Ff een stukje over Draco, want Draco is the best ofcourse! Draco probeerde Hermelien te veranderen, maar dat ging niet zoals gepland.

Ik wilde niet veranderen.

---------------------------------

De dingen die je zei, je meende ze niet, toch?

De dingen die je voelde, die voelde je niet, toch?

De dingen die je deed, deed je per ongeluk, toch?

---------------

Hoe kan ik mezelf verlossen uit jouw grip, uit jouw boeiing van mij. Ik haat mezelf, maar jij haat me niet. Jij gaf me nieuwe hoop, hoop die ik eigenlijk niet wilde. Jij gaf me nieuwe gedachtes, gedachtes die eigenlijk bij me paste, maar die ik niet wilde horen. Ik wilde zwelgen in zelfmedelijden, maar jij stond dat niet toe, jij eikel. Liet je me maar met rust, liet me zoals ik was.

Jij hebt me veranderd, ik wilde zijn zoals ik was. Jij hebt me mooier gemaakt, ik wilde lelijk zijn. Jij hebt me een hart gegeven, ik wilde geen hart. Ik wilde niet zoals alle anderen zijn, ik wilde niet mooi, lief en slim zijn. Laat mij maar donker, gemeen en lelijk zijn. Ik beslis hoe ik ben, maar jij veranderde me ongevraagd.

Je hebt me iets gegeven waar ik niet om hebt gevraagd, iets wat ik verafschuwde. Je hebt me veranderd, ik kan nooit meer terug van hoe ik was, jij hufter. Je hebt m'n oude ik weggenomen, en me een nieuw leven geschonken, ik wilde geen nieuw leven. Hoe kan het dat jij mij veranderde, tegen mijn wil. Ik vond mezelf best zoals ik was, maar jij was niet tevreden, jij moest het weer anders hebben.

Je volgde me overal, in de gang, door mijn hoofd. nooit liet je mij met rust. Ik wilde ECHT NIET VERANDEREN! Waarom luisterde je niet? Ik haatte je, ik verachtte je, ik wenste je naar de hel. Maar je luisterde nooit, jij irritant, kwallerig vies schepsel. Overal, aan elke kant nam je dingen weg, stukjes van mijn ziel, mijn gedachtes.

Je begreep niet, dat ik zelfs diep van binnen, niet wilde worden zoals jij wilde dat ik werd. Jij dacht, dat ik alleen maar deed alsof. Liet je me maar met rust. Hoe kunnen sommige mensen denken dat ze het beter weten, en alles dan verknallen. Jij hebt mijn leven vergald, je hebt me anders gemaakt. Ik was mezelf niet, en niemand anders. Ik was niemand. Dat heb je me aangedaan, je wilde me alleen veranderen, maar je hebt me verandert in niets.

Altijd maar aan me trekken, aan me hangen en stukjes van me afscheuren. Liet je me maar met rust. Jij werkte zo op mijn zenuwen, jij rende overal achter me aan. Jij irriteerde me tot op het bot. Je wilde mij een hart geven, maar je hebt het oude eruit gehaald, en er niks in terug gezet. Ik was mezelf niet meer, ik was leeg. Ik was niets. Ik was niemand. Je had naar me moeten luisteren, ik wilde niet veranderen!

Het spijt me, ik was mezelf niet meer, dat heb jij me aangedaan, je hebt de controle over mezelf weggehaald. Je hebt me veranderd, in een persoon die ik niet kende, je ging te ver. Of ging ik te ver, je wilde alleen maar helpen? Zo irritant was je niet, je gaf om me, maar nu is het te laat. Je hebt me tot het uiterste gedreven, je hebt me zo lang achterna gezeten , ik had er genoeg van. Het spijt me.. dit had ik nooit mogen doen, ik heb je.. je nam mij weg, en ik jou.. Het spijt me, eigenlijk heb ik jou nu ook veranderd, ik heb je wat geleerd. Wat geleerd, over de dood.

Ik weet, dit had ik je nooit aan mogen doen, maar zoals ik zei, je dreef me tot het uiterste. Zelfs zonder hart, besef ik dat, en besef ik dat ik mijn excuus moet aanbieden, ik besef… dat ik het niet meer waard ben om te leven. Het spijt me.. misschien waren je bedoelingen niet zo slecht, maar je was anders, te anders, ik wilde gewoon mezelf zijn. Zelfs jij had de kracht niet om me te veranderen. I-ik heb je.. vermoord… en daar zal ik nooit me kunnen leven. Het spijt me, maar ik zal verontschuldigen… je zult zien. Ik kom eraan.

----------------------

Willen jullie alsjeblieft reviewen? Of een klap in m'n gezicht geven zodat ik weer een beetje normale one-shots ga maken? (bij voorbaat dank : p)