Gespleten problemen.
Een Ranma 1/2 Fanfic door DWM
All Ranma characters are the property of Rumiko Takahashi
Hoofdstuk 7
Ranma en Ranko - crisis?
Akane keek naar buiten. Het was saai in de klas, en er hing een vreemde spanning in de
lucht. Iedereen verwachtte iets, en ze kon raden wat het was. Waar bleef Ranko toch? Ze
maakte zich ongerust. Om de een of andere manier gaf zij om Ranko. Ze kon het niet geloven,
dat zij nog langer een kopie was van Ranma. Zij was zo ... anders. En wat Ranma betreft, het
leek wel, of hij nu meer in haar geïnteresseerd was. Tenminste, hij vroeg haar gisteren voor
het eerst serieus uit. Nou ja, op Ranma's manier dan. Ze besloot om maar naar die nieuwe
Kung Fu film te gaan kijken. Het was best wel een grappige film. Het bleek een komische te
zijn.
Ranma kreeg weer een briefje in zijn handen gedrukt. Dit keer was het van Ukyo. Ze vroeg,
wat er in vredesnaam aan de hand was.
Ukyo keek met een vragende gezicht naar Ranma. Hij haalde echter zijn schouders op. "Is er
iets, jongeheer Saotome?" vroeg de leraar, die het vreemde gedrag van de klas en Ranma
opmerkte. "Uhm ....," maar voordat Ranma wat kon zeggen, werd er op de deur geklopt.
De leraar keek naar de deur. Een meisje kwam binnengewandeld, en gaf twee brieven aan
hem. Iedereen slikte en keken hun ogen uit. De meeste zagen haar voor de tweede keer, maar
het bleef hun fascineren. Ukyo viel van haar stoel af. Haar ogen namen de grootte van twee
schotels aan. Zwarte broek, rode zijde Chinese blouse, rood haar in een vlecht. Dat was een
exact duplicaat van Ranma's meisjesvorm!
****
De leraar las de brieven. "Ah, ik zie dat je ook een doktersverklaring hebt, als reden voor
jouw late intrede, vandaag." Hij knikte. "Klas, mag ik jullie voorstellen, juffrouw Saotome.
Stel je voor aan de klas, zou ik zeggen." Ranko knikte.
"Uhm, hallo iedereen. Mijn naam is Saotome Ranko. Ik ben de tweelingzus van Saotome
Ranma, en ik beoefen net als mijn broer ook Martial Arts. Eh, meer heb ik eigenlijk niet te
vertellen."
Ze liet haar blik over de klas glijden. Het was praktisch nu haar tweede intro in deze klas,
maar dit keer reageerde iedereen anders. Bepaalde dromerige blikken van sommige jongens
beviel Ranko niet. Het leek net, of je van hun gezicht kon lezen, dat hun grote droom was
uitgekomen. Veel jongens en meisjes keken nog steeds verward, en hadden grote vraagtekens
op hun gezicht geplakt. Enkele meisjes gaven een jaloerse blik. Ranko begreep niet echt,
waarom.
De leraar knikte. "Goed, ik zie dat er naast juffrouw Kuonji nog plaats vrij is." Hij wierp een
blik op Ranko's kleren. "Ik kan duidelijk zien, dat je de tweelingzus van Saotome Ranma
bent, en ik neem aan, dat hij jouw grote voorbeeld is. Maar ik zou het graag appreciëren, als je
de schooluniform zou dragen, die volgens het reglement is voorgeschreven. Aan èèn Saotome
Ranma hebben we wel genoeg, niet waar, juffrouw Saotome?" "Uhm, ja meneer," zei Ranko.
Ze liep naar de lege bank naast Ukyo en nam plaats.
Ukyo staarde met open mond naar haar. Ranko moest er een beetje om lachen. "Straks in de
pauze," fluisterde zij haar snel toe.
****
De les was nog even saai. Ranko zuchtte. Gelukkig was het bijna pauze. Ze kreeg een briefje
in haar handen gemoffeld, terwijl de leraar weer even niet keek. Verbaasd las Ranko het
briefje. Een uitnodiging voor een etentje. Ze keek om zich heen en zag een van de jongens
snel terugkijken, met een hoopvolle uitdrukking op zijn gezicht.
Normaal zou ze gratis eten nooit afslaan, maar nu. Ze besloot het tactisch aan te pakken, en
schreef, dat ze voorlopig geen tijd had, wat trouwens waarschijnlijk waar kon worden. Een
teleurgesteld gezicht verscheen bij ontvangst, maar niet ontmoedigd. Ranko vroeg zich af, of
ze er wel goed aan deed, door zo'n antwoord te geven.
****
De pauze was amper begonnen of Ranma, Akane en Ranko werden omringd door
nieuwsgierige klasgenoten, die het naadje van de kous wilden weten. Tientallen vragen
werden vooral weer op Ranma en Akane afgevuurd. Ukyo besloot even af te wachten.
Na enkele pogingen lukte het Ranma eindelijk, om de hele geschiedenis, sterk ingekort, te
vertellen. De enkele klasgenoten lieten Ranko met rust, en luisterden naar Ranma's verhaal.
