Hola como va todo? Aquí teneis el cuarto capitulo...no he tardado nada, verdad?
Bueno espero que os guste. Antes del capitulo contesto a los reviews. Gracias a todos los que me habéis dejado alguno de verdad muchas gracias.
Aelin-Ithil-Lunatica-Lupina: Vaya nick chica...jejejej! =D. Como estas? Gracias por el review!! Me encanta recibirlos!!! =P. Bueno, aquí tienes el cuarto capitulo, espero tu opinión. Sobre lo de si habrá un final feliz, que James se quedará para siempre y todo eso...mmm...aun no se bien bien hacia donde encaminaré la historia, por lo tanto no te puedo decir nada, tendrás que seguir leyendo, pero ya te digo una cosa.....a mi me gustan las historia donde es un final inesperado... puede que sea feliz, o puede que no.... En fin....
Alym: Estuve mucho rato pensando como haría el reencuentro, sabía como haría el de Sirius pero el de Harry me costó más, pero tampoco quería hacer que Harry reaccionase bien y que todos lo vieran y fueran felices y comieran perdices...nop! por eso se me ocurrió este reencuentro, pero ya te digo que a mi no me acabó de gustar....pero no salió nada mejor. Y una cosa, NO ES SLASH!!! Hay más personas que me lo han preguntado, y no, no es mi idea....El slash me gusta pero no sirvo para escribirlo. De igual manera no sabría que parejas hacer, James /Sirius??? Nop en este fic no. Y Remus/Sirius??? Nop, nunca he creído en esa pareja..... Bueno ya no me enrollo más UN Beso!! Y gracias!!!
Bunny1986: Moltes gracies pels teus 2 reviews!!! Jejejej. Ja he pensat en aixó de que el Harry li expliki tota la vida que ha tingut. LLegeic el captiul i em dius que tal d'acord??'
Lil-Evans: HOLA!!! Te gusto??, de verdad o para quedar bien…. Acepto criticas eh??' con eso se mejora...
Comentando tu review....siento no hacer volver a Lily, pero me gusta la idea de que James la eche en falta y que llore por ella y tal...y tampoco quiero que sea un fic donde todo es amor, amistad felicidad...nop, yo no soy de esas....Y aparte no pongo a Lily porque Rowling no ha contado mucho de ella y al no tener información no sabría como definirla...
Y Sí, me he leído el quinto libro (en ingles y en castellano) pero decidí basarlo en el quinto curso porque me parece mal eso de limitar a la gente que lo lea, quiero que este fic pueda leerlo todo el mundo y si hay spoilers.... Bueno nos vemos en otra ocasión,,,,
Jack Dawson: Moltes gracies de nou!! Menys mal que t'ha agradat...no les tenia totes amb mi.... Aquí esta el següent capitul...que m'ha costat moltiiiissim , comencen a faltar les idees, acepto propostes!!! =D A mi també m'agraden més el noms en angles... encara que en català (Forcat, Enllunat, Cuapelada i Lladruc no em desagraden del tot) com a minim son millors que en castellà... =S
Penélope Black: Muuuuuxas gracias!! Me hace ilusión que te haya gustado! Aquí esta el siguiente capitulo....y no, no soy una maquina, pasa que estaba inspirada...cosa que empieza a fallar...aprovecho ahora que tengo un pokitin más de tiempo, dentro de poco no lo tendré y espero que aunque tarde un poco sigáis leyendo el fic....Gracias again
Yo-Io-I: Hola! Ya te has leído el tercer capitulo....si es así, porque no me has dejado review??? No te ha gustado....=( Espero que haya sido porque no has tenido tiempo... Y como ya he dicho antes en otra contestación, este fic no es Slash no pega con la temática del fic... y tampoco sirvo para escribirlo... Bueno un beso!
Deedlit: CINTA!!!!!! Que tal??? Moltes gracies pel review.....no m'ho esperava...jejejejej =P ja saps quina ilusió fa rebre'n un... com en la nostra historia (publicitat subliminal) LA ULTIMA OPOTUNIDAD.....
Bé ja em diras que tal, pero vull sinceritat eh!? Ja ho saps, apa, ens veiem per la universitat!!
Cristal Melody: Siento decirte que no volverá Lily en el fic, sorry.... Y de cómo regreso James....algún día lo sabrás...jejeje dentro de poco empezaran a investigar....jejej pero creo que falta tiempo para que lo descubran.... Gracias!!
