Een Ranma ½ Fanfic door DWM
Disclaimer: All Ranma characters are the property of Rumiko Takahashi
Gespleten Problemen
Hoofdstuk 15
Oefening baart kunst - deel 2.
Thuis bij de Tendo's was het erg onrustig, sinds Ranko en Ranma op hun trainingstrip waren gegaan. Kasumi was eigenlijk de enige die als een onverstoorbare rots in de branding haar kalmte bewaarde.
Nabiki merkte een paar uur later op, dat er gestommel uit Akane's slaapkamer klonk. Ze kreeg een vermoeden en klopte tegen haar slaapkamerdeur. Ze werd binnengelaten en Nabiki zag meteen, dat haar jongere zusje vlijtig haar reisspullen aan het inpakken was. Ze schudde langzaam haar hoofd.
Akane, je wilt toch niet zeggen, dat je Ranma en Ranko achterna wilt gaan?
Met een snort ging Akane op haar bed zitten. Ik kan die twee niet alleen laten. Er kan van alles met ze gebeuren! Ze keek Nabiki ernstig aan. Ik realiseerde me eigenlijk veel te laat, wat Ranko's lichamelijke gesteldheid betreft. Je weet hoe zwak Ranko is. Stel dat ze gewond raakt tijdens hun training; heb je daar al aan gedacht?
Schouderophalend keek Nabiki door het raam naar buiten. Zusje... zusje toch; hoe denk je die twee nu nog te kunnen vinden? zei ze zuchtend.
Nabiki! Je hebt toch van Ranma gehoord, dat ze naar de plek gaan waar hij de vorige keer was geweest? Iedereen heeft het gehoord!
De middelste Tendo dochter, Nabiki, draaide zich om en grijnsde. Ik weet dat Ranma niet bepaald dom is, maar ik weet ook heel goed, dat hij zijn verstand niet gebruikt en de dingen er gewoon uit flapt. Ranko daarin tegen... gebruikt is een stuk slimmer. Ze had het allang begrepen, en ik kan je verzekeren, dat beiden naar een andere plek zijn gegaan.
Akane's ogen werden groot en ze liet zich toen vermoeid op haar bed achterovervallen. Barst! Je hebt gelijk Nabiki...
Toen Nabiki de slaapkamer van Akane verliet en de trap afliep, begon ze zich echter af te vragen waar Happosai was gebleven. Hij was niet lang na het vertrek van Ranma en Ranko, verdwenen.
*~*~*~*
Het was avond, toen Ranma en Ranko hun kamp hadden opgezet, en zich nu voor een kampvuurtje zaten. Het was een heldere nacht vol sterren en de maan vertoonde zich maagdelijk aan de hemel. Op een kampvuurtje pruttelde een potje met soep, gemaakt van een instant poederpakje.
Zoals Nabiki had voorspeld; de beiden Saotome's waren naar een andere locatie gegaan.
Ranko lag op de grond naar de avondhemel te staren. Ze had haar benen opgetrokken, en hield haar handen achter haar hoofd. Ranma staarde peinzend in het kampvuur, waarvan het licht een spookachtig schaduw op zijn gezicht wierp.
De broer van Ranko was aan het peinzen, en dacht over de concluderende woorden van zijn zus na. Er klopte iets niet aan de theorie van haar. Oké, hij was wat sneller moe geworden dan normaal, maar hij herinnerde zich nog goed, hoe hij tijdens zijn training in de dojo, constant met zijn Ki bezig was geweest. Ook met de dagelijkse oefengevechten tegen zijn vader merkte hij niets ervan. Ranko was slim en opmerkzaam, maar hij kon de gedachte niet van zich afzetten, dat zij depressief aan het worden was. Ze begon dingen veel te negatief te bezien. Hij fronste zijn wenkbrauwen bij deze gedachte.
Ranma zuchtte mentaal, terwijl hij hierover nadacht. Ik flap de meeste woorden onnadenkend eruit, maar Ranko denkt eerst na, voordat ze altijd antwoordt. Ik ben meestal onbezorgd, trots en vrolijk, maar zij is altijd emotioneel, ernstig en bezorgd. Misschien vergis ik me. Het is mogelijk dat het ook komt, omdat zij nog deels depressief is door haar situatie.