Daisuke en Horoshi blikten even naar Ranko. "Dus jij bent nu bevrijd van de vloek en zij is
jouw meisjesvorm. Wilt dat niet zeggen, dat zij exact dezelfde persoon is als jou?" vroeg
Daiksuke. "Ja, het zou kunnen betekenen, dat er een jongen opgesloten zit in een
vrouwenlichaam!" zei Horoshi bedenkelijk. Ranma begon te zweten. Sayuri's en Yuka's
gezichten betrokken. "Maar dat lijkt me verschrikkelijk," zei Yuka. Sayuri knikte
instemmend.
Akane schudde haar hoofd. "Ik weet niet of zij werkelijk een jongen is," zei ze zacht. "Hoe
bedoel je?" vroeg Ranma, die het had gehoord. Akane draaide haar gezicht naar het raam, en
keek naar de lucht. "Zij is niet meer hetzelfde als jou, Ranma." Ranma keek verbaasd. Vele
gezichten keerden zich naar Akane.
"Ik ben het met haar eens!" zei een van de jongens. Ranma en Akane en de anderen keken
hun klasgenoot aan. Hij legde de notitie, die hij van Ranko had gekregen op een schoolbank.
"Ranma zou nooit zoiets als dit terugschrijven!" Enkelen lazen het papiertje en keken naar
Ranko.
Ranko die tot op dat moment had gezwegen, kreeg een rood hoofd, en keek de jongen
kwaad aan. Ze onderdrukte de aandrang, om zijn gezicht een nieuwe vorm te geven. Hoe zou
twee blauwe ogen hem staan?
De jongen slikte. Zo te zien had hij het weer eens grondig verknald. Hij kon zichzelf wel
met zijn hoofd op een tafel bonken voor deze stommiteit.
Met een rooie hoofd vertelde hij verder: "Het is geschreven met tact. Dit is duidelijk een
afwijzing, maar het laat, eh liet ...," hij blikte snel even naar Ranko, "... een mogelijke ruimte
open voor een andere keer. Een jongen zou nooit zoiets terugschrijven. Ik ken de meeste
berichtjes, die ik gekregen had van enkele meisjes, en herken afwijzingen." Sommige
grinnikten. Hij had nooit geluk met de meisjes, en zo te zien, had hij het nu ook verknald met
Ranko.
De jongen fronste even zijn wenkbrauwen, toen hij enkele zag grinniken, maar hij vervolgde
zijn verklaring. "Trouwens, Ranma kennende, hij zou meteen mij kwaad aangekeken hebben,
en het papiertje hebben verfrommeld, of hij zou nogal tactloos te direct eropin zijn gegaan,
vanwege het gratis eten!" Sommige klasgenoten grinnikten.
"Hé, dat is niet waar!" riep Ranma boos uit. "Ja Ranma, het wilde je alleen lukken, als je in
je meisjesvorm van die grote kawaii ogen opzette. Je kon een meisje goed imiteren, maar daar
bleef het bij," riep een ander. Bijna iedereen begon te lachen. Ze kenden ondertussen Ranma
al te goed.
Yuka sloeg plotseling met haar hand op een schoolbank. Er schoot haar iets te binnen. "Het
verbaast me, dat het jullie niet was opgevallen tijdens die affaire met Mousse!" Daisuke en
Horoshi, Sayuri en de anderen keken haar aan. "Hoe bedoel je?" vroeg Daisuke. Yuka keek
rond. "Je zag hoe ze reageerde, toen Akane haar kwam ondersteunen. Ze is een meisje, zeg ik
met nadruk." Degene die daar ooggetuigen van waren geweest, begonnen instemmend te
knikken. De halve klas had het gezien. Ranma zou nooit zo reageren, zelfs niet tegenover
Akane.
Ranma en Akane zwegen. Ranko boog haar hoofd. Ze wilde hier liever niet aan herinnerd
worden. Yuka zag Ranko's gemoedstoestand en bood haar verontschuldiging aan. Het was
niet direct Yuka's bedoeling geweest, om haar daaraan te herinneren.
****
De meeste begonnen hun voedselpakketten te pakken en liepen naar buiten. In al die
opwinding waren ze haast vergeten om te gaan eten. De helft van de pauze was alweer
verstreken.
Ranma, Ranko, Ukyo en Akane zetten zich onder een boom, en gingen ook eten.
Er werd hier en daar op het schoolplein gefluisterd. De mondelinge roddelblad 'De Furinkan
High Private' liep als een trein. Verraste gezichten ontstonden bij sommige meisjes, en enkele
jongens spiedden even naar het groepje. Akane stond tegenwoordig op de verboden lijst, maar
Ranko was een nieuw verhaal. Ranko was de tweelingzus van Ranma en geen fake? En ze was
beschikbaar?
Ukyo sprak met Ranma, terwijl ze hem, Akane en Ranko een gratis okonomiyaki gaf. "Zo,
sugar. Ik kan het gewoon niet geloven. Hoe heb je het weer voor elkaar kunnen krijgen. Je
laten treffen door een bliksemstraal, en dan jezelf ook nog eens laten splitsen! Echt waar,
zoiets kan alleen jou gebeuren!" Ze hapte in haar zelfgemaakte okonomiyaki. (Soort Japanse
pizza.) Ranma kon alleen knikken, met zijn mond vol.
