Ik schaam me een beetje voor mijn spellingsfouten, en de korte hoofdstukjes.

Ook een beetje voor de slappe zinnen.

Maar in dit hoofdstuk hoop ik het allemaal goed te maken.

En Ravens-jade hehe..bedankt

samenwerkendheid

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Met tegenzin liep Draco naar de derde verdieping, daar zou hun eerste les Samenwerkendheid zijn. Professor Sneep had hun –duidelijk met tegenzin- ten gehore gegeven, dat dit belangrijke lessen werden. Geflankeerd door Korzel en Kwast struinde hij de trap op. Deze keer was dat een uitzonderlijk oude trap, die op elk moment leek in te storten.

De trap op klimmend, dacht hij na wat ze eigenlijk in de lessen zouden gaan doen. Hij besloot om het maar niet aan zijn lijfwachten te vragen, die konden waarschijnlijk niet meer uitbrengen dan ..uuhh... Bovenaan de trap kwamen ze -lees de Zwadderaars- Griffoendors tegen. Waarschijnlijk kwamen die van waarzeggerij,of in ieder geval een gedeelte. -Sinds wanneer wist hij dat?- Draco besloot het voortouw te nemen en zich voor de Griffoendors te wringen. Wat op zich best moeilijk was, omdat hij zijn handen niet mocht laten zien.

Aangekomen in een oud lokaal –dat zo te zien in geen eeuwen was schoongemaakt- zag hij Professor Anderling en Professor Sneep staan. Ze stonden in de hoeken die het verst van elkaar af lagen. Ze keken beide ontzettend zuur, en leken elkaar zo willen te vervloeken. Snel liep hij naar Professor Sneep.

"Professor, waarom bent u hier?" fluisterde hij.

"Niet voor de lol" zei Professor Sneep walgend.

Draco besloot om niets meer te zeggen, omdat hij anders waarschijnlijk puntenaftrek riskeerde. Anderling begon iets uit te leggen aan haar afdeling, en de Zwadderaars wachten op Sneep om hetzelfde te doen. Maar die....deed niks, hij was blijkbaar te ver weg in zijn eigen wereldje.

"Professor! Kunt u uw afdeling niet uitleggen wat de bedoeling is?" zei Anderling pissig.

Ze keek afwachtend, en Sneep kwam eindelijk in beweging. Hij legde iets uit over dat alle afdelingen vriendjes moesten worden, inclusief de afdelingshoofden. Dat was het vreselijkste wat hij ooit gehoord had! Nou ja, dat zijn haar roze was, was ook behoorlijk erg om te weten te komen. Draco keek naar de Griffoendors, die stonden met gemende gevoelens terug te kijken. De ene straalde woede uit, de andere afschuw, zenuwen of erger. Wat nou eigenlijk de bedoeling was, begreep hij ook niet. Hij ging maar op een oud tafeltje zitten, die behoorlijk kraakte onder zijn gewicht.

"Oké mensen, laten we dit goed en snel afhandelen!"riep Anderling. "Eerst geven we onze uitgekozen partner een hand, en zoeken een schoonmaakproduct uit." Alles wat ze zei, zat vol met afschuw. Wat...moesten we doen? Een partner uitkiezen...van Griffoendor? Nee dus! Echt niet! Sneep gromde en Anderling spoorde ons aan om iemand uit te zoeken. Langzaam kwamen de beide partijen dichterbij, en staarde vol afschuw naar de overkant. Niemand wilde als eerste iemand uitkiezen, totdat de afdelingen door elkaar heen stonden. Tja, wie moest hij nu uitzoeken, en een hand geven? Draco voelde zich bedwelmd tussen al die brave kindertjes, tot hij een nog angstiger gevoel kreeg. Ze moesten een hand geven, wat betekende dat zijn nagels zichtbaar zouden zijn.

