was duidelijk dat hij verveeld was. "Ja doe maar, allemaal, maar breek niets af. Kai sprong op en liep regelrecht naar de tuin samen met Max.
Ray was erin geslaagd om Mariah los te krijgen en liep nu zo snel als hij kon naar Kai en Max in de tuin, het enige probleem was Mariah had dat door en volgde hem 'weer'. Lee daarin tegen liep heel, heel kalm naar buiten, terwijl hij zacht een liedje zong. En zo lieten de chibi's de tieners achter, met een groot probleem namelijk hun zelf.
----einde chapter-----
Awel dat was het, ik hoop da het goed was. Laat het me anders weten ik weet niet. Wel nog veel plezier.
Greets d-g
Silent-lucidity: Mhahaha, ja gij weet da al. En ik ben nogal invloedrijk, ben ik trots op. :p. Nu kunde dus leze wat he.
Angel Of The Living Dead: Ik wist eerst niet meer wie je was, maar toen zag ik het, gewoon naam veranderd, kieke da ik ben. Nu krijg je toch een nieuwe dat is beter als niets. Veel plezier met je nieuwe com als je hem krijgt.
Linnie: Mhahaha, ben je nieuwsgierig? Awel dan kom je het nu te weten. :p veel plezier en ik hoop dat het wat goed is.
-----laatste vorig chapter (om het geheugen op te frissen :D)-----
De bel weerklonk door het hele huis. Tyson schoot uit de zetel in paniek. -- Shit dit is zeker geen goed moment, dat er iemand komt aanbellen. Laten we maar hopen dat het de melkboer is.-- Tyson liep naar de deur op de voet gevolgd door Kenny. Ze liepen gespannen door de gang tot aan de deur. Bij de deur zelf begonnen ze te twijfelen of het wel zo'n goed idee was om de deur te openen. Tyson greep daar de deurknop en deed de deur open. In zijn ogen stond de paniek af te lezen toen hij zag wie het was.
-----en we gaan verder :p----
Hij zag ze met zijn tweeën staan, Gary en Kevin. Ze stonden er hel nerveus, net zoals Tyson en Kenny. Tyson slikte. "Uh, wat kunnen we doen?" Hij vroeg dit, maar het had hem veel moeite gekost. Gary antwoordde op Tyson's vraag, terwijl Kevin nerveus aan zijn T-shirt zat te prullen. "Gary en Kevin, problemen hebben." Antwoordde hij dommer dan verwacht. "Ja wij hebben dat ook." Gaf Tyson, prompt zijn antwoord.
"Maar wij hebben ergere problemen." Het was deze keer Kevin die wat zei. Nu deed ook Kenny mee aan het gesprek. "Erger dan dat van ons kan echt niet." "Nee?" hoorde je Kevin antwoorden en hij deed een stap op zij. ( d-g: En nu gaan we het eindelijk weten :D) Er kwem plotselings iets klein roos voorbij Gary geraasd. (d-g: Raad maar wat dat is. :p) Na de roze flits kwam er nog iets van de zelfde grote voor Gary staan.
Het enige wat Tyson en Kenny konden doen was schreeuwen. "Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah, niet nog 2!!!!!!" Kevin keek raar. "Hoe bedoel je 'nog twee'?" "Wel dat zal ik je laten zien." Zei Tyson, met tegen zin. "Ray, Max, Kai!!!!!!" riep hij uit volle borst. Je hoorde wat gestommel ergens vandaan komen en zag de 3 chibi's aankomen lopen, de monden van Gary en Kevin vielen wagenwijd open.
Toen hoorde je de kleine roze chibi die voor Gary stond, Mariah dus, roepen. "RAY!!!" Ray's gezicht verbleekte, hij draaide zich om en liep zo snel mogelijk weer weg, maar Mariah liep hem op de hielen, tegen de zin van Ray. Kevin en Gary stonden er nog altijd met verbazing naar te kijken. "En ik dacht dat wij het zwaar zitten hadden." Sprak Kevin nadat hij van de schok bekomen was, Gary daarin tegen stond er nog altijd met zijn mond open.
De kleine Kai stond maar naar de andere chibi voor hem te kijken, die stond te wiegen op zijn benen terwijl hij een liedje aan het mompelen was (Lee dus, voor de mensen die het nog niet door mochten hebben.), Max stond er geamuseerd naar te kijken. Tyson had toen maar Gary en Kevin mee naar binnen uit genodigd, je kon ze toch niet buiten laten staan. Tyson had dus eerst de chibi's weer naar de living gebracht.
Ray en Mariah hadden ze ook te pakken gekregen, zelfs voor een kleine chibi, als Ray, was dat een hele opluchting. Nadat ze Lee stil hadden gekregen, want hij was heel de tijd liedjes aan het mompelen. Nu zaten ze daar, 5 chibi's, Max met een big smile, Kai met een uitdrukking die de wereld kon verwoesten, Lee die wat aan het mompelen was, Mariah die heel de tijd aan Ray zijn arm hing en Ray die probeerde Mariah van zijn arm te krijgen.
Zo zaten ze daar, het was een vreemd gezicht. Tyson slaagde een zucht, hij wist echt niet hoe ze dit moesten op lossen, of hoe ze de chibi's weer normaal konden krijgen. Bij ongeveer iedereen ging het zelfde door hun hoofd, behalve de chibi's. "Tyson, mag ik nu terug weg?" Vroeg de kleine Kai. Het was duidelijk dat hij verveeld was. "Ja doe maar, allemaal, maar breek niets af. Kai sprong op en liep regelrecht naar de tuin samen met Max.
Ray was erin geslaagd om Mariah los te krijgen en liep nu zo snel als hij kon naar Kai en Max in de tuin, het enige probleem was Mariah had dat door en volgde hem 'weer'. Lee daarin tegen liep heel, heel kalm naar buiten, terwijl hij zacht een liedje zong. En zo lieten de chibi's de tieners achter, met een groot probleem namelijk hun zelf.
----einde chapter-----
Awel dat was het, ik hoop da het goed was. Laat het me anders weten ik weet niet. Wel nog veel plezier.
Greets d-g