Akane keek om haar heen. "Weten jullie, ik voel me zo begluurd met al die blikken op ons."
Ranko rilde over haar hele rug. "Waarom krijg ik de indruk, dat ik de komende weken meer
last van hormoon gestoorde baka's ga krijgen." Ze sloeg op haar voorhoofd en trok haar hand
over haar gezicht. Akane haalde haar schouders op. "Welkom bij de club," zei ze droog.
"Ja honey, de mannelijke bevolking van Furinkan High schijnt hun nieuwe meisjesidool
opnieuw gevonden te hebben," zei Ukyo grinnikend. Ranko trok bleek weg. "Hee, stop met
dat! Dat is niet grappig," riep Ranko. Het idee maakte haar bijna ziek.
"Oooh, als ik Nabiki in mijn handen krijg. Zij met haar stomme foto's."
Nabiki kreeg plotseling een heftige niesbui. Ze veegde over haar neus, en begon zich af te
vragen, welke persoon het over haar had. Ze had een slecht voorgevoel."
Ranma begon om zich heen te kijken. Er begon hem iets op te vallen. "Zeg, missen jullie
niet iets?" Ranko begon ook om zich heen te kijken. Akane en Ukyo keken Ranma vreemd
aan. "Wat zouden we dan moeten missen, Ranma?" vroeg Ukyo. "Kuno! Ik mis Kuno," zei
Ranma.
"Oh," zei Ukyo met een grijns op haar gezicht, "die is al een paar dagen op jacht naar een
zekere bijziende Chinese jongen. Ik neem aan, dat een van jullie, dat op zijn geweten heeft?"
Een sadistische glimlach verscheen even op Ranko's gezicht. Ranma grinnikte.
****
Ukyo keek even naar de grote schoolklok. De pauze was bijna voorbij. "We hebben zo
dadelijk gymnastiek." Ranma knikte. Akane stond op en klopte de stof van haar schoolkleren.
"Uh oh," zei Ranko. Akane keek haar aan. "Wat is er Ranko?" Ranko begon met haar
wijsvinger in de grond te schrijven. "Ik ben dat helemaal vergeten." Akane keek boos naar
Ranko. "Wat bedoel je, wat ben je vergeten!" Ranko werd een beetje zenuwachtig. "Uhm, het
is de meisjes kleedkamer ..."
Op dat moment vergat Akane helemaal, met wie ze te doen had. Ranma en de meisjes
kleedkamer klikten in haar geest. "Ranma, jij hentai!" riep zij uit, haalde met haar vuist uit en
sloeg Ranko in haar gezicht. Ranko kon niet op tijd reageren en vloog enkele meters naar
achteren, en botste tegen de buitenmuur van de school. Ze zakte als een zoutzak in elkaar.
Akane sloeg haar hand voor de mond. "Oh nee, ik vergat helemaal ..." Ukyo, Ranma en
tientallen anderen keken verschrikt naar de scene. Ukyo keek boos naar haar. "Akane, hoe kon
je!"
Ranma telde tot tien. Zij stond nog niet op. Dit beviel Ranma niet. Zo'n slag van Akane
stelde niets voor. Normaal gesproken stond hij hierna gewoon op, en begon een scheldroutine
met Akane, maar nu? Ongerust rende Ranma naar Ranko.
"Ik kan het niet geloven, ze is K.O!" riep Ranma uit. Hij begon te zweten. "Ze moet
onmiddellijk naar de EHBO!" Akane en Ukyo stonden perplex. Ranma was supersterk, zelfs
in zijn meisjesvorm, nietwaar? Dus Ranko zou toch hetzelfde moeten zijn? Een geroezemoes
ontstond op het schoolplein.
****
Tijdens de gymles werd gevraagd, waar Ranma, Akane en Ranko waren. Ukyo vertelde de
gymleraar, dat ze voorlopig in de EHBO lokaal waren.
****
Ranma kon alleen maar zijn hoofd schudden, terwijl hij een koude kompres op het
voorhoofd van Ranko legde. Akane stond naast het bed. Ze voelde zich schuldig, en
tegelijkertijd ontzet.
"Ik begrijp het niet. Akane, ik weet dat je hard kan slaan, maar ... dit slaat alles. Ik bedoel ...
zelfs als je me in mijn meisjesvorm sloeg ... dit is nog nooit gebeurd." Akane boog haar hoofd.
"Betekent dit, dat zij..." Ranma knikte. "Yep, ik wil het niet graag zeggen, maar blijkbaar ben
jij sterker dan haar!"
Een korte pauze volgde. Akane fronste haar wenkbrauwen. "Maar dat kan niet. Ik bedoel, je
hebt altijd intensief getraind. Je was zelfs sterk in jouw meisjesvorm. Jullie zijn toch gewoon
gesplitst! Toch?" Ranma zweeg. Hij had nu echt medelijden met Ranko. Het deed hem
terugdenken op de dag dat Happosai hem die streek had geleverd. Een brandmerk op een
bepaald punt op zijn rug -de uiterste zwakheid moxibustion- die zorgde dat hij zo slap als een
baby werd. Dat was een regelrechte nachtmerrie.
