Gespleten problemen.
Een Ranma 1/2 Fanfic door DWM
All Ranma characters are the property of Rumiko Takahashi
Hoofdstuk 3
Een dagje uit aan zee, die in het water viel.
De zon hield zich aan haar afspraak, en scheen ongenadig op de mensen. Het was zoals
voorspeld, erg warm. Het was behoorlijk levendig op het strand. Het leek wel of half Japan op
hetzelfde idee was gekomen, om de zee te gaan bezoeken.
De familie Tendo en de drie Saotomees pakten hun spullen uit, en hesen zich in hun
zwemkleding in de daarvoor bestemde hokjes, op een panda na.
Ranma stuiterde overgelukkig naar de zee. Voor het eerst in een lange tijd kon hij weer
zwemmen als een man. "Tsk, tsk." Nabiki schudde haar hoofd. "Nog steeds een klein kind."
Kasumi keek naar de dolgelukkige en overactieve Ranma. "Ik denk dat ik ook zo zou
reageren, als je weer in je originele staat, in zee kon zwemmen." Kasumi bedacht zich
plotseling iets, en draaide zich om. "Oh my, sorry Ranko." Ranko schudde haar hoofd. "Het is
in orde Kasumi. Het is iets waar we niets aan kunnen doen," zei Ranko, terwijl ze Kasumi met
een 'alles-in-orde-geen-rede-tot-paniek' blik aankeek.
Nabiki ging op zoek naar iemand, die ze misschien kon strikken voor een gratis ijsje. Akane,
Ranko en Kasumi gingen zonnen. Soun zocht naar een eethuisje. Ranma zwom rondjes in zee
en Genma-panda probeerde een groep geïnteresseerde kleuters kwijt te raken.
Na een tijdje besloot Ranma weer naar het strand te zwemmen en zag Genma-panda langs
het strand zwalken. "Oi, Oyaji, bang om een natte vacht te krijgen?" riep hij zijn vader toe. (oi
= hey) Genma goochelde een bordje te voorschijn. -[Wacht maar af ondankbare zoon, je bent
nog niet klaar met mij.]- draaide zijn bordje om -[Die plons in de vijver betaal ik je morgen
dubbel en dwars terug!]- Een brede grijns kwam te voorschijn op Ranma's gezicht. Die kans
werd de laatste tijd steeds kleiner voor die dikke panda. Hij kon alleen nog maar beter worden.
****
Een zonnebadende Ranko staarde naar de blauwe hemel. De paar wolkjes die aan de hemel
voorbij zweefden, boden haar interessante fantasievormen. Aan zee op een mooie dag als
deze, was de beste manier om je zorgen even te vergeten... Ze moest grinniken. De badpak die
ze aanhad was die ene met de meloenen-patroon. Deze badpak herinnerde aan Kuno, die toen
zijn geheugen was kwijtgeraakt. Die baka deed haar echt het zweet uitbreken, toen ze samen
alleen op die meloen-eiland belandden. Kuno had daar een onfeilbare zwaard techniek
geleerd, ten koste van zijn geheugen. Bleek het later om een techniek te gaan, die bedoeld
was, om alleen meloenen in perfecte stukken te snijden.
Twee jongens liepen langs het zonnebadende groepje. Het waren Hiroshi and Daisuke. "Oi,
als dat Ranma en de Tendo's niet zijn," merkte Daisuke op. Ranko en Akane keken op en
groetten de jongens. "En zochten jullie ook het water maar 'ns op?" vroeg Hiroshi. "Heh, dat
komt misschien goed uit. Hebben jullie zin, om mee te doen met volleybal? Sayuri en Yuka
zijn ook aanwezig, Akane." "Nani? Is de halve Furinkan High hier ook aanwezig?" riep
Ranko uit. (Nani = wat!) "Reken maar, we hebben bijna de hele klas hier op het strand
gelokaliseerd," zei Daisuke met een knipoog.
Hiroshi zag dat Ranko op bepaalde plaatsen op haar lichaam rode plekken had. "Ranma,
waar heb je die brandwonden opgelopen?" Ranko haalde ongeïnteresseerd haar schouders op.
"Oh, gisteren getroffen door de bliksem," antwoordde ze met een uitgestreken gezicht,
doodnormaal. Daisuke en Hiroshi keken elkaar aan. "Yeah right, gebeurt ons elke dag,"
dachten ze met sarcasme.
"Kom op Ranko, laten we hier niet blijven zitten, en met ze meedoen!" Akane porde Ranko
in haar zij, voordat ze opstond. Daisuke en Hiroshi, trokken even een scheef gezicht, toen ze
Akane, de naam Ranko hoorden gebruiken, maar besloten hier niet verder op in te gaan. Twee
top atleten in hun volleybal-party. Dat betekende zeker meer actie!