De zwartharige martial artist wierp een blik naar Ranko, die nog steeds naar de hemel staarde. Hij besefte dat hij te makkelijk de woorden van Ranko aannam, omdat zij sneller de dingen doorhad dan hij. Maar haar negatieve en bezorgde gedachten, zorgden dat haar gedachten vertroebeld werden, zodat ze een verkeerde oordeel velde over de hele situatie!
De soep was inmiddels al een tijdje aan het koken, en Ranma besloot dat het opgediend kon worden. Hij goot de inhoud in een beker en keek naar Ranko.
Oi Ranko; de soep is klaar. Hier is je mok.
[oi – hey]
Ranko kwam langzaam overeind en nam het met een glimlach aan, en blies vervolgens de damp weg.
De zwartharige martial artist nam een sip van zijn soep en probeerde uit te vogelen hoe hij dit onderwerp het beste aan Ranko kon vertellen. Hij keek met een ernstige blik naar zijn zus.
Ranko over dat Ki gedoe van zo straks.
Ranko keek op, en keek hem vragend aan. wat is het probleem?
Ik heb er zo'n beetje over nagedacht, maar ik denk dat je er dit keer naast zit.
Verbaasd keek Ranko zijn broer aan. Ranma, haar tweelingbroer, die nadacht? Ze grinnikte even en keek hem uitdagend aan. Wel bro, verklaar je nader.
Ranma fronste even zijn wenkbrauwen, en vroeg zich af waarom die blik hem niet beviel. Hij besloot het echter te negeren. Man, ik bedoel, dit keer overdreef je toch 'n beetje. Je zei tegen me, dat m'n Ki heel laag was geworden, maar ik realiseer me nu dat je alles van jouw situatie beziet. Realiseer je, dat we naast het wandelen ook twee uur non stop HARDLOPEN hebben gedaan? Yeah, 'n detail die me compleet was ontschoten, de baka die ik ben. Oké, normaal was dat drie tot vier uur lang, maar gezien de situatie is dit belachelijk! Dit is nog altijd ver boven een normale limiet van een ongetraind persoon. Ik bedacht me dit pas, toen ik me realiseerde dat ik hele uren Ki oefeningen aan het doen was. Ik heb niets gemerkt van die zogenaamde vermoeidheid.
Ranko kon hierop niets zeggen, en slikte. Ze kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan dat ze dit kleine' detail compleet was vergeten.
Yeah man, je hebt me compleet gek gemaakt voor niets, mopperde Ranma, terwijl hij nu de damp van zijn beker wegblies en een sip nam van zijn beker.
Het was even stil maar toen vervolgde Ranma het gesprek. Het enige met t probleem, ben jij zus! Hoe hard 't ook is.
Het bleef een moment stil tussen hun twee. Ranko trok een pruillip en keek de andere kant uit.
De zwartharige martial artist zuchtte en schudde langzaam zijn hoofd. uhm wel, luister zus; we zijn niet voor niets op een trainingstrip gegaan. Ik wil die pure Ki techniek leren en jij wilt jouw Ki beter leren beheersen. Misschien dat je er zelfs in slaagt om met jouw Ki je lichaam weer te sterken. De bedoeling is, dat we elkaar helpen; als broer en zus
Ranko knipperde even met haar ogen en knikte. Dat was immers dé bedoeling, daarvoor waren ze immers hier.
ik denk dat we beter onze nest kunnen induiken. We willen graag morgenochtend fit genoeg zijn, nietwaar sis? stelde Ranma voor.
morgen is weer een nieuwe dag, met nieuwe ideeën en oplossingen, beaamde Ranko.
*~*~*~*
Het was de volgende ochtend toen Ranma werd gewekt door het fluiten van de vroege vogels, maar ook door een mopperende stem van een zekere oude kleine zeer ongewenste dwerg.