****
Ranko deed langzaam haar ogen open. Ze begon om haar heen te kijken. Ze lag op bed in de
EHBO lokaal. Ze voelde zich, alsof ze was geramd door een vrachtwagen. Ze zag een
bedenkelijke Ranma en een bezorgde Akane naar haar kijken.
Ze haalde haar kompres van haar voorhoofd, ging langzaam rechtop zitten en wreef met haar
handen langs haar hoofd. "Laat me raden, Akane sloeg me K.O?" Ranma en Akane knikten.
"Krijg de..., het is nog erger dan ik dacht!" zei Ranko kwaad.
Ranma en Akane knipperden met hun ogen. Zij wist hiervan? Ranko keek ze beiden aan.
"Ja, ik weet dat ik niet meer zo sterk ben. Ik was om deze reden naar dokter Tofu gegaan. Hij
kon gelukkig uitvogelen, hoe de vork in de steel stak en ik weet nu eindelijk hoe dat kwam."
Ranma keek bedenkelijk en Akane werd nieuwsgierig.
Ranko begon te grinniken. "Ik zal het uitleggen Ranma. Toen jij en ik nog een vorm waren,
wel, bepaalde eigenschappen van jongen en meisje waren met elkaar gemixt." Ranma's mond
viel open. Ranko vervolgde: "Yeah right, om exact te zijn, je was letterlijk half jongen, half
meisje! Waarom denk je, dat je zelfs in je jongensvorm niet zo sterk geïnteresseerd was in
meisjes. Een geluk, dat je in meisjesvorm niet op jongens viel!" Ranma viel stijl achterover.
Akane's gezicht trok bleek weg. Het idee alleen al.
Ranma kon alleen nog stotteren. "N-N-Nani? ...Dat m-m-meen je niet!" Ranko vouwde haar
armen over elkaar. "Zeker weten bro! Ik ga je niet alles tot in de details uitleggen, maar het
komt erop neer, dat sinds onze splitsing, onze oorspronkelijke vormen hersteld werden,
tenminste, dat geldt voornamelijk voor jou! Al de training die jij gemaakt hebt, al de
opgebouwde kracht, keerde terug naar jou, en ik ..." Ranko keek naar Akane, "ben nu
blijkbaar slapper dan Akane."
Akane boog haar hoofd. "Gomen, Ranko. Ik wist niet ..." Ranko zwaaide afwijzend haar
hand. "Je hoeft je niet te verontschuldigen Akane. Je kon het niet weten. Ik ontdekte het ook
maar sinds gisteren." Akane schudde haar hoofd. "Maar hoe zit het nu met jou. Wat ga je
doen, nu je zwakker bent geworden? Hoe zit het met Kuno en Kodachi?"
Een giechelende Ranko keek Akane en Ranma aan. "Ik mag dan wel zwak lijken, in
vergelijking met jullie, maar ik ben op een andere manier erg sterk!" Ze keken haar verrast
aan. Ranma vouwde zijn armen over elkaar, en keek Ranko uitdagend aan. "Oke, ik geef toe.
Met Martial Arts komt niet alleen kracht bij kijken, maar vooral techniek. Maar dat geldt niet
voor iedereen. Kan je ook stand houden tegen bijvoorbeeld Ryoga? Jouw stoten zullen hem
niet eens kittelen! Hoe denk je ooit een match tegen hem te winnen?"
"Met dit!" Ranko opende het raam en vormde een kom met haar handen buiten het raam. Ze
verzamelde de meeste Ki die ze had, maar niet alles. "Mokou Takabisha!" Een gigantische Ki-
straal schoot de lucht in. Het hele schoolplein en een deel van de straat waren voor een
seconde fel verlicht in een blauwe gloed. Voorbijgangers en enkele leerlingen keken verrast
naar de lucht en aanschouwden het spektakel, en liepen daarna verwonderd verder. In Nerima
kon van alles gebeuren.
Ranko sloot weer het raam en keek Ranma en Akane aan. Akane was op de grond gevallen
van schrik en Ranma trok bleek weg. Nooit in hun hele leven, hadden ze zo'n enorme Ki-blast
gezien. Ranma pakte zich een stoel. "Ranko ... dit is ... onzinnig," mompelde hij.
****
Cologne keek naar het raam, en zag de rest van de Ki-blast in de lucht verdwijnen. Ze
schudde haar hoofd. "Ranko ... Ranko ... wat ben je aan het doen," mompelde ze.
Happosai die weer in Nerima zat, en richting huis wandelde, zag de Ki-blast. "Wow, dat
noem ik pas een Ki-blast. Ik kan het van hier al voelen van wie het is ... Maar dat is van ....
Ranma-chan?"
Dokter Tofu keek uit het raam. "Leuk vuurwerk Ranko, maar is het verstandig om zo
openlijk jouw visitekaartje af te geven?"