****
Nabiki kwam weer terug, likkend aan een ijsje. "Wie had gedacht, dat ik Kuno hier ook zou
tegenkomen," dacht ze grinnikend. Ze durfde te wedden dat half Nerima hier aanwezig moest
zijn. Ze schudde haar hoofd. Ze hoopte dat de traditionele Nerima-chaos bleef waar het
normaal was, in Nerima. Ze had geen zin, om haar dagje uit, te laten bederven door de nodige
problemen.
Ze ging naast de zonnebadende Kasumi zitten. "Kasumi, waar zijn Ranko en Akane
gebleven?" Kasumi draaide haar gezicht naar Nabiki. "Ze zijn gaan volleyen, met een groep
klasgenoten." Nabiki keek naar de zee. Ze begon zich dingen af te vragen. "Kasumi, valt het
jou ook op?" "Wat bedoel je Nabiki?" Kasumi ging rechtop zitten. "Ik bedoel Ranko. Ze is
niet, wat ik verwacht zou hebben. Zou Ranma niet allang depressief geworden zijn, of op zijn
minst geflipt?" Kasumi knikte. Ze begreep maar al te goed wat Nabiki bedoelde. De meeste
van hun mocht het dan niet opgevallen zijn, maar Ranko gedroeg zich zeker ongewoon, of ten
minste, niet volgens De-Ranma-Procedure. Nabiki somde op: "Ranko droeg eerst de
bewusteloze Ranma naar dokter Tofu. Ze raakte niet in paniek. Gisteravond schoof ze op een
slimme manier 'het probleem' af naar Ranma, in plaats de nodige branie te gaan schoppen.
Tot nu toe, heeft ze Akane niet beledigd. Ranko sputterde niet eens tegen, toen haar vader
besloot, om onna-Ranma voortaan als Ranko door het leven te laten gaan."
Kasumi staarde naar de zee. "Ze heeft vast haar situatie geaccepteerd," zei ze met een zucht.
Nabiki fronste haar wenkbrauwen. "Dat denk ik niet. Ik denk dat ze beseft, dat ze aan haar
situatie niets kan doen. Maar dat wilt niet zeggen, dat ze accepteert was ze nu is. Persoonlijk
denk ik, dat ze iets heeft gekregen, wat Ranma absoluut mist." "Oh?" Kasumi keek Nabiki
vragend aan. "Ranko heeft een brein," zei Nabiki grinnikend.
****
Voor Ranma kon de dag niet meer stuk. Het was of hij zijn vrijheid had herwonnen. Nooit
meer een zwempak voor meisjes aan. Lekker eindelijk jezelf zijn.
Hij besloot dat het inmiddels genoeg was geweest met zwemmen, en dat het tijd werd om nu
echt terug te keren naar het strand.
Ranma's gezicht betrok. Zag hij dat goed? Een dwergfiguur, springend een stok. "Het is die
[*&#$] Old Ghoul!" Hij bedacht zich geen moment, en dook onder. Als zij hem zag, waren de
poppen aan het dansen!
Cologne hopte op haar stok, langs het strand. De zaken liepen goed. Het was een goed idee,
om een tijdelijke eetgelegenheid aan deze strand te openen, vooral tijdens deze dagen.
Ze kreeg een vaag gevoel, dat ze bekeken werd. Cologne keek naar de zee. Ze zag een
jongeman met een vlecht het water induiken. Hij leek op Ranma. Ze schudde haar hoofd.
"Mijn oude ogen beginnen mij te bedriegen, dat kan onmogelijk Ranma zijn! Als dat echt
Ranma was geweest, dan was ze in haar meisjesvorm. Haar rode haren zou direct opvallen."
****
Akane, Ranko en de overige klasgenoten vermaakten zich prima, met het strandvolleybal.
Maar aan alle mooie liedjes kwam ooit een einde. Ranko scoorde net een punt, toen ze iets
welbekends, maar nu zeker een ongewenste 'Nihao Ranma' hoorde. (Nihao is Chinees,
betekent hallo.)
De groep stopte met spelen, en keek in de richting waar de 'Shampoo'-roep vandaan kwam.
Die roep kon alleen geuit worden door een speciaal wezen met lang paars haar, die constant
op jacht was naar een Airen-prooi. Absoluut gevaarlijk, wanneer ze in haar kleine kattenvorm
was, zeker voor Ranma en Ranko. (Airen is Chinees, betekent echtgenoot.) Shampoo in
badpak rende verheugd op Ranko af. Zij had een bestel-box voor chinees eten bij zich.
