Disclaimer Geen van de karakters zijn van mij, ze zijn allen van Rowling. Zij bedacht ze en liet ze groeien. Ik leen ze allen omdat ik totaal niet creatief ben. Klaag me daarvoor niet aan, als ik ooit creatief word, mag Rowling mijn karakters ook lenen. Ik beloof ik geef ze allemaal weer terug, zonder beschadigingen…

Summary Een Zwadderaar en een Griffoendor? Een Ravenklauwer en een Zwadderaar? Spelletjes, Cadeautjes en zo veel meer... Een oplossing? Geen idee,... (Samen met Mieke geschreven)

4. Roddels en Spelletjes?

Mieke zat zachtjes te neuriën terwijl ze naar een foto van Harry keek. Hij was toch eigenlijk een leuke jongen. Een paar meiden uit haar jaar hadden gevraagd wat er aan de hand was, maar Mieke gaf geen antwoord, ze was in gedachten. Toen Mieke naar de wc moest, liep ze een vermoeide Kira tegen het lijf. "Bibi heeft me zo goed als vervloekt, je moet naar Ravenklauw komen, ze is boos en verdrietig. Ik ben blij dat ik je gevonden heb. " mompelde het meisje. Mieke keek met een glimlach naar Kira. "Hier een galjoen, heb je tenminste iets om blij mee te zijn, je krijgt nog een galjoen als je me in Ravenklauw laat" Kira keek met haar verbazende en vermoeide ogen naar Mieke, haar mond zakte open. Hoe kan een Zwadderaar zo aardig doen?
"Eindelijk daar ben je!" schreeuwde Bibi bijna. "Tis een dwaas, normaal doet ze aardig hoor. Vraag me niet wat er aan de hand is, ze geeft niets door" fluisterde Kira in Mieke's oor. "Wattisser Biebs" vroeg Mieke bezorgd. "De sukkel..." siste Bibi tussen haar tanden. "Kom ff mee, ik heb geen zin dat iedereen ons hoort Biebs, kalmeer een beetje alsjeblieft." Mieke keek met bezorgde ogen naar Bibi en liet haar blik op een eerstejaars rusten. Kira had nog fluisterend succes gewenst en liep naar een stoel bij het knapperende haardvuur.
In een leeg lokaaltje barstte Bibi los Mieke sloeg voorzichtig een arm om haar heen en klopte zachtjes op haar rug. "Meis, kalmeer maar, wat is er gebeurd?" vroeg Mieke bijna moederachtig. "De dwaas..hij deed zo lullig..marcel boos..ik boos...hij kwetst mij!" "Wie is mij?" vroeg Mieke doordringend. Haar ogen boorden door Bibi's hoofd. Bibi zakte echter in elkaar en bleef op de grond roerloos liggen. Ze opende haar ogen en wreef zachtjes over haar hoofd. Toen vertelde ze alles, over alles wat draco deed en wat hij had gezegt. Toen ze uitvertelt was snikte ze nog een stukje na. "Draco deed dat vast uit jaloerzie, hij vind je denk ik wel leuk hoor" zei MIeke sussend. Ze kon nog net een grijns onder drukken. Ze wist het! Bibi had geheime gevoelens die ze nog nooit vertelt had, en nu was ze erachter gekomen zonder het te vragen! "Bedankt" zei Bibi.