De ogen van Ranma gingen niet open, maar schoten open. Hij sprong razendsnel uit zijn slaapzak en kroop snel uit zijn tent. Met ogen van ongeloof staarde hij naar Happosai die enkele dingen in zijn handen had die beslist niet zijn eigendommen waren.
is dit alles wat Ranko-chan heeft!? Wat een povere smaak, niets wat bij zo'n schoonheid als zij hoort! Ze heeft niet eens een beha bij zich, mopperde de oude dwerg. Hij had in zijn kleine handen een paar witte katoenen slipjes van Ranko in zijn handen.
Ranma was niet bepaald ontzet. Absoluut niet; integendeel, hij was razend!
Vieze gore ouwe seniel! Kan je zelfs ons hier niet met rust laten!? schreeuwde Ranma, terwijl hij op hem afsprong en wonder boven wonder, hem de twee stukken ondergoed van Ranko uit zijn handen wist te grissen.
Hallo Ranma groette Happosai onverstoorbaar, terwijl hij opzij sprong en hem grijnzend aanstaarde.
Ranko kroop ondertussen gapend uit haar tent, terwijl ze nog de slaap uit haar ogen wreef. Ze knipperde verbaasd naar Ranma. De jongeman en een kleine opa in gevechtsstand staarden haar aan.
Nani? Ranma, wat doe jij met mijn ondergoed? Ze was nog maar halfwakker.
De zwartharige martial artist kreeg een knalrode hoofd en wees naar de dwerg voor hem. Oi, 't is Happosai z'n schuld!
Het roodharige meisje knipperde met haar ogen.
Haar vraag was snel beantwoord toen Happosai zich aan haar boezem vastklampte. Meteen was Ranko klaarwakker. gilde ze geschrokken. Een dreun van Ranko werkte natuurlijk niet, maar Ranma lanceerde hem met welgemikte trap de stratosfeer in.
Happosai schreeuwde teleurgesteld tijdens de lancering: je draagt nog altijd geen BEHAAAAaaaaaa.. !!!!
Ranma slikte toen hij naar haar keek. Ranko staarde Ranma kwaad aan, en griste haar eigendommen uit zijn handen. Humpf, het is dat ik weet, dat dit jou typisch gebeurt. Akane zou je allang gemept hebben. Ik draag trouwens een sportbeha, maar die ouwe sukkel herkende dat niet eens. In ieder geval, bedankt voor die redding, bro.
niets te danken zei Ranma met een grijns, terwijl hij zich achter zijn hoofd krabde. Toen realiseerde hij iets.
vroeg Ranma verbaasd.
een mooie alternatief, waar jij niet eerder aan hebt gedacht. Maar voor jou is dat nu verleden tijd, hentai! zei Ranko grijnzend.
Ranko's broer haalde zijn schouders op. Hij ging op de grond zitten en zuchtte. Whatever. Ik vraag me af, wat Happosai hier te zoeken had. Ik kan me niet voorstellen, dat hij ons voor jouw ondergoed achterna was gekomen. Man, die ouwe freak is goed! We hebben z'n aanwezigheid niet ns opgemerkt toen hij ons volgde.
Wat het ook is, we zullen het gauw te weten komen, zodra Happosai terug is gekomen, zei Ranko, terwijl ze bedachtzaam haar wijsvinger tegen haar kin hield.
*~*~*~*
Het was inmiddels weer een tijdje geleden, dat Ranko en Ranma langs waren geweest bij de Cat Café.
Shampoo veegde wat tafels schoon, en zette de stoelen op hun plaats. Ze was in gedachten verzonken over haar nieuwe situatie. Ze was niet langer meer Ranma's vrouw', daar had Ranko wel voor gezorgd. De Amazone knarste met haar tanden bij deze gedachte. Hoe kon haar overgrootmoeder zomaar alles ontbinden?
Ik denk dat ik even langs de Tendo's ga. Sinds het bezoek van Ranko, is Airen ik bedoel Ranma niet meer langs geweest, dacht Shampoo zuchtend.
Ze draaide zich om en keek naar Mousse en haar overgrootmoeder, Cologne. Shampoo bezoekt Ranma; Overgrootmoeder hiermee geen probleem? vroeg Shampoo in haar gebrekkige Japans.