Blijkbaar hadden ze hier een eettent concludeerde Ranko.
Shampoo nam Ranko in een flinke innige omhelzing. "Airen neemt Shampoo mee uit? Ja
Ranma?" kirde zij. Iedereen keek hoofdschuddend naar de paarsharige spelbederfster. Akane
voelde haar jaloersheid automatisch opborrelen bij deze aanblik, maar onderdrukte nu haar
neiging om Ranko de stratosfeer in te meppen. Ze begon te grinniken, en vouwde haar armen
over elkaar. Shampoo moest eens weten.
"Hallo Shampoo," zei Ranko met een niet al te warme stem. "Wat ben je exact nu aan het
doen?" vroeg zij Shampoo droog, terwijl ze nog steeds in een wurgende omhelzing lag."
"Ranma doet grappig, ja? Shampoo omhels Ranma." "Yeah right, en wat ben ik nu
momenteel, Shampoo?" "Ranma nu meisje?" Shampoo begreep nu eindelijk de hint en liet
Ranko weer los.
Shampoo keek om zich heen en zag Akane. Zij scheen haar licht geamuseerd aan te kijken.
Shampoo voelde dat er iets niet in de haak was. "Aiyaa, Akane hier ook? Waarom Akane niet
boos?" Ranko besloot Akane voor te zijn en zei: "Dat komt, omdat ik niet meer ben, wat ik
oorspronkelijk was."
Shampoo keek Ranko een korte ogenblik zwijgend aan, niet gewent, dit van haar Ranma te
horen. "Ranma spreekt raadsels," zei ze verward. "Misschien kom je er later achter wat ik
bedoel. Heb je niet een bestelling af te leveren Shampoo?" Ranko tikte tegen Shampoos
bestel-box om op haar taak te wijzen en liep terug naar de groep. Ze haalde haar schouders op
en riep: "Kom op, laten we verder volleyen. Break is over!" Iedereen knikte in
overeenstemming.
Terwijl Shampoo verward wegliep, keek Akane naar Shampoo en daarna naar Ranko. Er
was iets wat Akane deed verbazen. De reacties van Ranko waren anders. Heel anders.
Ze hadden trouwens de klasgenoten nog niet op de hoogte gebracht over Ranko's probleem,
om ongemakken te voorkomen. Iedereen noemde haar nog steeds Ranma. Niet dat het lang
zou duren, voordat ze erachter zouden komen, dat er nu twee personen waren.
****
Het was druk bij het eethuisje van de Amazones. Veel badgasten moesten bediend worden.
Mousse en de extra werknemers werkten zich uit de naad. Cologne zag erop toe, dat de drukte
niet in chaos veranderde. Een bedremmelde Shampoo kwam binnen.
Het viel Cologne direct op en hopte naar haar toe. "Wat is er gebeurd kind?" "Shampoo
snapt niet, Ranma is anders," zei ze in haar gewoonlijk gebrekkige Japans. {"Laten we even
naar achteren gaan en onze gesprek in het Chinees houden, Shampoo,"} zei Cologne in het
Chinees. Ze gingen naar achteren, in een klein kamertje en sloten de deur achter zich.
{"Ik ontmoette onna-Ranma. Ze was met een groepje aan het volleyen. Toen ik zoals
gewoonlijk haar groette en omhelsde, reageerde ze anders dan normaal! Ik begrijp het niet
echt. Ze was meer...,"} Shampoo dacht even na, {"meer volwassener misschien,
raadselachtiger?"} Cologne keek haar kleindochter aan. Was dat mogelijk voor Ranma? Ze
kon het niet echt geloven. Iemand veranderde niet van de een op de andere dag. Vooral niet
Ranma. Hij was praktisch nog steeds een groot kind. {"Vertel me eens wat er was gebeurd,
kleindochter."} Shampoo vertelde haar het hele relaas.
{"Dat komt, omdat ik niet meer ben, wat ik oorspronkelijk was."} Over die woorden moest
Cologne inderdaad even van opkijken. Dat die woorden uit Ranma's mond kwamen! Maar
zoals Ranma het had opgemerkt, ze zouden het snel genoeg te weten komen.
Ironisch genoeg had Ranko onbewust een diepere betekenis aan haar woorden gegeven. Ze
was ook mentaal aan het veranderen, nu ze permanent een meisje was.
{"Aiyaa! Ik vergat misschien nog iets heel belangrijks Overgrootmoeder. Ranma zat onder
de brandwonden!"} Shampoo sloeg zichzelf op haar voorhoofd. Ze was zo druk met haar
Airen bezig dat ze de brandwonden totaal negeerde.