Hoe kon hij zich hier in godsnaam onderuit wringen? Maar toen, was de oplossing daar. Eigenlijk stond het gewoon voor hem, dat hij daar niet eerder aan had gedacht. Rose..ze stond middenin al die drukte om zich heen te kijken, toen ze Draco zag. Ze zuchtte diep en liep op hem af, ze leek niet bepaald blij om hem uit te moeten zoeken. Draco keek eerst nog even naar de andere paren. Potter met Kwast –tot zijn grote genoegen- en Griffel met Bella nogwat. Wemel was nergens te zien, jammer hij had hem graag uitgelachen. Je moest je partner, voor een afdelinghoofd een hand geven, zodat je er niet stiekem onderuit kwam. Van tevoren besloot hij dat Anderling de best keus was, aangezien zij zijn nagels al had gezien.

Rose was bij hem aangekomen, ze keek hem verwaand aan, en hij haar. Hij liep voor naar Anderling, terwijl ze hem voor schut wilde zetten, door naar sneep te gaan. Hij greep haar bij haar mouw, en sleepte haar mee naar Anderling. Anderling stond voor een groen bord, en schreef met haar toverstok de namen op die al geweest waren. Anderling glimlachte even naar Rose, ze gunde hem geen blik waardig, hij haar overigens ook niet.

"Ga je gang"zei ze.

Draco ging tegenover Rose staan, en kneep zijn ogen dicht, laat dit snel voorbij zijn! Hij stak zijn hand zo snel uit, dat hij haar bijna in haar maag stompte. Vlak daarna voelde hij een hand in de zijne, en niet zomaar een hand. Die hand kneep de zijne bijna fijn! Hij kneep zo hard als hij kon terug. Draco wist niet hoelang ze daar hadden staan knijpen, maar toen ze elkaar eindelijk loslieten waren hun knokkels spierwit.

Boos keken ze elkaar aan, Rose pulkte even aan haar pleister die op haar gezicht zat. Daardoor leek ze nog woester, Rose liep weg en griste iets uit de schoonmaak mand. Hij ging dus echt niet zijn prefectgelakte nagels aan schoonmaken verknallen. !What was he thinking?! Wat konden die nagels schelen, zolang de lak er maar af ging. Hij begon op een meisje te lijken, hij trok een verafschuwend gezicht toen hij daar aan dacht. Hij stelde zichzelf gerust door te denken dat het gewoon door de vreemde situatie kwam, een blijkbaar wel heel erg vreemde situatie. Het kwam erop neer, dat een bloedzuivere tovenaar, zich niet ging verlagen tot schoonmaken. Hij liep naar Sneep toe om zich te beklagen. Die mompelde iets van

"Kan ook niks aan doen, zijn in de meerderheid, ook vreselijk beschamend." Nou daar had hij lekker veel aan!

Zijn trots was gekrenkt, en hij was ook nog eens gefrustreerd. A: hij had roze haar B: hij had roze nagels C: hij werd gechanteerd door een Griffoendor D: waar slaat dit allemaal op? Snel keek hij even om zich heen, hij was niet de enige met frustraties. Overal zag je ruziënde partners, en plekken die viezer werden in plaats van schoner. Met zijn ogen dicht, viste hij - met perfect gelakte duim en wijsvinger- iets uit de bak met schoonmaak middelen. Het bleek: 'spray, sproei spuit maar raak' te zijn, van : "the cleaning wizzard'. (voor al uw vieze hoekjes en tafeltjes.) Rose kwam aangelopen, en haalde er eenzelfde spuitfles uit.

"Waar beginnen we?"vroeg ze.

Hij had werkelijk geen idee, hij wist niet eens of hij het ding wel goed om vasthield. Of waar hij op moest drukken, zodat er iets uitkwam. Hij had hier absoluut geen verstand van dus probeerde hij maar iets arrogants te zeggen:

"Jij bent een vrouw, jij hoort dat te weten."dat zei hij allemaal met een beetje trillende stem, merkte hij zelf.

