Pretty in pink

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Malfidus stond op en wenkte Korzel en Kwast om mee te komen. Die twee laadden hun armen nog vol met nagerechten –tot zijn grote ergernis- en strompelde achter hem aan. Met zijn ellebogen baande hij zich een weg tussen de groepen leerlingen. Voor hem, zag hij net een angstige eerstejaars naar hem opkijken, "kleine snottersnul" siste hij. Hij had eigenlijk geen idee waarom hij dat zei, maar het voelde gewoon goed.

De leerlingen rij werd al wat minder, toen hij Potter in het oog kreeg. He potter patsertje!! Ach flikker op Malfidus, het is te vermoeiend voor mij. Das jammer had net zin in een nieuw jaar je te kleineren. Dan moet je maar even wachten Malfidusje, hier ben ik nu even te moe voor.

"Snotter Potter" siste hij, Korzel lachte, hij stormde door. Hij zat met zijn gedachte bij Potter, en de manieren om hem dit jaar het leven zuur te maken. BOEM!! m'n hoofd!!! Argh! Een stekende pijn voelde hij in zijn voorhoofd. Hij had zo snel doorgelopen, dat hij niet voor zich keek ,het was dus eigenlijk zijn schuld, maar dat zou hij echt niet toegeven. Ow wat een pijn! Dat zo'n botsing je hersenen door elkaar kunnen klutsen zeg...

"Eum... gaat het wel?"Hoorde hij wat hij dacht dat hij hoorde? Iemand die niet om vergiffenis smeekte?"Het spijt me, maar moet je anders niet naar de ziekenboeg?"Dat was belachelijk! iemand stuurde hem naar de ziekenboeg, terwijl diegene allang op de grond had moeten liggen, en zijn voeten moeten kussen... Gelukkig, hij kon zijn ogen weer open doen, wat een hoofdpijn. En rara wie er niet op de grond lag te smeken?....juist ja.......Rose. Met haar hand over haar voorhoofd wrijvend, keek ze hem met grote ogen aan. "Gaat het wel?" Vroeg ze hem nog eens. Tja., wat zou hij nu nou eens zeggen? Waar waren Korzel en kwast als hij hun hulp nodig had. "Wat denk je!? Zie ik eruit of het goed gaat!?""Euh..nee, maar dat antwoord verwachtte ik al, ik wilde alleen maar beleefd zijn."zei Rose. "Dat kun je zijn door niet tegen me aan te lopen, en me een hersenschudding te bezorgen." O nou sorry hoor, ik liep hier niet met m'n hoofd naar beneden rond te stormen."

Oe!, dat pikte hij niet! Hij wilde zijn toverstok trekken, maar net kwamen Griffel en Wezelwatje erbij staan. "Gaat het wel Rose?" vroeg Hermelien, -"ja hoor ik ging net verder."-

Ze keek hem licht pissig aan, en liep weg. De moed! Laaiend, pissig, woedend,furieus was hij! Hij duwde een leerling omver, en stormde naar de kerkers!

Zijn voetstappen klonken hard op de stenen koude vloer. Hij dacht aan dat kind! Ze kende de regels nog niet! Hij zal haar leren hoe het moet! iedereen moet hem vrezen!.BAM!! Shit!, hij lag op de grond, volop met zijn gezicht tegen de koude donkere stenen. Komt er een keer verandering, dacht hij. Hij keek achter zich, om te kijken waarover hij was gestruikeld.

Er zat een scheur in de vloer! Hoe kon dat nou? Natuurlijk! Dat was de handtekening van foppe! Hij stond op, en klopte het stof van zich af. Ook dat nog, een grote scheur in zijn gewaad, hij moest zijn moeder maar vragen of ze zijn gewaad wilde maken.

Hij was al bijna bij de leerlingenkamer, en hij stond stil voor de koude vochtige muur. Opeens besefte hij iets. Lekker, door dat Engele mens wist hij het wachtwoord niet.. hij bonkte op de muur. Geen reactie. Nu bonkte hij zo hard op de muur zodat zijn handen er pijn van deden. WHAAAAAAAAAA!!!!! IEIEIEIEIEIEI!!!! "Jezus!!!" Wat gebeurde er nou!!?? Hij sprong met een hupje achteruit, met zijn ogen wijdopen. Hij deed snel zijn handen over zijn oren, dat wist hij helemaal niet, dat de muren begonnen te gillen als je erop sloeg. Wat een krijs muur zeg! Oké, niet kloppen dus, en nu? Wachten maar? Dat staat belachelijk! Veel andere keus had hij niet, hij zakte met zijn rug tegen de muur naar beneden. Hij zat de lijntjes tussen de stenen op de vloer te volgen met zijn vinger, al 5 minuten lang. Pff...dit is echt saai. Gelukkig kwam er net een 3dejaars aan, "hè kleintje weet je het wachtwoord?"riep Draco –"Weet je dat zelf niet?"- (wat een grote mond zeg) "nee!, dus vertel het me maar."

"chaoskind" zei de derdejaars, en de muur gleed langzaam open. Hm.....ik kan wel bedenken waarom..dacht hij bij zichzelf.