"Brandwonden? Over haar hele lichaam?" dacht Cologne. Het werd met de minuut
interessanter. Ze stopten hun conversatie en zij gingen weer de zaak binnen. Tot hun ergernis
bleek dat Mousse weer was verdwenen.
****
Ranma's maag rammelde. Een van de symptomen dat het tijd werd om een lege ruimte te
vullen met brandstof. Hij ging terug naar de plek waar ze zich genesteld hadden. Daar zag hij
Nabiki en Kasumi liggen. Meneer Tendo en zijn vader waren ook terug. Genma was
inmiddels terug in zijn originele vorm en speelde alweer shogi met Soun.
Ranma dook zijn tas in, en viste zijn voedselpakket eruit. Het eten zoals Kasumi het had
klaargemaakt was gewoonlijk heerlijk. Hij zag in de verte een groep mensen volleyballen.
Ranma ontdekte Akane en Ranko en herkende de anderen als zijn klasgenoten. "Wow, is
iedereen van Furinkan High soms hier ook aanwezig?" dacht hij.
Er was plotseling paniek bij de volleyballers. Een zekere Chinese jongeman met een grote
bril was daar aanwezig, met een niet al te vriendelijke bedoeling. Mousse! Akane en Ranko
zaten in de problemen!
****
Toen Mousse, Shampoo met een teleurgestelde gezicht zag binnen komen, en wat woorden
oppikte over Ranma, begon zijn bloed te koken. Hoe durfde hij Shampoos geluk te vergallen.
Mousse zinde op wraak. Zodra hij Cologne en Shampoo zag verdwijnen, besloot hij ertussen
uit te knijpen en Ranma het betaald te zetten.
Het geluk scheen hem toe te lachen. Ranma was in zijn meisjesvorm met een groep samen
strandvolleybal aan het spelen. Hij wist zeker, dat hij een grote kans maakte om de vloer met
hem aan te vegen.
****
De volleyballende groep had plezier voor tien totdat ze een kreet hoorden die niets goeds
beloofde. "Ranma, maak je klaar om te sterven! Voor het ontnemen van Shampoo's geluk, zul
je duur betalen!" schreeuwde Mousse.
Iedereen sprong opzij. Ranko kon nog net de projectielen ontwijken, die op haar werden
afgevuurd. Dat Mousse meester van verborgen wapens was, liet hij merken ook. Drie messen,
vijf kettingen met haken en twee shuriken plus een katana vlogen Ranko om de oren.
"Baka, wat heb ik nou weer gedaan, om jou zo pissig te krijgen!" schreeuwde Ranko haar
belager toe. "Ha, dat hoef ik jou niet nog eens te uit te leggen, vijand van alle vrouwen!"
Mousse zette zijn bril goed. "Ha, en bekijk jezelf eens! Je draagt een damesbadpak en ook nog
eens met een meloenen-patroon. En jij durft jezelf nog een man te noemen!?" terwijl hij naar
haar badpak wees. "Zelfs Kuno is meer man, dan jij ooit zult zijn!" Ranko was geschokt.
Voor het eerst in haar leven was ze van slag, en haar ego kon haar niet helpen. "Ik .... ik ben ...
was ... een .... man," stamelde ze langzaam, maar verder kwam ze niet, omdat er iets in haar
knapte. Hard knapte. Ze zakte langzaam door haar knieën, en sloeg haar vuist keihard in het
zand. Een kleine krater ontstond. Het huilen stond haar nader dan het lachen. Ze kon haar
tranen bijna niet bedwingen, en trilde als een espenblad. Iedereen zweeg, en keek niet echt
begrijpend toe naar de situatie.
Akane vreesde voor Ranko. Mousse was een beetje verrast door de reactie van 'Ranma',
maar maakte zich klaar om het gevecht af te maken. Akane kwam naar Ranko gerend, bezorgd
om haar situatie. "Je weet nog niet half, wat Ranko's situatie is!" sneerde zij naar Mousse. Ze
knielde naast Ranko en legde haar arm om haar heen. Ranko kon het niet langer meer
inhouden en barstte in tranen uit met haar hoofd op Akane's schouder.
Boze blikken kwamen richting Mousse. Mousse raakte erg verward, vooral toen hij Akane
haar Ranko hoorde noemen. Hij was echter niet zo gauw uit het veld te slaan. "En wat dan
nog! Ik zie dit als bewijs, dat ik gelijk heb," riep hij uit. Mousse voelde plotseling een hand
pijnlijk op zijn schouder rusten en kromp ineen. Hij keek om en zag tot zijn schrik een razend
en withete maar vooral een mannelijke Ranma staan.