De oude vrouw zuchtte, en haalde haar schouders op. Kind, ik heb er geen probleem mee. Ga, en zorg dat je het niet te lang maakt. Het wordt straks druk, dat weet je!
Het paarsharige meisje knikte snel, en maakte haar schort los, om het vervolgens op te hangen. Niet lang daarna, verdween ze uit het café. Mousse keek grommend zijn geliefde na. Hij kon het niet geloven, dat Shampoo het nog steeds niet wilde opgeven. Zijn avances naar haar werden gewoon genegeerd, en het was niet ongewoon, dat zij haar woede en frustratie op hem afkoelde.
Vervloekte Saotome, gromde Mousse, zelfs nu nog, wilt Shampoo hem niet laten gaan!
Cologne keek schuin naar Mousse en schudde snel haar hoofd. Ze gaf hem met haar staf een harde tik op zijn hoofd. Niet treuzelen jongeman! Er is werk aan de winkel!
De Amazoneman mompelde iets over een bazige mummie, wat hem nog een harde tik op zijn hoofd opleverde.
*~*~*~*
Shampoo had Ranma's favoriete eten meegenomen, die ze in een bestelbox had gestopt. Ze was op de fiets, en stopte bij de poort van de Tendo's. Ze was verbaasd om Ukyo bij de poort te zien. Zij had Ranma's favoriete okonomiyaki bij zich. De twee meisjes keken elkaar zwijgend aan.
De Amazone moest zich inhouden. Ukyo was niet langer meer een obstakel, sinds Ranma niet langer haar man' was.
Nihao Spatelmeid, groette Shampoo sarcastisch.
Wel, hallo Amazone Bimbo, groette Ukyo even sarcastisch terug.
De Amazone gaf een snort, en opende de poort. Ze had besloten, de Tendo's niet meer met haar favoriete destructieve entrees te verrassen, en gewoon via de normale manier de Tendo's te bezoeken. Trouwens, het kon ook niet langer doorgaan, sinds de Cat Café telkens de rekening van een zekere Nabiki Tendo gepresenteerd kreeg.
Ukyo maakte zich niet druk meer om Shampoo, sinds het nieuws over haar snel te ronde was gegaan. De Amazone was niet langer meer verloofd met Ranma, en voor Ukyo was dat zeer goed nieuws. Het verbaasde haar echter wel, dat Shampoo niet gauw opgaf. Zelfs nu nog, probeerde ze waarschijnlijk het hart van Ranma te winnen, ondanks het feit, dat Ranma nog twee verloofden' had.
De okonomiyaki-chef kon alleen maar mentaal breed grijnzen. Als Ranma's kawaii' verloofde, maakte ze nu een grotere kans bij Ranma.
Toen ze bij het voorportaal door Kasumi werden ontvangen, waren Ukyo en Shampoo echter verrast om te horen, dat Ranma samen met Ranko op een trainingstrip waren gegaan.
Aiyah, Shampoo niet gedacht dat Ranma op Ranko elkaar mogen, mompelde Shampoo verrast in haar gebrekkige Japans.
Kasumi kreeg bijna een blos, terwijl ze een hand tegen haar wang hield. Ara, Shampoo, hoe kom je op zo'n gedachte! Ranko is Ranma's tweelingzus.
zei Ukyo met een snort. Hoe durf je zo over Ranma te denken. Ze zijn waarschijnlijk een trainingstrip gegaan om nieuwe technieken te leren. Ranma was al een tijdje niet op school geweest, sinds hij in de ban was van een nieuwe martial arts techniek.
Een boze uitdrukking verscheen op Shampoos gezicht. Dat bedoelt Shampoo niet! Dacht, dat Airen euh Ranma meisjesvorm haatte! Vooral toen Shampoo hoorde dat Ranko bij moeder woont en Ranma bij Tendo's.
zei Kasumi, een beetje verrast, dat was niet het geval Shampoo. Het was tante Nodoka's idee; ook omdat het een beetje te druk werd hier in huis.
De Amazone knikte nu begrijpend, en zuchtte. Ranma was niet thuis, en het zag ernaar uit, dat het wel een paar weken kon duren, voordat hij thuis kwam. Diezelfde gedachte ging ook door Ukyo's hoofd.