De volgende morgen liep Bibi door een gang waar ze zelden liep. Ze wilde eventjes alleen zijn, aan niemand denken. Voor de zoveelste keer liep ze weer tegen iemand op. "Oef Sorry" zei Bibi nog steeds naar de grond kijkend. "Zo dat is voor het eerst" zei de lijzige stem van Draco Malfidus. "En de laatste keer! Hoe durf je in Jeweetwels naam mij te beledigen! Ik heb je wel door hoor! Je bent een stomme paffer die meisjes versierd en laat vallen! Ik mag jou niet! JIJ.." haar woorden schoten te kort. Haar hoofd was rood van de woedde. Ze beende ijverig weg en keek geen een keer om. Draco binnensmonds vloekend naar de andere kant lopend.
Toen Bibi echter de hoek om was leunde ze tegen de muur aan en ademde een paar keer in en uit. Dit spel was vermoeiender dan het dreuzelspel tikkertje en ook heel wat gemener. Er moest een makkelijke oplossing voor zijn. Alleen leek het heel wat moeilijker omdat oplossing ook daadwerkelijk verzinnen. Heel Zweinstein leek zo langzamerhand door te hebben dat er iets aan de hand was en Bibi zelf durfde Marcel na het voorval op Valentijnsdag niet meer aan te spreken. Wat moest hij wel niet gedacht hebben toen Draco over haar ondergoed begon? Bibi kreeg de kleur van een tomaat en sloot haar ogen langzaam, dit was een ramp.
Helaas kon ze op dit moment maar één manier verzinnen om ervoor te zorgen dat het ophield en die manier zou de dan ook maar gebruiken. Diep zuchtend maakte Bibi zich weer los van de muur en begin naar de Bibliotheek te lopen, de eerste paar weken zouden waarschijnlijk een ramp worden.

"Maar jij bent toch geen puurbloed?" klonk het op luide fluistertoon en Bibi zuchtte. Ze was op dit moment met Hannah uit Huffelpuff in gesprek, de grootste roddeltante die je maar op Zweinstein kon vinden. "Jawel, mijn vader was een Magicy en die familie komt al generaties lang uit Engeland, maar mijn moeders familie komt echter uit Frankrijk, haar achternaam is White." legde Bibi langzaam uit alsof ze het tegen een klein kind had, maar na een minuut knikte Hannah langzaam. "Maar hoe kan het dan dat jij Clear van achternaam heet?" vroeg ze even later met een frons op haar gezicht en Bibi had zichzelf bijna voor het hoofd geslagen. Een moment later zei ze echter luchtig "Omdat ik de naam van mijn oma heb aangenomen." Het was even stil terwijl Hannah deze informatie probeerde te verwerken en net toen ze nog iets wilde vragen stond Bibi op. "Het was echt leuk om met je te praten Hannah, moeten we snel weer doen." zei Bibi vriendelijk en liep toen met grote passen de bibliotheek uit. Als ze Hannah goed genoeg kende zou tegen het avondeten de hele school weten dat ze geen modderbloedje was, inclusief Draco Malfidus,…
Toen Bibi enkele uren later aan de tafel van Ravenklauw zat gonsde het totaal om haar heen, er waren zelfs enkele mensen van andere tafels die naar haar wezen. Jeetje, dacht Bibi spottend, het was toch niet zulk groot nieuws? Blijkbaar had ze het toch verkeerd ingeschat, maar na zo'n vijf minuten had ze wel haar doel bereikt. Ze zag Draco aan de Zwadderich tafel gaan zitten en bijna onmiddellijk boog Korzel zich naar hem toen. Bibi kon zijn lippen zien bewegen en ook al kon ze niet horen wat hij zei, ze wist de woorden die op dat moment gesproken werden. Dat werd alleen maar duidelijker toen Draco verstijfde en met een ruk naar haar keek. Bijna vragend keek hij naar haar en toen Bibi bijna niet zichtbaar knikte trok hij vragend een wenkbrauw op. Bibi haalde losjes haar schouders op en stond vervolgens op van de tafel. Bijna gelijk viel iedereen stil en Bibi kon hun ogen in haar rug voelen branden terwijl ze de grote zaal uitliep.

"Wat is er Bibi?" Mieke passeerde haar vriendin. Even keek Bibi op maar toen mompelde ze tersluiks: "Bemoei je met je eigen zaken!" Als een slappe kaars die op eens rechtop stond stond Mieke op de vloer vast genageld. Wat was er met Bibi? En waarom keek iedereen haar na...wat was er aan de hand op Zweinstein.
Mieke rechtte haar rug en liep zonder verdacht te doen naar haar plek tussen twee vriendinnen. "Heb je het al gehoord! Dat kind waar jij mee omgaan is een volbloedje! Altijd gelogen...tss!" Milva praatte druk en gebaarde ruig met haar handen. Mieke was weer verbijstert. Waarom had Bibi verteld dat ze niet echt een modderbloedje was? Dat was iets dat ze altijd geheim had willen houden. Er was hier iets goed mis en wat moest ze achterkomen! "Milva van wie heb je het?" Milva keek haar eerst schattend aan maar begon toen weer te kwebbelen. "Mieke! Mieke! Mieke toch! Je moet echt bij de tijd blijven schat! Het komt van Hannah, en geloof me die weet echt álles! Ze zegt dat ik de juiste tint Make-Up gebruik" Mieke stond op. "Dat vertel ik je al Jaren Milva, maar naar mij luister je niet! Ik ga naar Hannah!" en dat deed Mieke.