****
Een Ranma 1/2 Fanfic door DWM
All Ranma characters are the property of Rumiko Takahashi
Hoofdstuk 3
Een dagje uit aan zee, die in het water viel.
De zon hield zich aan haar afspraak, en scheen ongenadig op de mensen. Het was zoals
voorspeld, erg warm. Het was behoorlijk levendig op het strand. Het leek wel of half Japan op
hetzelfde idee was gekomen, om de zee te gaan bezoeken.
De familie Tendo en de drie Saotomees pakten hun spullen uit, en hesen zich in hun
zwemkleding in de daarvoor bestemde hokjes, op een panda na.
Ranma stuiterde overgelukkig naar de zee. Voor het eerst in een lange tijd kon hij weer
zwemmen als een man. "Tsk, tsk." Nabiki schudde haar hoofd. "Nog steeds een klein kind."
Kasumi keek naar de dolgelukkige en overactieve Ranma. "Ik denk dat ik ook zo zou
reageren, als je weer in je originele staat, in zee kon zwemmen." Kasumi bedacht zich
plotseling iets, en draaide zich om. "Oh my, sorry Ranko." Ranko schudde haar hoofd. "Het is
in orde Kasumi. Het is iets waar we niets aan kunnen doen," zei Ranko, terwijl ze Kasumi met
een 'alles-in-orde-geen-rede-tot-paniek' blik aankeek.
Nabiki ging op zoek naar iemand, die ze misschien kon strikken voor een gratis ijsje. Akane,
Ranko en Kasumi gingen zonnen. Soun zocht naar een eethuisje. Ranma zwom rondjes in zee
en Genma-panda probeerde een groep geïnteresseerde kleuters kwijt te raken.
Na een tijdje besloot Ranma weer naar het strand te zwemmen en zag Genma-panda langs
het strand zwalken. "Oi, Oyaji, bang om een natte vacht te krijgen?" riep hij zijn vader toe. (oi
= hey) Genma goochelde een bordje te voorschijn. -[Wacht maar af ondankbare zoon, je bent
nog niet klaar met mij.]- draaide zijn bordje om -[Die plons in de vijver betaal ik je morgen
dubbel en dwars terug!]- Een brede grijns kwam te voorschijn op Ranma's gezicht. Die kans
werd de laatste tijd steeds kleiner voor die dikke panda. Hij kon alleen nog maar beter worden.
****
Een zonnebadende Ranko staarde naar de blauwe hemel. De paar wolkjes die aan de hemel
voorbij zweefden, boden haar interessante fantasievormen. Aan zee op een mooie dag als
deze, was de beste manier om je zorgen even te vergeten... Ze moest grinniken. De badpak die
ze aanhad was die ene met de meloenen-patroon. Deze badpak herinnerde aan Kuno, die toen
zijn geheugen was kwijtgeraakt. Die baka deed haar echt het zweet uitbreken, toen ze samen
alleen op die meloen-eiland belandden. Kuno had daar een onfeilbare zwaard techniek
geleerd, ten koste van zijn geheugen. Bleek het later om een techniek te gaan, die bedoeld
was, om alleen meloenen in perfecte stukken te snijden.
Twee jongens liepen langs het zonnebadende groepje. Het waren Hiroshi and Daisuke. "Oi,
als dat Ranma en de Tendo's niet zijn," merkte Daisuke op. Ranko en Akane keken op en
groetten de jongens. "En zochten jullie ook het water maar 'ns op?" vroeg Hiroshi. "Heh, dat
komt misschien goed uit. Hebben jullie zin, om mee te doen met volleybal? Sayuri en Yuka
zijn ook aanwezig, Akane." "Nani? Is de halve Furinkan High hier ook aanwezig?" riep
Ranko uit. (Nani = wat!) "Reken maar, we hebben bijna de hele klas hier op het strand
gelokaliseerd," zei Daisuke met een knipoog.
Hiroshi zag dat Ranko op bepaalde plaatsen op haar lichaam rode plekken had. "Ranma,
waar heb je die brandwonden opgelopen?" Ranko haalde ongeïnteresseerd haar schouders op.
"Oh, gisteren getroffen door de bliksem," antwoordde ze met een uitgestreken gezicht,
doodnormaal. Daisuke en Hiroshi keken elkaar aan. "Yeah right, gebeurt ons elke dag,"
dachten ze met sarcasme.
"Kom op Ranko, laten we hier niet blijven zitten, en met ze meedoen!" Akane porde Ranko
in haar zij, voordat ze opstond. Daisuke en Hiroshi, trokken even een scheef gezicht, toen ze
Akane, de naam Ranko hoorden gebruiken, maar besloten hier niet verder op in te gaan. Twee
top atleten in hun volleybal-party. Dat betekende zeker meer actie!