Haar gezicht werd rood en de helft groter, blijkbaar had ze grote moeite met haar woede inhouden. Dat was dus blijk baar niet het goede antwoord. Ze sloeg 1 keer ontzettend hard met haar vuist op een vreselijk oud tafeltje, zodat iedereen omkeek. Zelf schrok hij daar van, want dit had hij absoluut niet verwacht, eerder dat ze zou gaan schreeuwen, zoals in de ziekenzaal. Een jongen van Griffoendor keek haar medelevend aan, en richtte zich toen weer op de worsteling met zijn eigen partner.

"Conservatief zwijn!" mompelde ze.

Ze liep weg, en liet hem achter met de vraag wat hij met dat vreemde spuitding moest doen. Tot zijn grote opluchting -en verbazing- vroeg ze waar hij bleef. Nors zat ze achterin het klaslokaal, in een hoekje op hem te wachten. Ze keek naar de vreemde manier waarop hij de spuitbus vasthield, en hij pakte de bus stevig vast. -Hij zou later zijn handen wel wassen.- Rose toverde twee poetsdoeken tevoorschijn en gooide hem er één toe, hij ving hem maar liet daardoor de bus op zijn voet vallen. Dus zo voelde een volle bus schoonmaakmiddel op je grote teen. !Pijnlijk! Hij hoorde haar zachtjes lachen, en dacht bij zichzelf dat het er ook best komisch had uitgezien. Maar nog steeds had hij geen flauw benul wat hij moest doen met een poetsdoek, en een schoonmaakproduct. Dat leek Rose ook te merken.

"Kijk, eerst druk je op dat zwarte knopje, en dan komt uit het gaatje het schoonmaakmiddel." legde ze hem uit.

"Dat spuit je op de doek, en dan kan je daar iets mee schoonmaken."zei ze zonder een spiertje te verrekken.

Oké...hij snapte het nog steeds niet helemaal, en trok zijn wenkbrauwen op. Zuchtend pakte ze zijn hand, en leidde zijn vinger naar het knopje.

"Indrukken."zei ze.

Draco keek haar ongelovig aan, ze haalde haar schouders op. Voorzichtig drukte hij het in, ja! Het was hem gelukt! Er was wat uitgekomen. Rose riep dat ze het werk niet in haar eentje ging doen, en dat hij maar onder de tafels schoon moest gaan maken.

Na een tijdje geoefend te hebben, viel het schoonmaken best mee, hij had tenminste geen last van anderen. Af en toe deed hij iets compleet verkeerd, en werd hij op de vingers getikt door Rose. Draco besloot dat hij in een omgekeerd wereld leefde, en dat daar iedereen roze haar had. Natuurlijk was het nog steeds beschamend dat iemand van zijn afkomst, een lokaal moest schoonmaken, maar het was eigenlijk best rustgevend. Vooral in vergelijking met andere paren. Het lesuur was bijna ten einde, en bij hun gedeelte kon je bijna van de vloer eten. En dan te bedenken dat zo'n uur, niet een uur is. Maar het er wel twee zijn. En dat hij nog veel meer lessen heeft om naartoe te gaan.

"Dat je zo moe van schoonmaken,kan worden." Zei hij meer tegen zichzelf dan iemand anders.

"Zeg dat wel, ik zie er niet uit." Het was Rose, en ze zag er inderdaad niet uit. Dat zei hij ook. Haar haren zaten door elkaar, ze had zwarte vegen op haar gezicht en haar gewaad zat vol met vlekken -die eerst op de uren hadden gezeten.-

Snel leverde hij zijn schoonmaakspullen in, en haastte zich naar Korzel en Kwast. Die zagen er erg chagrijnig uit. Misschien van de honger, misschien van de les. Hij had het niet een zo, erg gevonden, maar was blij dat hij naar de grote zaal kon gaan.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Willen de lezers please reviewen?

Ook had vond je het zo saai, dat je niet eens bij dit hoofdstuk aankwam?