"Ik zweer het! Ze zei het echt zelf lieve meid. Trouwens tussendoor...blauwe make-up staat je veel beter dan alleen wat rouge op! Maarre ik kon niet mijn reputatie kapot maken om te verzwijgen dat ze een volbloedje is!" Hannah glimlachte onschuldig maar vals. Haar ogen twinkelden achter haar lange bruine - net gewassen haren. Mieke keek woedender dan Hannah ooit gezien had. "Bedankt! En tussen haakjes, ik gebruik helemaal geen Make-Up!"

Mieke liep met een woedende blik op Zweinstein naar het meer toe. Zachtjes liet ze een steen in het water plonzen terwijl ze naar de horizon keek. Een zacht gesnuffel aan haar rug deed haar kriebelen. Ze draaide zich om. "O Hi Nazgul" glimlachte ze tegen haar zwarte paard. "Hagrid kon je zeker niet in toom houden?" Mieke had een speciale afspraak met Hagrid. Als zij haar paard goed verzorgde en af en toe mee ging rijden mocht ze haar houden! Ze was gek op zwarte paarden en al helemaal op Nazgul! "Ik denk het niet, ze is ontsnapt" achter haar was een zware jongensstem. Mieke draaide zich om en keek tot haar schik in het gezicht van Harry Potter. "Hoi" fluisterde ze ademloos. "Hoi" harry kwam naast haar zitten. "Een mooi paard heb je daar. Hoe heet ze?" Mieke stotterde een beetje voordat ze helemaal goed de naam uit kon spreken. "Moet je niet naar de bieb met hermelien?" zei ze terwijl ze al wat beter op haar gemak voelde. "Nee, ik was bezorgt om jou gezicht. Ik weet niet of het helemaal goed met je ging, je zag er nogal woedend uit." Mieke bloosde. "Jah ehh ik weet niet precies waarom" Ze draaide naar Harry toe en keek hem aan. Sinds het nieuwe schooljaar was hij stukken opgeknapt. Hij zag er tien keer leuker uit, en had niet meer zoveel eigendunk en reddingsplannetjes. Ze sloot haar ogen en deed ze vrijsnel weer open. Ze aaide Nazgul voorzichtig op haar kop. Nazgul douwde opeens Mieke achterover en deze kwam plat op de grond te liggen. "Laat me je helpen" Harry glimlachte ondeugend. Hij pakte haar handen vast en keek recht in haar mooie ogen. Zachtjes leek het alsof hij er in kon zwemmen. Mieke keek in Harry's groene ogen en voelde zich een vogel in de lucht. Rustig bogen hun hoofden zich naar de ander en raakten hun lippen elkaar. Even was er een twijfeling maar Mieke sloeg haar armen om Harry's nek en duwde hem op de grond terwijl ze zich afvroeg hoe het met bibi zou gaan..