****
Nabiki kwam weer terug, likkend aan een ijsje. "Wie had gedacht, dat ik Kuno hier ook zou
tegenkomen," dacht ze grinnikend. Ze durfde te wedden dat half Nerima hier aanwezig moest
zijn. Ze schudde haar hoofd. Ze hoopte dat de traditionele Nerima-chaos bleef waar het
normaal was, in Nerima. Ze had geen zin, om haar dagje uit, te laten bederven door de nodige
problemen.
Ze ging naast de zonnebadende Kasumi zitten. "Kasumi, waar zijn Ranko en Akane
gebleven?" Kasumi draaide haar gezicht naar Nabiki. "Ze zijn gaan volleyen, met een groep
klasgenoten." Nabiki keek naar de zee. Ze begon zich dingen af te vragen. "Kasumi, valt het
jou ook op?" "Wat bedoel je Nabiki?" Kasumi ging rechtop zitten. "Ik bedoel Ranko. Ze is
niet, wat ik verwacht zou hebben. Zou Ranma niet allang depressief geworden zijn, of op zijn
minst geflipt?" Kasumi knikte. Ze begreep maar al te goed wat Nabiki bedoelde. De meeste
van hun mocht het dan niet opgevallen zijn, maar Ranko gedroeg zich zeker ongewoon, of ten
minste, niet volgens De-Ranma-Procedure. Nabiki somde op: "Ranko droeg eerst de
bewusteloze Ranma naar dokter Tofu. Ze raakte niet in paniek. Gisteravond schoof ze op een
slimme manier 'het probleem' af naar Ranma, in plaats de nodige branie te gaan schoppen.
Tot nu toe, heeft ze Akane niet beledigd. Ranko sputterde niet eens tegen, toen haar vader
besloot, om onna-Ranma voortaan als Ranko door het leven te laten gaan."
Kasumi staarde naar de zee. "Ze heeft vast haar situatie geaccepteerd," zei ze met een zucht.
Nabiki fronste haar wenkbrauwen. "Dat denk ik niet. Ik denk dat ze beseft, dat ze aan haar
situatie niets kan doen. Maar dat wilt niet zeggen, dat ze accepteert was ze nu is. Persoonlijk
denk ik, dat ze iets heeft gekregen, wat Ranma absoluut mist." "Oh?" Kasumi keek Nabiki
vragend aan. "Ranko heeft een brein," zei Nabiki grinnikend.
****
Voor Ranma kon de dag niet meer stuk. Het was of hij zijn vrijheid had herwonnen. Nooit
meer een zwempak voor meisjes aan. Lekker eindelijk jezelf zijn.
Hij besloot dat het inmiddels genoeg was geweest met zwemmen, en dat het tijd werd om nu
echt terug te keren naar het strand.
Ranma's gezicht betrok. Zag hij dat goed? Een dwergfiguur, springend een stok. "Het is die
[*&#$] Old Ghoul!" Hij bedacht zich geen moment, en dook onder. Als zij hem zag, waren de
poppen aan het dansen!
Cologne hopte op haar stok, langs het strand. De zaken liepen goed. Het was een goed idee,
om een tijdelijke eetgelegenheid aan deze strand te openen, vooral tijdens deze dagen.
Ze kreeg een vaag gevoel, dat ze bekeken werd. Cologne keek naar de zee. Ze zag een
jongeman met een vlecht het water induiken. Hij leek op Ranma. Ze schudde haar hoofd.
"Mijn oude ogen beginnen mij te bedriegen, dat kan onmogelijk Ranma zijn! Als dat echt
Ranma was geweest, dan was ze in haar meisjesvorm. Haar rode haren zou direct opvallen."
****
Akane, Ranko en de overige klasgenoten vermaakten zich prima, met het strandvolleybal.
Maar aan alle mooie liedjes kwam ooit een einde. Ranko scoorde net een punt, toen ze iets
welbekends, maar nu zeker een ongewenste 'Nihao Ranma' hoorde. (Nihao is Chinees,
betekent hallo.)
De groep stopte met spelen, en keek in de richting waar de 'Shampoo'-roep vandaan kwam.
Die roep kon alleen geuit worden door een speciaal wezen met lang paars haar, die constant
op jacht was naar een Airen-prooi. Absoluut gevaarlijk, wanneer ze in haar kleine kattenvorm
was, zeker voor Ranma en Ranko. (Airen is Chinees, betekent echtgenoot.) Shampoo in
badpak rende verheugd op Ranko af. Zij had een bestel-box voor chinees eten bij zich.
