Ik zal er altijd voor je zijn

Hoofdstuk 2

Hij zag haar dansen met zijn vriend Duo. 'Vriend? Nou, zo noemde hij hem wel, maar een vriend verraadde je toch niet?' Hij draaide zich om, omdat hij hen uit het oog had verloren Zechs keek woedend zijn richting op. 'Ja, Zechs vindt het me natuurlijk niet waard dat ik hier ben in deze zaal,' dacht Heero. Zechs was koning en ook nog Vice-president en óók nog zijn werkgever, dus moest Heero hem wel gehoorzamen en haast alles aanhoren, alhoewel het niet vaak voorkwam dat Zechs op hem schreeuwde. Alleen Relena en zijn vrouw Noin konden hem handelen. Als het aan Zechs had gelegen was Heero d'r hier nu niet. Dat alles is alleen dankzij Relena… Hulp van Duo mocht hij ook natuurlijk niet vergeten. Hij had Zechs zowat gesmeekt of hij Heero wilde aannemen. 'Maar nadat Relena me had gezien werd ik die avond opgebeld om de volgende dag te komen naar het kantoor van Zechs,' dacht Heero.

Heero stond in een donkere hoek van de zaal en keek naar de mensenmassa. Overal werd gegeten, luid gedronken en natuurlijk ook gelachen. Daar zag hij blond haar tussen de dansende mensenmassa. Maar het was Relena niet. Hij schudde zijn hoofd. Hij wilde de rare gedachte wegschudden die hem plotseling overnam.' Wat gebeurt er met me,' vroeg Heero zich verward af.

"Enig probleem of kan ik gerust spreken van jaloezie?"

Heero zuchtte diep. Hij had duidelijk geen zin in om een gesprek met hem te voeren. Niet met Trowa Barton. Heero richtte zich tot hem. Trowa keek hem met een brede grijns aan. Maar Heero zag wel de bezorgde blik in zijn ogen. Bezorgd. Bezorgd om Relena. 'Ook om mij?' Vroeg hij zich af. Heero keek Trowa minachtend aan. Hij wendde zijn gezicht van Trowa af. Hij had net een glimp van Relena opgevangen.

"Hoezo jaloers? Op wie zou ik jaloers moeten zijn?" Heero stak zijn handen in de zakken van zijn pantalon. Hij had een pak aangetrokken vandaag. Iets wat hij normaal nooit aan had. Duo had hem aangeraden om vandaag een pak aan te trekken. Heero schudde nauwelijks merkbaar zijn hoofd. 'Hoe heb ik me over laten halen om een pak aan te trekken? Gelukkig was hij zwart. Dat was dan wel het enige wat hij mooi had gevonden aan deze pak.' Afwachtend keek hij Trowa aan. Trowa grijnsde nog steeds.

"Denk je soms dat ik dat niet zie? Nou, ook al was ik blind dan nog zou ik 't zien."

"Hou op met het praten eromheen en val met de deur in huis,"snauwde Heero.

Trowa's groene ogen werden donkerder. Zijn grijns vertrok, maar toch bleef een spiertje in een hoek van zijn mond lachen.

"Relena ziet er vandaag wel erg mooi uit, hè?"Trowa draaide zich om en keek in de richting van Relena. Ze zag er inderdaad ook erg mooi uit in de lichtblauwe jurk tot over haar knieën. En haar prachtige blonde haar los tot over haar schouders. Heero zag dat Relena rustig aan de bar zat te drinken, maar nu gelukkig blij en kletste ze honderduit met Duo. Hilde was er ook bij komen zitten om hen te vergezellen.

"Ze ziet er vandaag erg blij uit, vind je niet?"

Heero zuchtte om zich in bedwang te houden om Trowa niet een stomp te verkopen. Hij keek een andere kant op.

"Luister Trowa,"zei hij met ingehoude woede. Hij richtte zich weer tot Trowa.

"Ik heb geen behoefte aan praten met iemand en zeker niet met Trowa Barton."

Heero draaide zijn rug naar hem toe en maakte aanstalten om weg te gaan, tot hij een stevige hand op zijn schouder voelde.

"Ook niet met Relena?"

Eerst dacht Heero dat hij het echt meende en bezorgd was, maar merkte op dat Trowa zachtjes achter hem zat te grinniken. 'Ook niet met Relena?' Hoorde hij hem weer in zijn gedachten zeggen en merkte toen pas de onderliggende, plagende toon op.

Bam!

