B:1=Kavga
Her bir insanın sinirleneceği ince bir noktası vardı.Çocuklar yetişkinlere göre daha hızlı öfkelenebilirler,bir sözden canı yanan çocuk ya ağlar yada sözü söyleyeni dövmeye çalışır.
Rukia acılar içinde olmasına rağmen çocuğu bırakmıyor daha da üstüne gidiyordu.Etraftaki çocuklar sadece izliyorlar,bazıları ortamı hareketlendirmeye çalışıyor.Korkak çocuklar ise çok saklanmıştı,bu durum fazla uzun sürmediki Rukia sesi duyunca irkilip yanına döndü"Burda noluyor?!"Rukia kafasını kaldırıp sese baktı,irkildi.Kafasını öne eğdi,önündeki çocuk eliyle yüzündeki kanları silip,bir yandan dişlerinin arasından öfkesi çıkıyordu.Rukia eliyle yüzünü silip,kalabalığın arasından hızlıca koşmaya başladı.Çocuk onun damarına basmıştı,normalde kavga etmeyi sevmez ama bu durum onu sinirlendirdi.Çocuk onunla çok dalga geçiyordu,normalde buna aldırmazdı.Bu sefer ona sabrını taşırdı,sözlerden kalbi acıdı ve saldırdı.Dayanamadı,bunun böyle olmasını istemedi."Rukia!"Koşuyodu arkasına bile bakmıyordu ki adını duyana kadar,durdu.Arkasına baktı biraz sakinledi "Renji"Kırmızı saçlı çocuk yanına geldi "Ne halt yaptın?!"Sesi endişeliydi çocuk ona yardım etmeye çalışıyordu.Rukia sessiz kaldı tekrar önüne dönüp tam koşacakken omzundan tutup durdurdu "yaralarını tedavi ettirelim"Renji Rukianın en iyi arkadaşı ve tek arkadaşıydı.Oda onunla yetim ve öksüzdü,ikisi yetimhanede kalıyordu.Rukia Renjinin elini çekicekti fakat Renji onun kolundan tutup sürüklemeye başladı"Baga! Koşarak nereye gitçen"Rukia durmaya çalışıyor,kolunu kendisine çekmeye çalışıyordu bir yandan bırakmasını söylüyor,"Renji bırak!"Kızmızı saçlı çocuk sözleri duymuyor ve onu sürüklemeye devam ediyordu."Renji lütfen..."Hıçkırıklar duymaya başlayınca durdu,arkasına döndü."Neden?"Renji teselli vermek için sarıldı.Rukia daha çok ağlamaya başladı.Hıçkırıklı bir şekilde,nefesini çekerek "İs-teme-dim,za-rar ver-mek"Renji sarılmayı bırakıp elleriyle iki omzunu tutup yüzüne bakara gülümseyerek "iyiki dövmüşsün,benim yerimede dövdün mü?"Rukia arkadaşını çok iyi tanıdığı için yüzü komik bir şekil alıp kafasına yumruk geçirdi "Baga!"Kırmızı saçlı çocuk kafasını tutup acıyla kıvranıyordu.Rukia onlara yaklaşan öğretmeni fark edince buz gibi kesilildi,kaçmak istedi ama nereye kadar en sonunda yakalanacaktı."Ne var çocuk hak etmişti"Rukia Renjiyi koluyla dürttü,fısıldayarak"Renji"Kırmızı saçlı çocuk Rukianın baktığı yere bakınca kıvranmayı bırakıp öğretmene baktı.Öğretmen onlara yaklaşınca kızgın bir şekilde onlara bakıp,Rukianın kolundan tutup "Benimle geliyorsun"Renji bir şey diyemedi,herkes bu öğretmenden korkuyordu.Bunu çok iyi biliyordu,titremekten başka bir şey yapmadı.Sadece önünden Rukianın gidişini izledi.
"Evladım niye kavga ettiniz"çocuk sinirle söylenmeye başladı "ona hiç bir şey yapmama rağmen üstüme atladı"Rukia sinirle çocuğa baktı.Rukia tam ağzını açacaksan ses boğazını tıkadı "Sebebsiz yere mi vurdun kızım?"Rukia kafasını eğdi,gerekçesini söylese bile kabul edilmicekti.Kısık sesle"Dalga geçiyordu"kısık olmasına rağmen sessizlik olduğu için duyulmuştu.Çocuk müdüre bakarak"Sadece şaka yapıyordum"Rukia çocuğu oracıkta boğmak istedi.Sinirlendi ama kendini tuttu "Şaka yapmış sadece kızım ona saldırmana gerek yoktu"Müdür önündeki kağıtlara bakarak "1 hafta uzaklaştırma cezası aldın,bu arada da sinirine hakim olmayı öğrenebilirsin kızım""Çıkabilirsiniz" Rukia içinden saçmalık diye geçiriyordu.O müdür o çocuğu bilmiyordu,ne kadar pislik biri olduğunu bilse ona verirdi cezayı.Sadece bunları düşünüyor,kızgınlıkla kendisini dışarı çıkarıyordu.Çocuk dışarı çıktıktan sonra onun arkasından "Bu iş daha bitmedi" Rukia sinirliydi ona dönerek gülümseyip"Seninde!"Duvara yaslanmış bir şekilde çocuğa bakan kırmızı saçlı çocuk ona kaşlarını çatıp bakıyordu.Çocuk arkadaşlarıyla ayrılırken yerinden ayrılan Renji arkadaşına yaklaştı "Noldu?"Rukia sakinleyip arkadaşına aldırmadan yürümeye başladı."1 hafta uzaklaştırıldım"elleri yumruk şeklindeydi,Renji heyecanla onun yanına geldi "Senin yerinde olmak isterdim yetimhanede bütün gün yatabilirsin"Rukia kaşları çatıldı ve durup yanındaki çocuğa kızgınlıkla baktı"Sınav haftası!"Renji iki elini kafasının arkasına koyup gözlerini kapatıp yürümeye başladı "Ben ne güne duruyorum"Ellerini kafasının arkasından çıkarıp arkasına dönüp Rukia ya baktı "Kopyayla çözeriz"Rukia sinirle yürüyüp onun yanından geçerek"Ondan sonra tamamen okuldan atılalım"Renji ona yetişmeye çalışıp bir yandan "yakalanmazsak bir şey olmaz" Rukia yürürken gözünü devirdi,aldırış etmeden yürümeye devam etti.