Blijkbaar hadden ze hier een eettent concludeerde Ranko.
Shampoo nam Ranko in een flinke innige omhelzing. "Airen neemt Shampoo mee uit? Ja
Ranma?" kirde zij. Iedereen keek hoofdschuddend naar de paarsharige spelbederfster. Akane
voelde haar jaloersheid automatisch opborrelen bij deze aanblik, maar onderdrukte nu haar
neiging om Ranko de stratosfeer in te meppen. Ze begon te grinniken, en vouwde haar armen
over elkaar. Shampoo moest eens weten.
"Hallo Shampoo," zei Ranko met een niet al te warme stem. "Wat ben je exact nu aan het
doen?" vroeg zij Shampoo droog, terwijl ze nog steeds in een wurgende omhelzing lag."
"Ranma doet grappig, ja? Shampoo omhels Ranma." "Yeah right, en wat ben ik nu
momenteel, Shampoo?" "Ranma nu meisje?" Shampoo begreep nu eindelijk de hint en liet
Ranko weer los.
Shampoo keek om zich heen en zag Akane. Zij scheen haar licht geamuseerd aan te kijken.
Shampoo voelde dat er iets niet in de haak was. "Aiyaa, Akane hier ook? Waarom Akane niet
boos?" Ranko besloot Akane voor te zijn en zei: "Dat komt, omdat ik niet meer ben, wat ik
oorspronkelijk was."
Shampoo keek Ranko een korte ogenblik zwijgend aan, niet gewent, dit van haar Ranma te
horen. "Ranma spreekt raadsels," zei ze verward. "Misschien kom je er later achter wat ik
bedoel. Heb je niet een bestelling af te leveren Shampoo?" Ranko tikte tegen Shampoos
bestel-box om op haar taak te wijzen en liep terug naar de groep. Ze haalde haar schouders op
en riep: "Kom op, laten we verder volleyen. Break is over!" Iedereen knikte in
overeenstemming.
Terwijl Shampoo verward wegliep, keek Akane naar Shampoo en daarna naar Ranko. Er
was iets wat Akane deed verbazen. De reacties van Ranko waren anders. Heel anders.
Ze hadden trouwens de klasgenoten nog niet op de hoogte gebracht over Ranko's probleem,
om ongemakken te voorkomen. Iedereen noemde haar nog steeds Ranma. Niet dat het lang
zou duren, voordat ze erachter zouden komen, dat er nu twee personen waren.
****
Het was druk bij het eethuisje van de Amazones. Veel badgasten moesten bediend worden.
Mousse en de extra werknemers werkten zich uit de naad. Cologne zag erop toe, dat de drukte
niet in chaos veranderde. Een bedremmelde Shampoo kwam binnen.
Het viel Cologne direct op en hopte naar haar toe. "Wat is er gebeurd kind?" "Shampoo
snapt niet, Ranma is anders," zei ze in haar gewoonlijk gebrekkige Japans. {"Laten we even
naar achteren gaan en onze gesprek in het Chinees houden, Shampoo,"} zei Cologne in het
Chinees. Ze gingen naar achteren, in een klein kamertje en sloten de deur achter zich.
{"Ik ontmoette onna-Ranma. Ze was met een groepje aan het volleyen. Toen ik zoals
gewoonlijk haar groette en omhelsde, reageerde ze anders dan normaal! Ik begrijp het niet
echt. Ze was meer...,"} Shampoo dacht even na, {"meer volwassener misschien,
raadselachtiger?"} Cologne keek haar kleindochter aan. Was dat mogelijk voor Ranma? Ze
kon het niet echt geloven. Iemand veranderde niet van de een op de andere dag. Vooral niet
Ranma. Hij was praktisch nog steeds een groot kind. {"Vertel me eens wat er was gebeurd,
kleindochter."} Shampoo vertelde haar het hele relaas.
{"Dat komt, omdat ik niet meer ben, wat ik oorspronkelijk was."} Over die woorden moest
Cologne inderdaad even van opkijken. Dat die woorden uit Ranma's mond kwamen! Maar
zoals Ranma het had opgemerkt, ze zouden het snel genoeg te weten komen.
Ironisch genoeg had Ranko onbewust een diepere betekenis aan haar woorden gegeven. Ze
was ook mentaal aan het veranderen, nu ze permanent een meisje was.
{"Aiyaa! Ik vergat misschien nog iets heel belangrijks Overgrootmoeder. Ranma zat onder
de brandwonden!"} Shampoo sloeg zichzelf op haar voorhoofd. Ze was zo druk met haar
Airen bezig dat ze de brandwonden totaal negeerde.