Snuvelly: O es snivelly...no se....si te has leído el quinto libro, es snivelly, no? Bueno...ya veras como reaccionara Snape....SU PEOR PESADILLA HA VUELTO!!! Jejejej aun no tengo pensado como será el encuentro acepto propuestas.... muchas gracias por el review!!
Bueno después de tooooota esta parrafada....quiero deciros a todos los que leéis la historia, dejéis review o no...
-Este fic es un poco improvisado...tenia la idea del regreso de James y como seria el reencuentro con la gente, pero a partir de ahí tengo ideas sueltas, necesito ayuditas, si alguien tiene una idea, o una propuesta de algo que le haga ilusión leer, no os cortéis os escucharé encantada....
-Ya lo he dixo en la contestación a algunos reviews, pero lo digo en general...este fic NO ES SLASH, no es que ese genero no me gusta (sí leo algunos y no me desagrada, hay algunos que son muy buenos) pero....no creo que pegue con el resto del fic... siempre he querido leer un James /sirius pero yo no lo voy a escribir, no se me da nada bien el tema.... Por lo tanto para los que no os guste este tema trankilidad, ok?
-Y la ultima cosa...me he leído el quinto libro, en ingles y encaro este fic en el quinto curso....el por que? Pues porque no kiero que haya restricciones a la hora de leer, me expliko....cuando miro que fics hay y veo spoilers del quinto libro pienso en la gente que aun no lo ha leído y no me parece gusto que les limitemos la lectura...por eso este fic esta en quinto curso de Harry y no tendrá spoiler
Bueno después de esta rallada monumental el fic!
**
Capítulo 4: I need you
**
La tarde caía ya sobre el castillo de Hogwarts de magia y hechicería. Por los pasillos de esa majestuosa escuela tres personas buscaban desde hacia más de una hora a otras dos.
- ¿Dónde se habrán metido? – preguntó una voz. En su tono se notaba inquietud.
-Hemos buscado por todo el castillo, por el lago, por el campo de Quidditch...- contestó otra voz, esta, con un tono más tranquilo, acorde con el carácter del dueño de la voz.
-Chicos, yo dejaría de buscarlos, si se han encontrado, que yo creo que es así, estarán ahora hablando y conociéndose - dijo una tercera voz.
-Albus tiene razón Padfoot, ya regresarán. Tienen muchas cosas que decirse.
-No Moony, no pararé hasta que los encuentre. No me ha gustado nada la reacción de Harry. ¿Lo habéis visto? Parecía asustado, como si James fuera a hacerle daño...
-No sabemos que le habrá pasado por la cabeza a Harry, pero no es del todo extraño. Ver a tu padre que crees que esta muerto delante de ti...me ha sorprendido, pero pensándolo, no ha sido tan extraña. Vamos a la habitación Padfoot, quizá ya hayan regresado.
-No!. Seguiré buscando.
-Como quieras Sirius, tienes todo el castillo para ti. Remus y yo miraremos en la habitación de James por si han regresado y si no están allí iremos a mi despacho, quiero comentarte algo que tengo en mente, Remus.
Y así lo hicieron, Remus y Dumbledore regresaron mientras que Sirius tomaba su forma animaga ( un gran perro negro) y empezaba a buscar intentando captar la olor de su amigo o de su ahijado.
Cuando Sirius estaba buscando por el cuarto piso se detuvo. Una idea cruzó por si mente. "la torre de astronomía", James siempre iba allí cuando quería aislarse de todo y de todos. "quizá a Harry también le guste ese jugar, son tan parecidos"
Corriendo, se encaminó hacia la torre deseando encontrarlo.
**
En otro lugar del castillo, Albus Dumbledore y Remus Lupin se encontraban hablando. Habían mirado en la habitación de James pero al no encontrarlos habían ido al despacho del director. Con unas tazas de te en las manos, Albus empezó a contarle a Remus su preocupación.
-No se Remus, hay algo que no acaba de gustarme. No sabemos porque James esta aquí otra vez, nunca antes había ocurrido y no tengo ninguna idea de cómo sucedió, hemos de investigarlo.
-Yo vendré aquí cuando no tenga ninguna otra misión de la orden.
-Esa es otra cosa que quería comentarte, bueno a ti y a Sirius...quiero que os quedéis en el castillo. No quiero que salgáis más de lo que sea necesario.
-¿Y eso?
-No quiero que nadie sepa que James regresó, y si vosotros dos tenéis misiones estoy seguro que James querrá acompañaros.