Aah, home sweet home, Draco liep gelijk naar de haard, en plofte op een rijkbewerkte stoel neer. De groene gloed van de lampen schenen op de andere leerlingen, ook op twee uitzonderlijk grote silhouetten. "Daar zijn jullie! Waar waren jullie?" "Waarom zijn jullie me niet gevolgd?" Korzel en Kwast staarde naar de grond, hun wangen zaten onder de chocola en jam. "Juist ja, jullie zaten weer te vreten als zwijnen." Hij staarde naar het vuur, hoe kwam hij toch aan zulke idioten? Oké, Zwadderich moest het hebben op kracht, maar toch niet iedereen was achterlijk? Zelf vond hij zichzelf natuurlijk uitzonderlijk slim, maar wat een idioten waren Korzel en Kwast, die zichzelf volproppen het belangrijkst vinden..

Hoewel hij meestal niet aan huiswerk maken deed, besloot hij om eens een uitzondering te maken. Eigenlijk wilde hij gewoon even aan die twee malloten ontsnappen en iets anders dan huiswerk kon hij even niet bedenken. Hij keek naar zijn lijfwachten, ze zaten met elkaar te smoezen over iets wat hij vast niet wilde weten. "ik ga huiswerk maken jongens, en verwacht geen goede antwoorden van mij." Zo,van die twee was hij ook af, hij liep statig naar het trapje dat naar zijn slaapzaal leidde. ( tegenovergesteld bij die van Harry, is de slaapkamer van Malfidus een trap naar beneden.) Hij zette zijn eerste voet op de ruwe stenen trede, met bij de handen uitgestrekt tegen de muur ging hij stap voor stap naar beneden. Zijn hand stootte even tegen een groot zwart martelgerei, hij wist wel wat hij er mee zou kunnen doen, dacht hij kwaadaardig.

Hij plofte op zijn groene hemelbed, en bedacht zich dat hij nu 5 jaar tegen groen zat aan te kijken. Hij besloot om zijn bed even een ander kleurtje te geven. Geel niet, te soft, ook rood niet, dat is de kleur van de Griffoendors. Hij besloot dat hij blauw wel leuk vond, "primaircoleer blauw" zijn toverstok maakte een korte krachtige beweging en zijn bed werd turkoois inplaats van blauw. "nou ja, het lijkt erop. Hij pakte zijn boeken uit zijn hutkoffer, en toen hij zijn boeken op schoot had liggen besefte hij dat hij nog helemaal geen huiswerk had. Wat zou hij dan kunnen doen? een stiekem grijnsje stond op zijn lippen, hij had een geweldig idee. Hij zou alle bedden roze gaan kleuren. "Primaircoleer roze!" hij maakte nu een zwierige beweging met zijn pols de kamer rond. Langzaam zag hij groene bedden in roze vervormen. Na een tijdje was dat ook saai, dus plofte hij languit op zijn bed, en greep een boek uit zijn koffer. Hij hield niet zo van lezen maar dit was een verbodenboek. Bijna alle vreselijkste legale of niet legale vervloekingen stonden hierin.

Hij had al een tijdje liggen lezen, toen de rest van zijn kamergenoten binnenkwamen. –En nu maar afwachten.- Draco verstopte zijn gezicht achter zijn boek, en hij zag Noot de kamer binnenkomen. Hij groette Malfidus gewoon, hij had niks in de gaten, wat erg vreemd was want alle bedden waren toch echt knalroze. Misschien waren alle zwadderaars toch idioten? Noot ging langzaam op zijn bed zitten en wilde zijn kussen opschudden, toen pas begon er iets te dagen. "WHAAAAA! Mijn bed is roze!! Alles is roze!!!" Met een verwilderde blik in zijn ogen controleerde hij al zijn spullen, alles was roze. Zijn andere kamergenoten kwamen de slaapzaal binnen om te kijken waar dat geluid vandaan kwam. 1 Voor 1 werden hun ogen

zo groot als schoteltjes, schoteltjes? Nee soepborden! "NEEEE! ROZE!". Draco hield het niet meer! Achter zijn boek kromp hij in elkaar. En toen Kwast een raar piepgeluidje maakte dat verdacht veel opeen varken leek, schoot er iets los. WHAHAHAHAHAHAHAHAAAAAAAA, meestal lachte hij niet zo uitbundig, maar dat kon hem niet schelen. Rollend en stuiptrekkend van de lach, lag hij op zijn bed. Hij hield het niet meer! Hahahaha, !bam! Hij was van zijn bed gevallen.

"Hè.."hoorde hij iemand zeggen, door al dat lawaai en geschreeuw had niemand hem horen lachen, maar toen hij naast zijn bed lag, viel het hun blijkbaar op dat zijn bed niet roze was. Iedereen keek nu naar hem, oh oh, hij was erbij..wat zouden ze nu gaan doen. Allemaal stonden ze naar Draco te staren, "eh, hè jongens..." hij zwaaide er even bij. "Vuile!!" opeens hoorde hij allemaal spreuken om zich heen, lichtstralen ketsen tegen de muur en sommigen troffen ook hem. Draco zag opeens een grote roze lichtflits en de hele slaapzaal was roze geworden. O nee! Zijn bed, ook roze! "Idioten! jullie hebben alles roze gemaakt!" boos stond hij op. Opeens begon iedereen hem uit te lachen, wat hadden die nou? Snel draaide hij zich om naar de spiegel, die was eerst rijkbewerkt met groene smaragden,maar ook die waren nu roze. Opeens zag hij wat er zo grappig was, nou ja grappig? hij vond het allesbehalve grappig, zijn haar en nagels....waren roze.