****
Een Ranma 1/2 Fanfic door DWM
All Ranma characters are the property of Rumiko Takahashi
Hoofdstuk 7
Ranma en Ranko - crisis?
Akane keek naar buiten. Het was saai in de klas, en er hing een vreemde spanning in de
lucht. Iedereen verwachtte iets, en ze kon raden wat het was. Waar bleef Ranko toch? Ze
maakte zich ongerust. Om de een of andere manier gaf zij om Ranko. Ze kon het niet geloven,
dat zij nog langer een kopie was van Ranma. Zij was zo ... anders. En wat Ranma betreft, het
leek wel, of hij nu meer in haar geïnteresseerd was. Tenminste, hij vroeg haar gisteren voor
het eerst serieus uit. Nou ja, op Ranma's manier dan. Ze besloot om maar naar die nieuwe
Kung Fu film te gaan kijken. Het was best wel een grappige film. Het bleek een komische te
zijn.
Ranma kreeg weer een briefje in zijn handen gedrukt. Dit keer was het van Ukyo. Ze vroeg,
wat er in vredesnaam aan de hand was.
Ukyo keek met een vragende gezicht naar Ranma. Hij haalde echter zijn schouders op. "Is er
iets, jongeheer Saotome?" vroeg de leraar, die het vreemde gedrag van de klas en Ranma
opmerkte. "Uhm ....," maar voordat Ranma wat kon zeggen, werd er op de deur geklopt.
De leraar keek naar de deur. Een meisje kwam binnengewandeld, en gaf twee brieven aan
hem. Iedereen slikte en keken hun ogen uit. De meeste zagen haar voor de tweede keer, maar
het bleef hun fascineren. Ukyo viel van haar stoel af. Haar ogen namen de grootte van twee
schotels aan. Zwarte broek, rode zijde Chinese blouse, rood haar in een vlecht. Dat was een
exact duplicaat van Ranma's meisjesvorm!
****
De leraar las de brieven. "Ah, ik zie dat je ook een doktersverklaring hebt, als reden voor
jouw late intrede, vandaag." Hij knikte. "Klas, mag ik jullie voorstellen, juffrouw Saotome.
Stel je voor aan de klas, zou ik zeggen." Ranko knikte.
"Uhm, hallo iedereen. Mijn naam is Saotome Ranko. Ik ben de tweelingzus van Saotome
Ranma, en ik beoefen net als mijn broer ook Martial Arts. Eh, meer heb ik eigenlijk niet te
vertellen."
Ze liet haar blik over de klas glijden. Het was praktisch nu haar tweede intro in deze klas,
maar dit keer reageerde iedereen anders. Bepaalde dromerige blikken van sommige jongens
beviel Ranko niet. Het leek net, of je van hun gezicht kon lezen, dat hun grote droom was
uitgekomen. Veel jongens en meisjes keken nog steeds verward, en hadden grote vraagtekens
op hun gezicht geplakt. Enkele meisjes gaven een jaloerse blik. Ranko begreep niet echt,
waarom.
De leraar knikte. "Goed, ik zie dat er naast juffrouw Kuonji nog plaats vrij is." Hij wierp een
blik op Ranko's kleren. "Ik kan duidelijk zien, dat je de tweelingzus van Saotome Ranma
bent, en ik neem aan, dat hij jouw grote voorbeeld is. Maar ik zou het graag appreciëren, als je
de schooluniform zou dragen, die volgens het reglement is voorgeschreven. Aan èèn Saotome
Ranma hebben we wel genoeg, niet waar, juffrouw Saotome?" "Uhm, ja meneer," zei Ranko.
Ze liep naar de lege bank naast Ukyo en nam plaats.
Ukyo staarde met open mond naar haar. Ranko moest er een beetje om lachen. "Straks in de
pauze," fluisterde zij haar snel toe.
****
De les was nog even saai. Ranko zuchtte. Gelukkig was het bijna pauze. Ze kreeg een briefje
in haar handen gemoffeld, terwijl de leraar weer even niet keek. Verbaasd las Ranko het
briefje. Een uitnodiging voor een etentje. Ze keek om zich heen en zag een van de jongens
snel terugkijken, met een hoopvolle uitdrukking op zijn gezicht.
Normaal zou ze gratis eten nooit afslaan, maar nu. Ze besloot het tactisch aan te pakken, en
schreef, dat ze voorlopig geen tijd had, wat trouwens waarschijnlijk waar kon worden. Een
teleurgesteld gezicht verscheen bij ontvangst, maar niet ontmoedigd. Ranko vroeg zich af, of
ze er wel goed aan deed, door zo'n antwoord te geven.
****
De pauze was amper begonnen of Ranma, Akane en Ranko werden omringd door
nieuwsgierige klasgenoten, die het naadje van de kous wilden weten. Tientallen vragen
werden vooral weer op Ranma en Akane afgevuurd. Ukyo besloot even af te wachten.
Na enkele pogingen lukte het Ranma eindelijk, om de hele geschiedenis, sterk ingekort, te
vertellen. De enkele klasgenoten lieten Ranko met rust, en luisterden naar Ranma's verhaal.