"Brandwonden? Over haar hele lichaam?" dacht Cologne. Het werd met de minuut
interessanter. Ze stopten hun conversatie en zij gingen weer de zaak binnen. Tot hun ergernis
bleek dat Mousse weer was verdwenen.
****
Ranma's maag rammelde. Een van de symptomen dat het tijd werd om een lege ruimte te
vullen met brandstof. Hij ging terug naar de plek waar ze zich genesteld hadden. Daar zag hij
Nabiki en Kasumi liggen. Meneer Tendo en zijn vader waren ook terug. Genma was
inmiddels terug in zijn originele vorm en speelde alweer shogi met Soun.
Ranma dook zijn tas in, en viste zijn voedselpakket eruit. Het eten zoals Kasumi het had
klaargemaakt was gewoonlijk heerlijk. Hij zag in de verte een groep mensen volleyballen.
Ranma ontdekte Akane en Ranko en herkende de anderen als zijn klasgenoten. "Wow, is
iedereen van Furinkan High soms hier ook aanwezig?" dacht hij.
Er was plotseling paniek bij de volleyballers. Een zekere Chinese jongeman met een grote
bril was daar aanwezig, met een niet al te vriendelijke bedoeling. Mousse! Akane en Ranko
zaten in de problemen!
****
Toen Mousse, Shampoo met een teleurgestelde gezicht zag binnen komen, en wat woorden
oppikte over Ranma, begon zijn bloed te koken. Hoe durfde hij Shampoos geluk te vergallen.
Mousse zinde op wraak. Zodra hij Cologne en Shampoo zag verdwijnen, besloot hij ertussen
uit te knijpen en Ranma het betaald te zetten.
Het geluk scheen hem toe te lachen. Ranma was in zijn meisjesvorm met een groep samen
strandvolleybal aan het spelen. Hij wist zeker, dat hij een grote kans maakte om de vloer met
hem aan te vegen.
****
De volleyballende groep had plezier voor tien totdat ze een kreet hoorden die niets goeds
beloofde. "Ranma, maak je klaar om te sterven! Voor het ontnemen van Shampoo's geluk, zul
je duur betalen!" schreeuwde Mousse.
Iedereen sprong opzij. Ranko kon nog net de projectielen ontwijken, die op haar werden
afgevuurd. Dat Mousse meester van verborgen wapens was, liet hij merken ook. Drie messen,
vijf kettingen met haken en twee shuriken plus een katana vlogen Ranko om de oren.
"Baka, wat heb ik nou weer gedaan, om jou zo pissig te krijgen!" schreeuwde Ranko haar
belager toe. "Ha, dat hoef ik jou niet nog eens te uit te leggen, vijand van alle vrouwen!"
Mousse zette zijn bril goed. "Ha, en bekijk jezelf eens! Je draagt een damesbadpak en ook nog
eens met een meloenen-patroon. En jij durft jezelf nog een man te noemen!?" terwijl hij naar
haar badpak wees. "Zelfs Kuno is meer man, dan jij ooit zult zijn!" Ranko was geschokt.
Voor het eerst in haar leven was ze van slag, en haar ego kon haar niet helpen. "Ik .... ik ben ...
was ... een .... man," stamelde ze langzaam, maar verder kwam ze niet, omdat er iets in haar
knapte. Hard knapte. Ze zakte langzaam door haar knieën, en sloeg haar vuist keihard in het
zand. Een kleine krater ontstond. Het huilen stond haar nader dan het lachen. Ze kon haar
tranen bijna niet bedwingen, en trilde als een espenblad. Iedereen zweeg, en keek niet echt
begrijpend toe naar de situatie.
Akane vreesde voor Ranko. Mousse was een beetje verrast door de reactie van 'Ranma',
maar maakte zich klaar om het gevecht af te maken. Akane kwam naar Ranko gerend, bezorgd
om haar situatie. "Je weet nog niet half, wat Ranko's situatie is!" sneerde zij naar Mousse. Ze
knielde naast Ranko en legde haar arm om haar heen. Ranko kon het niet langer meer
inhouden en barstte in tranen uit met haar hoofd op Akane's schouder.
Boze blikken kwamen richting Mousse. Mousse raakte erg verward, vooral toen hij Akane
haar Ranko hoorde noemen. Hij was echter niet zo gauw uit het veld te slaan. "En wat dan
nog! Ik zie dit als bewijs, dat ik gelijk heb," riep hij uit. Mousse voelde plotseling een hand
pijnlijk op zijn schouder rusten en kromp ineen. Hij keek om en zag tot zijn schrik een razend
en withete maar vooral een mannelijke Ranma staan.
****