-Y aunque se lo prohibieras encontraría la forma de salir.
-Por eso mismo lo digo. Los cuatro os quedareis en el castillo, hasta que tengamos una idea de cómo ocurrió esto.
**
En la torre más alta del castillo James Potter estaba mirando fijamente a su hijo. No lo podía creer ¡Ese era su niño, su pequeño bebé! ¡Como había crecido! Era igual a como se lo había imaginado en las noches que había pasado en vela, mientras acunaba a Harry cuando éste se despertaba llorando y el lo tomaba en brazos para intentar consolarlo.
Pero en esos momentos el imaginaba una vida mucho mejor para su hijo y para su mujer. En cambio todo habían sido desgracias. Lily y el habían muerto y Harry había tenido una vida muy dura según le habían dicho. Quería saber como había sido su vida, quería conocerlo.
Pero eso parecía una misión difícil. Harry se había mostrado muy frió con él. Sí, lo había abrazado, pero apenas había hablado, y ahora se encontraba mirando el lago perdido en sus sentimientos y James no sabia que decir para romper ese ambiento tan tenso.
-Harry deberíamos buscar al resto, deben estar preocupados. Llevamos bastante rato aquí. Seguro que Sirius nos esta buscando como un loco. Tiene complejo de perro rastreador...- dijo James con una sonrisa, quizá si metía a Padfoot por medio Harry se abriese con él...
Harry no dijo nada, solamente se limitó a levantarse, sin mirar en ningún momento directamente a los ojos de su padre.
Cuando se dirigían hacia la puerta, ésta se abrió violentamente y apareció un perro negro sacando la lengua, se notaba que llevaba rato corriendo.
-Bravo perrito, ¡¡¡nos has encontrado!!! Luego te daré tu recompensa - bromeó James dándole unas palmadas en la espalda al perro.
El perro emitió un ladrido y se transformó. En su lugar apareció un hombre moreno y unos penetrantes ojos azules.
-Os estaba buscando.
-¿Que te dije, Harry? Tiene complejo de perro rastreador – dijo James.
Sin embargo Harry continuó con su mutismo y se limitó a hacer una mueca con la boca.
-Por cierto Harry, no nos hemos saludado, ¿Qué tal el verano? – le preguntó Sirius intentando romper el incómodo silencio.
Siguiendo la tónica de sorprender a todos Harry se mostró mucho más efusivo que con su padre y abrazó fuertemente a su padrino, escondiendo la cara en el pecho de Sirius.
-Harry, yo también me alegro de verte- dijo Padfoot con un tono alegre, tono que no pegaba con la expresión de su rostro. En el, mostraba sorpresa. Miró a James buscando una posible respuesta al comportamiento de Harry, pero James no pudo hacer nada más que hacer un gesto de amargura. ESTO NO ERA COMO EL SE LO HABIA IMAGINADO
Sirius no hizo nada más que responder al abrazo intentando calmar al chico. Se notaba que estaba nervioso, descolocado.
-Creo que deberíamos bajar. ¿Dónde están Moony y Albus? – preguntó Prongs. No era que sintiese celos de Sirius y el cariño que Harry parecía procesarle a él, si no que Harry era su mundo y el parecía no quererlo "Quizá ya no me necesite, ha aprendido a vivir sin mi y ahora ya no necesita mi ayuda " pensó tristemente.
-Han ido al despacho de Dumbledore, Albus quería decirle algo a Moony – contestó Sirius sacando de sus pensamientos a James – Vamos Harry aun no hemos comido y no se tu, pero yo me muero de hambre.
**
Los tres se dirigieron al despacho de Dumbledore. Entre ellos pesaba un silencio incomodo, que tanto Sirius como James intentaban romper, haciendo preguntas a Harry, pero al no obtener respuestas , sin contar algún monosílabos, volvían a caer en ese grave silencio. Durante los 10 minutos que tardaron en llegar al despacho Harry no se separo del lado de Sirius, poniéndose lo más lejos que pudiese de James. Eso le preocupaba a Sirius, ¿qué había ocurrido en la torre para que Harry estuviese así? Intentaba interrogar a James con la mirada, pero este no la levantaba del suelo. Sirius lo conocía demasiado como para no saber que James estaba luchando con todas sus fuerzas para no derrumbarse. Tenia los ojos muy brillantes y eso solo ocurría en dos circunstancias.... cuando llegaba de madrugada a la habitación después de estar escapado con Lily ("solo estuvimos hablando" solía decir, cosa que ninguno de los otros tres habitantes de la habitación había creído jamás) y cuando estaba a punto de llorar. Aunque Sirius sabia que antes se iría a un sitio, donde estuviese solo y nadie lo viese. A pesar de todos los años que habían pasado juntos, solo lo había visto llorar en una ocasión. "Tengo que hablar con el a solas" pensó Sirius.