De beiden meisjes vertrokken teleurgesteld, hopende, dat ze Ranma weer snel zouden terugzien.
*~*~*~*
Ranma en Ranko zaten tegenover elkaar, allebei gekleed in een witte gi, en overlegden hoe ze hun Ki probleem het beste konden gaan aanpakken.
Mijn probleem is, dat ik m'n Ki kan alleen kan projecteren door emoties, terwijl jij zonder probleem jouw Ki kan projecteren, maar niet kan in jouw lichaam zelf kan focussen, concludeerde Ranma.
Ranko knikte. Zo is het maar net, bro.
De tweelingbroer wreef over zijn neus. Een Ki-blast is in principe voor ons beiden geen probleem. Maar waar we dus aan moeten werken, is de controle over pure Ki, terwijl jij ook nog eens controle over jouw interne lichaams-Ki moet krijgen.
Yeah, maar ik begin het principe van pure Ki te begrijpen, sinds het gevecht met Ryoga. Maar als ik 't goed begrepen heb, dan had Happosai jou verteld, dat het jaren kan duren, voordat je controle krijgt over jouw pure Ki, voegde Ranko eraan toe.
Ranma vouwde zijn armen over elkaar en fronste zijn wenkbrauwen. Ranko, kun je me je vuisttechniek demonstreren. Ik wil het met mijn eigen ogen zien vroeg hij bedenkelijk.
Geen probleem antwoordde Ranko, terwijl ze opstond en naar een dikke oude boom toeliep.
Haar vuist begon weer te gloeien, maar dit keer was het niet met een lichtblauwe glans, maar puur wit. klonk de kreet, en Ranko's vuist vloog uit.
Een daverende klap was te horen, en toen werd het stil. Beiden Saotome's knipperden met hun ogen, toen de boom kreunend omviel. Het grote gat die in de stam was te zien, kon de boom niet langer zijn support geven.
De mond viel van Ranma open. Heb je daarmee Ryoga geslagen!? Hij floot het uit van bewondering.
De Saotome zus grijnsde even en schudde haar hoofd. Uh nee, dit keer was ik zekerder met wat ik deed, en voerde ik er meer energie in mijn vuist. Ze masseerde echter haar pijnlijke rechterarm, die toch weer een terugslag had moeten incasseren.
Ranma wist dat het een vuistslag, gecombineerd met 'n Ki-blast was, maar zijn niets ontgaande blik merkte een belangrijk verschil op.
Ik wist niet dat je aura wit was, zus. Het is trouwens voor de eerste keer dat 't zie! merkte hij op.
Ranko hield haar rechtervuist op, en met een beetje wil, begon haar vuist te gloeien. Het was inderdaad een witte kleur, in plaats van de lichtblauwe kleur, die nu van haar vuist straalde.
Ik denk dat dit de kleur van pure Ki is, waar Happosai het telkens over had, constateerde Ranko. Ik kan het niet verklaren, maar ik heb geen probleem mee. Ik zit er gewoon vol mee.
Yeah, maar 't helpt niet veel, als je het alleen maar kan projecteren, voegde Ranma eraan toe. En dan begrijp ik, dat je het over jouw hele lichaam wilt projecteren, maar dat je de grootste moeite ermee hebt, zei hij hoofdschuddend.
Wil je een wandelende bom worden of zo? vroeg hij sarcastisch.
Ranko krabde achter haar hoofd. Anou, ik wilde het als een soort beschermingsschild vormen, sinds ik ietwat fragiel' ben geworden.
De broer van Ranko fronste zijn wenkbrauwen en keek bedenkelijk. Misschien werkt t, en misschien ook niet. Een glimlach verscheen plotseling op Ranma's gezicht toen hij plotseling een idee kreeg. Hij begon ook een vaag idee te krijgen, hoe pure Ki exact werkte.
Hij plofte op de grond en wenkte naar Ranko. Als we onze doel willen bereiken, kunnen we dat momenteel alleen met behulp van meditatie. We moeten onze centrum zien te vinden
Met een onzekere knik, ging Ranko naast Ranma zitten en beiden namen hun meditatiestand in.
*~*~*~*