Met grote passen liep Bibi door de gangen van Zweinstein, net een paar meter voor Draco uit. Nog even en hij zou haar te pakken hebben, maar dat was juist de bedoeling,… Toch schrok Bibi toen ze ineens een koude hand op haar arm voelde en ze ademde scherp in. Met een ruk trok Draco aan haar arm waardoor Bibi tegen zijn borstkast belandde.
"Lukt het?" vroeg Bibi droog terwijl ze naar Draco opkeek en zag dat hij met een grimmige blik op haar neerkeek. "Waarom heb je tegen mij gelogen?" vroeg hij kwaad en Bibi trok een wenkbrauw op. "Als ik het mij goed herinner heb ik nooit tegen jou gezegd dat modderbloedje was, dus heb jij staat luistervinken." zei ze glimlachend terwijl Draco nu een kleur kreeg. Een moment later herstelde hij zich echter en siste "Dan had ik het nog op dezelfde manier gehoord. Je zei tegen Mieke dat ze mij moest vertellen dat je modderbloedje was!"
Nu rolde Bibi met haar en zei op een toon alsof ze het tegen een klein kind had "Ik zei kun je hem niet 'vertellen' dat ik een modderbloedje ben." Even staarde Draco naar Bibi, maar toen begon het hem eindelijk te dagen. Zijn mond vormde een perfecte O maar hij zei nog geen woord. "Mooi, je snapt het." zei Bibi terwijl ze Draco's mond dicht duwde en een stap naar achter deed. "Nu het duidelijk is dat ik geen modderbloed ben denk ik dat we even een paar dingen duidelijk moeten hebben." ging Bibi verder terwijl ze Draco's hand pakte en hem een leeg lokaal introk.
Ze duwde Draco op een tafel en bleef zelf voor hem staan terwijl hij met een vragende blik op haar neerkeek. "En wat als iemand ons hier aantreft? Ik kan niet gezien worden met een meisje in een lokaal, denk aan mijn reputatie." zei Draco toen het stil bleef en Bibi lachte. "Ja, stel je voor dat Patty je zou zien." zei ze nog steeds lachend en schoof Draco's benen uit elkaar terwijl ze ertussen ging staan. "Dan laten we anderen maar denken dat ik je geheime vriendin ben." zei ze met lachende ogen terwijl Draco zijn armen om haar middel legde. "Daar zou ik totaal geen probleem mee hebben." zei Draco grinnikend en Bibi legde haar armen om zijn nek. "Mooi, dat maakt wat ik wil bespreken alleen maar makkelijker." fluisterde ze terug en nu werden Draco's ogen groot.
"Wat?" vroeg hij verbaasd en op Bibi's gezicht verscheen een grijns. "Jij en ik Draco, gaan Zweinstein op zijn kop zetten. Wij gaan ons achter vijandelijke linies begeven." Even was het stil, maar toen stak Bibi van wal en begon haar idee te vertellen. "De afgelopen paar weken is er een soort spanning tussen ons geweest die heel Zweinstein heeft opgemerkt. Iedereen nam aan de het vijandelijkheid was, wat het eigenlijk ook was, maar zij dachten dat het gewoon een Afdelingsconflict was. Nu leek het mij wel leuk om een soort verbond tussen onze afdelingen te creëren. Op die manier kom jij van Patty af en kan ik Zweinstein choqueren." zei Bibi glimlachend terwijl ze zonder het te merken met de korte haartjes in Draco's nek speelde.
Draco keek een moment naar Bibi en zei toen "Wat is je plan precies? Dat heb je nu nog niet verteld." Bibi grijnsde breed en zei toen "Mijn plan is om ons als een stel voor te doen. Je weet wel het gewone slijmerige gedoe, hand in hand lopen, late afspraakjes en dat soort dingen. Gewoon om Zweinstein te schokken. Want Ravenklauwers en Zwadderaars zouden nooit iets met elkaar beginnen, evenmin als een Griffoendor en een Zwadderaar. Zweinstein laten geloven dat die spanning die ze de afgelopen weken voelden niet woede was, maar iets totaal anders." Terwijl ze het laatste zei gleed Bibi met haar handen over Draco's bovenbenen en zag zijn gezicht verstrakken waardoor er een mysterieuze glimlach op haar lippen verscheen.
Voor een moment sloot Draco zijn ogen en toen hij ze weer opende vroeg hij "Wat is het addertje onder het gras?" Bibi glimlachte weer en haalde haar schouders op terwijl ze zei: "De enige voorwaarde is dat we het beide aan niemand vertellen, zelfs niet aan onze beste vrienden." Draco haalde nu ook zijn schouders op en zei: "Daar kan ik mee leven."
Nu lachte Bibi hardop en trok Draco van de tafel af terwijl ze hand in hand terug liepen naar de Grote Zaal. Toen ze binnen waren gaf Bibi, Draco een korte kus op zijn wang en zei: "Ik zie je tijdens Verzorging der Fabeldieren wel." Ze deed net alsof ze niet merkten dat de hele grote zaal stil was gevallen en liepen beiden naar hun Afdelingstafel.