Una vez llegaron al despacho, cosa que agradecieron tanto James como Sirius, Albus fue a buscar a los elfos domésticos para decirles que preparasen la comida en un pequeño comedor de la ala oeste del castillo. En ese momento, James se disculpó alegando que quería ir un momento a la habitación y se separó del grupo. De manera que solo quedaron Sirius, Remus y Harry. Sirius pensó que no tenia una mejor oportunidad para hablar con Prongs y con un gesto que Remus captó en seguida salió también del despacho.
***
-James, ¿estas aquí?- preguntó Sirius entrando en la habitación de su amigo.
Pero nadie contestó.
-¿James?
Nada. Sirius iba a salir ya de la habitación para dirigirse a la torre de astronomía cuando escuchó un suave sollozo.
Se encamino hacia donde creía que lo había escuchado, y encontró a James sentado en el suelo con las piernas recogidas hacia sí y la cabeza escondida en sus rodillas.
Sirius no dijo nada, solamente se sentó a su lado y pasándole un brazo en sus hombros apoyo el cuerpo de James contra el suyo.
James no rechazó el gesto. Se quedaron así durante un rato, Sirius intentando reconfortar a su amigo y James llorando silenciosamente.
Cuando parecía que Prongs se había calmado un poco Padfoot se atrevió a preguntar:
-¿Qué ha pasado allí arriba?
-No lo se- dijo con algo de dificultad - y eso es lo que más me preocupa.
-¿Por qué?
-Tengo miedo Sirius. Miedo a que no me quiera, miedo a que ya no me necesita a su lado, miedo a que me rechace. Ya lo has visto, ha estado huyendo de mi todo el rato. No se, quizás me culpa de lo que ocurrió, o de lo que ha ocurrido con Lily, o yo que sé, quizá me reprocha que haya vuelto yo y no Lily...
-No digas tonterías James. No tienes ni idea de como te quiere. Tendrías que haberlo visto como se hinchaba de orgullo cuando alguien le decía que se parecía a ti. Y lo atento que escuchaba las historias que le contaban de ti.
Estoy seguro que no ha dejado de quererte ni un instante, que ahora te quiere más que nunca, pero dale tiempo. Creo que aun esta descolocado y aun no se cree lo te tiene delante suyo. Ya veras que cuando acepte que estas aquí no se despegara de ti ni un instante.
Y ahora porque no vamos al comedor, nos deben estar esperando para empezar a comer – dijo Sirius tendiendo una mano a James para ayudarlo a levantarse.
James aceptó la mano y se levantó y cuando ya estaba de pie tiró de la mano y abrazó fuertemente a Sirius.
-No se que haría sin ti, Padfoot.- le susurro en el oído y le dio un beso ( NdA: beso de amigos malpensados! =P). Gracias.
**
La comida, aunque más bien era una cena (eran las 6 de la tarde), transcurrió tranquila, nadie habló demasiado, solamente Dumbledore intercambió algunas palabras con Remus.
Al finalizar, Albus llamó la atención de todos.
-Antes de que os vayáis cada uno a su habitación querría decir algunas cosas: Sirius, se lo he comentado a Remus, vuestras misiones de la orden quedan anuladas hasta nuevo aviso, no quiero que ninguno de los dos salga de los terrenos de Hogwarts.
Remus te quedarás en la habitación que ocupaste hace dos años cuando estuviste de profesor. James tu en la que estas ahora, para ti también va eso de no salir del territorio de Hogwarts, no quiero que nadie ajeno te vea. ¿entendiste?
-Sí Albus. - contestó James sin ganas.
-Tu Harry dormirás en la habitación de James ya he mandado a los elfos que preparen una cama más y que transporten tus cosas ahí. Y por ultimo...Sirius hay una habitación entre la de Remus y la de James, creo que allí estarás a gusto....
-Em, Albus, ¿Puedo quedarme en la de Remus? Es que odio estar en una habitación solo, me trae malos recuerdos...
-Por mi no hay problemas, ¿Qué dices tu Remus?.