Met een luid gerinkel viel het grote dienblad met vele glazen gevuld met wijn, van tafel en viel op de schone vloer, en brak in duizenden (miljoenen?) scherven. Het was opeens muisstil in de zaal en iedereen in de zaal keek in de richting van de troep, naar de geschrokken Trowa en de woedende Heero. Het muziek was ook gestopt. Zechs bood iedereen zijn verontschuldigen aan en gebaarde dat het muziek weer verder kon draaien. Heero zag dat Zechs zijn kant op kwam. Met stevige, grote stappen liep hij zijn richting uit, terwijl hij nogmaals aan iedereen zijn verontschuldigen bood. Heero keek naar de troep. Met een boze blik keek hij naar Trowa. Hij zag dat Trowa weer in zijn normaal doen was; zijn ogen stonden weer ernstig zoals altijd. Heero richtte zijn aandacht weer op het troep. 'Damm, wilde hem slaan, maar miste Trowa en sloeg het dienblad met wijn gevulde glazen van de tafel.' Heero zag dat er al schoonmakers waren gekomen om snel het troep op te ruimen. Opeens viel een schaduw van een lang gestalte over hem. Heero zuchtte en draaide zich om om de confrontatie aan te gaan.


Eerst drong het tot Relena niet door wat er was gebeurd, pas toen Duo zijn adem inhield om te kijken wat Zechs met Heero zou doen, keek Relena naar de richting waar Duo heen keek. Relena stond op en wankelde even op haar benen, ze voelde zich erg duizelig. Ze hield zich vast aan de bar. Relena hoorde Duo mompelen:

"Dit gaan niet goed eindigen,"toen Zechs Heero meenam het zaal uit.

Duo richtte zich weer tot haar. Er was echt iets gebeurd, zag Relena, want normaal stonden Duo's ogen nooit zo ernstig. 'Wat heeft Heero nou weer in hemelsnaam uitgespookt?'

Wankelend en met onzekere stappen liep Relena. Door de menigte heen zocht ze een weg nar haar schoonzus Noin. Relena zag dat ze met andere mensen zat te praten. Relena zocht haar weg verder naar Noin. Eerst merkte ze haar niet op, maar toen ze Relena opmerkte liep ze snel op haar af.

"Wat…"Begon Relena, maar Noin liet haar haar zin niet afmaken.

"Geen vragen nu, Relena. Je bent toeterzat. Kom, we gaan ergens zitten."

Noin keek bezorgd naar Relena, dus vroegRelena niet verder. Noin legde een arm om haar middel en samen liepen ze naar een rustig hoek in de grote zaal. Toen ze allebei zaten, keek Relena afwachtend naar Noin. Ze zag dat haar schoonzus zuchtte. Ze ontweek Relena's blik en keek in de mensenmassa en glimlachte naar de mensen als ze haar kant opkeken. Relena hield 't niet meer uit.

"Wat is er nou gebeurd? Waar zijn broer en Heero nou?"vroeg ze in één adem. Noin zuchtte en keek Relena aan.

"Als ik het wist zou ik het jou vertellen Relena… Wel weet ik dat Zechs heel kwaad op hem was."

"Maar het is toch niet logisch dat broer kwaad op Heero wordt alleen vanwege dat hij het dienblad van tafel sloeg?"

Noin staarde peinzend langs Relena heen.

"Volgens mij is het iets anders."Zei ze zacht meer tegen zichzelf dan tegen Relena.


Na een uur kwam Zechs weer het zaal binnen waar iedereen nog druk aan het feesten was.

'Waar is Heero nou?'Dacht Relena. 'Wacht even, wie is er daar met broer Zechs?'

Relena zag dat er een man uit de deuropening kwam en naast haar broer ging staan.

'Onmogelijk, dat kan nooit Heero zijn. Deze man is daar veel te lang en te breed voor. Wie is hij dan wel?'


Nou, dit is mijn tweede hoofdstuk van dit verhaal. Ook al heeft niemand een review achter gelaten, toch heb ik de tweeede hoofdstuk van dit verhaal geschreven. Ik hoop dat ik ten minste 1 review krijg, ik heb namelijk heel veel in gedachten voor dit verhaal, en wil 'm nog heel lang maken.
Maar als jullie geen review achter laten kan ik moeilijkdit verhaal verder schrijven,want danschrijf ik voor niemand.
En dit verhaal gaat niet alleen over het feest hoor! Er komt nog veel meer
En niet tevergeten: REVIEW het! (please) ;)