Daisuke en Horoshi blikten even naar Ranko. "Dus jij bent nu bevrijd van de vloek en zij is
jouw meisjesvorm. Wilt dat niet zeggen, dat zij exact dezelfde persoon is als jou?" vroeg
Daiksuke. "Ja, het zou kunnen betekenen, dat er een jongen opgesloten zit in een
vrouwenlichaam!" zei Horoshi bedenkelijk. Ranma begon te zweten. Sayuri's en Yuka's
gezichten betrokken. "Maar dat lijkt me verschrikkelijk," zei Yuka. Sayuri knikte
instemmend.
Akane schudde haar hoofd. "Ik weet niet of zij werkelijk een jongen is," zei ze zacht. "Hoe
bedoel je?" vroeg Ranma, die het had gehoord. Akane draaide haar gezicht naar het raam, en
keek naar de lucht. "Zij is niet meer hetzelfde als jou, Ranma." Ranma keek verbaasd. Vele
gezichten keerden zich naar Akane.
"Ik ben het met haar eens!" zei een van de jongens. Ranma en Akane en de anderen keken
hun klasgenoot aan. Hij legde de notitie, die hij van Ranko had gekregen op een schoolbank.
"Ranma zou nooit zoiets als dit terugschrijven!" Enkelen lazen het papiertje en keken naar
Ranko.
Ranko die tot op dat moment had gezwegen, kreeg een rood hoofd, en keek de jongen
kwaad aan. Ze onderdrukte de aandrang, om zijn gezicht een nieuwe vorm te geven. Hoe zou
twee blauwe ogen hem staan?
De jongen slikte. Zo te zien had hij het weer eens grondig verknald. Hij kon zichzelf wel
met zijn hoofd op een tafel bonken voor deze stommiteit.
Met een rooie hoofd vertelde hij verder: "Het is geschreven met tact. Dit is duidelijk een
afwijzing, maar het laat, eh liet ...," hij blikte snel even naar Ranko, "... een mogelijke ruimte
open voor een andere keer. Een jongen zou nooit zoiets terugschrijven. Ik ken de meeste
berichtjes, die ik gekregen had van enkele meisjes, en herken afwijzingen." Sommige
grinnikten. Hij had nooit geluk met de meisjes, en zo te zien, had hij het nu ook verknald met
Ranko.
De jongen fronste even zijn wenkbrauwen, toen hij enkele zag grinniken, maar hij vervolgde
zijn verklaring. "Trouwens, Ranma kennende, hij zou meteen mij kwaad aangekeken hebben,
en het papiertje hebben verfrommeld, of hij zou nogal tactloos te direct eropin zijn gegaan,
vanwege het gratis eten!" Sommige klasgenoten grinnikten.
"Hé, dat is niet waar!" riep Ranma boos uit. "Ja Ranma, het wilde je alleen lukken, als je in
je meisjesvorm van die grote kawaii ogen opzette. Je kon een meisje goed imiteren, maar daar
bleef het bij," riep een ander. Bijna iedereen begon te lachen. Ze kenden ondertussen Ranma
al te goed.
Yuka sloeg plotseling met haar hand op een schoolbank. Er schoot haar iets te binnen. "Het
verbaast me, dat het jullie niet was opgevallen tijdens die affaire met Mousse!" Daisuke en
Horoshi, Sayuri en de anderen keken haar aan. "Hoe bedoel je?" vroeg Daisuke. Yuka keek
rond. "Je zag hoe ze reageerde, toen Akane haar kwam ondersteunen. Ze is een meisje, zeg ik
met nadruk." Degene die daar ooggetuigen van waren geweest, begonnen instemmend te
knikken. De halve klas had het gezien. Ranma zou nooit zo reageren, zelfs niet tegenover
Akane.
Ranma en Akane zwegen. Ranko boog haar hoofd. Ze wilde hier liever niet aan herinnerd
worden. Yuka zag Ranko's gemoedstoestand en bood haar verontschuldiging aan. Het was
niet direct Yuka's bedoeling geweest, om haar daaraan te herinneren.
****
De meeste begonnen hun voedselpakketten te pakken en liepen naar buiten. In al die
opwinding waren ze haast vergeten om te gaan eten. De helft van de pauze was alweer
verstreken.
Ranma, Ranko, Ukyo en Akane zetten zich onder een boom, en gingen ook eten.
Er werd hier en daar op het schoolplein gefluisterd. De mondelinge roddelblad 'De Furinkan
High Private' liep als een trein. Verraste gezichten ontstonden bij sommige meisjes, en enkele
jongens spiedden even naar het groepje. Akane stond tegenwoordig op de verboden lijst, maar
Ranko was een nieuw verhaal. Ranko was de tweelingzus van Ranma en geen fake? En ze was
beschikbaar?
Ukyo sprak met Ranma, terwijl ze hem, Akane en Ranko een gratis okonomiyaki gaf. "Zo,
sugar. Ik kan het gewoon niet geloven. Hoe heb je het weer voor elkaar kunnen krijgen. Je
laten treffen door een bliksemstraal, en dan jezelf ook nog eens laten splitsen! Echt waar,
zoiets kan alleen jou gebeuren!" Ze hapte in haar zelfgemaakte okonomiyaki. (Soort Japanse
pizza.) Ranma kon alleen knikken, met zijn mond vol.