-Sin problemas- contestó.
-Si es así, está todo dicho, podéis ir donde queráis, el castillo es vuestro, mañana por la mañana os quiero a vosotros tres en mi despacho a las 10 – dijo mirando a las tres merodeadores. Buenas noches.
Levantándose todos, los merodeadores y Harry se despidieron del director y se encaminaron hacia las habitaciones, aun era temprano pero habían sido muchas emociones juntas. Llegaron al pasillo donde el camino se separaba. Las habitaciones estaban bastante cerca, pero había un par de pasadizos que las separaban.
-Yo me voy a la habitación quiero mirar unos libros antes de acostarme....empezó a decir Remus pero Sirius lo interrumpió.
-Nunca vas a dejar los libros Moony, siempre leyendo, siempre leyendo....
Moony no se digno a contestar, estaba demasiado acostumbrado a esos comentarios como para enfadarse.
-No vengas si no quieres, pero te recuerdo que yo soy en dueño de la habitación y puedo cambiar la contraseña, y hacer que un pobre perro abandonado pasa la noche fuera en el pasillo....
-Nunca harías eso...te conozco demasiado bien...seguro que a media noche saldrías y me dejarías pasar.- dijo Sirius.
-Y tu te crees eso....buenas noches, Harry, James.- Y se fue andando por el pasillo.
-Espera Moony que yo también he de...bueno tengo que....¡¡espera!!- dijo Padfoot saliendo detrás de Remus.
James no hizo más que negar con la cabeza y sonreír, esos dos nunca cambiarían. Por el final del pasillo se escucho un débil...buenas noches Potter's con la voz de Sirius.
Por su parte los dos Potters siguieron andando hasta llegar a una estatua que representaba a un guerrero con espada. James dijo la contraseña: "Volví" y ambos entraron en la habitación. Como había dicho Dumbledore ya había una cama al lado de la de James con el baúl de Harry en los pies.
-Bueno, llegamos. ¿Qué quieres hacer Harry? ¿Tienes sueño? – preguntó James
-Emmm no...ehhh...¿eres tu? ¿de verdad eres mi padre ?-preguntó Harry con una voz casi inaudible, que si no hubiese sido porqué James estaba a su lado seguramente no la habría escuchado.
James se quedó desconcertado. No esperaba que Harry le preguntase eso. Podría haberse esperado un: ¿cómo has vuelto?, ¿Por qué? O alguna pregunta más de ese estilo pero nunca un ¿eres tu?
-Sí, soy, yo he vuelto. No se como ocurrió pero he vuelto.
-¿Cuándo?
-Hace dos días, desperté y vine hacia aquí. Solo tenia una idea en la cabeza, Harry. Quería saber como estabas, que te había pasado. No tienes ni idea de cómo me sentí cuando en el cementerio vi la lápida de tu madre. Pensé que a ti te había ocurrido lo mismo, pero al no encontrar una tumba con tu nombre, una esperanza nació en mi y busqué a Dumbledore rápidamente. Lo primero que le pregunté era dónde estabas. Necesitaba verte. Saber que estabas bien.
-No, no lo creo, seguro que es un truco de Voldemort , no puede ser real.
-Harry, mírame a los ojos - dijo James, quería que Harry le creyese, necesitaba que supiera que era verdad.- por favor- insistió. Harry no levantaba la vista del suelo. Ante el pedido Harry clavó sus ojos verdes en los avellana de su padre. – Tienes los mismos ojos que Lily y ella podía entenderme con una sola mirada. Necesito que me creas Harry, eres lo único que tengo, y ya te he perdido durante demasiado tiempo, solamente quiero vivir esta oportunidad que me han dado, quiero vivirla contigo y recuperar los 14 años que me quitado.
-Te he hecho mucho de menos- dijo Harry. La voz se le cortó al decir eso y James supo que lo había creído. – nunca, nunca me vuelvas a dejar, ¿vale?.- Dijo Harry antes de abrazar a James- ¿Me lo prometes...papa?
Papa....le había llamado papa...sí, había recuperado a Harry.
-Te lo prometo
**
Fin cuarto capitulo
Ufff terminé. ^^
Bueno como siempre agradeceros a los que leéis y espero que os haya gustado. Espero subir el quinto rápido, pero no puedo prometer mucho...
Si alguien tiene una propuesta para el fic no lo dude, lo leeré con mucho detenimiento..
Un beso a todos y espero vuestras opiniones
Pekenyita!!!