Akane keek om haar heen. "Weten jullie, ik voel me zo begluurd met al die blikken op ons."
Ranko rilde over haar hele rug. "Waarom krijg ik de indruk, dat ik de komende weken meer
last van hormoon gestoorde baka's ga krijgen." Ze sloeg op haar voorhoofd en trok haar hand
over haar gezicht. Akane haalde haar schouders op. "Welkom bij de club," zei ze droog.
"Ja honey, de mannelijke bevolking van Furinkan High schijnt hun nieuwe meisjesidool
opnieuw gevonden te hebben," zei Ukyo grinnikend. Ranko trok bleek weg. "Hee, stop met
dat! Dat is niet grappig," riep Ranko. Het idee maakte haar bijna ziek.
"Oooh, als ik Nabiki in mijn handen krijg. Zij met haar stomme foto's."
Nabiki kreeg plotseling een heftige niesbui. Ze veegde over haar neus, en begon zich af te
vragen, welke persoon het over haar had. Ze had een slecht voorgevoel."
Ranma begon om zich heen te kijken. Er begon hem iets op te vallen. "Zeg, missen jullie
niet iets?" Ranko begon ook om zich heen te kijken. Akane en Ukyo keken Ranma vreemd
aan. "Wat zouden we dan moeten missen, Ranma?" vroeg Ukyo. "Kuno! Ik mis Kuno," zei
Ranma.
"Oh," zei Ukyo met een grijns op haar gezicht, "die is al een paar dagen op jacht naar een
zekere bijziende Chinese jongen. Ik neem aan, dat een van jullie, dat op zijn geweten heeft?"
Een sadistische glimlach verscheen even op Ranko's gezicht. Ranma grinnikte.
****
Ukyo keek even naar de grote schoolklok. De pauze was bijna voorbij. "We hebben zo
dadelijk gymnastiek." Ranma knikte. Akane stond op en klopte de stof van haar schoolkleren.
"Uh oh," zei Ranko. Akane keek haar aan. "Wat is er Ranko?" Ranko begon met haar
wijsvinger in de grond te schrijven. "Ik ben dat helemaal vergeten." Akane keek boos naar
Ranko. "Wat bedoel je, wat ben je vergeten!" Ranko werd een beetje zenuwachtig. "Uhm, het
is de meisjes kleedkamer ..."
Op dat moment vergat Akane helemaal, met wie ze te doen had. Ranma en de meisjes
kleedkamer klikten in haar geest. "Ranma, jij hentai!" riep zij uit, haalde met haar vuist uit en
sloeg Ranko in haar gezicht. Ranko kon niet op tijd reageren en vloog enkele meters naar
achteren, en botste tegen de buitenmuur van de school. Ze zakte als een zoutzak in elkaar.
Akane sloeg haar hand voor de mond. "Oh nee, ik vergat helemaal ..." Ukyo, Ranma en
tientallen anderen keken verschrikt naar de scene. Ukyo keek boos naar haar. "Akane, hoe kon
je!"
Ranma telde tot tien. Zij stond nog niet op. Dit beviel Ranma niet. Zo'n slag van Akane
stelde niets voor. Normaal gesproken stond hij hierna gewoon op, en begon een scheldroutine
met Akane, maar nu? Ongerust rende Ranma naar Ranko.
"Ik kan het niet geloven, ze is K.O!" riep Ranma uit. Hij begon te zweten. "Ze moet
onmiddellijk naar de EHBO!" Akane en Ukyo stonden perplex. Ranma was supersterk, zelfs
in zijn meisjesvorm, nietwaar? Dus Ranko zou toch hetzelfde moeten zijn? Een geroezemoes
ontstond op het schoolplein.
****
Tijdens de gymles werd gevraagd, waar Ranma, Akane en Ranko waren. Ukyo vertelde de
gymleraar, dat ze voorlopig in de EHBO lokaal waren.
****
Ranma kon alleen maar zijn hoofd schudden, terwijl hij een koude kompres op het
voorhoofd van Ranko legde. Akane stond naast het bed. Ze voelde zich schuldig, en
tegelijkertijd ontzet.
"Ik begrijp het niet. Akane, ik weet dat je hard kan slaan, maar ... dit slaat alles. Ik bedoel ...
zelfs als je me in mijn meisjesvorm sloeg ... dit is nog nooit gebeurd." Akane boog haar hoofd.
"Betekent dit, dat zij..." Ranma knikte. "Yep, ik wil het niet graag zeggen, maar blijkbaar ben
jij sterker dan haar!"
Een korte pauze volgde. Akane fronste haar wenkbrauwen. "Maar dat kan niet. Ik bedoel, je
hebt altijd intensief getraind. Je was zelfs sterk in jouw meisjesvorm. Jullie zijn toch gewoon
gesplitst! Toch?" Ranma zweeg. Hij had nu echt medelijden met Ranko. Het deed hem
terugdenken op de dag dat Happosai hem die streek had geleverd. Een brandmerk op een
bepaald punt op zijn rug -de uiterste zwakheid moxibustion- die zorgde dat hij zo slap als een
baby werd. Dat was een regelrechte nachtmerrie.
****
Ranko deed langzaam haar ogen open. Ze begon om haar heen te kijken. Ze lag op bed in de
EHBO lokaal. Ze voelde zich, alsof ze was geramd door een vrachtwagen. Ze zag een
bedenkelijke Ranma en een bezorgde Akane naar haar kijken.
Ze haalde haar kompres van haar voorhoofd, ging langzaam rechtop zitten en wreef met haar
handen langs haar hoofd. "Laat me raden, Akane sloeg me K.O?" Ranma en Akane knikten.
"Krijg de..., het is nog erger dan ik dacht!" zei Ranko kwaad.
Ranma en Akane knipperden met hun ogen. Zij wist hiervan? Ranko keek ze beiden aan.
"Ja, ik weet dat ik niet meer zo sterk ben. Ik was om deze reden naar dokter Tofu gegaan. Hij
kon gelukkig uitvogelen, hoe de vork in de steel stak en ik weet nu eindelijk hoe dat kwam."
Ranma keek bedenkelijk en Akane werd nieuwsgierig.
Ranko begon te grinniken. "Ik zal het uitleggen Ranma. Toen jij en ik nog een vorm waren,
wel, bepaalde eigenschappen van jongen en meisje waren met elkaar gemixt." Ranma's mond
viel open. Ranko vervolgde: "Yeah right, om exact te zijn, je was letterlijk half jongen, half
meisje! Waarom denk je, dat je zelfs in je jongensvorm niet zo sterk geïnteresseerd was in
meisjes. Een geluk, dat je in meisjesvorm niet op jongens viel!" Ranma viel stijl achterover.
Akane's gezicht trok bleek weg. Het idee alleen al.
Ranma kon alleen nog stotteren. "N-N-Nani? ...Dat m-m-meen je niet!" Ranko vouwde haar
armen over elkaar. "Zeker weten bro! Ik ga je niet alles tot in de details uitleggen, maar het
komt erop neer, dat sinds onze splitsing, onze oorspronkelijke vormen hersteld werden,
tenminste, dat geldt voornamelijk voor jou! Al de training die jij gemaakt hebt, al de
opgebouwde kracht, keerde terug naar jou, en ik ..." Ranko keek naar Akane, "ben nu
blijkbaar slapper dan Akane."
Akane boog haar hoofd. "Gomen, Ranko. Ik wist niet ..." Ranko zwaaide afwijzend haar
hand. "Je hoeft je niet te verontschuldigen Akane. Je kon het niet weten. Ik ontdekte het ook
maar sinds gisteren." Akane schudde haar hoofd. "Maar hoe zit het nu met jou. Wat ga je
doen, nu je zwakker bent geworden? Hoe zit het met Kuno en Kodachi?"
Een giechelende Ranko keek Akane en Ranma aan. "Ik mag dan wel zwak lijken, in
vergelijking met jullie, maar ik ben op een andere manier erg sterk!" Ze keken haar verrast
aan. Ranma vouwde zijn armen over elkaar, en keek Ranko uitdagend aan. "Oke, ik geef toe.
Met Martial Arts komt niet alleen kracht bij kijken, maar vooral techniek. Maar dat geldt niet
voor iedereen. Kan je ook stand houden tegen bijvoorbeeld Ryoga? Jouw stoten zullen hem
niet eens kittelen! Hoe denk je ooit een match tegen hem te winnen?"
"Met dit!" Ranko opende het raam en vormde een kom met haar handen buiten het raam. Ze
verzamelde de meeste Ki die ze had, maar niet alles. "Mokou Takabisha!" Een gigantische Ki-
straal schoot de lucht in. Het hele schoolplein en een deel van de straat waren voor een
seconde fel verlicht in een blauwe gloed. Voorbijgangers en enkele leerlingen keken verrast
naar de lucht en aanschouwden het spektakel, en liepen daarna verwonderd verder. In Nerima
kon van alles gebeuren.
Ranko sloot weer het raam en keek Ranma en Akane aan. Akane was op de grond gevallen
van schrik en Ranma trok bleek weg. Nooit in hun hele leven, hadden ze zo'n enorme Ki-blast
gezien. Ranma pakte zich een stoel. "Ranko ... dit is ... onzinnig," mompelde hij.
****
Cologne keek naar het raam, en zag de rest van de Ki-blast in de lucht verdwijnen. Ze
schudde haar hoofd. "Ranko ... Ranko ... wat ben je aan het doen," mompelde ze.
Happosai die weer in Nerima zat, en richting huis wandelde, zag de Ki-blast. "Wow, dat
noem ik pas een Ki-blast. Ik kan het van hier al voelen van wie het is ... Maar dat is van ....
Ranma-chan?"
Dokter Tofu keek uit het raam. "Leuk vuurwerk Ranko, maar is het verstandig om zo
openlijk jouw visitekaartje af te geven?"
****